- Total: 69
Capítulo 1 ตอนที่ 1 สัญญาเด็กม.ปลาย (1)
ตอนที่ 1
สัญญาเด็กม.ปลาย
ในวันสุดท้ายของการสอบปลายภาคของเด็กม.หกอย่างพิชาวีร์มันเหมือนยก
Capítulo 2 ตอนที่ 1 สัญญาเด็กม.ปลาย (2)
“มันก็เข้ามาคุยไปทั่วนั่นแหละ ใครไปหลงกลมันก็บ้าแล้ว” พิชาวีร์บอกอย่างไม่ใส่ใจ เพราะเพื่อนร่วมชั้นคน
Capítulo 3 ตอนที่ 1 สัญญาเด็กม.ปลาย (3)
“กินข้าวกันดีกว่าค่ะ” พิชาวีร์บอกขณะที่ปรับเตียง แล้วเดินไปนั่งลงข้าง ๆ เตรียมตักข้าวป้อน
Capítulo 4 ตอนที่ 1 สัญญาเด็กม.ปลาย (4)
“ก็มาเป็นฟีแลนด์แหละ งานอาจจะไม่ได้เยอะเหมือนตอนทำที่บริษัท แต่ก็คิดว่าคงพอมีให้ทำ ว่า
Capítulo 5 ตอนที่ 2 เพื่อนหรือแฟน (1)
ตอนที่ 2
เพื่อนหรือแฟน
นางพัดชานอนรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลต่ออีกไม่กี่วันคุณหมอก็อนุญาตให้กลับบ้านได้ แม้
Capítulo 6 ตอนที่ 2 เพื่อนหรือแฟน (2)
“เพื่อนสนิท พวกเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก รู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว คบกันไม่ได้หรอก” ภูผาอธิบายขณะที่สาย
Capítulo 7 ตอนที่ 2 เพื่อนหรือแฟน (3)
หลังจากดูหนังเสร็จ ภูผาก็พามาติกาไปกินข้าว และจบด้วยการไปส่งหญิงสาวที่บ้าน ก่อนจะกลับมาบ้านทิ้งตัวลง
Capítulo 8 ตอนที่ 2 เพื่อนหรือแฟน (4)
“เหมือนเมียเลยเนาะ” พิมพ์ผกาพูดลอย ๆ ขึ้นหลังจากพิชาวีร์เดินพ้นสายตาไป
“เม
Capítulo 9 ตอนที่ 3 เพื่อนที่ไม่ค่อยจะเหมือนเพื่อน (1)
ตอนที่ 3
เพื่อนที่ไม่ค่อยจะเหมือนเพื่อน
หลังจากนั้นไม่กี่วันในช่วงเย็น ๆ ทิวาก็โผล่ไปหาพ
Capítulo 10 ตอนที่ 3 เพื่อนที่ไม่ค่อยจะเหมือนเพื่อน (2)
และในขณะที่กำลังคิดว่าจะปฏิเสธผู้ชายตรงหน้านี้ยังไงดี ไม่ให้ดูเป็นการหักหาญน้ำใจจนเกินไป เสียงที่แส
Capítulo 11 ตอนที่ 3 เพื่อนที่ไม่ค่อยจะเหมือนเพื่อน (3)
“ไปไม่ได้ วันนี้คนที่บ้านฉันจะยกโขยงมาที่นี่หมด จะมาเยี่ยมป้าอายและว่าจะกินข้าวที่นี่ด้วยเลย”
Capítulo 12 ตอนที่ 3 เพื่อนที่ไม่ค่อยจะเหมือนเพื่อน (4)
“เหมือนไอ้เจ้าผามันจะไปกวนยัยเอย โดนไล่ออกมาหลายรอบละก็เข้าไปให้มันด่าอีก อย่าถือสาเลยนะคะ” นางพัดชา
Capítulo 13 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (1)
ตอนที่ 4
แต่งงานกันไหม
