- Total: 67
1
“ ไอเชี้ยขาล! เร็วๆ หน่อยดิวะ มึงแม่งมีรับน้องอีกนะเว้ย “ ป้องตะคอกใส่ปีขาลเสียงดังลั่น เมื่อเพื่อนต
2
“มึงคิดว่าน้องมันจะเขียนตามที่ไอขาลมันพูดได้ทุกคำปะวะ “ ป้องกระซิบถามนับวัน เมื่อปีสามทั้งหมดพากันเด
3
“ คุณชื่ออะไรครับปีหนึ่ง “ ปีขาลเดินเข้ามาใกล้กุนเรื่อยๆ พร้อมกับถามชื่ออีกฝ่ายเสียงนิ่ง
“ ผมชื่อกุนค
4
“ ขออนุญาตค่ะอาจารย์ “ เพียงดาวเดินเข้ามาในห้องของน้องปีหนึ่งคณะวิศวะและเอ่ยขออนุญาตอาจาร์ยผู้สอนเมื
5
“ มึงลากกูออกมาทำไม “ กุนขมวดคิ้วถามพนาด้วยความสงสัย
ในตอนแรกที่เลิกเรียน เขากำลังจะเดินมาที่โรงยิมเพ
6
“ นักศึกษาทุกคนเลิกคลาสได้ค่ะ “ อาจารย์สาวเอ่ยบอกกับนักศึกษาปีหนึ่งยิ้มๆ พร้อมกับเก็บของและเดินจากไป
7
“ เป็นไงบ้างวะมึง พี่เขาว่าอะไรมึงปะ “ พนาถามกุนเสียงเครียด เมื่อกุนเดินเข้ามาในโดมและมานั่งข้างเขา
“
8
ครืดด ครืดดด
โทรศัพท์ที่สั่นของปีขาลทำให้เจ้าของเครื่องจำต้องเอื้อมมือขึ้นไปหยิบมันเพื่อที่จะดูว่าใคร
9
18:00น.
“ มึงจะปลุกหรือให้กูปลุกไอสัสป้อง ”
“ มึงนั่นแหละ ปลุกมันดิวะ ”
“ มึงก็ปลุกดิมึงอยู่ใกล้มันอ่ะไ
10
“ เฮ้ย! ”
ปีขาลลงจากรถทันทีเมื่อเห็นเด็กปีหนึ่งที่ชื่อว่ากุนมาอยู่หน้ารถเขา
“ นี่คุณ มาอยู่อะไรหน้ารถผ
11
เช้าวันต่อมา
มหาลัย
“ เออไอขาล ตอนเย็นเราต้องมีว๊ากน้องกันอีกปะวะ “ ป้องหันไปถามปีขาลจดเลคเชอร์ที่อาจา
12
“ สวัสดีครับ “ พนายกมือไหว้กลุ่มของปีขาลด้วยความสุภาพ
ทั้งกลุ่มหันมามองทางกุนและพนานิ่ง ซึ่งพนาเองก็
13
“ เดี๋ยวกูไปบอกพวกสาวๆ เอง “ พนาหันมาบอกกุนเมื่อเข้ามาอยู่ในห้องเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะเขารู
14
“ เอาล่ะครับ วันนี้ที่พวกผมเลื่อนนัดประชุมก็เพราะมีเรื่องบางอย่างที่อยากจะมาแจ้งกับพวกคุณปีหนึ่งทุกค
15
เมื่อปีขาลเข้าห้องน้ำเสร็จก็ออกมาเพื่อที่จะล้างมือ จู่ๆ เขาก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่มองเขาจากทางด้า
16
“ มึงหายไปไหนมาวะนานฉิบ “ พนาถามกุนเมื่อเห็นกุนเดินมาที่โต๊ะ กุนเดินมานั่งข้างพนานิ่งๆแล้วหยิบแก้วขอ
17
เมื่อรถขับออกมาได้สักพัก กุนเองก็ลืมถามป้องถึงเรื่องเลขห้องและเลขชั้นที่ปีขาลอยู่เสียสนิท เขาขมวดคิ้
18
เฮือก!
ปีขาลสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ เพราะเมื่อคืนเขารู้สึกว่าตัวเองเผลอฝันอะไรแปลกๆ ซึ่งเขา
19
“ ส่งผมแค่นี้แหละ ขอบใจ “ ปีขาลบอกเมื่อกุนขับรถมาถึงหน้าคอมโดของเขา
“ ให้ผมขึ้นไปส่งข้างบนมั้ยครับ “
20
วันต่อมา
ปีขาลมามหาลัยด้วยท่าทีที่อ่อนเพลียไม่น้อยเพราะเมื่อคืนเขานั่งทำรายงานที่อาจารย์สั่งจนเกือบตี
21
“ รถมันจอดอยู่ตรงไหนวะ เมื่อกี้กูว่ากูเดินตามหลังพี่มันมานะ ทำไมมันเดินไวจังวะ “ พนาบ่นออกมาอย่างเซ็
22
สองวันต่อมา
ปีขาลลืมตาตื่นขึ้นมาในชั่วเวลาหกโมงเช้าเพราะวันนี้ต้องเป็นวันที่พวกเขาจะต้องพารุ่นน้องปีห
23
เมื่อกุนนำกระเป๋าขึ้นไปวางแล้ว เขาก็เดินขึ้นรถพร้อมกับพนาที่เดินตามมาทีหลังซึ่งภายในรถนั้นมีรุ่นพี่จ
24
“ ผมว่า…คุณเลิกคิดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้เถอะ ผมขอตัวไปหาเพื่อนก่อน “
คำคำนั้นมันยังคงดังก้องอยู่ภายใน
25
“ โอ๊ยยยนี่พี่จะรีบลากผมลงมาไมเนี้ยย ผมยังฟังเขาคุยกันไม่จบเลย “ พนาพยายามดึงข้อมือที่ถูกอีกคนจับอยู
26
วันต่อมา
14:45น.
“ ผมเคยบอกพวกคุณแล้ว! ว่าการที่จะได้เกียร์จากผมนั้นมันไม่ง่าย ถ้าพวกคุณยังทำตัวล่องลอ
27
“ พนาๆ “ หนิง หญิงสาวที่เป็นเพื่อนร่วมคณะของพนาและกุนเดินมานั่งข้างๆ พนาที่กำลังทำเชือกอยู่ พร้อมกับ
28
หลังจากจบกิจกรรมมอบเกียร์ให้กับปีหนึ่งแล้ว ปีขาลและคนอื่นๆ ก็มานั่งตั้งวงเพื่อสังสรรค์กัน เพราะในวัน
29
“ พี่ไหวมั้ยครับ “ กุนขมวดคิ้วมองไปที่ใบหน้าของปีขาลที่แดงก่ำไปด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
“ ผมไหวๆ คุณ..อึ
30
กลับมาที่ปัจจุบัน
“ แล้วมึงจะพาเพื่อนกูไปไหน “ พอสถามกุนกลับไปบ้าง
“ จะพากลับห้องครับ “ กุนตอบ
“ เพื่อน
31
เช้าวันต่อมา
พนาค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ เขารู้สึกเหมือนว่าโลกมันจะหมุนไม่น้อยเพราะอาการแฮงค์จา
32
วันต่อมา
มหาลัย
“ นี่มึงจะไปไหนของมึงเนี้ยไอกุน “ พนาขมวดคิ้วถามกุนด้วยความสงสัย เพราะหลังจากที่อาจาร์
33
“ และตอนนี้..ผมพูดได้รึยังครับว่าขาลต้องมองผมมากกว่าพี่และพี่…ไม่มีวันชนะผม ”
“ ปากดีนักนะมึง “ ธนาพุ
34
“ รออีกนี่อีกสักพักละกัน มันได้เวลาเข้าเรียนพอดี..ทนไหวมั้ย “ ปีขาลหันไปถามกุนด้วยความเป็นห่วง
ตอนนี้
35
หลังจากที่เขาเดินออกมานอกห้องเรียนแล้ว ก็เดินตรงไปยังด้านหลังของโดมซึ่งไม่มีใครอยู่บริเวณนั้นพอดี หล
36
“ เรื่องทั้งหมด..มันก็เป็นแบบนี้แหละ “ ปีขาลเงยหน้ามองกุนด้วยความรู้สึกผิดที่ยังตราตรึงอยู่ในใจเกือบ
37
