Alisis.
Nasa harapan na kami ngayon ng Satharia, yes bumalik na kami. Ang rason? Magpapahinga at ilang araw na din kaming naglakbay. Walang choice si Athena kundi bumalik kahit ayaw niya, natapos na din ang misyon niya kaya puwede na siyang mag-stay dito at kami naman ang maghahanap kay Venedict.
Nakatingin parin sa akin ang mga mata ni Senny, hindi parin ata siya makapaniwala na hindi ako ang inaakala niya. Akala niya iisa lang kami, pero alam kong masasagot din ang mga katanungan niya mamaya. Wala ako sa mood para magsalita, siguro dahil nanghihina narin ako. Gamit kasi namin ang portal na ginawa ni Senny, at least siya kontroladong-kontrolado niya ang kapangyarihan niya.
Agad kaming pumasok sa mini gate nang makitang nakabukas lang 'yon. Siguro lumabas ang mga Satharia Knights na siyang nagbabantay sa mga corners dito. They are not just an ordinary knights, they're also trained here at dito na rin sila lumaki sa Satharia Academia. Agad bumungad sa amin ang tahimik na lugar, siyempre may klase ang mga specialist dito kaya walang makakapansin sa pagdating namin.
"Nakarating ka na." Napalingon ako sa lalaking nagsalita, si Olcor.
"Ikaw pala, kamusta ka na dito? Bigla ka nalang kasi umalis no'ng nasa Town of Rain tayo eh." Ngiti kong sambit sa kaniya pero seryoso lang siyang nakatingin sa akin na para bang sinusuri. Nagtaka naman ako dahil sa biglaan niyang pagbuntong-hininga.
"May problema ba Olcor?" Tanong ko sa kaniya.
"May sumugod dito, mga naka-blue coat. Buti nalang nakayanan ng mga Royal blooded at ng mga Diyos at Diyosa dito." Seryosong sabi ni Olcor na ikinasinghap ko. Blue coat, mga Eastherian!
"Eastherian!" Sigaw na bulong ni Sera kaya napatango nalang ako.
"Pupunta lang muna kami sa dorm, magpapahinga at mag-uusap tayo. Nasa'n na ba ang mga Royal blooded?" Tanong ko sa kaniya, nagbikit-balikat lang siya at agad naglakad papalayo sa amin.
"Minsan talaga ang bastos no'n." Turan ni Chester kaya napailing nalang ako sa kaniya telling him na huwag ng makipag-away dahil baka another problem na naman. Magpahinga na muna dapat.
"Mamaya na tayo mag-usap." Turan ko at agad nag-teleport habang nakahawak sina Chester at Sera sa akin.
Nakadating kami kaagad sa kwarto at agad akong pumunta sa kusina at uminom ng tubig na malamig. Wala namang nagbago sa room, gano'n parin at malinis. Siguro may pumapasok dito at nililinisan ang bawat parte ng room namin.
Pagbalik ko sa sala ay napansin ko ang bagsak na bagsak na katawan ni Chester at pati si Sera ay nakaupo na natutulog. Hayst! Grabe ang misyon na 'yon, nakakapagod ng sobra.
Agad naman nanlaki ang mga mata ko na may mapagtanto.
Si Venedict! Hindi nga pala siya namin nahanap! Hindi din namin siya kasama sa pag-uwi! Nasaan na ba kasi 'yon? Alam pa ba niya ang pagbalik dito? Alam pa ba niyang gamitin ang kapangyarihan niya na hindi naliligaw? Naligaw na siya no'n dati eh! Ginamit niya kapangyarihan niya sa mundo ng mga tao at imbis sa C.R. ng mga lalaki sa school siya mapunta ay nasa C.R. siya ng mga lalaki sa mall napunta. 'Yon ang ikinatakot ko na baka kung saan siya napunta at baka hindi niya nakontrol ang kapangyarihan niya ng maayos.
Isa din 'yong pasaway, kapag gusto niya ay gagawin at gagawin niya. Hindi puwedeng hindi niya nagagawa ang kagustuhan niya. Minsan nabatukan na din 'yon ni Auntie Azania dahil sa masiyadong confident sa paggamit ng kapangyarihan niya.
"The next mission is to find Venny." Turan ko sa kanila na ikinadilat ng mga mata nila.
"Shit! Muntikan ko na siyang kalimutan! Nasaan na nga ba 'yon?!" Sigaw ni Chester kaya napapitlag kami ni Sera dahil sa gulat.
Agad naman siyang hinampas ni Sera sa braso kaya napa 'aww' siya dahil sa sakit.
