Nasa baba palang ay tanaw ko na siya. Nakangiti kong tinahak ang daan pakyat sa footbridge.
I never imagine this moment before, hindi ko naisip na posibleng mangyari ang bagay na ito. Napuno ako ng sakit,pagsisisi at paghihirap noong mga panahong iyon at hindi ko man lang naisip na baka buhay siya at hindi lang pinaalam sa akin.
They made me believe with their lies. I mourned for nothing. Mental health suffered because of what happened. I thought I will never be okay,masyado akong nalugmok sa nangyari.
Pag akayat ko sa taas ay langhap ko ang simoy ng hangin at agad akong napatakip sa ilong ko. Iba ang amoy ng hangin sa maynila hindi kagaya sa mga probinsya.
Mula sa taas ng footbridge ay tanaw sa baba ang mga sasakyan. May iba't ibang ruta. Madaming tao dahil uwian na ng mga estudyante. May mga nag aabang ng sasakyan,may mga kumakain sa turo-turo at kung ano pa.
Nakangiti akong lumapit kay feli.
"Kanina ka pa?"tanong ko sa kanya.
"Hindi naman"
God knows how much I miss this man. I longed for him for almost 3 years and today he's here. I can't explain my feelings right now.
"Bakit ganyan ka makatingin?"
"I just missed you... a lot"I said
He smiled and hold my hand. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti. This is the first time na mahawakan niya ang kamay ko ng ganito. I mean after a years ngayon ko nalang ulit naramdaman ang mainit niyang palad sa palad ko.
How I miss this feeling.
"San tayo?"tanong ko
"Kain"he said
Hawak-hawak niya ang kamay ko at pababa kami ng footbridge. Hindi ko alam kung bakit pa ako umakyat dito kung bababa lang din naman pala.
"San tayo kakain?"tanong ko sa kanya nung nasa tapat na kami ng jollibee.
"Mashitta"tipid niyang sagot
Pumasok kami sa isang kainan. This is my first time here kaya hindi ko pa alam kung anong klase ng pagkain pero alam ko masarap dito dahil hindi naman ako dadalhin dito ni feli kung ayaw nya dito.
Umupo kami sa bakanteng upuan. Lumingon ako sa paligid. This place is good for people who love to eat Japanese and Korean food.
And also masaya dito kapag kasama ang barkada.
"Anong gusto mo? Libre ko"
"My fav. Kimchi and fried kimbap"
Hindi ko alam pero paborito ko talaga yun. Siguro kahit gaano pa kadami yan makakaya kong ubusin lahat.
Tumango si felix at nag order na ng pagkain.
Hindi nagtagal ay na serve na din yung food namin.
He ordered 2 chicken bibimbap, 1 friend kimbap and 3 kimchi. Hindi ko alam kung bakit marami siyang binili pero hinayaan ko nalang siguro gutom siya pero nagkamali ako dahil isang bibimbab at kimchi lang ang kinuha niya at binigay niya sa akin ang iba.
"Bat ang dami?"tanong ko
"It's your favorite right? Alam kong gusto mo yan hehe."he said
When we're in high school every uwian or weekend he always asked me to go out to kaya sa tuwing nakakita kami ng kimchi at kimbab alam na niya agad na kung saan kami kakain. He know my favorite food kaya sa twing dadalawin niya ako may dala siyang pagkain.
"Bumabawi ka ah."
He laughed and ate his food. I get my phone and open my ig account. I took a stolen picture of him and post it in my instagram story
Days past and I'm busy with my school works, hindi na ako masyadong makakapunta ng mendiola para lang makasama si feli. And about the issues of our family hindi ko pa rin nagtatanong. Tambak ang mga gawain ko sa linggong ito and I don't know kung kailan ko matatapos to.
I asked my friend flaire if she's done with this activity and she said no cause she can't understand. Hindi ko din maintindihan kung paano ito pero kalaunan ay nagawa ko din.
Another days past and now I don't have paper works kaya may oras ako para I-refresh ang utak ko at mag relax.
I texted feli if his busy and he said a little bit. Maybe he's busy with his readings. Mahirap talaga siguro yung course nya. I'm proud kase nakayanan niya yun at 3rd year na siya.
Can't wait to see him in court at pinaglalaban ang tama. Matalino at matapang si feli kaya sure akong magiging isa siyang magaling na abogado balang araw.
Pumunta ako ng kusina para kumuha ng pagkain. Nung paakyat na ako nakasalubong ko si mama.
I remember felix
Should I ask mama about what happened? May karapatan naman siguro akong malaman kung bakit tinago nila si feli at wala man lang sinabi sakin ang mga magulang ko.
"M-ma?"
"O via? Bakit?"
"Can we talk?"
Sana sabihin niya sa akin ang totoo, sana malaman ko na kung anong dahilan at bakit biglang hindi ko na nakikitang magkasama sila ni tita France.
Tumungo si mama at naglalakad papuntang kusina. Tahimik ko siyang sinundan. Kumuha siya ng tubig at uminom bago umupo sa upuan.
My mama is a little bit strict but she's also sweet. I love her so much.. She's the best mama in the world and I idolize her for being brave and a good mother to me and my siblings.
"M-ma"
"Hmm?"
"Can I ask you about felix?"kabado kong tanong
I look at her eyes. Her smiley face changed into poker face. I know she didn't expect this.
"What about him?his already die via."she said
"Hindi ma. Hindi siya patay1"I answer and my eyes become teary eyed.
"What?"
"I thought you knew it."
"No I'm not."aniya at Hindi pa rin makapaniwala sa sinabi ko. So I'm not the only one that they fooled?
Pero bakit? Ang gulo. Ang gulo-gulo na. Hindi ko na alam kung anong paniniwalaan ko.
"If you didn't know this. Then what happened to your relationship with tita France?"
"We're not best friends anymore."
"W-why?"
"Because she hate you, ayaw niya sayo para sa anak niya at nung araw na pinapunta mo si felix sa tagaytay para sunduin ka ay nasira ang pagkakaibigan namin. She blamed you because of what happened to felix."
My mama cried, this is the first time I saw her crying. Ang sakit makitang umiiyak siya. Ang bigat sa dibdib
"They said felix die because of you. Ayokong pinagbibintangan ka nila sa kasalanang hindi mo naman ginawa."
"That was an accident. You didn't know that would happen. It's not your fault."pagpapatuloy niya
"M-mama I'm sorry because of me nasira yung pagkakaibigan nyo."
"It's okay."
"Ma? Bakit ang sabi ni feli ayaw din ni papa sa kanya at pinapaiwas sya sa akin. And he also said matagal ng sira ang friendship ng family nila sa atin."
"Papa mo ang makakasagot niyan. Ang alam ko lang ay ang kay france."
I don't know why tita france hated me and papa hated felix.
Niyakap ko si mama bago ako umalis ng kusina. Bagsak ang balikat akong umakyat sa taas.
Hindi ko maintindihan ang mga nangyayari, ang dami kong gustong itanong pero natatakot ako. Ayokong magalit sa akin si papa sakaling magtanong ako tungkol sa nangyari.
Siguro magbubulag-bulagan nalang ako, magpapanggap na walang alam at magtatago sa t'wing kasama si felix. Ang hirap ng ganitong sitwasyon.
Sobrang hirap..