Venedict.
Naloka ako sa bata, seeing his cute little body and face ay parang hindi niya kayang gawin ang pag-block ng mind but he did. Ngayon ay patuloy parin siyang nagtatalon-talon sa kama na kinatulugan ko habang bagot na bagot naman si Wyeth na nakatingin sa kaniya.
"Spoiled brat little kid." Dinig kong bulong niya kaya napahagikhik nalang ako.
"Hindi ko alam na ganiyan kalakas ang abilidad ng batang 'yan, ang laking tulong niyan para sa mga kalaban, sa mga White Vampires." Biglang sabi ko na ikinatango niya.
Wyeth told me, White Vampires here are the enemies, the trouble and the chaos. Hindi kasi lahat ng mga kulay puti, mababait, payapa at mapagkakatiwalaan. Like the White Vampires, they are innocent kung tignan pero may tinatagong bangis at lason sa katawan na siyang puwede mong ikamatay kung tatanga-tanga ka.
"Naka-encounter na ba kayo ng mga Goddesses and Gods?" Tanong ko kay Wyeth habang nakatingin siya sa mga mata ko.
"Marami na akong na-engkuwentrong iba't-ibang nilalang, Venedict. Specialists, Witches, Enchantress, Summoners, o kahit ano pang klaseng nilalang. Na-engkuwentro ko sila dahil sa hindi na balanse ang mga pinto ng bawat mundo kaya malaya akong nakakapasok at labas. Ako lang, ako lang ang kayang gumawa no'n. Ako lang ang may kayang i-adopt ang pamumuhay ng bawat nilalang." Paliwanag niya kaya agad naman akong napatango pero agad namang may naalala.
"Diba pumunta ka sa mundo namin? I mean sa mundo ng mga tao, sinabi mo pa na kailangang-kailangan naming bumalik sa lalong madaling panahon sa Avalon. Hindi ko alam kung anong pinupunto mo no'n and how did you know na kami ang mga specialist na 'yon?" Curious kong tanong sa kaniya.
"Nasabi ko 'yon dahil may nag-utos sa akin na gawin 'yon. And she is the Goddess of Sealing Power, Books and Words. I think alam niyang dadating ako sa buhay mo so that she confronted me to tell all of those para agad kayong mapabalik sa Avalon. Kailangan daw ng Avalon ang tulong niyong dalawa, wala akong alam sa posisyon niyo sa mundo ng mga specialists at ng mga manipulators pero alam kong malaking-malaki." Sa pakikinig ko sa kaniya ay hindi ko maiwasang mas lalong mahulog, the way he talked, the way his moved his lips are damn attractive. Malaking-malaking biyaya na'to sa akin na hindi na dapat pakawalan.
Pero, hindi parin dapat ako pasisiguro. Oo mate niya ako, as a vampire pero pa'no naman ako? Bilang isang specialist? Baka isa siya sa mga misyon na dapat kong i-accomplish, baka isa siya sa mga kalaban. Bigla nalang akong napailing at taka niya naman akong nilingon.
Gustong-gusto kong basahin ang utak niya ulit pero hindi ko makaya dahil sa takot na hindi niya pala talaga ako mahal. What if, gagamitin niya lang ako? What if pinahulog lang niya ako sa patibong niya para gamitin ang kakayahan ko? Pero napaka-unfair ko naman at kung tatalon agad ako sa mga ganitong klaseng konklusiyon diba? I think I need to investigate with myself, kailangan kong siguraduhin ang proteksiyon ko laban sa mga may balak sa amin ni Alisis.
Ngayon ko lang napagtanto, importante ang kapangyarihan ko because I can go to other worlds just in one snap. At kaya namang gawin lahat ni Alisis, lahat-lahat, kaya niyang bumuhay ng patay, magbigay ng mga kapangyarihan kaya hinding-hindi na ako magtataka na may aatake sa aming mga estranghero.
"Anong iniisip mo Venedict? Gustong-gusto ko na ako lang ang isipin mo pero parang ang selfish ko naman ata." Ngising aso niyang turan sa akin kaya agad kong sinapak ang braso niya na hindi naman kalakasan na siyang ikinatawa niya.
Napasimangot tuloy ako dahil ang hilig niyang mang-trip sa akin palagi.
"Tito Way-way?"
Way-way? Pft! Napansin kong agad niyang nilingon ang bata na parang pinangliliitan niya ito ng mata, nang hindi ko na mapigilan ay agad akong napatawa ng malakas. Gustong-gusto kong gumulong sa kama pero huwag nalang baka ano nalang gawin ni Wyeth. Kakaiba din kasi ang lalaking 'to, parang may sapi. Bigla nalang manti-trip kung gugustuhin niya.
"Brooch, stop calling me Tito Way-way. See? Your Tita Venedict is laughing." Seryosong turan ni Wyeth na siyang ikinatahimik ko sa pagtawa. Agad nang-init ang mga pisngi ko dahil sa pagtawag niya sa akin ng 'tita'.