"Sabihin mo, nakalimutan mo talaga! Anong muntikan?! Kung hindi pa sinabi ni Alisis ay hindi ka rin magsasalita!" Sigaw sa kaniya ni Sera na ikinatakip nalang ng dalawang tenga ni Chester.
"Huwag ka ngang sumigaw malapit sa tenga ko! At tiyaka, nakalimutan mo din naman ah? Deny pa!" Sigaw sa kaniya pabalik ni Chester kaya napailing nalang ako.
"Hindi ko dini-deny dahil nakalimutan ko naman talaga, hindi katulad mo na naghuhugas pa ng kamay!"
Ay ewan ko talaga sa dalawang 'to, ang lapit-lapit lang sa isa't-isa pero makasigaw ay parang napakalayo nila.
**********
"Bakit ka nga pala biglang nawala sa laban Senny? Saan ka nagpunta?" Tanong ni Wenessa kay Senny na ngayo'y nakatanaw sa labas. Napatingin siya kay Wenessa dahil sa tanong nito.
Ikinuwento kasi sa akin ni Cylechter na nasa gitna sila ng labanan no'n at nanghihingalo na din si Senny. Ang ipinagtaka lang nila ay kung bakit bigla nalang siyang nawala sa laban.
"Iniligtas ako ni Enexx at dinala pabalik sa Publiko Encantado pero hindi niya alam na mas delikado ang lugar na 'yon para sa akin. Naghihintay ang mga Enchanters do'n sa pagbabalik ko para sa proyekto nilang agawin ang kapangyarihan ko. Ate Wenessa, mas naghirap ako sa mga kamay nila." Malungkot na turan ni Senny kaya agad kaming napalingon kay Enexx na nagngingitngit ang mga ngipin.
"Bakit hindi mo kaagad sinabi sa akin?! Bakit hinayaan mong ihatid kita sa lugar na 'yon na alam mo palang delikado?!" Sigaw sa kaniya ni Enexx na nagpayuko kay Senny.
Agad namang pinakalma ni Athena si Enexx. Nandito kasi kami sa Cafeteria at kumakain and at the same time ay nagmi-meeting. Para kaming mga konsehales dahil sa mga pinag-uusapan namin. Walang katao-tao dahil sa oras pa ng klase.
"D-Dahil ayoko ng maging pabigat sa kanila Enexx! Ayokong nakikita sila na naghihirap samantalang ako ay walang magawa! I'm weak Enexx, hindi ako katulad mo!" Sigaw na din ni Senny na hindi niya na mapigilan ang sarili niya. Naluluha na ngayon si Senny at gano'n din si Enexx.
Ewan ko ba pero mas nalulungkot ako sa part ni Enexx. Siguro naiisip niya na kasalanan niya kung bakit naghihirap si Senny sa kamay ng mga halimaw na nando'n sa Publiko Encantado. Tama nga naman si Enexx, bakit nga ba hindi sinabi ni Senny na delikado pala do'n, sana sa ibang lugar nalang siya dinala.
"Enexx at Senny, huminahon kayo. Hindi natin maaayos ang usapan na'to kung hindi tayo magre-relax." Turan ni Athena kaya napatango naman ako sa pagsang-ayon.
"How about you Ate Athena? Diba hindi mo na ako gusto para sa kapatid mo noon pa? B-Bakit para atang nagbago ang kapalaran at ang hangin dahil sa kinikilos mo ngayon?" Turan ni Athena kaya sa kaniya naman kami nakatingin.
Athena is a brat before, maldita at bully. 'Yan ang sabi sa akin ni Cylechter kanina. Ibang-iba si Athena noon sa Athena no'ng nakaraang laban, napakabait daw ni Athena at palangiti. Hindi katulad no'n na ibinalibag pa daw si Auntie Menesis, nagulat ako do'n dahil sa sinabi ni Cylechter. May nakapagsabi daw sa kanilang estudyante at isinumbong sa NGG—Natharia Gods Government.
"Alam mo Senny, people change at sa pagbabago kong 'to ay permanente na. Ayoko ng bumalik sa dating Athena and I'm sorry dahil ayoko sa'yo no'n kay Enexx. Ayoko lang kasing matulad siya sa akin na niloko at ipinagpalit sa isang Diyosa. Kaya I loathed Gods and Goddesses dahil do'n, hindi ko naman alam na magiging isa ako sa inyo." Natatawa nalang na turan ni Athena kaya agad kaming natigilan. She laughed!
