Napahinto ako nung may humawak sa braso ko. Lumingon ako sa kanya, hindi ko pinansin yung mga matang nakatingin sa amin. Siguro naguguluhan na kayo kung bakit ako nagkaganito nang makita siya.
Hindi ko aakaling makita siya matapos ang dalawang taon. Dalawang taon akong nasaktan, nagtiis at higit sa lahat dalawang taon akong nagluksa.
Sinisi ko ang sarili ko dahil nakonsensya ako sa mga nangyari. Sinisi ko ang sarili ko sa aksidenteng akala ko'y ikinamatay niya. Nagalit ang mga magulang niya sa akin. Dahil sa ako ang may kasalanan kung bakit siya nawala pero ang totoo ay hindi naman.
Nasaktan ako sa ginawa niyang pagpapanggap, pero nangingibabaw pa rin ang pananabik na mayakap siya.
Bakit kailangan niyang palabasing namatay siya? Alam ba ito ng magulang niya? Ginawa ba nila to para tuluyang mawala siya sa akin? Akala ko ba magkaibigan ang pamilya namin pero bakit ganito? Bakit sinisisi ako ng magulang niya sa nangyari sapagkat buhay naman talaga siya.
"Bakit?"I asked him
"I'm sorry, akala ko din mamamatay na ako pero nakaligtas ako."pagpapaliwanag niya
"Please ipaintindi mo sa akin, bakit galit sa akin ang mga magulang mo kung buhay ka naman pala."naiiyak kong sambit. "All this time...I blame myself because of what happened to you two years ago, I thought I already lost you. I always cry at night because I can't accept that you're gone, tapos ngayon makikita kita, strong and alive!"
Hinawakan niya ang kamay ko pero binawi ko iyon. How could he hold me after what he did years ago? I wanted to shout at him, I wanted to run away and cry but my heart had been longing for him.
"Matagal ng sira ang pagkakaibigan ng pamilya natin, matagal na din akong pinapaiwas ng papa mo sayo pero sinuway ko siya. Ayokong malayo sayo kahit na ilang beses sabihin ng mga magulang ko at magulang mo na layuan ka pero hindi ko kayang gawin."
"Nung ma aksidente ako akala ko katapusan ko na. Hindi ko alam na pinalabas ng mga magulang ko na wala na ako, nasaktan ako nung malaman yun pero anong magagawa ko?magulang ko sila."
"Ang sakit felix ang sakit-sakit. Dalawang taon kong sinisi ang sarili ko pero hindi naman pala dapat."
"Sorry, via, sorry dati palang gusto na kitang puntahan, dinala nila ako sa states. I thought I can't go back here but I'm thankful na binigyan ako ng chance ng mga magulang ko na makita ka. I know labag sa loob niya pero kahit pigilan nila ako ay hindi ko iyon gagawin."
Ang daming explanation na sinabi si felix. Umiyak lang ako ng umiyak habang nagsasalita siya. Ang sakit sa akin nung mga nangyari. Yung lalaking mahal ko akala ko ay tuluyan ng kinuha sa akin pero hindi naman pala talaga.
Ang sakit-sakit pero bakit ganun? Bakit kahit ang sakit mas nangingibabaw ang pangungulila at pananabik ko. He hugged umiiyak lang ako sa mga bisig niya.
I miss his warm hug, I miss his arm around my body, I miss him so much. I can't believe na nagawa nila ang mga bagay na iyon.
ang rupok ko!
"I miss you so much via, I miss this."mahina niyang sambit
"I miss you too felix, I miss you so much."
"Stop crying, I don't wanna see you crying. Nasasaktan ako sa tuwing nakikita kang umiiyak." Malumanay niyang sambit
"Felix?"
"Hmm"
"Don't leave me again."I said
Ayokong mawala pa siya sa akin ulit. I miss him so much. Oo nasaktan ako sa mga ginawa niya. Nasaktan ako dahil mas pinili niyang paniwalain akong wala na siya kahit pwede niya naman sabihin na buhay siya. Pero kahit na nasaktan ako hindi ko magawang magalit ng sobra sa kanya.
Nagtatampo ako pero alam kong huhupa din iyon.
"I won't , I promise you I won't leave you again."he said and hug me again
I don't know why my parents want me to stay away from him. Gustong gusto nila dati na magkasama kami pero bakit biglang naging ganito na? I want to ask feli but I guess he's not the right person to tell me about it. Maybe soon my parents will tell me about this issue.
" I have something to say vi."he said
"What is it?" I asked
"First I want to congratulate you for being strong without me, I want to say your strong and second congratulations for being part of an honor student when you're in senior high school. I'm so proud of you,my via." He said
I wiped my tears, I don't know why I'm crying right now maybe because of what he said.
"And last I want to congratulate you"pahabol niya na ikinanoot ng noo ko
"For what?"I asked
"Congratulations cause you found me here in mendiola." Nakangiti niyang sinabi na ikinagulat ko. All this time? I thought there's someone who's wanted to play with me, I never thought that Calix is Felix.
