Serafina.
Simula nang maging isa ako sa mga Apostoles ni Alisis, nagbago na ang takbo ng buhay ko. Hindi, noon na pala bago ko nakilala si Alisis. Inampon ako ng isang estrangherong lalaki at babae na alam kong hindi sila ordinaryo, mga kakaibang nilalang.
Nagulat ako dahil sa kakayahan nila, ang nanay-nanayan kong kayang magpalabas ng tubig galing sa katawan niya at ang tatay-tatayan kong kayang kontrolin ang lupa.
Nang nakita ko kasing kinuha ang mga magulang ko ng mga bampira ay agad akong nanghina, oo they are vampires. Hindi ko alam kung anong kailangan nila sa mga magulang ko, hindi ko alam kung bakit kinuha nila ang mga magulang ko. At first I'm scared, pero naging matatag ako at naging matapang.
Seryoso lang akong nakatingin sa Tita nina Alisis at Venny dahil sa sinabi nito. She knew everythin' pero hindi niya sinabi ang lahat. Hindi naman kasi marami ang kinuha ng mga bampira sa mundo ng mga tao, kundi ang mga magulang ko lang naman. I don't know kung ano ang papel ng mga magulang ko sa mundo ng mga bampira, sana mali ang mga hinala ko. Sana.
Malaki ang galit ko sa mga bampira dahil sa kakaibang kinikilos nila. I don't want what will they do to my parents, hindi ko alam kung anong kinalaman ng mga magulang ko sa mga ginagawa nila. At nang malaman kong isang bampira ang mate ni Venny, bigla ko tuloy naisip na sugurin ang lalaking 'yon but I ended defending their bloodlines. Pinaglaban ko ang mga karapatan at pamumuhay nila sa harapan ni Venny. I studied their histories, places, likes and dislikes. Masiyadong maraming impormasiyon akong nakalap kaya minsan napapagod na ang utak ko sa kakaisip.
I died, but I am now alive because of Alisis. Ewan ko ba kung dapat kong pasalamatan si Alisis dahil sa pagbuhay niya sa akin which is forbidden. Also, nang makita ko ang ginawa niya kay Chester ay hindi ko malaman kung ano ba talaga ang kapalit ng mga ginagawa ni Alisis. Alam kong meron.
I loathed people with those weird abilities pero nang dahil kay Alisis, namulat ako sa katotohanang bakit ko kamumuhian ang mga gano'ng klaseng nilalang kung ito naman pala ang magbibigay proteksiyon sa amin? And I promised to myself that I will do everythin' for Alisis' protection. Nabuhay ako ulit hindi lang sa may mapatunayan kundi iligtas ang dapat iligtas at tulungan si Alisis sa mga misyon niya.
"Nasa loob sila n-ng isang laboratoryo ate, may kung ano silang ginagawa sa katawan ni Ate Senny at kapag hindi po natin maagapan ay baka kung ano na ang nangyayari ngayon." Iyak na sabi ng batang si Senya. Agad namang tumango si Alisis, she is so kind and even it's dangerous for us—for her ay susuungin niya. Tita Azania raised her well, palaban kahit alam niyang natatakot siya. Siguro isa na din sa mga rason niya ay gusto niyang tumulong at ensakto naman na ang babaeng hinahanap namin ay ang babae palang pinag-e-eksperimentuhan.
"Wenessa and Cylechter, kayo ang close ni Senny kaya kayo dapat ang gumawa ng paraan." Sabi ni Athena na parang may inuudyok.
"Wait what? Akala ko ba tulong-tulong tayo dito?" Takang tanong naman ni Cylechter na may bahid ding inis. Oo nga naman, tulong-tulong dapat!
Napansin kong nakatingin lang sa akin si Chester na para bang minamatyag palagi ang kinikilos ko. I hate his stares, oo close na kami kahit papaano pero hindi ko makakalimutan ang mga ginawa niyang masama kay Alisis before noong nasa mundo pa kami ng mga tao.
Bigla ko nalang naalala ang mga magulang ko, ang mga totoong magulang. They need my help, hinding-hindi ko makakalimutan ang sinabi ni papa sa akin noon.
'Dadating ang panahon anak, you will saved us from chaos by your power.'
Noon, hindi ko pa alam ang dahilan o ibig-sabihin ng sinabi niya pero nang makuha ko ang ganitong klaseng kapangyarihan, napagtanto kong kaya kong iligtas ang mga magulang ko sa sarili kong kapangyarihan.