Gosh! Kahit maliit na bagay na lumalabas sa bibig ng lalaking 'to ay kinikilig na'ko. Ano nalang kaya kung may malalalim pa ng mga salita? Ga'no ba siya kabulaklak magsalita at tila nadadala niya ang sistema ko.
"Teka Wyeth, Goddess of Sealing Power? Books and Words? Si Tita Azania ba 'yan?" Ewan ko pero siya lang naman ang alam kong Goddess na may ganiyang kakayahan eh. Sabi ni Tita, kung isa kang Diyosa o Diyos ng kahit anong kapangyarihan ay wala kang katulad. Kung may katulad man, hindi sila Diyosa o Diyos kundi ordinaryong specialist lang.
"Yeah I think? Siya lang ang Diyosa na naengkuwentro ko sa mundo ng mga tao malapit sa pinto ng papasok ng Avalon." Turan niya kaya agad naman akong napatango.
"Why are you calling her tita? Magkasing-edad lang kayo diba?" Tanong niya sa akin pero kaagad naman akong napailing.
"Hindi kami magka-edad, Wyeth. Pinanganak ako sa mundo ng Avalon kasama si Alisis at dinala sa mundo ng mga tao para magtago sa mga kalaban. Hindi kasi tumatanda ang mga specialist do'n kaya para na kaming magka-edad ni Tita Azania." Sagot ko na siyang ikinanuot ng noo niya.
"Bakit parang hindi ka naniniwala?" Taka ko na ding tanong sa kaniya pero agad naman siyang napailing at ngumiti ng matamis. Lumapit siya sa tenga ni Brooch at kung may anong binulong do'n na siyang ikinatango ng mabilis ng bata. Tumalon galing sa kama ang bata at kumaripas ng takbo na siyang ikinataka ko na naman.
"Iyang mga kinikilos mo talaga Wyeth nakakapang-duda, hindi mo ako sinasabihan." God! Para talaga akong babae sa ikinikikos ko! Hindi ko naman kasi naramdaman ang ganitong klaseng feeling no'n kay Hyros. Open relationship kasi sa amin ni Hyros kaya magagawa namin ang mga gusto naming gawin na walang pag-aalinlangan. Minahal ko siya ng todo no'n dahil mapag-intindi siyang klaseng tao pero agad nagbago ang lahat dahil iniwan niya ako ng walang paalam, bigla nalang siyang nawala.
Tapos babalik siya? Babalik siya na para bang gusto niya ulit akong kunin? Tignan mo ang nangyari, nalaman pa niyang may kakaiba akong kapangyarihan na tinatago. Siguro takot na takot na 'yon sa'kin.
Bigla nalang kaming napatayo dahil sa mga pagsabog, lumabas kami sa kwarto at agad bumungad sa amin ang makapal na usok. Agad akong napaubo dahil sa pagpasok nito sa kastilyo, napansin kong unti-unting humuhupa ang usok at agad bumungad sa amin ang hindi pamilyar na babae.
"Prinsipe Wyeth, ayos lang ba kayo?" Concern na tanong niya kay Wyeth na siyang ikinatango ng katabi ko. Nanliit naman ang mga mata ko dahil parang sinasadya niyang hindi ako lingunin. Tarayan ko kaya 'to? Para bang wala siyang isa pang mata dahil ni hindi man lang niya kayang tumingin sa ibang side!
"Tulungan mo na ang iba, Mabel. Ayos lang ako and, I'm with my mate. Hindi niya ako pababayaan." Turan sa kaniya ni Wyeth na siyang ikinanganga niya ng kaunti. Do'n na siya napalingon sa akin at ang sarap talagang ngumisi sa harapan niya para sabihing 'ano? Saan ka ilulugar babae?'. Pero kinontrol ko nalang ang sarili ko, napansin kong napalihis siya kaagad ng tingin at tumakbo na para bang magmamadali.
Hinila naman kaagad ako ni Wyeth sa pulso at agad iginiya para magkahawak-kamay. Hindi ko nalang ibinig-deal baka kasi mabaliw na ako sa mga ikinikilos niya.
"Wrong timing ka sa pagpunta dito Venedict, nasa kalagitnaan kami ng problema laban sa mga puting bampira. Ngayong araw na'to sisimulan ang laban kapag hindi namin ibibigay ang gusto nila." Seryosong turan sa akin ni Wyeth kaya agad ko siyang tinignan sa mga mata kahit tumatakbo na kami ngayon. Para tuloy kaming runaway bride and groom dahil ayaw matali sa mga pamilya namin.
"Gusto kong tumulong Wyeth, gusto kong patunayan na karapat-dapat ako sa'yo, sa pagmamahal mo." Turan ko sa kaniya at hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas na loob para sabihin ang mga katagang 'yon. Napansin ko ang pag-ngiti niya ng kaunti at agad namang lumihis ng tingin sa'kin.
"Huwag mo 'kong pinapakilig Venedict, baka bumalik tayo sa kwarto mo." Turan niya na para bang nagtitiis sa isang bagay, agad naman akong napasimangot dahil ang seryo-seryoso ng pagkakasabi ko no'n pero parang wala lang sa kaniya.
