"Narinig mo ba 'yong nangyari sa anak ng Mayor?"
"Kawawa nga! Like the f she thinks she is hurting baby Alec, nacoma pa nga!"
My blood boiled upon hearing those jive words, buti nga sa kanya! Manloloko siya!
"Yeah girl, bakit kaya may mga evil tao in the world?"
"Kapag nahanap siya ng awtoridad, that bitch be dead."
Binalewala ko nalang ang mga bulong-bulongan sa paligid at dumiretso sa room. Kalat ngayon sa buong syudad ang nangyaring car accident, dumagdag pa dito na anak siya ng Mayor. Gusto ko ngang lumiban ng klase pero hindi pumayag si Mama, dumagdag pa ang mga tambak naming school works.
Nagsimula na ang klase pero parang ang nangyaring car accident ni Alec ang naging lesson namin, pati nga teacher may kanya-kanyang opinyon. Napaka-maimpluwensiya talaga ng pamilya ni Alec and the fuck ni hindi ko man lang 'yon alam!
Namugto ang mga mata ko kakaiyak kagabi ni hindi ako makatulog. Dumagdag pa ang katotohanang hindi ako ang nag-iisang girlfriend ni Alec. How could he do this to me?! Gusto kong magwala't lahat-lahat nalang sa harap niya para malaman kung bakit niya 'yon ginawa pero comatose 'yong gago!
Kainis, all I wanted is to have a boyfriend before my highschool life ends!
"Ells, you don't believe the rumors do you?" Paglapit ni Feby sa akin, bakas sa mukha niya ang pag-alala.
"Bakit naman hindi?"
"Hindi naman kayang gawin 'yon sa 'yo ni Alec."
"Paano mo nasabi Feb?"
"False inform-"
"False?!" Para akong baliw na tumawa sa harap ni Feby, wala siyang nagawa kun'di umalis na lamang.
"Kung alam mo lang Feb."
--
Lumipas ang mga araw humupa ang bulong-bulongan tungkol kay Alec habang sinubukan ko namang magmove-on. Hindi madali pero kinakaya ko, minsan na din akong umiyak at pinigilan ang sariling puntahan siya sa hospital.
Kapag tungkol sa kanya ang topic umiiwas at umaalis ako, napansin 'yon ni Feby kaya siya na mismo ang gumawa ng paraan para maiwasan ko ang mga katanongang ibinabato sa akin.
Ang araw na 'to ay espesyal, ngayon gaganapin ang cheerdance competition na inaabangan ng lahat. Hindi pwedeng magpakita ako ng lungkot, panay ngiti dapat ako kahit hindi na totoo.
Hindi pa man nagsimula ang competisyon puno na ang , nandito ang lahat ng grade levels upang manood. There was no room for mistake, ilang lingo din naming pinagpawisan ang araw na 'to kakapractice hindi kami pwedeng pumalpak.
By lottery ang pagkakasunod-sunod ng performance bawat section, pangsampu kaming magtatanghal. Nasa backstage kami inaayos ang aming mga kagamitan pati na din ang sarili, lahat ay kabado sa aming gagawing pagtatanghal. Ito ang unang pagkakataon at huli na sasayaw kami sa naparaming tao sa paaralang ito.
Nagsimula na ang cheerdance competition, malalakas na sigaw at tili ng estudyante ang aming narinig habang naghihintay kami sa backstage.
Malakas na palak-palakan ang naging tugon ng mamanood matapos ang performance ng unang section na sumayaw. Nagpatuloy ito hanggang sa may narinig akong bulong-bulongan sa paligid na ikina-inis ng aming section.
"Gurl, balita ko may nagsabotage daw sa props at damit ng section Azurite."
"Ano?! Sila pa naman pambato ko!"
"Iyak nga ng iyak si Margaux eh, mukhang hindi sila makakaperform."
"Sayang 'yong effort nila, lalo nasi Margaux."
"For I know may mga tao diyan sa section Ammolite na gumawa no'n."
"May mga tao lang talagang ayaw matalo, mga self-centered!"
"Kak-"
Hindi ko na kinaya ang mga pagbibintang na sinasabi nila sa section namin, mabilis akong lumabas upang magpahangin. Oo, may rivalring nagaganap sa amin kada taon pero hindi kami dadating sa puntong maninira kami. Kainis lang, pinapamukha kaming masama ng kabilang section! Hindi na sila nahiya, nagchismisan pa talaga sa harap namin.
"Sorry." Sambit ng isang babaeng nakahoody matapos niya akong banggain.
"Sandali."
"Sabi ko sandali."
Nagpatuloy sa paglakad ang babae na parang walang narinig, wala akong nagawa kun'di habolin siya.
"What do you want?" Tanong niya ng hablotin ko siya, doon ko naaninag ang mukha niya.
She had that inoccent face but she also has that you can't fuck with me if you wanted to look. She's totally intimidating, hindi ayon sa sweet girl look niya.
"You look suspicious."
"Likewise." Mataray niyang sambit bago tuloyang umalis.
Hindi ko na siya hinabol, sasayangin ko lang ang oras ko. Pagbalik ko sa backstage naging tahimik na ang paligid, mukhang nagawan ng paraan ni Carl upang manahimik ang ibang section. Malapit na ang oras ng aming pagtatanghal pero kita ko ang lungkot sa mukha ng section Azurite, talagang hindi sila makakaperform ngayon.
Alam kong may mga gustong sabihin sa amin ang mga estudyante ng section Azurite pero pinigilan sila ni Margaux, class president nila. Alam niyang hindi magiging maganda kapag may nangyaring gulo lalo na't wala silang pruweba. Hindi man nila aminin alam kong sila ang pasimuno sa chismis na kami ang nagsabotahe sa kanila.
"Our next performance will be given by one of our top performing sections of this school year. Give a round of applause for section Ammolite!"
Parang walang nangyaring backstaban sa backstage kanina sa mga ngiting ipinapakita namin ngayon sa audience. Ibinigay namin ang lahat sa performance na 'yon, nagbigay tuwa't sabik sa akin ang mga hiyawang aking naririnig upang pagbutihan ko pa lalo ang pagcheer.
Sa huli ay nauwi namin ang trophy, kami ang nagwagi pero hindi mawawala ang bulongan sa paligid na maswerte kami dahil hindi nagperform ang section Azurite. Kung tutuosin mas sikat at maraming nagmamahal sa section Azurite kaysa sa amin kaya't gano'on nalang ang nasasabi nila. Simula palang Junior High sila na talaga ang karibal namin, lahat ng estudyante sa Delphaize High alam 'yon.
Well, baka nga maswerte kami.