Kaya pala minsa he remind me of felix kasi siya naman pala talaga si felix.
"Finding me in mendiola is now over, you finally found me." He said while smiling
Finding you in mendiola is now over
"Calix Stanford pala ah."
"Well I just want to chat you. I miss you a lot, nababaliw na ako kakaisip sayo until one day naisipan kong gumawa ng dummy account and I'm thankful that you didn't ignore me."
"You creeped me out duh, imagine someone will message you then he knows a lot about your personal life."
"'I'm sorry "
Napangiti ako, I miss his smile. Tinitigan ko siya. I can't stop myself smiling. Every time I look at his eyes I feel safe. I don't know why
I really like his eyes. I hug him
"Nagtatampo ako"pag amin ko
Kahit na sabihin kung masaya ako kasi buhay siya may parte padin sa akin na nagtatampo dahil sa mga nangyari at nagawa niya. Kahit sabihin ko sa sarili ko na wag ng magtampo ay hindi ko magawa.
I know sooner or later mawawala din ito. Mas mahalaga din naman sa akin na hito siya sa tabi ko.
"Babawi ako."he said, I smiled at him and nod.
"Dapat lang no."
Isa din sa mga hindi ko inaasahan na ang lalaking hinahanap ko dito sa mendiola ay ang lalaking nasa harapan ko na ngayon. Kaya pala malakas ang kutob ko na kilala ko lang siya.
Before, I really didn't care about those people who were always messaging me in my social media accounts but one day there's a guy who gets my attention.
Simula nung nawala si feli which is hindi naman talaga. I started to ignore people,hindi na ako naging friendly,hindi ako nakikipag kaibigan sa mga lalaki at higit sa lahat wala na akong pakialam sa mga nagpapadala ng mensahe sa akin sa social media.
Then calix Stanford came. Para ata akong tanga dahil ginawa ko ang sinabi niya na hanapin siya. Para akong sira na nakangiti sa tuwing kausap siya kahit wala akong kaalam-alam kung sino siya.
Finding you in mendiola is one of my reasons why I'm studying in NTC.
I was desperate to find you. Hindi man halata pero gustong-gusto ko na siya mahanap.
And now I'm proud and happy to say Finding you in Mendiola is now over cause I already found you.
Felix James Castillo a pre-law student in San Beda University. My best friend,my crush,my first love and my mysterious chatmate.
Minsan sa buhay ko hindi ko iniisip na paano kung buhay si felix at tinago lang siya sa akin?ang daming what if pero ni isa hindi ko naisip nung mga panahong iyon.
"Finding you is now over calix"I said smiling
"Hmm yeah, thank you for finding me here kase kung hindi mo ginawa hindi mo pa rin malalaman na buhay ako."
"Pwede ka naman magpakita o pumunta samin."
"Edi sana matagal ko ng ginawa kung pwede."
Kunot noo ko siyang tinignan. Ang dami kong hindi alam, ang daming bagay na nangyari na hindi ko alam.
"Huh?"
"Wala hehe."
Gusto kong mag tanong pero hindi ako tanga para hindi mapansin na ayaw niya itong sabihin. Hindi ko alam pero parang napag usapan talaga na bawal kong malaman. Ang unfair lang.
Gustuhin ko man magtanong ay manahimik nalang ako. Ayokong sirain ang araw na ito.
Hindi ko napansin ang paglapit nina flaire.
"Tapos na ba ang moment?"biglang tanong ni flaire
Maybe she know me,maybe they already know me kaya ganun nalang sila sa akin.
"I know you have a lot of questions via pero mamaya na yan ghorl. Kailangan na nating bumalik sa school."
Hala shit, may klase pa pala kami. Hinila ko na si flaire para umalis pero pinigilan ako ni felix.
"Samahan ko na kayo."alok niya pero umiling ako
"Kita nalang tayo after class,text kita okay bye."
Nagpaalam na kami ni flaire sa kanila at dali-daling naglakad.
Hinihingal kaming pumasok sa loob ng room.Hindi ko mapigilang hindi matawa kay flaire.
"Anyare sayo?"
"Punyeta bat ba tayo naglakad?"
"Ewan ko bakit nga ba?"
Inirapan niya ako kaya natawa ako sa kanya. Sa daming nakakausap ko dito kay flaire lang gumaan ang loob ko siguro dahil sa malapit din siya kay feli. But to be honest I like her because of her personality.
Matapos ang last subject nagpaalam si fliare na mauuna na dahil may lakad siya. Nakwento nya din sa akin lahat. Pinsan nga siya ni felix at madalas daw akong nakukwento sa kanya kaya nung nalaman nyang may mga subject kami na magkasama ay natuwa siya. She want me to be her best friend daw at natuwa ako dun.
Felix chatted with me using his dummy account Calix Stanford.
Calix Stanford:Footbridge, wait Kita:))
nakangiti kong tinahak ang daan papunta sa lugar kung saan ko sya matatagpuan. I can't explain my feeling right now, all I know is I'm happy....