Bigla nalang kaming tumigil dahil sa kaniya, seryoso niya na naman akong tinitigan.
"Gusto mo ba talagang bumalik sa kwarto ngayon? 'Yong tayong dalawa lang habang nakahubad sa ilalim ng kumot?" Seryoso parin niyang turan kaya agad ko siyang hinampas sa braso.
"Ang manyak mo talaga!" Sigaw ko pero agad naman siyang ngumisi. Bipolar talaga ang lalaking 'to, nakakainis.
"Gusto ko man iwan ka sa kwarto para manatili pero kailangan na kailangan ko ng tulong mo. Kailangan namin ng tulong mo at hindi dahil sa gusto mong patunayan ang sarili mo sa'kin kundi gusto kong tumulong ka dahil gusto mo, dahil may maganda kang kalooban dahil matatag at matapang ka. 'Yan ang Venedict na nakilala ko." Turan niya na siyang ikinatango ko.
Tumakbo kami ng sabay hanggang sa makalabas kami ng kastilyo at halos mapanganga ako dahil sa dami ng mga puting bampira. Ang iba ay nakasuot ng mga armor na mga kulay puti, ang iba ay naka-bestidang puti. Ang mga itim na bampira ngayon ay nakasuot mg mga itim na armor na may mga kakaibang diseniyo. Si Wyeth nalang ata ang nakaputi ngayon at ako, para tuloy kaming kakampi ng mga puting bampira.
"Ibigay niyo na sa amin ang hinihingi namin para mapayapa na ang dalawang angkan! Kayo lang ang nagpapalaki ng problema mga itim na bampira!" Sigaw ng nasa pinakagitna nila. Sumisigaw ng karangyaan ang kaniyang kalasag na bungod-tangi sa mga kakampi niya, napakaraming diseniyo at mga batong kumikinang. Humihiyaw sa kayamanan ang buo niyang kalasag na pati ang espada niyang napakahaba ay siyang kulay ginto rin.
"That's their king, King Muvello. Ang sakim na hari ng mga puting bampira na nais kunin ang bagay na hindi dapat sa kanila. Kapag napunta ang bagay na 'yon, mawawala ang buong angkan ng mga itim na bampira." Turan ni Wyeth na siyang ikinalukot ng noo ko.
"Bakit sabi niya na kapag nakuha niya ang bagay na hindi ko naman alam ay mapapayapa ang dalawang angkan? Ano ba talaga? Nagsisinungaling lang ba siya?" Tanong ko kay Wyeth na siyang ikinatango niya naman.
"Gagawin niya lahat para lang makuha ang bagay na 'yon, makapangyarihan ang bagay na 'yon na siyang hindi dapat akuhin ng sinuman. Isa lang ang dapat makaangkin no'n, ang sinumang nilalang na may kakayahang mahawakan ang bagay na 'yon ay siyang nararapat na umangkin." Turan niya.
"Eh 'yong mga bumalak na kunin ang bagay na sinasabi mo na hindi napagtagumpayan? Anong nangyari sa kanila?" Tanong ko ulit kaya seryoso na siya ngayong nakatingin sa akin.
"That thing will turn you to ashes kapag hindi ka karapat-dapat." Napalunok tuloy ako ng laway dahil sa seryoso niyang sinabi ang mga katagang 'yon.
Napatingin ako sa hari nila na siyang seryosong-seryosong nakatingin sa gawi ng hari ng mga itim na bampira. Pursigido talaga siyang makuha ang bagay na hindi dapat sa kaniya.
"Bakit hindi niyo ibigay ang bagay na hinihingi niya? Baka 'yon ang ikalaho niya kapag nahawakan niya ang bagay na sinasabi niyo." Suhestiyon ko na siyang ikinailing niya.
"Hindi namin puwedeng gawin 'yon Venedict, alam na namin kung anong klaseng nilalang ang makakahawak no'n."
"Hiyas? You mean isa siyang uri ng bato?" Tanong ko kaagad na siyang ikinatango niya.
"Makapangyarihan ang hiyas na 'yon, pinag-aralan ng mga eksperto at parang isang tipak na nahiwalay sa kabuuan nito. Kung sinuman ang makakahawak ay siyang mabibiyayaan ng kakaibang lakas."
Agad akong na-curious sa itsura ng hiyas na'to na para bang nang-aakit ang bawat detalye na binabanggit ni Wyeth. Ano bang klaseng hiyas 'to? Anong kulay o anong klaseng kapangyarihan ang maibibigay? Akmang magsasalita pa sana ako ay inunahan na ako ni Wyeth.
"Hindi bampira ang makakaangkin no'n, kundi isang specialist. Hindi namin nasisiguro kung sino." Agad akong nagka-ideya nang sabihin niya ang mga katagang 'yon. Is it me? Ako ba ang tinutukoy na makapangyarihang hiyas na 'yan? Ako lang ba ang makakahawak?
"Venedict, puwedeng ikaw pero puwedeng hindi. Kaya huwag mo munang balaking hawakan ang hiyas dahil hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag nawala ka kaagad sa'kin."