Dumating din si Belinda ng makalipas ang mahigit limang minuto mula nang makaupo ako sa aking upuan. Suot niya pang-ibaba ang isang sayang itim na aabot hanggang sa itaas ng kanyang tuhod ang haba habang isang T-shirt na kulay dilaw naman ang suot niyang pang-itaas na pinarisan ng itim ding sapatos.
Nakatali ang may kahabaan niyang buhok at mayroon kaunting kolorete ang kanyang mukha. Maganda naman ang kaibigan kong ito, sa katunayan nga ay may mga binatang may gusto rito ngunit hindi naman niya binibigyan ng pagkakataon ang mga iyon.
Mga binatang taga siyudad daw ang gusto niya kaya gano'n. Hindi ko alam kung bakit gusto niya ang mga kalalakihang galing siyudad gayung may mga itsura at masasabi naman ang mga binatang nandito sa aming bayan. Pero kung sabagay, isa rin naman ako sa mga dalagang kagaya niya na hindi magawang gustuhin ang mga lalaki rito. Ni minsan hindi magawang tumibok ng aking puso para sa kanila.
Kagaya na lamang ng nakatatandang kapatid ni Belinda na si Jones. Matagal nang may gusto sa akin ang lalaking iyon ngunit hindi ko alam kung bakit hindi ko siya magustuhan. Siguro dahil hanggang sa pagiging kaibigan lamang ang kaya kong maging turing sa kanya at wala ng iba.
Dumiretso lang ng lakad si Belinda papunta sa akin. Magkatabi lamang ang upuan namin kaya gano'n. Nang makaupo siya sa tabi ko ay bigla na lamang itong nangurot na siyang nakapag-pagulat sa akin.
"Hi, Ganda!" Malakas ang tinig niyang bati sa akin gayung sobrang lapit lang naman namin.
Pinanlakihan ko siya ng mga mata dahil sa ginawa niyang iyon ngunit tinawanan lang naman niya ako.
"Hoy, babaan mo nga ang boses mo!" Mariing sabi ko rito.
Tumawa lamang ito at tinaas ang dalawang kamay tanda ng pagtigil niya. Umiling na lamang ako at hindi na nagsalita pa para tumahimik na rin siya. Hindi rin naman nagtagal ay dumating na rin si Mrs. Garcia. Siya ang propesor namin sa isang major subject.
May katandaan na si Mrs. Garcia ngunit halata pa rin naman ang taglay nitong kagandahan. Sa kabila ng medyo may kulubot na niyang balat ay hindi pa rin maipagkakailang maganda ito noong dalaga pa. May pagkaistrikto nga lang ito lalo kung hindi mo masusunod ng tama ang bawat habilin niya sa mga bagay na pinapagawa niya.
Tumagal siguro nang mahigit dalawang oras ang klase namin sa subject niya. Bago ako lumabas ay nagpasa muna ako ng araling pinagawa niya sa amin. Pagkalabas ko sa room na iyon ay dumiretso muna ako sa canteen para bumili ng makakain dahil bigla na lamang akong ginutom.
Habang naglalakad ako papunta doon ay hindi ko maiwasang magreklamo sa init ng panahon. Tumutulo ang bawat butil ng pawis mula sa aking noo pababa sa aking mukha. Buwan ngayon ng Agusto kaya medyo may pagka sobrang init pa rin ng panahon na medyo mahirap-hirap ring tiisin.
Nakarating ako sa canteen na marami na rin ang tao. Halos lahat ng lamesa ay ukupado ng mga estudyanteng kumakain din. Nagtungo muna ako sa unahan upang bumili ng aking makakain bago ako pumili ng upuan na malapit sa may bintana at doon umupo.
Pinili kong bilhin ang isang supot ng pancit na may halong gulay at tinapay na pinarisan ko ng tubig na aking dala para kahit papaano ay makabawas naman iyon sa aking gagastahin.
Natapos akong kumain na may natitira pa namang oras bago mag ring ang bell hudyat ng susunod na klase kaya naman napagpasyahan kong magtungo muna sa library. Dumating ako doon na may mga estudyanteng nag babasa ng libro at mayroon din namang tumatambay lang siguro.
Nang makapasok ako doon ay lumapit muna ako sa lamesa ng librarian para makapag-log book bago nagtungo sa panghuling linya ng mga upuan. Nang makaupo ako ay inilabas ko na ang notebook kong naglalaman ng mga salitang patungkol sa aming ginagawang research.
Napagpasyahan kong piliing maging pamagat ang tungkol sa mga kaedaran kong nagiging biktima ng maagang pagbubuntis. Hindi ko alam kung bakit iyon ang gusto kong pag-aralan gayung may mga mas maganda pa namang maging pamagat.
Habang binabasa ko ang mga salitang naisulat ko na ay napansin kong mukhang may pinag-uusapan na kung ano ang estudyanteng kanina lang ay tutok sa kani-kanilang ginagawa. Dahil sa umiral ang kuryusidad ko ay pinili ko munang itigil ang aking ginagawa at makinig sa kung ano ang kanilang pinag-uusapan.
"Have you seen those papables, Irish?" Tanong ng babaeng sobrang kapal ng makeup.