"Yeah, but we're not close Cylechter and its good if you and Wenessa will make the plan as soon as possible. Kami ni Alisis ang gagawa ng paraan para makapasok, kayo ang magbabantay sa labas. See? Tulong-tulong parin 'yan." Parang walang pag-aalinlangang turan ni Athena kaya napatango nalang ang dalawa na para bang wala ng magawa. Tumingin si Athena kay Alisis at para nagkaintindihan dahil sa sabay nitong pagtango.
"Let's go, kami naman ni Chester ang mag-ro-roaming para alamin ang nasa paligid." Sabat ko at napatango nalang silang lahat.
Kung nandito si Venny, siguro magbubunganga na naman 'yon dahil sa inis.
Agad kong hinila si Chester at naglakad papalayo sa kanila, kung palagi nalang kaming nagku-kuwentuhan do'n ay wala kaming magagawa kaya kailangan na naming kumilos as soon as possible. Nakakapagod na kasi, hindi ko naman naranasan ang mga ganitong klaseng paglalakbay. Hindi naman kasi uso ang hikings sa siyudad sa mundo ng mga tao kaya minsan nakakapagod talagang isipin na always kaming naglalakad.
The reason why we need this Senny is, kaya niyang gumawa ng portal gamit ng mga spells niya. Well Alisis can, pero minsan napapansin kong bumibigat ang paghinga niya kapag marami siyang kapangyarihan nabibigay sa misyon. Hindi niya man aminin, napapagod din siya kagagamit ng kapangyarihan niya. Hindi niya kasi alam kung ano na ang nangyayari sa katawan niya kapag kami ang nakakakita, minsan nga napapansin ko nalang na humihinga siya ng malalim. Minsan din, napapansin kong napapalingon siya sa mga direksiyon na para bang may hinahanap na kung ano.
"Nawiwili ka na sa paghawak ng kamay ko Serafina, na-realize mo na ba na gusto mo ako?" Bigla akong natigilan sa paglalakad dahil sa sinabi niya at agad siyang tinignan ng masama.
"Kung bibitawan ko ang kamay mo, baka kung ano ang gawin mo dahil iba pa naman ang utak mo kumpara sa aming lahat. Baka mapahamak tayo diyan, at huwag ka ngang assuming. Ang pangit mo, hindi ka bagay sa maganda kong mga asul na mga mata at makinis na balat. Mapupulang labi, natural na matangos ang ilong at sexy na katawan." Agad kong sabi sa kaniya at nakita kong napaawang ang labi niya kaya agad na akong lumihis ng tingin at ewan pero agad naman akong napangiti.
Hindi naman siya pangit talaga, may tindig naman talaga siya at hindi nalalayo sa boyfriend—I mean ex-boyfriend ni Athena. May pagkakahawig nga sila eh, at alam kong may tinatago siyang sikreto tulad ko.
Minsan kasi, hindi dapat isinisiwalat ang mga sikreto para sa ikakabuti ng lahat.
Napansin ko kanina pa na walang katao-tao sa lugar, wala naman akong maramdamang mga presensiya o kung ano. Nakakainis dahil baka niloloko lang kami ng bata pero hindi naman ata, I know Alisis at hinding-hindi naman siya kaagad gagawa ng plano kung hindi makakabuti sa lahat. Do'n ako na-admire sa ugali ni Alisis, nag-mature na siya hindi katulad no'n na iyak-iyak pa siya sa harapan ko dahil binubully.
Naalala ko tuloy 'yong araw na muntikan na akong matamaan ng mga yelo ni Alisis na halos ikamatay ko na talaga. Wala na akong maalala sa part na 'yon dahil sabi nila kaagad daw akong nahimatay at do'n na nila ako kinompronta na 'yon ang mga sikreto nila. If they will know my secret, sana hindi sila magalit o kamuhian ako. I'm keeping this secret at matagal ko na itong tinatago para sa kaligtasan ko. I know I'm being selfish pero masisisi ba nila ako kung takot akong mawalan ng kaibigan? Masisisi ba nila akong takot akong mawalan ulit ng mga katulad nilang sila lang ang mapagkakatiwalaan ko?
"Kanina ko pa napapansin, walang katao-tao ang lugar. May iba talaga akong kutob eh." Turan ko at agad binitawan ang kamay ni Chester. Parang tama siya, nawiwili na ata ako sa kakahawak ng kamay niya.