"Grabe, maguguho na ba ang mundo at tumawa ang Diyosang hindi natin ine-expect na tatawa?" Turan ni Chester kaya agad bumalik sa seryoso ang mukha ni Athena at sinamaan ng tingin si Chester na nag-peace sign nalang.
"Nakabalik na pala ang mga pasaway." Napalingon kami sa limang presensiya na nasa harapan na naming lahat.
"Nagsalita ang hindi pasaway." Turan naman pabalik ni Sera kay Daneel.
"Aba'—"
"Stop Daneel. Huwag ka ng magsalita, mas umiinit ang ulo ko." Saway sa kaniya ni Satro na ikinangisi lang ni Sera at inirapan siya. Nainis tuloy si Daneel dahil pinagtanggol ni Satro si Sera.
"Long time no see." Yvino uttered.
"Dalawang araw lang 'yon Yvino pero maka 'long time no see' ka wagas. Tagos talaga sa buto." Asar sa kaniya ni Sera kaya agad naman akong natawa dahil hindi na maipinta ang mukha ni Yvino. Grabe, nasa mood ba si Sera at panay pang-aasar niya ngayon?
"Sumugod dito ang mga Eastherians, and they're looking for a book. I just want to ask all of you, nasa inyo ba ang libro? We need to give it to them para matahimik na ang lahat." Seryosong turan ni Satro na ikinatigas ng buo kong sistema, Eastherians are looking for the book. Pero hindi ko kayang ibigay 'yon dahil ang libro ng Heiress siyang magtuturo sa akin sa mga Diyos at Diyosa na dapat tulungan. Ititipon pa lahat ng mga Diyos dahil sa paparating na Executioners, hindi man sure pero at least handa na kaming makipaglaban sa Executioners na sinasabi ni Athena. Specialists who loathed Gods and Goddesses.
"At paano mo naman masasabing matatahimik ang lahat kapag ibinigay ang librong sinasabi mo?" Napatingin si Satro kay Enexx at parang inaaral ang mukha nito o pinapamilyar kung saan nito 'to unang nakita.
"Hindi na sila pupunta dito, sabi nila hindi na sila maghahasik ng lagim. Bilang prinsipe ng Satharia Light Kingdom, tungkulin kong panatilihin ang lugar na ito na tahimik. Kaya huwag kayong maging makasarili kung nasa inyo man ang libro, para din naman sa atin itong lahat kaya ibigay niyo na." Seryosong turan ni Satro na ikinangisi lang ni Enexx.
"Paano mo naman nasasabing hindi na sila maghahasik ng lagim pagkatapos nilang kunin ang libro na sinasabi mo? Alam mo prinsipe ng Satharia Light Kingdom, mas maganda ang maging makasarili at least para sa kaligtasan ng lahat, hindi 'yong mapagbigay ka pero do'n ka naman mapapahamak." Balik na turan sa kaniya ni Enexx na nagpakuyom sa mga kamo ni Satro.
"May kasama pala kayong mga kalaban galing Natharia." Sabat ni Zhavia na nakatingin kay Enexx. Napangisi naman si Enexx at hinarap namang ngayon si Zhavia.
"Ang kalaban na sinasabi mo ay siyang kakampi niyo no'n sa laban. Kung hindi lang kayo pinigilan ni Menesis, siguro susugod din kayo para patayin si Genesis at Menesis." Turan ni Enexx na ikinasinghap ko at nina Sera at Chester.
Agad akong napalingon sa kanilang lima na ngayo'y seryoso na ding nakatingin kay Enexx. Napansin nilang may nakatingin pa sa kanila kaya isa-isa nila akong nilingon at gulat na gulat dahil sa nakikita nila sa mga mata ko.
I think my eyes are now glowing, napansin ko ang pag-atras ng mga paa ni Gemartha.
"Huminahon ka lang Alisis." Bigla nalang bumigat ang hininga ko at agad bumalik sa dati ang mga mata ko dahil wala na ang init. Agad akong napatingin kay Wenessa na hawak-hawak ang magkabilang-balikat ko.
"Please, umalis muna kayo at kailangan naming mag-usap na hindi kayo kasali. Hindi namin kailangan ang opiniyon niyo at mas lalong hindi namin kailangan ang mga presensiya niyo. At tiyaka, wala sa amin ang librong sinasabi mo." Turan sa kanila ni Athena kaya napansin ko ang pagyuko ni Gemartha at umalis. Sumunod nalang sa kaniya ang mga kasama niyang Royals na seryoso lang nakatingin sa amin, na para bang anytime ay susugod na sila sa amin.
