YUMI ZHEE CLANDESTINE
Wala na sa kwarto ko si Sabrina. Habang ako naman ay nag-aayos muna ng kwarto dahil magulo na rin ito. Napansin ko na narito ang white jacket ni Mama. Lumabas ako ng room ko, para ihatid ang jacket niya sa room niya.
I was about to knock, I stopped when I heard that Mama was talking to someone inside. Idinikit ko ang isa kong tainga sa pintuan, para marinig ko ang kanilang pag-uusap.
"Huwag na huwag mong idadamay ang mga anak ko, Lance!" Lance? Sino si Lance?
"Kapag may mangyaring masama sa kanila, I will kill you." Nakakatakot ang boses na 'yon ni Mama. "Hindi ako nakikipagbiruan sayo. Hindi, hindi ko hahayaan na makalapit ka sa kapatid ko!" Kapatid? May kapatid si Mama?
"Ayusin mo lang. Masama akong maging kalaban," huling sabi niya at nawala na ang linya.
"Yumi, ano pang ginagawa mo riyan?" Awtomatiko akong napaharap kay Ate Rizza, sa biglang pagsulpot niya. Kinagat ko ang labi ko.
Binuksan ni Mama ang pintuan ng kwarto. Patay! "What's going on here?" Napatingin siya sa amin ni Ate Rizza.
"E, kasi Ate, si Yumi—"
"Ihahatid ko lang po 'tong jacket niyo na naiwan sa kwarto ko, Ma," pigil ko kay Ate Rizza. Agad kong inabot kay Mama 'yon. Tinanggap naman niya.
"Sige, salamat."
Bumaba na ako pagkatapos noon, dumiretso ako sa kusina para uminom ng tubig. Muntik na ako roon, ah.
"Anong nangyayari sayo?" Hays, ayan na naman si Ate Rizza. "Halata naman kanina na pinapakinggan mo 'yong pinag-uusapan nila Ate."
Hinarap ko siya. "Shhh." Natahimik naman siya. "Wala naman akong masyadong narinig."
"Wala nga ba? Bakit ganyan ka makapag-react?"
"Bakit kasi parang ang dami kong hindi alam kay Mama? Bata pa lang ako, siya ang nag-alaga sa akin. Tinuring niya ako na parang isang tunay na anak— kami ni Sabrina. Pero, no'ng marinig kong may kapatid siya, at... sino si Lance?"
Natawa naman si Ate Rizza ng mahina. "Lance?" Tumango naman ako. Ayos lang ba siya? Bakit parang bigla siyang natahimik. "Sigurado ka ba riyan? May kapatid siya?" Muling tumango ako.
"Ate, si Mama po, kailan niyo pa po siya pinagsisilbihan?" Mas naunang nakilala ni Mama si Ate Rizza, kaysa sa amin ni Sab.
"Hm, hindi... ko alam, e."
Ano raw? Hindi niya alam? Pwede ba 'yon?
"Wala po ba kayong pamilya?"
"Ang totoo niyan, hindi ko rin alam, Yumi."
Hindi niya rin alam? Hays, ang gulo niya kausap. Puro siya hindi alam. Pwede ba iyon?
Kinabukasan. Nang makita ako ni Maico, inaya niya ako sa garden. It's not class time yet that's why I agreed.
We sat on bermuda grass, just looking at the flowers. I don't know how to start. Or who among us will speak first.
"When I was a kid I loved flowers," he started. "So many are saying that maybe I'm gay? Hahaha. But hell no— I'm not a gay." He even laughed at what he said. "How about you?"
"Me?"
"Hmm. Ano iyong mga hobbies mo? Favorite mo? Alam mo na, mga bagay na kinahiligan mo."
Napatango naman ako. "Ah... ako, mahilig ako sa libro. And hobbies ko kumain tsaka manood ng action movies. And... matulog."
"Ah, ganoon ba? Medyo may pagka-same tayo, haha." Ngumiti lang ako at nag-iwas sa kanya ng tingin. "Yumi? Can we be friends?" Tumingin ako sa kanya at nahihiya siyang nag-iwas ng tingin.
"You want us to be friends?"
"Hmm yeah."
"Why just friends? Kung pwede namang maging crush mo na lang ako," pagbibiro ko na ikinapula ng pisngi niya. "At doon din naman ang bagsak nating dalawa, e, di ba?"
"What if... crush nga kita?"
"As if I'll believe." I laughed a little bit and avoided looking.
"You want a proof?"
"No need—"
Nawala ang ngiti sa mga labi ko nang pagkaharap ko ay saktong tumama ang labi niya sa labi ko.
