“Ano aalis ka? Saan ka naman pupunta, sa lalaking iyon? Bakit, sigurado ka bang tatanggapin ka niya? Akala mo ba kakampi siya sa'yo? Kamamatay lang ng tatay mo, tapos iiwan mo na din ako,” usal ni mama habang nag-aayos ako ng gamit ko at nilalagay iyon sa maleta ko.
“Iyon na nga mama e, kamamatay lang ni papa, pero heto ka busy sa mga lalaki mo. Hindi mo man lang ginalang si papa, mahal na mahal ka ni papa, pero anong ginagawa mo ngayon? Para namang mag-iisa ka kapag umalis ako. At saka sino bang may sabing sa kaniya ako pupunta?”
“Saan ka naman pupunta?! Sino bang mga lalaki ang sinasabi mo?” ani mama habang pinipigilan ako sa paglalagay ng gamit ko sa maleta ko.
“Oh, Sorry lalaki mo lang pala. Iisa nga pala 'yon. Bata pa! So disgusting!" I ruthlessly said to her. Naramdaman ko naman ang biglang pagdampi ng kamay niya sa pisngi ko. Napangiti naman ako ng mapait.
“A-anak” gulat niyang sabi. Napahawak naman ako sa pisngi ko at hindi na nagsalita. Naramdaman ko ang pag-agos ng luha sa mga mata ko. Lalo lang akong naging kumbinsidong umalis dahil sa ginawa niya.
"Hindi na ako babalik dito. Kaya ko ang sarili ko. Kahit naman nandiyan ka, mag-isa parin ako. Wala nang pinag-kaiba kahit nandoon ka man o wala. Ang kung makapag-salita ka parang alam mo kung ano ang pagmamahal. Mama, baka nakakalimutan mo, kakamatay lang ni papa pero pinagpalit mo agad. Sa sobrang mas bata pa. Ang kapal mo! Who knows kung anong ginagawa niyo, nakakadiri." naiiyak kong sabi sa kaniya.
Hindi siya nakasagot sa sinabi ko. Nakatayo lang siya sa harap ko na para bang hindi makapaniwala sa mga sinabi ko. The first time I saw her face full of tears feel ko wala akong kwenta. Dahil doon kaya tumayo na ako at inayos na ang mga gamit na tinapon ni mama kanina. Tumalikod na ako sa kaniya at dumiretso na sa paglalakad. Tuloy tuloy ang bagsak ng luha ko. Tapos na, tapos na ang lahat.
Pumara na ako ng taxi pagkalabas ko ng subdivision namin. Sumakay na ako pagkaparada noon sa harap ko. Nakita ko pa ang pagtitig niya sa akin bago pinaandar ang sasakyan. Kasasabi ko lang kay mama na hindi ako sa kaniya pupunta pero mas gusto ko munang tapusin ang lahat ng kalokohang inumpisahan nilang dalawa.
"Sa Arcadia Subdivision po manong," sabi ko
Pagkababa ko ng taxi ay diretso akong pumasok sa subdivision. Kilala na ako ng guard dito dahil lagi ako dito. Kita ko pang nag-aalala siya sa itsura ko pero hindi na niya ako tinanong pa. Mukhang sanay na siyang makita akong miserable.
Pagkarating ko sa bahay niya ay pinindot ko na ang doorbell. Medyo nag-aalangan pa perp tinuloy ko pa din. Nakailang ulit ako ng pagpindot sa doorbell pero walang tumutugon. Mukhang tulog na siya.  Tatalikod na sana ako ng marinig kong bumukas ang pinto. Lukot na mukha ang bumungad sa akin pagbukas noon dahil siguro sa biglaang paggising ko sa kaniya.
“What are you doing here?” aniya at tumingin sa mukha ko. Nakita ko namang medyo nagulat siya sa itsura ko.
“What happened? Nakipag-away ka na naman at talagang dito ka pa dumiretso. Tsk. I thought you want to make me fall for you, pero sa nakikita ko hindi ka naman sumusunod sa gusto ko,” aniya sa akin sa galit na tono.
“Luma-” hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng biglang tumunog ang pinto hudyat na may nagbukas nito. Tumambad sa akin ang isang babae. She's wearing a night gown na kulang na lang ay maghubad na.
“Babe, what’s the noise all about?” sweet at nang-aakit niyang tanong kay Priam. Lumapit siya kay Priam at humawak sa braso nito.
Ngumiti lang si Priam sa babae at humalik sa noo nito, “Nothing, babe” rinig kong bulong niya sa babae at inakbayan ito.
"Sino 'yan? Bago mo? Tsk di ka nakuntento sa isa. Nandito lang ako para sabihing lubayan mo na ako. Forget about the things that I say to you. Nandidiri pa din ako sa'yo!" galit kong ani na ikinakunot ng noo niya.
Kumunot ang noo niya at napatitig sa akin samantalang masama ang tingin ng babaeng kasama niya sa akin, “Why?” aniya.
“You disgust me!” I want to cut ties with you, pagod na akong habulin ka. I want to free myself from loving someone like you. Pagod na akong saktan ang sarili ko makuha ka lang. Hindi kita sinisisi dahil kasalanan ko ito. I fell in love with someone whom will never love me back whatever it takes.
"You already know?" gulat niyang tanong sa akin. Sinubukan niyang lumapit sa akin pero pinigilan siya ng kasama niyang babae.
Tumango naman ako at ngumiti ng mapait. Bago pa ako tumalikod ay nakita kong umamba ulit siyang lumapit sa akin pero pinigilan pa din siya ng kasama niya. Tuloy tuloy ang agos ng luha ko habang naglalakad palabas ng subdivision.
“Ma’am bakit paalis na po kayo, wala pa po ba si Sir Alex don? Pero natatandaan ko pong pumasok ang sasakyan niya kanina. Akala ko nga po kayo ang kasama niya kanina.” usisa nang guard sa akin.
“Manong, thank you,” sinsero kong sabi sa kaniya.
Kita ko naman naguluhan siya sa sinabi ko pero ngumiti lang siya at tumango, “Wala iyon Ma’am. At saka eto nga po pala,” aniya sabay abot sa akin ng tissue.
Tinanggap ko naman iyon at pinunasan ang luha ko. Pagkatapos noon ay tinapon ko na ang tissue at nagpaalam narin kay manong.
Mamimiss ko siya, isa siya sa mga taong tunay na nag-aalala sa akin. I was about to cross the road but something happened. Narinig kong may tumawag sa pangalan ko pero hindi ko na napansin kung sino iyon. Nilingon ko iyon at naramdaman ko na lang na may tumama sa akin. Napangiti naman ako, tapos na.