ภูผานั่งเหม่อคิดไปถึงพฤติกรรมของตัวเองในช่วงนี้ ที่มีต่อมาติก
Capítulo 14 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (2)
“นึกว่าจะมีการดราม่าน้ำตาแตกเสียแล้ว” ว่าแล้วก็ยกกาแฟที่ตัวเองเพิ่งชงเสร็จขึ้นดื่ม
“เพราะพวกมึงเลยนะ
Capítulo 15 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (3)
“ไปได้ดีไหม”
“ถามทำไม” พิชาวีร์เริ่มถามเสียงเข้ม ไม่ใช่ว่าตอบไม่ได้ แต่มาถึงมันก็ถามเอา ถามเอา ไม่มีเ
Capítulo 16 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (4)
“ขอบใจแกมากเลยนะ ฉันตกใจจนทำอะไรแทบไม่ได้เลย” พูดแล้วก็น้ำตาไหลเมื่อเห็นภาพที่คนเป็นแม่นอนหายใจหอบอย
Capítulo 17 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (5)
“อย่าพูดอย่างนั้นสิครับ ป้าอยู่ได้อีกนานอยู่แล้ว ได้เห็นลูกเห็นผัวมันแน่นอน” ภูผาปลอบ มองสายตาที่ดูส
Capítulo 18 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (6)
พิชาวีร์เดินมาดูคนเป็นแม่เมื่อเห็นท่านหลับแล้วก็รีบเดินตามชายหนุ่มออกไปทันที จากนั้นก็ค่อย ๆ ปิดประต
Capítulo 19 ตอนที่ 4 แต่งงานกันไหม (7)
“เข้าท่า” ภูผาเห็นด้วยทันที “เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจะคุยกับป้าเองนะ แกมีหน้าที่นั่งฟังเงียบ ๆ โอเค”
“ทำไม
Capítulo 20 ตอนที่ 5 ลูกไก่ในกำมือ (1)
ตอนที่ 5
ลูกไก่ในกำมือ
หลังจากนั้นไม่กี่วันนางพัดชาก็ได้ออกจากโรงพยาบาล สีหน้าดีขึ้นว่าเ
Capítulo 21 ตอนที่ 5 ลูกไก่ในกำมือ (2)
“ขอบใจมาก”
“อื้อ” พิชาวีร์พยักหน้ารับแล้วเดินออกไป และทันทีที่เดินลับสายตาไม่ทันไร หนุ่
Capítulo 22 ตอนที่ 5 ลูกไก่ในกำมือ (3)
“แล้ว...” พิชาวีร์ถามต่ออย่างไม่เข้าใจ เพราะอีกฝ่ายไม่ใช่เด็ก ๆ เสียหน่อย ที่ไม่มีคนอยู่บ้านจะดูแลตั
Capítulo 23 ตอนที่ 5 ลูกไก่ในกำมือ (4)
“แกก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยล่ะ ขอบตาดำเหมือนกันนะเราน่ะ” ภูผาบอกหลังจากจับปลายคางของพิชาวีร์ขึ้นแ
Capítulo 24 ตอนที่ 6 ไอ้...ที่รัก (1)
ตอนที่ 6
ไอ้...ที่รัก
“ผา กลับบ้านกันเถอะ” พิชาวีร์ที่เคลียร์งานเสร็จดูนาฬิกาเห็นว่า
Capítulo 25 ตอนที่ 6 ไอ้...ที่รัก (2)
“ฉันเหรอ ทำไม” พิชาวีร์ถามอย่างงง ๆ เพราะปกติเขากับภิรัชที่เป็นหุ้นส่วนกัน น่าจะสัมภาษณ์พวกเขาเหล่า
Capítulo 26 ตอนที่ 6 ไอ้...ที่รัก (3)
“งั้นถ้าจะกินก็มาช่วยกัน” พิชาวีร์พยักพเยิดหน้าไปที่ห้องครัว
“ครับผม” ภูผารีบรับคำอย่าง
Capítulo 27 ตอนที่ 6 ไอ้...ที่รัก (4)
ภูผาก้มมองมือตัวเองที่ถูกหญิงสาวจับเอาไว้เล็กน้อยแล้วกดยิ้ม “แหวน”
คำตอบของชายหนุ่มทำ
Capítulo 28 ตอนที่ 7 รักษาไว้ให้ดี (1)
ตอนที่ 7
รักษาไว้ให้ดี
พิชาวีร์ไปทำงานให้ภูผานานร่วมอาทิตย์จึงได้คนมารับช่วงต่อ แต่ถึงอย
Capítulo 29 ตอนที่ 7 รักษาไว้ให้ดี (2)
“สวัสดีครับ ทำครับแต่แวะมาดูป้าอายหน่อยค่อยกลับไปทำต่อครับ” ชายหนุ่มยกมือไหว้หญิงสูงวัยกว่าแล้วเดินเ
Capítulo 30 ตอนที่ 7 รักษาไว้ให้ดี (3)
“รอแป๊บ” ภูผาบอกก่อนจะเลี่ยงออกไปคุยโทรศัพท์ไม่นานก็กลับมา “ไปตอนนี้เลย ฉันไม่กลับเข้าออฟฟิศแล้ว”
Capítulo 31 ตอนที่ 8 ข้าวใหม่ปลามัน (1)
ตอนที่ 8
ข้าวใหม่ปลามัน
เมื่องานศพเรียบร้อยทุกคนต่างก็แยกย้าย ดังนั้นหลังจากที่พิชาวีร์กลับมาจากไปส่งน
Capítulo 32 ตอนที่ 8 ข้าวใหม่ปลามัน (2)
“ครับ ทางป้าออยก็ไม่ได้ว่าอะไร จะมีการจัดงานหรือไม่มีก็ได้ แต่ขออย่างเดียวมีหลานไว ๆ” ภูผาบอกคนเป็นแ
Capítulo 33 ตอนที่ 8 ข้าวใหม่ปลามัน (3)
หลังจากออกไปกินข้าวกลับมาทั้งพิชาวีร์และภูผาต่างก็แยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมันเพื่อพักผ่อน แต่ด้วยคว
Capítulo 34 ตอนที่ 8 ข้าวใหม่ปลามัน (4)
“เอย...เอยหลับยัง” ภูผาเรียกคนที่เหมือนจะเงียบไป ก่อนเขาจะลุกขึ้นค่อย ๆ เดินเข้าไปดึงผ้าห่มลงก็พบว่า
Capítulo 35 ตอนที่ 9 ผู้ชายคลั่งรัก (1)
ตอนที่ 9
ผู้ชายคลั่งรัก
แม้เมื่อเช้าจะบอกว่าอาจจะไม่ได้ทำข้าวเที่ยง แต่พอเอาเข้าจริง พิช
Capítulo 36 ตอนที่ 9 ผู้ชายคลั่งรัก (2)
“พวกมึงขัดคำสั่งบอสระวังโดนหักเงินเดือน มึงไม่เห็นเหรอว่าแม่ทูนหัวมันมา ไปกัน งานค่อยกลับมาทำ” เป็นภ
Capítulo 37 ตอนที่ 9 ผู้ชายคลั่งรัก (3)
หลังจากเลิกงานภูผาก็ตรงดิ่งกลับบ้านไปรับคนเป็นภรรยาออกไปชอปปิ้งตามที่ได้บอกเอาไว้ และเมื่อไปถึงเขาที
Capítulo 38 ตอนที่ 10 มีลูกกันเถอะ (1)
ตอนที่ 10
มีลูกกันเถอะ
กว่าทั้งสองจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าไปเกือบสี่ทุ่ม มาถึงจึงหมดแรงไปตา
Capítulo 39 ตอนที่ 10 มีลูกกันเถอะ (2)
“ปรึกษาก็ไปใส่เสื้อผ้ามานั่งคุยกันดี ๆ สิ ใครเขาปรึกษากันท่านี้บ้าง” พิชาวีร์ที่ใจชื้นขึ้นมาบ้างมองค
Capítulo 40 ตอนที่ 10 มีลูกกันเถอะ (3)
“จะนอนหลับไหมล่ะเนี่ย” พิชาวีร์บ่นขณะลุกขึ้นเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียง เธอใช้เวลาคิดทบทวนหลาย ๆ สิ่
Capítulo 41 ตอนที่ 10 มีลูกกันเถอะ (4)
“อืม...เอยว่าอยู่แบบนี้ไปมันก็ดีอยู่นะคะ” พิชาวีร์บอกอย่างไม่อยากให้ยุ่งยาก เพราะไม่รู้ว่าเธอกับภูผา
Capítulo 42 ตอนที่ 11 เซอร์วิสพิเศษ (1)
ตอนที่ 11
เซอร์วิสพิเศษ
ในวันหยุดภูผาจะค่อนข้างตื่นสายและบอกพิชาวีร์เอาไว้แล้วว่าไม่
Capítulo 43 ตอนที่ 11 เซอร์วิสพิเศษ (2)
“รอใครอยู่ล่ะ” พิชาวีร์พูดพลางมองค้อน
“งั้นเราไปกินกัน เอ๊ย ไปกินข้าวกัน ไปครับไป” ว่าแ
Capítulo 44 ตอนที่ 11 เซอร์วิสพิเศษ (3)
“ก็อยู่ด้วยกันมาด้วยกันจะแปลกตรงไหน แล้วสาวสวยคนนั้นใคร” ภูผาพยักพเยิดไปยังสาวสวยน่ารักสะดุดตาตั้งแต
Capítulo 45 ตอนที่ 11 เซอร์วิสพิเศษ (4)
“อ๋อ มีบริษัทเล็ก ๆ เป็นของตัวเองน่ะ” พิชาวีร์บอกอย่างไม่ใส่ใจอะไรมากมาย ทว่าคนฟังกลับมีท่าทีและน้ำ
Capítulo 46 ตอนที่ 11 เซอร์วิสพิเศษ (5)
“เลือกเอาสิ นัทด้วยนะ เดี๋ยวซื้อให้คนละชุด”
“จริงปะเนี่ย ราคาไม่ใช่ถูก ๆ นะ” นุชจรีถาม
Capítulo 47 ตอนที่ 11 เซอร์วิสพิเศษ (6)
“คันเหรอ”
“พี่ผา !” ณัฐณราไม่คิดว่าจะได้ยินคำคำนี้ออกจากปากของผู้ชายหน้าตาดีมีเสน่ห์คนนี
Capítulo 48 ตอนที่ 12 ผัวรักผัวหลง (1)
ตอนที่ 12
ผัวรักผัวหลง
การใช้ชีวิตร่วมกันแบบไม่ได้ทันได้ตั้งตัวของภูผากับพิชาวีร์เป็นได้
Capítulo 49 ตอนที่ 12 ผัวรักผัวหลง (2)
“แกจะเข้าออฟฟิศไม่ใช่เหรอ ไปเลยก็ได้นะ ฉันรู้สึกดีขึ้นหน่อยแล้วล่ะ แค่นี้ฉันเก็บเองได้” พิชาวีร์บอกก
Capítulo 50 ตอนที่ 12 ผัวรักผัวหลง (3)
“ไม่ล่ะ ชีวิตคู่ผมมีสีสันตื่นเต้นดี” ภูผาบอกปัดและลุกขึ้นเป็นการยุติบทสนทนาหลังจากที่ก่อนหน้า หญิงสา
Capítulo 51 ตอนที่ 12 ผัวรักผัวหลง (4)
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของภูผาวันนั้นพิชาวีร์คิดหนักมาตลอดว่าหรือจริง ๆ แล้วเธอควรคุยเรื่องหย่ากับชาย
Capítulo 52 ตอนที่ 12 ผัวรักผัวหลง (5)
“เคยถามตั้งแต่แม่ฉันตายใหม่ และอีกหลาย ๆ ครั้ง มันก็บอกว่ายังไม่อยากหย่า แต่หลัง ