Lorrain P.O.V
"Hurt me" saad niya sa boyfriend niya na ngayon ay nasa harapan niya.
Kunut nuong nakatingin si Gerald sa kaniya na parang nalilito. Ngunit kailangan niyang gawin ito. Kailangan niyang malaman kung totoo nga bang mahal siya ng boyfriend niya.
"Okay fine" sukong sabi ni Gerald saka huminga ng malalim na parang nag iisip "Amh! Let's Break Up?" patanong na sagot nito.
"Ayusin mo" pinandilatan niya ito.
"Lets break up"
"Okay lets break up" pag sang ayon niya rito.
"What the hell!" sighal nito sa kaniya
"Hindi moko mahal" hinaplos niya ang pisnge ng kasintahan "Kasi kung mahal mo ko hindi mo sasabayan ang trip ko dahil ayaw mo kong masaktan. And now, that line hurt me so much. Let's break up" saka niya ito tinalikuran.
Napasandal ako at napatingala para tingnan kung anong oras na. Alas singko na pala ng umaga kaya pala medyo sumasakit na ang ulo at mata ko.
Sinave ko muna iyon at sinara ang laptop ko at nagtungo ako sa kusina para uminon ng tubig sa pitcher.
Pati ako hindi naniniwala sa mag kwentong sinusulat ko. Dahil wala naman talagang forever. Kaya nga Miss Bitter ang tawag sakin lalo na at ako lang ang nag iisang taga sulat na sobrang bitter sa love.
Sino ba naman kasi hinding magiging bitter pag saktan ka nila ng paulit ulit? The heck!
Hinilot ko muna ang nanakit kung batok at pinatunog ang daliri ko dahil medyo nananakit narin ito kaka type ko sa laptop.
Nagtungo rin ako sa kwarto ko at doon natulog. Nagising ako kinagabihan. Ganito rin kasi ako para akong bampira kumbaga. Natutulog sa umaga at gising sa gabi. Nasasanay na ang katawan ko dahil sa pagsusulat ko ng mga kwentong hindi totoo at nangyayari lang iyan sa mga taong, ewan!. Wala rin akong alam tungkol dyan.
Bitter na kung bitter basta wala akong pakialam kung nag eexist ba talaga yang Forever na yan.
Tumayo na ako at nagtungo sa banyo para maligo. Lumabas na ako sa kwarto ko at nagtungo sa sala kung nasaan nandoon ang mga nagkakalat na papel at naroon rin ang laptop ko.
Agad akong umupo sa may sahig para abot ko ang coffee table pinatunog ko muna ang leeg ko saka nagsimula ng magtipa ngunit napatigil rin ako ng wala akong maisulat.
Inis akong tumayo at tumingin sa labas. Saka ako tumingala at tumingin sa wall clock. Alas syete na pala.
Nagtungo ako sa kwarto ko at kinuha ang hoodie ko bago ko sinuot ang rubber shoes at lumabas ng bahay.
Ang lamig. Kahit naka jacket ako ay ramdam ko parin ang lamig na tumatama sa mukha ko. Kailangan kung makaisip na susunod na mangyayari sa kwento.
Iyon kasi ang bagong kwentong gawa ko. At alam kung iiyak na naman ang mga mamababasa ngunit gusto ko lang iparating sa kanila kung ano ba talaga ang tunay na pagmamahal.
Napahinto ako sa paglalakad at napatingin sa isang bodega na nakalock. Ngayon ko lang kasi ito napansin. May bodega pala rito? Ngayon ko lang kasi alam. Sa loob ng dalawang taon kung pagtira rito.
Napatingin ako sa may parang bintana. Tumingala ako at tiningnan kung gaano kataas ang bakod.
Sakto! Kaya kung akyatin ito.
Inunat ko muna ang braso ko saka nagsimula ng umakyat ng nasa tuktok na ako pag tingin ko sa ibaba at napangiti ako saka tumalon pababa.
Huminga muna ako ng malalim. Hindi naman atah trespassing itong ginagawa ko dahil wala namang nakasabit dyan na may nagmamay ari na rito.
Pasaway ka talaga self.
Tumingkayad ako at sinilip kung anong nasa loob ng bodega ngunit halos manlaki ang mata ko ng makita kung puno ng libro ito.
Mukhang Bibliophile ang may ari ng bodega na ito. Hinanda ko ang sarili ko at umakyat rin rito sa open window. Pinagpagan ko ang sarili kong damit at tingnan at sinuri ang buo ng bodega.
Kung bibilangin ko halos sampung book shelf ang nandito at libo libong libro. Napakalaki na atah ang nagastos ng may ari.
Napaubo ako ng makaamoy ako ng alikabok. Mukhang abandonado na rin itong bodega dahil sa kapal ng alikabok masasabi kung wala ng nag aalaga rito.
Kumuha ako ng isang libro ngunit napaubo ulit ako at napa atsing ng makaamoy na naman ako ng alikabok. Mukhang ito ang sign na kailangan kung linisin ang buong bodega.
Wala akong makitang panlinis rito. Umuwi muna ako sa bahay at kinuha ang mga panlinis ko na gamit bago ako bumalik sa bodega na iyon gaya parin kanina inakyat ko iyon hanggang sa makapasok ako.
Nagsimula na rin akong maglinis halos takpan ko ang halati ng mukha ko dahil sa sobrang kapal ng alikabok na nandito.
Napaupo ako sa malinis na sahig ng matapos na rin ako sa wakas maglinis. Napasandal ako sa isa sa mga book shelf at pumikit. Nakakapagod.
Siguro hindi na ako ipapakulong ng may ari lalo na at nilinisan kuna ang buong bodega.
Napatingin ako sa wrist watch ko. Grabe! Dalawang oras ako naglinis?
Okay lang pambayad ko narin sa may ari dahil babasahin ko ang mga libro na nandito. Kasi nagkaroon ako ng Writer's Blocked.
Kumuha ako ng isang libro at nagsimula ng magbasa. Halos natapos ko ang tatlong libro at napatingin ulit ako sa open window na iyon ng sumilip na ang araw.
Kaya umalis na ako sa bodega saka nagtungo na sa bahay ko para magpahinga. Ganun ganun lang ang ginagawa ko pag wala akong maisip na scene sa story.
Nakaka enjoy naman kasi magbasa roon lalo na at ang gaganda ng mga kwento na nababasa ko at nagkaka idea pa ako.
Over sized t shirt at sobrang ikling short lang ang suot ko. Magtutungo lang ako ulit roon sa bodega para magbasa dahil wala na naman akong maisip na scene ng kwento.
Umakyat ulit ako roon sa bakod.
"Aw! Shit! Ang sakit" napatingin ako sa hita ko ng masugatan ako dahil sa pag akyat ko rito sa bakod na ito.
Bwesit ngayon lang nangyari sakin toh ha!
Hindi ko nalang ininda ang sakit at tumalon saka umakyat ulit sa open window at naghanap ng libro para may mabasa.
Hindi kuna mabilang kung ilang libro na ang nabasa ko basta namalayan ko nalang ang sarili kung nakatulog na pala dahil sa pagbabasa.