"Pareha pala tayo ng nararamdaman." Nilingon ko siya sa sinabi niya at nakita ko sa mga ube niyang mga mata ang kakaibang emosyon. Parang dalawa ang ibig-sabihin ng pagkakasabi niya no'n pero hindi ko nalang inisip at agad inilihis ang tingin ko sa kaniya. Hindi ko kasi siya matignan sa mga mata niya ng matagalan. Kung nagagawa niya 'yon sa akin, puwes ako, hindi ko kaya.
"Mga manloloob." Agad kaming napalingon sa kakaibang boses, its too scary pero hindi ko pinakita ang takot sa mga mata ko at agad hinarap ang lalaking nasa harapan namin ngayon.
Kakaiba ang tindig niya, malaki din ang katawan niya kumpara kay Chester na parang overtime na overtime ang pagwo-work out niya. Nakangisi lang siyang nakatingin sa mga mata ko na para bang may ibang siyang ideyang gagawin, hindi man lang niya tinapunan ng tingin ang katabi ko. Agad namang pumaharap sa akin si Chester ng makita niyang nakatingin lang sa akin ang lalaki. Napansin ko ang pag-igting ng panga ng lalaki at parang may kung anong kinuha sa likuran niya.
"A stick?" Takang bulong ni Chester sa harapan kaya tinignan ko naman kung ano nga talaga ang kinuha ng lalaki. Hindi ko kasi makita dahil nakatabon ang broad shoulders ni Chester, mas matangkad kasi siya sa akin eh. I'm now starting to hate his height.
Isa 'yong kulay black na stick, not that thin pero para siy—
"It's a wand, remember they are Enchanters." Bulong kong sabi kay Chester at napatango nalang ito sa napagtanto.
"Tsk! Mga walang kuwentang kasintahan." Para naman akong nabingi sa sinabi ng lalaki pero bago pa ako makapagsalita ay agad lumiwanag ang wand na hawak niya at bigla nalang lumitaw ang isang bolang apoy na paparating sa amin.
Umiwas naman kami kaagad dahil sa bilis ng kilos ng apoy pero hindi namin inaasahan na may nakasunod pa palang isa. Napapikit nalang ako at naghihintay na tumama ang bolang apoy pero ilang segundo na ang dumaan ay wala parin akong maramdaman. Pagdilat ko ay siyang pagbungad sa akin ng mukha ni Chester na para bang may iniindang sakit sa likuran.
"C-Chester." Bulong ko ng mapagtantong hinarang niya ang sarili niya para hindi ako matamaan.
"P-Psh, wala n-namang epekto ang atake niya sa akin." Bulong niya sa akin at hirap na humarap sa lalaki.
"Ang hina, 'yon lang ba kaya mo lalaki? Ah?!" Ngising sigaw ni Chester na kahit hirap-hirap na dahil sa tinamong sakit sa likuran.
"Huwag ka ngang magtapang-tapangan bata, kakaiba ang apoy na natamo mo. Ang gano'ng klaseng spell, may kung anong hinihigop ang kapangyarihan ng isang specialist." Ngising turan ng lalaki na siyang nagpaatras kay Chester, nagulat nalang ako na bigla nalang itong bumulagta sa harapan ko.
"Chester!" Sigaw ko at agad siyang inalo, hinawakan ko ang katawan niya na ang init-init. Ito na ba ang sinasabing spell ng lalaki? Hinihigop na ba nito ang kapangyarihan niya?
"Walang-hiya ka!" Sigaw ko sa lalaki at agad tumayo. Agad ko siyang sinugod, wala akong ibang naisip kundi iligtas ang sarili ko at si Chester. Kailangan magbayad ng lalaking 'to, Enchanter lang siya, specialist ako. At kakaiba ang kakayahan na meron ako.
"Kapag lumapit ka sa akin babae, akin ka na—hindi, kapag nahuli kita ay magiging akin ka. Hindi mo lang din magagamit ang walang kuwenta mong kapangyarihan sa akin dahil hihigupin lang din ng katawan ng lalaking pinagtatanggol mo." Ngising turan ng lalaki na siyang ikinangiwi ko, hindi puwedeng maging kaniya ako dahil ang pangit niya! Literal na pangit!
"A-Anong ibig mong sabihin?" Nagngingit-ngit kong turan na halos ikinasakit na ng mga ngipin ko dahil sa panggigigil.
"Ang spell na nasa katawan ng lalaking 'yan ay kayang higupin ang kapangyarihan ng kung sinuman ang may balak gumamit. Kaya hindi mo magagamit ang kapangyarihan mo dahil sa katawan lang ng lalaki mapupunta lahat ng sakit." Ngisi niyang sabi sa akin habang dinidilaan pa ang ibabang parte ng labi niya.
Pakshet! Bakit parang nararamdaman kong gwapong-gwapo siya sa sarili? Hindi ba niya nakikita ang sarili niyang reflection sa salamin habang ginagawa niya ang pagdila ng labi niya? It so gross! Nakakadiri siyang tignan!
"Psh, ang hina mo parin." Napalingon ako sa likuran at nakita kong nakatayo na si Chester na para bang walang nangyari sa kaniya. Taka ko naman siyang tinignan!
"T-Teka paa—"
"Hindi mo ako matatablan ng mga spell mo na 'yan pangit, oo mas matanda ka pero mas gwapo ako." Agad naman akong napangiti dahil sa sinabi niya, nawala ang kabang bumabalot sa puso ko at parang naginhawaan dahil ayos lang siya. Ayos na ayos. I forgot, he is Chester.
"At ano? Kapag nahuli mo ang babaeng 'yan ay magiging sa'yo? Ni hindi nga niya ako kayang patulan na mas gwapo pa ako sa'yo ikaw pa kayang napakapangit mo?" Ngising asar ni Chester sa lalaki na ngayo'y nandidilim na ang mga mata dahil sa galit.
"Napakatabas ng dila mo bata, dapat sa'yo pinaparusahan ng malaki." Turan ng lalaki at bigla na namang lumiwanag ang wand na hawak niya.
Pero agad siyang natigilan dahil sa kakaibang presensiya na kahit ako ay natigilan. Hindi pamilyar ang presensiya.
Bigla nalang may apoy na umatake sa lalaking nasa harapan namin at kasing-laki ng isang bola ng basketball ang apoy na siyang ikinagulat ng lalaki at ikinasinghap namin. Napatingin kami sa direksiyon kung saan nagmula ang atake at bumungad sa amin ang lalaking nagliliyab ang buhok, literal. May namumuo ding apoy sa mga palad niya at agad nitong inatake ang lalaki na ngayo'y hindi parin makapaniwala, para siyang na-tanga.
Gano'n na ba kalakas ang apoy ng lalaking 'to? O baka mahina lang talaga ang lalaking kalaban namin kanina at nagtatapang-tapangan lang?
Bigla namang lumingon sa amin ang lalaki at naglakad papalapit. Seryoso ang mga mata niyang nakatingin sa aming dalawa ni Chester at parang nagtatanong kung sino kami.
Narinig ko ang pag-ungol ng lalaking kalaban namin kaya napalingon ako do'n at halos mapatakip ako sa bibig dahil sa buong katawan niyang natusta.
"Sino kayo?" Tanong ng estranghero sa amin kaya agad kaming napatingin sa kaniyang mga mata.
"We are here to save a friend." Sabi ko kaagad na siyang ikinataka niya at parang sinuri ang buo naming katawan na para bang inaalala kung saan niya kami nakita.
"Sinong kaibigan ba ang tinutukoy niyo?" Tanong nito ulit.
"Senny, the Goddess of Spell." Sabat naman ni Chester, nakita ko ang pag-seryoso ng mukha ng lalaki at napatango nalang.
"Hindi lang pala ako ang may balak iligtas si Senny, mukhang may mga kaibigan siya na hindi ko nakilala." Turan niya.
"I'm Serafina and he is Chester. Actually hindi namin kaibigan si Senny, she is our friends' friend. If you know Athena, Cylechter and Wenessa, sila ang mga kaibigan ni Senny. Tumutulong lang kami." Pagpapaliwanag ko at bahagya pa siyang nagulat at agad namang bumalik sa dati niyang ekspresiyon.
"Ikaw? Sino ka? Nabanggit mo na hindi lang ikaw ang may balak na iligtas si Senny? Meaning, you know her?" Tanong ko sa kaniya kaagad na ikinatango niya naman. May kakaibang emosyon na ipinapakita ang mga mata niya, parang malungkot na may paghihinayang.
"I'm Enexx, boyfr—kaibigan niya."