Darius P.O.V
Tawa roon tawa rito ganyan sila mang asar ngunit wala roon ang atensyon ko kundi nandun sa binabasa ko. Hindi ko sila naririnig dahil may sarili akong mundo.
Ang mundo ng mga taong hindi nag eexist pero may happy ending. Dahil sa mga nababasa ko doon na ako naniniwala sa Happy Ending, Happily ever after at ng Forever. Call me Corny or gay pero yan ang pinaniniwalaan ko.
"Hindi kaya hiwalayan ka ni Ate Nica dyan sa hilig mo" panira ng punyeta kung kapatid.
"Pag mahal mo ang isang tao tanggap mo kung ano siya at kung anong hilig niya" basi sa mga nababasa ko.
"Pano pag hiniwalayan ka niya ibig sabihin nun hindi ka niya mahal?"
Padabog kung sinara ang librong binabasa ko at tumingin sa kaniya saka ko siya ningitian ng nakakaloka.
"Ibig sabihin niyan hindi kami ang itinadhana" at hindi ako naniniwala dyan dahil mahal niya ako at mahal ko siya.
Alam kung kami na talaga sa huli. Hindi nga kami nag aaway e.
Saka may silbi naman ang pagbabasa ko kasi nga. Ako naging taga advice ng mga kaibigan kung tinamaan na ng Cupid Bow. Sino na naman kaya ang sunod na target ni Cupid?
Alam kung hindi ako yun dahil matagal na niya akong pinana. At nagpapasalamat ako sa kaniya dahil binigay niya sakin ang maganda at mapagmahal kung girlfriend.
"Hi Love" salubong niya sakin.
Agad kung tinago ang libro ko saka ko siya hinarap. Sabi kasi niya pag nasa harapan ko siya wag raw muna ako magbabasa.
Sinabi niya iyon dahil gusto niya nasa kaniya ang atensyon ko. Ang sweet diba?. Saka hindi naman niya ako sinabihan na tumigil na sa pagbabasa kaya nga mahal ko siya e. Dahil tanggap niya ang mga hilig at gusto ko.
"What are you doing here?" yan ang laging tanong niya.
Naging cold narin siya minsan sakin. Pero naintindihan ko naman siya basi kasi sa mga nababasa ko pag naging cold sayo ang isang tao. May problema lang yan o di kaya'y sawa na siya sayo.
At dahil mahal niya ako alam kung hindi siya nagsasawa sakin siguro may problema lang siya na ayaw niyang sabihin.
"Ayaw mo ba akong nandito?" nakangusong tanong ko sa kaniya.
"Stop being so childish" saway niya sakin kaya tinikom kuna ang bibig ko.
Ayaw niya ba ng childish? Basi kasi sa nababasa ko mas gusto raw nila ang sweet at childish na boy. Meron rin ang iba gusto nila yung Badboy pero hindi naman ako Badboy kaya dun nalang ako sa Childish and Sweet.
"Honey my love so sweet" paglalambing ko sa kaniya
"Shut up" madiing sabi niya.
"May problema ba?" malumanay na tanong ko sa kaniya.
"Yes and you are the problem here" duro niya sakin
"This is the wrong place to talk about that" alam kuna ang gusto niyang iparating.
"This is the right place, the right day and the right time... and now i want to tell you this that——"
"—will you marry me?" pagputol ko sa sasabihin niya.
Alam ko naman na yan ang sasabihin niya e. Pero dahil babae siya at ang pangit pakinggan kung siya ang magtatanong kaya inunahan kuna siya.
"What?" galit na tanong nito sakin
"Love naman ang pangit kasi pakinggan kung ikaw ang magtatanong at mag p-propose diba? so inunahan na kita, ang sweet diba?"
"That crazy imagination of yours! " biglang sigaw niya kaya naagaw namin ang ibang atensyon ng mga tao.
"Ano bang gusyo mong sabihin?"
"I want to end now our fucking relationship this is are not working anymore... Your so childish, para kang bakla na nagbabasa ng mga romance novel nakakahiya ka" akala ko tanggap niya kung anong gusto ko at hilig ko.
Nanlumo ako sa sinabi niya para akong nahulugan ng pana ni Kupido at namali ang pagpana niya sakin. Maling babae ang binigay niya sakin.
And this is my fault either. Dahil nagpapaniwala ako sa mga romance novel.
Akala ko kami na talaga hanggang sa huli. Akala ko may Happily ever after rin akong mararanasan.
Ngunit pinaasa lang ako sa mga nababasa ko. Mga sinungaling ang mga nagsusulat nyan pinaniwala nila ako na may forever.
Natagpuan ko nalang ang sarili ko sa library ng bahay. At ang library na ito ay pagmamay ari ko walang ibang papasok rito kundi ako lang at dito ko nilalagay ang mga libro na tapos kunang basahin.
Napatingin ako sa mga libro na nandito. Halos puno yung sampong book shelf na nandito ngunit ayaw kuna.
Pinulot ko ang isang libro na nasa sahig at binasa ang title nito.
"Our Happily Ever After" tumawa ako ng pagak saka pinunasan ang luhang hindi ko napansin na dumaloy na pala "Kalukuhan" akmang pupunitin ko ito ng nasasayangan ako.
Pag pinunit ko ang mga libro para ko na ring pinunit ang puso ko. Basag na nga ito pupunitin ko pa? Baka hindi na ako makaahon sa sakit.
