"Very good, teacher!" sabi ni Ja Hae, isa sa mga mga customers malapit sa kanya. May kakaibang feature kasi ang restaurant na iyon. Ang mga taong nagpupunta doon ay di lang basta kakain. May tsansa din ang mga ito na makipag-usap sa English sa mga waiters at waitress. Mas mura iyon kaysa mag-enroll sa English school o kaya ay online English tutorial. At natutuwa siya dahil sa halip na utusang waiter at waitress ang trato sa kanila ay mistulang mga teachers sila doon.
Gumuhit sa lalamunan niya ang suju. Hindi pa tapos ang trabaho niya at kailangan pa niyang mag-serve sa mga customers kaya isang baso lang ng suju ang pinagbigyan niya para sa mga estudyante niya.
Nagustuhan niya ang bansang Korea katulad ng mga ibang bansang napuntahan na niya nitong nagdaang tatlong taon. Matapos maka-graduate ng kolehiyo ay pinili niyang magbiyahe sa iba't ibang bansa at mamuhay kasama ang mga tao doon. She took odd jobs to fit in. Gusto niyang maranasan ang normal na buhay at makapagdesisyon siya sa sarili niya. Dahil pag-uwi niya sa Pilipinas, may mga responsibilidad na siyang haharapin para sa pamilya niya. Hindi na niya kontrolado pa ang buhay niya.
Yumukod siya nang ibaba ang wala nang lamang baso sa mesa. "Kamsahabnida. Thank you. Enjoy your dinner."
Siniko siya ng kaibigang si Nikka Jean nang makasabay niya itong kumuha ng order sa counter. Filipina din ito na nagpasok sa kanya sa restaurant. Ini-refer siya dito ng Filipino na nagtatrabaho sa isang ubasan sa Chile kung saan nagtrabaho din siya bago siya pumunta ng Seoul.
"Last day mo na dito sa Korea. Wala ka man lang guwapong boyfriend. Or kahit fling-fling lang. Madaming umaaligid sa iyo dito."
Umiling siya. "Hindi na. Hindi naman lalaki ang ipinunta ko dito."
At kahit kailan ay hindi naman siya nagka-interes sa lalaki. Siguro dahil lumaki siya sa sambahayang puro lalaki kaya nakita na niya ang ugali ng mga ito. Her cousins were some of the most gorgeous, intelligent and arrogant men in their own right. Ang sabi pa nga ng lolo niya ay parang one of the boys na rin siya. Nakakadaya ang itsura niya dahil kahit na mukha siyang payat at fragile na parang Chinese doll, kayang-kaya niyang patumbahin ang kahit sinong lalaki dahil magaling siya sa iba't ibang klase ng martial arts. At para magkainteres siya sa isang lalaki, kailangan ay espesyal ito. At di niya alam kung oras pa siyang magkainteres sa ibang lalaki. May lalaki nang itinakda para sa kanya. So other men were out.
"Tingnan mo ‘yon," sabi nito at inginuso ang isang lalaking kapapasok pa lang. "Hot siya, di ba?"
Lumingon siya at sinundan ng tingin pag-okupa ng lalaki sa mesa sa bandang dulo. He was tall with broad shoulders. Na-emphasize iyon sa suot nitong black business suit. He had a brooding face. Parang galit ito sa mundo. Ni hindi ito ngumiti nang batiin ito ng pinakamagandang waitress nila. He didn't look like Korean in that slightly dark skin. Aristokrato ang ilong nito at maiitim ang matatalim na mga mata. Mukha itong arogante pero may sarili itong karisma. He looked powerful and authoritative. At ang nakakainis ay ito ang tipo ng lalaki na di kailangang ngumiti para makaakit ng mga babae. Just the sight of him could make women drool. Iniwas niya ang tingin dito. He was the type that she could live without.
"Hot? Mainit ang ulo kamo." Pero di niya alam kung bakit bumabalik pa rin ang tingin niya sa lalaki. So he was attractive.
Alak agad ang ipina-serve nito kahit na wala pa ang order nitong pagkain. Mukhang malalim ang problema nito. Ano kayang problema nito? Negosyo o babae? Iyon lang naman ang kadalasang pinoproblema ng mga gustong maglasing. Nasa itsura ba nito ang mamomoroblema sa babae? Parang hindi. Kung pera naman, parang ito ang taong di namomoroblema sa pera. So which is which?
Hinarang agad niya si Hae Jin. "What is his name? Where is he from?"
Nilingon nito ang lalaki at saka ibinalik ang nagtatakang tingin sa kanya. Noon lang kasi siya nagtanong tungkol sa isang lalaki. "Well, I don't know. I don't think he wants to talk. And he is not here for an English lesson. He is pretty good at speaking in English."
Siguro ay nandoon lang ito para lunurin ang sarili sa kalungkutan. Weird. Ano ba naman ang pakialam niya sa kabiguan nito?
Nagse-serve siya ng pagkain sa kabilang mesa nang mapatingin siya dito. Mas guwapo ito sa malapitan. At kahit na moreno ito ay makinis ang balat nito. Masasabi nga niyang maganda itong lalaki. At parang out of place ito sa lugar na iyon. Mukhang mamahalin ang suit nito. At mukha itong mabango. Even his hair looks silky. Parang masarap suklayin ng daliri niya. And his lips were firm. At iyon ang mukhang assertive kapag humalik. Di ka mabo-bore.
Natilihan siya nang tumingin ito sa direksiyon niya at kumunot ang noo nang makitang nakatitig siya. "Yes? Is there a problem, Miss?"
Ipinilig niya ang ulo. "N-Nothing. Are you enjoying your food, Sir?"
Naging matigas ang anyo nito. "Too spicy." At mukhang ayaw na nitong bawasan pa ang pagkain nito.
"This is Korea. The food is really spicy," katwiran naman niya. "Do you want to order something less spicy?"
"No. I just want peace and quiet. And I don't want being oggled like a specimen." Saka nito tinungga ang inumin.
Di agad siya nakagalaw sa kinatatayuan. Kung magsalita ito ay parang mare-rape na niya ito sa tingin lang. Maswerte nga ito at natitigan niya. Yabang! Hindi lang naman ito ang guwapo sa mundo.
"I thought the staffs here speak English. Don't you understand?" antipatikong tanong nito at tiningala siya.
Antipatiko talaga ang Hudas. "I understand perfectly, Sir." Pilt siyang ngumiti. "Anything else, Sir?"
"I just want to be left alone."
"E di left alone. Aalis na ako dito," sintir niya nang bumalik sa locker niya para magbihis. Tapos na ang duty niya. Kung kailan huling araw niya sa trabaho, saka pa siya nagka-interes sa lalaking suplado. Bakit ba di na lang isang mabait na lalaki ang nagustuhan niya para naman maging memorable ang huling araw niya sa Seoul?
Sumakit sana ang ulo ng impaktong iyon dahil sa hang over. Ganti man lang niya sa pagsusuplado nito sa kanya at sa pang-iinsulto sa kagandahan niya.