"Ayos din 'yung isang 'yon. Nakayakap sa poste," aniya at inginuso ang lalaking akala yata ay girlfriend ang poste. "Sayang ganda pa mandin ng behind."
Natutop niya ang bibig pagkasabi niyon.
"Ano bang sumapi sa 'yo at bigla kang naging tao? Ngayon ka lang naka-appreciate ng lalaki. Tapos sa lasing pang yumayakap sa poste."
"Wala 'yon." At hinila niya ito palayo. Wala na siyang planong pansinin ito ni tingnan man lang pagdaan niya. kundi niya narinig ang boses nito.
"Bakit di mo ako hinintay? Bumalik naman ako sa 'yo. Sana binigyan mo pa ako ng chance. Give me a chance to make things right. Please."
Bigla siyang lumingon. Pamilyar ang boses na 'yon. Pero ang boses na natatandaan niya ay arogante. Ito ay nakikiusap at nagmamakaawa sa pagmamahal ng isang poste? Imposible.
Napasinghap siya dahil di lang pamilyar ang boses nito. Ito mismo ang masungit na lalaki sa restaurant kanina.
"Siya 'yon!" bulalas niya.
"Anong siya 'yon?" tanong ni Nikka Jean.
"Yung sabi mo sa restaurant na hot."
Inaninag din nitong mabuti ang lalaki. "Oo nga. Ay, pogi!" Nilapitan ito ni Nikka Jean. "Anneonghasaeyo!"
Nilingon nito si Nikka Jean. "Ewan ko sa 'yo."
Sa unang pagkakataon ay naaliw siya sa kasungitan nito.
"Pinoy! Pinoy ka! Kaya naman pala iba ang kaguwapuhan mo." Pumadyak si Nikka Jean na parang kinikilig. Nakalimutan yata nitong may asawa itong naghihintay. "I'm Nikka Jean. Ano palang name mo?"
Tiningnan ito ng lalaki na animo'y insekto. "Lasing yata ako. Bakit nakakaintindi ako ng Korean?" tanong nito at naglakad palayo.
Subalit mabuway ang lakad nito kaya muntik na itong matumba sa direksiyon niya. Mabilis niya itong sinalo. "O! Dahan-dahan lang."
"Sorry."
She was thunderstruck for a while. Hindi niya alam kung bakit parang hinaplos siya ng boses nito. She felt hot and cold all over. Even the weight and warmth of his body was comforting. Parang okay lang sa kanya na sumandig ito sa kanya. Di ito normal. Di ba't ang normal na reaksiyon ng isang isang babae kapag nadikitan ng lasing ay itulak ito palayo? Bakit gusto pa niya itong kabigin palapit?
"Ayoko dito sa Korea. Maanghang ang pagkain, maingay ang mga lasing at gumagalaw ang kalsada. Gusto ko nang umuwi," ungol nito.
"Saan ka nakatira?" tanong niya.
"Sa bahay," sagot nito at isinubsob ang ilong sa leeg niya. "Hmmm..." Tumawa ito. "Buko pandan. Gusto ng buko pandan."
Kumunot ang noo niya at pilit na nilalabanan ang nakakakiliting pagdampi ng hininga nito sa leeg niya. Kakaibang kuryente ang naramdaman niya nang lalong dumikit ang katawan nito sa kanya dahil niyakap niya ang baywang nito para di ito tuluyang matumba. Hindi siya pwedeng ma-attract sa lasing na nuknukan ng sungit at mas trip yumakap sa poste.
At anong gusto mo? Buko pandan? At saan naman siya kukuha ng buko pandan sa Korea?
"Sa hotel. Saang hotel ka tumutuloy?" tanong niya. Hindi ito pwedeng tumagal nang nakasubsob sa leeg niya. Kailangang maidispatsa niya ito sa lalong madaling panahon dahil baka ito ang mapapak niya. Hindi niya kailangan ng pampagulo ng utak ngayon. Uuwi na siya ng Pilipinas. Gusto na lang niyang isipin ay kung saan siya mamamasyal bukas bago siya tuluyang lumipad pabalik ng Pilipinas bukas ng gabi.
"Ayoko sa hotel. Pag bumalik ako doon, makikita ko lang silang masaya. Wala ding buko pandan ako. Dito lang ako sa 'yo."
"Patay!" nausal niya. Paano niya ito maihahatid kung di niya alam kung saang hotel ito tumutuloy? Paano niya ito ididispatsa? Sa police station? Baka mapag-tripan pa ito doon.
"Iuwi mo na 'yan," udyok ni Nikka Jean.
"Ano?" bulalas niya at nanlalaki ang mata itong tiningnan. "Di pwede."
"Sige. Iwan mo 'yan dito. Baka madukutan 'yan. Kababayan mo tapos pababayaan mo. Kung manakawan 'yan dito o magulpi?"
"Hindi ko naman siya kilala."
Delikado nga ito sa heart rate niya. Tapos ay gusto pa nitong iuwi niya ang lalaki? Di ba mas delikado iyon sa puri…. Di niya alam kung sino ang mas nangangnib ang puri. Siya o ang lalaking ito. After all, mas gusto naman nitong pumatol sa poste kaysa sa babae, di ba? Habang siya naman ay natataranta ang cells ng bawat organs niya dahil sa lalaking ito.
"Anong ikinakatakot mo? Na gahasain ka niya. Unahan mo agad. Ikaw na ang manggahasa."
"Gahasa ka diyan. Tulungan mo na nga lang ako dito," utos niya. Dapat ay magdusa din ito dahil ito naman ang may idea ng pagiging Good Samaritan.
Wala naman siyang choice kundi tulungan ang lalaki. Kapag nagigipit siya sa ibang bansa ay mga Pinoy din ang natatakbuhan niya. Wala namang ibang tutulong sa lalaking ito kundi siya lang.
Wala namang magagawang masama ang lalaking ito sa kanya. Para saan pa ang galing niya sa self defense kundi niya magagamit kapag may nagtangka ng masama sa kanya?
Di ito pwedeng luluko-luko sa kanya. Pero siya ay kailangang mag-behave nang bongga.