Bakit ko naman kasi siya minahal ng sobra. Sana pala naniwala nalang ako sa mga nababasa ko na pag nagmahal ka kailangan mong magtira sa sarili mo para pag iniwan ka niya kaya mo pang bumangon sa pagkadapa.
"End of this shit" malamig na sabi ko saka umayos ng tayo.
Pinunasan ko ang mga luha ko at tiningnan lahat ng libro sa library na ito at lumabas sa kwarto.
"Manong, Manang, Yaya" tawag ko sa atensyon nila.
"Yes sir?"
"Kumuha ho kayo ng karton at pagtulungan niyong ilagay ang lahat ng libro doon tapos sa mga lalaki naman pakibuhat ng karton at ilagay sa back compartment ng kotse ko"
Nagtataka silang tumingin sakin. Ayaw ko kasing may makialam sa mga libro ko tanging si Manang lang na pinapalinis ko ang library ko kada dumaan ang dalawang araw.
"Are you listening?! " biglang sigaw ko s akanila ng hindi pa sila gumagalaw "Now!"
Nagdali dali silang umakyat sa taas at pumasok sa isnag kwarto na naroon ang library ko. Napaupo ako sa sofa.
"Kaninong sigaw yun?"
"Sinong sumigaw?"
Napairap nalang ako sa kawalan at hindi sila pinansin.
Dumating pa ang iba kung kaibigan. Naiingayan na nga ako sa mga kapatid ko nandito pa ang mga bwesit kung kaibigan.
"Bro i think im in love"
"Dude! Pano manuyo?"
" 'dre nag away kami"
"Give me a break!" sigaw ko sa kanila at tumayo.
"So ikaw yung sumigaw?" tanong ni Kuya sakin
"Your think you're in love?" tumawa ako ng peke at hinarap siya "Kalukuhan kasi hindi yan totoo. Lilipas rin ang araw at kinabukasan nun pag gising mo wala na ang nararamdaman mo"
"What the heck!" gulat na singhal sakin ni Rio
"And you" turo ko kay Gold "Itulog mo nalang yan" bored na sabi ko
"Pota!" gulat rin siyang napatingin sakin habang ang iba ay tumatawa ang iba naman ay takang nakatingin sakin.
"At ikaw naman" turo ko naman si Davy kapatid ko "Nag away kayo? Edi hiwalayan mo para tapos"
"What the heck is wrong with you?! " galit na sighal sakin ni Davy
"Mind your own business brother. And all of you stop bothering me. Hindi totoo ang Forever, ang Happy Ending at ang Happily ever after nayan"
"Nag resign ka na ba bilang alagad ni Kupido?" wala sa sariling tanong ni Rain.
Bago ko siya masagot ay napalingon ako sa mga maid at iba pang dala ang isnag karton na ang laman nun ay mga libro.
"Ano ho iyan Manang?" tumayo si Kuya Dan at tinanong si Manang.
"Mga libro sir. Hindi ko po alam kung aanhin ito ni Sir Darius—"
"—Shut up Manang and put that all in my car" galit na turang ko sa kanila saka naglakad papunta sa kusina para uminom.
Para kasing nanuyo ang mga lalamunan ko kakasigaw.
"What's your problem bro?" tanong ni Red sakin ang pinaka close na friend ko.
"This pain inside me is killing the true Darius. And he let the demon out" wala sa sariling sabi ko sa kaniya
"Is this all about love?"
"Yeah this fucking Love. That four letters is killing me softly" padabog kung nilagay ang baso sa mesa kaya medyo gumawa ito ng ingay.
"Akala ko ba Bibliophile ka?"
Bibliophile a person who loves book. At hindi na ako kasali sa kulto na yan, Nakakabwesit.
"Not anymore bro"
"So itatapon mo yung mga libro mo?"
"Nope"
"So kailangan mo lang ng space i mean cool off"
"What the heck! Ano toh girlfriend ko ang libro?"
"But you love but that much na kahit sunugin oh punitin sila ay hindi mo magawa kasi yan ang tunay na pagmamahal" tinapik niya ang braso ko "Naguguluhan kalang Darius. Sabi mo nga kung hindi kayo nagkatuluyan sa huli ibig sabihin niyan may dadating pa na tao na—"
"—sasaktan ako" matigas na pagputol ko sa sasabihin niya
"Nope you're wrong. Dadating pa ang tao na magmamahal sayo at iparamdam sayo ang tunay na pagmamahal at iparanas sayo ang sinasabi mong Happily Ever After"
"Hindi na ako naniniwala sa mga ganyan" matigas na sabi ko sa kaniya.
"Watch your word Bro! Kasi baka habang naglalakad ka o natutulog ay bigla kang panain ni Kupido" may pang aasar na nakaukit sa mga labi nito.
"Bago niya ako matamaan babaliin ko muna ang Arrow niya at sisirain ko pa ang Pana niya para wala na siyang masaktan pa"
"Mahirap kalabanin ang love. Sabi nga sa kanta na 'Kapag tumibok ang puso, wala kanang magagawa kundi sundin ito' " pagkanta niya
Hindi ko nalang siya pinansin halata naman kasi na nang aasar lang siya.
"Hindi dahil kaibigan kita ay sasabayan kuna yang pagiging bitter mo. Remember tinamaan narin ako ni Kupido" pabiro siyang sumayaw.
At sisiguraduhin kung hindi na ako matatamaan ng pesteng kupido na yan. Wag ako. Dont me. Masyado akong sagad magmahal kaya ako nasasaktan ngayon.