"Kanina ba? Of course! And god! I swear, they're all so good looking!" Halos patiling sagot nung isang babaeng sobrang kapal din makeup.
"Oo nga eh, but the one on his black polo shirt? Oh my goodness! He's so freaking hot! Ugh!" Sabat naman ng babaeng may katabaan ang mukha na nasa gilid sabay paypay sa kanyang sarili gamit ang mga kamay.
"Wait girls. I think they're manileños? The way they talk? It's so smooth yet so sexy!" Kinikilig na sabi no'ng Irish.
"And hey, not to mention their skin... grabe, ang gandang tignan, lalo na kapag naaarawan!" Ani muli ng babaeng may katabaan ang mukha.
Hindi ko alam kung bakit tila bigla na lamang umusbong ang kaba sa aking dibdib nang marinig ko ang kanilang pinag-uusapan. Gayung imposibli namang iisa lang ang grupo ng mga taong taga Maynila ang kanilang tinutukoy sa aking mga nakita ng araw na iyon.
Sa tagal nang pakikinig ko sa usapan nilang iyon ay halos makalimutan ko nang may klase pa pala ako na dapat kong intindihin. Umalis ako sa library na walang natapos na kahit anong gawain dahil sa pakikinig ko sa pinag-uusapan nilang iyon. Habang naglalakad ako patungo sa susunod kong klase ay hindi ko maiwasang isipin kung sila nga ba ang mga iyon. Dahil halos ilang buwan na rin naman ang lumipas magmula ng una ko silang makita. Siya.
Kaya hindi ko lubos maisip kung ano nga ba ang susunod na magiging reaksyon ko sa oras na masilayan kong muli ang matatalim at malalamig niyang mga mata. Ang magiging reaksiyon ng aking katawan sa kanya.
Dumating ako doon na saktong tumunog naman ang bell. Naabutan kong naroon na ang mga kaklase ko pati na rin si Mr. Ignacio. Mahigit dalawang oras din ang lumipas bago matapos ang klase namin sa kanya.
"Okay, class dismiss."
Matapos sabihin iyon ni Mr. Ignacio ay dali-dali kong iniligpit ang mga gamit na nailabas ko sabay lagay sa backpack bag ko. Nang mailigpit ko na ang lahat ng gamit ko ay tumayo na ako at naghanda na para makaalis.
Pagkalabas ko ay naglakad na rin ako paalis sa room na iyon hanggang sa makalabas ako sa eskwelahan at nagtungo sa kaharap na tindahan ng gate para doon maghintay ng pweding masakyan. Ilang minuto pa ang hinintay ko bago dumating ang panibagong mga pedikab at tricycle. Pumara ako ng tricycle kasabay ng ilang estudyanteng kasama kong naghihintay rin ng maari nilang masakyan pauwi.
Kung kaninang umaga ay sa likod na bahagi ng tricycle ako pumwesto, ngayon naman ay pinili kong sa unahang parte naman dahil sa sobrang init. Unang bumaba ang dalawang estudyante na nakatira malapit sa may dagat, habang ako naman ang panghuli dahil nasa may huling parte naman kami ng bayan nakatira.
Ipinara ko ang tricycle sa parte kung saan pweding mapasukan lamang at ibinigay ang limang pisong aking pamasahi bago ako bumaba. Nang makababa na ako ay sinimulan ko nang lakarin ang matarib na parte ng daan patungo sa aming tahanan. Kung hindi siguro dahil sa mga naglalakihang puno na nagbibigay ng lilim sa bawat daraanan ay malamang kanina pa napuno ng pawis ang buo kong mukha.
Mahigit limang minuto rin ang aking nilalakad bago ko marating ang aming bahay kaya palagi akong gutom na sa tuwing dumarating ako. Binuksan ko na ang aming tarangkahan bago ako tuluyang naglakad papasok sa bahay.
Nang makapasok ako ay nadatnan kong kumakain na ng pananghalian ang aking mga magulang. Balak ko pa sanang batiin muna sila ng sa gano'n ay malaman nilang nakauwi na ako galing sa eskwelahan ngunit huli na rin naman dahil sabay rin silang lumingon sa may pintuan.
"Anak, halika na at sabay ka ng kumain sa amin ng nanay mo." Yaya sa akin ni tatay.
"Sandali lang ho, tay, at magpapalit muna ako ng aking damit." Sagot ko kay tatay.
"O siya sige na, at bilisan mo na ng makakain kana rin." Pag-singit naman ni nanay.
Tumango na lamang ako matapos sabihin iyon ni nanay at naglakad na papasok sa aking silid. Nang makapasok ako ay agaran kong ibinaba ang dala kong bag at naghubad na ng suot kong damit at pantalon at inilagay iyon sa basket kung saan ang aking lalagyan ng mga labahan.
Huli ko ng inalis ang sapatos na suot ko bago ako nagtungo sa kubeta para makapaghilamos ng malamigan naman ako kahit paano. Matapos kong makapaghilamos ay dumiretso ako sa tukador at naghanap ng bagong maisusuot.
Pinili kong isuot ang itim na kulay nang sando at pinili kong ipares ang kulay kahil na shorts bago ko napagpasyahang ipusod naman ang aking buhok. Tumagal pa siguro ako ng ilang minuto bago naisipang bumaba para mananghalian.