“ พี่พอส คนที่ชื่อระกาคือใครอะ “ พนาถามพอสด้วยความสงสัย
หลังจากที่ทั้งสองเลิกเรียนแล้ว พอสก็พาพนามาที
38
“ โดนคุณกุนเธอดุหรอเม “ นิชา เพื่อนร่วมทีมของเมฆาเอ่ยแซวยิ้มๆ เมื่อเดินผ่านมาที่สวนหลังบ้านแล้วได้ยิ
39
หลังจากที่พนาลากกุนออกห่างจากพวกรุ่นพี่ได้แล้ว เขาก็พากุนมายังข้างหลังตึกซึ่งตอนเช้าแบบนี้ยังไม่มีใค
40
กุนที่เห็นปีขาลเดินออกไป จึงรีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว
“ นี่ไอหนุ่ม “ ป้องเรียกเมฆาเสียงเข้ม เมฆาหันหน้
41
ปีขาลวิ่งไปที่หน้ามหาลัยแล้วรีบโบกแท็กซี่เพื่อกลับไปยังหอของตัวเองด้วยความรีบร้อน ในเมื่ออีกฝ่ายตำหน
42
เช้าวันต่อมา
กุนขับรถมาส่งปีขาลที่ตึกเพราะวันนี้ปีขาลมีเรียนในตอนเช้า ซึ่งเขาเองก็มีเรียนเช่นกันแต่แค
43
“ เมื่อไหร่อาจาร์ยแม่งจะสอนจบวะเนี้ย “ พนาบ่นออกมาอย่างเซ็งๆ เพราะวิชานี้เขาไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่นัก
44
เลิกเรียน
10:30น.
“ มึงจะไปตึกใหญ่กับกูปะ “ พนาถามเมื่อเก็บของที่อยู่บนโต๊ะใส่กระเป๋า ซึ่งคนอื่นๆ ต่าง
45
กุนเดินตามแรงดึงของปีขาลจนกระทั่งมาหยุดอยู่ในห้องประชุมของร่างบางที่โดมใกล้ตึกคณะ
“ ไอ้บ้านั่นมันเป็น
46
“ แกจะเอาไงต่อ “ พลอยใสถามวิวด้วยน้ำเสียงที่กังวลไม่น้อย
ตอนนี้เธอทั้งคู่ได้เข้ามานั่งเล่นในห้องของฟา
47
เช้าวันต่อมา
09:20นาที
“ ขอบใจมากเมที่โทรมาบอก ยังไงเรื่องนี้ต้องให้คนของคุณแม่ช่วย “ กุนบอกปลายสายเสี
48
“ มึงจะไปไหนวะ “ ปิติถามธนาด้วยความสงสัย เพราะเขาและออยล์กำลังเดินไปทางโรงอาหารซึ่งอยู่คนละทางที่ธนา
49
หลังจากทั้งคู่กินเสร็จก็ออกมานอกร้านด้วยท่าทีนิ่งๆ
“ ขอโทษนะคะ “ เสียงของหญิงสาวดังขึ้นจากทางด้านหลัง
50
“ แกต้องการอะไร จับฉันมาทำไม “ นิชาจ้องไปที่ใบหน้าของผู้ชายที่ใส่หน้ากากอยู่ตรงหน้า ในขณะที่ตัวของเธ
51
เมื่อกุนเดินทางมาหาเมฆาที่คอนโด เขาก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อพบว่าเมฆานั้นกำลังรอเขาอยู่เช่นกัน พร้อมกับในม
52
หลังจากที่กุนออกไป ปีขาลเองก็เริ่มมีลางสังหรณ์แปลกๆ เกี่ยวกับร่างสูง ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไ
53
“ เป็นไงบ้างวะ มันว่าไงบ้าง “ ป้องถามนุเสียงเครียดเมื่อนุคุยกับกุนเสร็จแล้ว
“ จะเป็นไงละสัส กูฟังแล้ว
54
เมื่อมาถึงคอนโด กุนก็ประคองร่างบางที่เมาไม่ได้สติขึ้นมาที่ห้อง โดยที่ใบหน้าของปีขาลนั้นก็ยังเต็มไปด้
55(คู่รอง)
เมื่อพอสมาถึงคอนโดของตัวเองก็ตรงขึ้นไปที่ห้องทันทีเพราะกลัวว่าคนที่อยู่ในห้องเขาจะคอย ซึ่งตอนนี้มันก
56
เช้าวันต่อมา
09:09น.
ครืดดดด ครืดดดด
เสียงสั่นจากโทรศัพท์ของกุน ทำให้ร่างสูงที่กำลังนอนกอดคนตัวเล็กอยู่
57
เวลาผ่านไปสักพักปีขาลก็เริ่มหยุดร้อง แต่ยังมีแรงสะอื้นอีกเล็กน้อยแต่ก็ยังดีกว่าตอนแรก
“ ปีครับ ปีฟังก
58
“ จะไปไหน “ ปีขาลถามร่างสูงที่ลุกออกจากเตียงด้วยความสงสัย
“ กุนว่าจะไปหานิหน่ะครับ “ กุนหันไปพูดกับคน
59
ภายในห้องซึ่งมีคนคนนึงได้รับฟังบทสนทนาของชายหญิงทั้งสองคนที่พูดคุยกันอย่างออกรสชาติ มุมปากของเขามีรอ
60
ตึกตัก ตึกตัก
จู่ๆ ใจของปีขาลก็เต้นขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งเขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้รู้สึกแบบนี้ แ
61
“ มันกล้านอกใจมึงเลยหรอวะ! “ นุร้องขึ้นด้วยความตกใจ
“ เชี้ย! กูไม่คิดว่าแม่งจะเป็นคนแบบนี้นะเว้ย กูเห
62
เมื่อทั้งสามมาถึงมหาลัยเดินไปหากลุ่มเพื่อนของตัวเองที่นั่งอยู่ที่ลานเกียร์
“ มาแล้วหรอพวกมึง “ ป้องเอ
63
เมฆาได้โทรบอกคนขับรถให้ขับมารับพวกเขาที่ด้านหลังของคลับ ซึ่งเป็นที่ที่ไม่มีใครอยู่
“ เอามันไปอยู่หลัง
64
เวลาผ่านไปสักพัก
แรงขยับที่ท้ายเรือทำให้ริวที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ระกาหันไปมองคนที่ฟุบอยู่ทันที
“ มันตื่นแล้
65
ปีขาลลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงเช้า ซึ่งห้องที่เขานอนนั้นก็ยังเป็นห้องของฟิวและนุอยู่ เหตุผลที่เขายังอยู่
66
“ แม่งๆๆ “ เสียงของฟิวดังขึ้น ทำให้ปีขาลหันไปมองทันที
“ ลากมาเลยหรอวะ “ ปีขาลพูดยิ้มๆ เมื่อเห็นนุลากฟ
67(จบ)
“ กลับห้องของเรามั้ย “ กุนเอ่ยชวนคนรักยิ้มๆ ปีขาลพยักหน้าน้อยๆ
“ อื้อ ไปดิ ”
พูดจบเขาก็ลุกไปหยิบเสื้อผ
ดีครับ
1d
0เขียนดีมากกก
7d
0ชอบ
8d
0🤍น่าอ่านมากก
8d
0เนื้อหาดีมากครับ
9d
0ดีๆครับ
9d
0ดีมากค่ะ
14d
0สนุกมาก
15d
0อ่านเพลินดีค่ะ แต่ก็งงอยู่นิดนึง
19d
0สนุกดีค่ะ
20d
0