Agad na silang nawala sa paningin namin kaya napabuntong-hininga nalang ako.
"Tell me honestly Alisis, kaanu-ano mo ba si Genesis at Menesis at bakit ganiyan nalang ang inaakto mo kapag nadadamay ang mga pangalan nila?" Seryosong tanong sa akin ni Athena even Senny ay mataman akong tinignan sa mga mata. Gano'n din sina Wenessa at Cylechter pati si Enexx ay parang inaaral ang mukha ko.
Napalingon ako kay Sera at Chester na seryosong nakatingin sa nagtatanong na para bang hindi nila gusto ang tanong nito. Pero wala na akong magagawa, hindi ko naman maitatago ang sekreto ko habang-buhay kaya siguro puwede ko ng sabihin sa kanila. I can trust them, tiwala lang. Siguro hindi nila ako ipapahamak, siguro naman hindi nila ako ilalagay sa kapahamakan.
"Auntie ko si Menesis, anak ako ni Genesis." Sagot ko na siyang ikinasinghap lahat ng nandito except kay Chester at Sera na napabuntong-hininga nalang.
"I-Impossible." Utal na sambit ni Athena.
"P-Paano nangyari 'yon? Totoo ba ang sinasabi mo?" Tanong ni Cylechter kaya napayuko nalang ako. Wala na akong takas.
"Kayo ang nagtatanong pero hindi kayo naniniwala? Ano 'to kabaliwan?" Sabat ni Chester kaya napabuntong-hininga nalang din sila. Nakita kong si Senny na nakaawang parin ang mga labi na para bang hindi makapaniwala, napangiti nalang ako ng tipid.
"Paanong naging anak ka ni Genesis? Bakit parang magka-edad lang tayo?" Tanong ni Senny kaya agad ko siyang nilingon.
"Magkaiba ang oras sa mundo niyo at mundo ng mga tao, agad akong lumaki sa mundo ng mga tao dahil mabilis ang oras do'n kumpara sa oras niyo ditong mabagal kung tumakbo." Turan ko.
"But ho—teka! Naalala ko na! Bago kami inilamon ng mga portal ni Levinas ay nakita kong hindi kasali si Azania. Bitbit ka ni Azania no'n, pero hindi ko na alam ang sunod na nangyari." Biglang sabi ni Cylechter kaya agad akong tumango. Kilala nila si Auntie Azania.
"Nasa mundo ng mga tao si Auntie Azania, may inaasikaso. Ililito daw niya ang mga kalaban para hindi kami masundan ni Venedict." Turan ko at napatingin naman ako kay Wenessa ng tinuturo niya ang mukha ko.
"H-Huwag mong sabihin na si Venedict ay a-anak siya ni Levinas?" Utal at parang hindi makapaniwalang sabi ni Wenessa na siyang ikinatango ko nalang na nagpasinghap kay Athena at kay Wenessa.
"A-Ang laki mo na." Naiiyak na sambit ni Wenessa at Cylechter, ewan ko pero agad akong naiyak dahil sa sinabi nila.
"I remember the day na binubuhat pa kita sa mga bisig ko." Sabi ni Cylechter habang nakangiting nakatingin sa akin.
"Ako naman ang tumulong kay Genesis sa pagpapaanak sa'yo. Ako pa ang unang nakabuhat sa'yo Alisis. Tama, Alisis. Alisis nga pala ang pangalan ng anak niya, bakit ko nga ba nakalimutan 'yon? Kaya pala pamilyar ang pangalan mo." Naiiyak na turan ni Wenessa at agad akong niyakap. Magkatabi kasi kami at si Senny.
"Kaya pala hindi namin maramdaman ang presensiya mo, Azania hid your presence. Kaya niyang i-seal ang kapangyarihan ng isang specialist, hindi ko lang alam na kaya niya ding i-seal ang isang presensiya." Turan ni Wenessa ulit.
Napatingin ako kay Athena na nakangiti lang ng tipid pati si Enexx. Ang saya-saya ding tignan ng mag-jowa at pati sina Sera at Chester ay napapailing nalang. Masaya nilang ikinukuwento sa akin ang mga nangyari sa akin no'ng bata pa ako, kung paano ako maglakad at paano ako unang nagsalita.
Pero sa mga ngiti nila ay agad akong nabahala, kinabahan, natakot at ngayon ko lang napagtanto—si Werrestella at ang tatay-tatayan ni Sera—Sila ang unang nakaalam sa katauhan ko, sa huli—they died.