"And now, naniniwala ka na ba?" nakangisi niyang tanong. I wasn't able to answer because I don't know how to react because of what he did.
What the fuck? W-we kissed? He's my first kiss?
When I arrived in the classroom, her friends looked at me. "Where is Maico?" Rylan asked.
"Bakit sa akin kayo nagtatanong?" Mukha ba akong hanapan ng mga nawawala?
"Nakita ka kasi namin kanina na kasama mo siya, e," ani Patrick. "Tapos pagkadating dito, hindi mo na siya kasama."
Napalunok naman ako. "Aba! Ewan, hindi ko alam," masungit kong sagot sa kanila. Naupo na lang ako sa upuan ko. Wala pang teacher na pumasok kaya lumapit sa akin ang mga gunggong.
"Ayieee. Are you in love with our best friend?" Patrick asked with a mix of teasing.
"Oo nga. Sabihin mo na, promise, hindi namin sasabihin 'to kay Maico," singit naman ng isa.
"Magsibalikan na nga kayo sa mga upuan niyo," sabi ko na lang. Tsk! As if naman magkakagusto ako sa kumag na iyon.
"Ayiieee. Kahit ayaw mong sabihin, basta support pa rin kami ni Rylan sa inyo ni Maico." Sinamaan ko sila ng tingin bago sila nagsibalikan sa mga upuan nila. Mga baliw!
Breaktime na, at himala, wala pa rin si Maico. Nag-cutting class siya? Hinayupak na 'yon, hinalikan lang ako hindi na pumasok. Imbis na dumiretso sa cafeteria, ay pumunta muna ako sa rest room para mag-CR.
Pagkadating ko sa cafeteria, napansin kong parang may gulong nangyayari. Nagdikit-dikit ang mga estudyante, at sigurado akong may nag-away nga. Didn't one of them call a security guard?
Si Luke? At... Maico?
Agad ko silang nilapitan. Nandoon naman sa tabi ni Luke si Sabrina, at hawak naman nina Rylan at Patrick si Maico. Galit na nakipagtitigan si Luke kay Maico, at galit din siyang tumingin sa akin.
"Luke?"
Hindi niya ako sinagot, agad niya akong tinalikuran at lumabas ng cafeteria. Napatingin naman ako kay Sab. "Hayaan mo na muna si Luke, mukhang may problema kay Maico, e." Tumango lang ako, at sinundan na ni Sab si Luke, palabas ng cafeteria.
I looked at Maico, he couldn't look at me straight. Is this because of what happened earlier?
MAICO DEVILLA
I really didn't expect what I did earlier. And she's my first kiss. Kaya dahil sa hiya, mas pinili ko na lang na hindi pumasok, at sa cafeteria muna tumambay.
Bigla namang dumating si Luke na galit, at sinuntok ako. Takte, ang sakit noon.
Sab tried to stop him, until Rylan and Patrick came. A lot of students around us too.
What is his problem?
Gagantihan ko sana siya nang bigla naman ako pinigilan ng dalawa kong kaibigan. Yumi came, I can't look directly at her out of shame.
Itinuon ko na lang ang sa daan ang mga mata ko, habang nagmamaneho, pauwi ng bahay. Nasa gate pa lang ako, I get annoyed by the noise of that woman. She laughed so hard like there's no tomorrow.
Habang papalapit ako sa mismong loob ng bahay, naiinis ako sa sobrang ingay ng babaeng 'yon.
Napahinto ako sa tapat ng pintuan, napatingin sa akin ang babae at napatigil siya sa pagtawa. "Kuya!" malakas niyang sigaw na sa tingin ko, abot na 'yon sa kabilang villa. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at niyakap ako ng mahigpit na mahigpit, na halos hindi na ako makahinga. "Kuya!" Wow, she still hasn't changed anything. She's still so loud.
"Mina?"
"Yes, Kuya! Ako 'to! Ang maganda mong kapatid! Kuya, 'wag mong sabihing nakalimutan mo na ako, dahil kung oo nga, kakaltukan kita!" Grabe, ang ingay talaga niya. Akala mo, wala ako sa harap niya, e.
May naisip naman akong kalokohan. "Who are you? Sorry pero wala akong kapatid na pangit, e."
Naging tigre naman ang mukha niya. "Kuya, maganda ako! Hindi mo ba ako naaalala?"
"Hindi talaga, e."
"Mommy, o!" pagsusumbong niya kay Mom na natawa na lang. Gano'n din si Lola, at si Dad. "Kuya, naman, e!" Hala, parang naiiyak na siya.
"It's a prank," sabi ko sabay tawa. Pinaghahampas niya ako. "Aray! Ano ba, Mina!"
"Bwsit ka, Kuya!" Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. Naghihiganti lang, haha. "Aray ko, Kuya. Dahan-dahan lang."
"Na-miss kita, Mina. Ang tagal mo ring nasa Canada, bakit ngayon mo lang naisipan na umuwi?"
"E, kasi ngayon lang," pilosopong sagot niya.
Kumawala ako sa pagkayakap sa kanya. Sobra na-miss ko talaga ang babaeng 'to. "Alam mo bang may ibang babae na si Patrick?" pagbibiro ko.
"Kuya naman, e!"
"E, ang tagal mo kasing umuwi."
"Kaya nga dito na ako mag-aaral, e. Nag-enroll na ako kanina sa school niyo. At kapag nalaman ko na may babae siya, kakalbuhin ko talaga ang babae niya!" gigil niyang saad. Patay, lagot si Sabrina. Palagi ko kasing nakikita na magkasama ang dalawang 'yon, e. Selosa pa naman itong kapatid ko.
Siya si Mina Ashania Devilla. Ang kapatid kong selosa, mainitin ang ulo, napaka-ingay, malakas tumawa at higit sa lahat, mapagmahal. Hindi na niya ginagalang ang kuya niyang gwapo, dahil isang taon lang din naman daw ang agwat naming dalawa. E, pwede ba 'yon?
"O, siya, tama na 'yang daldalan niyong dalawa," sita sa amin ni Lola Mira.
"Ay, Lola." Agad kong nilapitan si Lola at niyakap. Nawala sa isip ko na narito pa rin pala sila.
Lumapit ako kay Dad at Mom, binigyan ko rin sila ng yakap. "May pasa ka sa mukha?" Mom asked. Nag-iwas lang ako ng tingin. "Maico, what happened to that?"
"Ah, it's nothing, Mommy. Na-untog lang ako sa pader kanina. Ang sakit nga, e," palusot ko. At mukhang naniwala naman sila.
"Let's go to the dining area, let's eat." Naunang tumayo si Dad para alalayan si Lola. Sumunod naman si Mom, at si Mina. Napatingin ako sa wrist watch ko. Ang aga pa, ah.
Pagkatapos ng kainan at kwentuhan, ay dumiretso na agad ako sa kwarto ko para makapagpahinga. Good thing I got Yumi's phone number from Sabrina. I dialed her number, I just want to talk to her, so that my day will be even better. Isinantabi ko muna ang galit ko kay Luke dahil sa pagsapak niya sa akin kanina.
Wala pang ten seconds, ay sinagot na niya ito. "Hello?"
"Hey?" Napalunok ako.
"Oh, hey? Who is this?" Wow, doesn't she feel that this is my voice?
"Ah, hehe. Ako ito, si—"
"Kuya Maico!" I immediately ended the call. That's an annoying sister of mine. It's so loud to shout! "Kuya, kanina pa ako katok nang katok, hindi mo ako pinagbubuksan. Malay ko ba kung hindi naman pala 'to naka-lock."
"Mina naman, e. Pahamak ka!" singhal ko.
"Bakit, Kuya? May ginawa ba ako?"
"Yumi and I were talking here, then suddenly you screamed," pagmamaktol ko.
"Yumi? Sino siya, Kuya?" curious niyang tanong sabay lapit sa akin. "Girlfriend mo? Kwentuhan mo naman ako sa kanya. Hindi ko alam na may girlfriend ka pala. Kailan ka pa nagka-girlfriend, Kuya? Bakit 'di mo sinasabi sa akin? Ang daya mo talaga! No'ng naging boyfriend ko si Patrick sinabi ko nga sayo, e. Tapos ikaw, hindi—"
"Mina!" Grabe, napaka-ingay niya talaga. Ang sakit sa tainga.
"Bakit, Kuya? Ang ganda ng pangalan ko, 'no? Mana sa akin," proud niyang sabi. Wow! Natawa na lang ako.
"Ang dami mong sinasabi, unang-una hindi ko siya girlfriend. Napaka-advance mo talaga."
"Future girlfriend?" Tumango ako. "Kuya, ipakilala mo sa akin, ah. Basta, gusto ko, mas maganda pa rin ako sa kanya. Dahil kung mas maganda pa siya kaysa sa akin, ayoko siya para sayo." Napakamot na lang ako sa batok, dahil sa mga pinagsasabi niya.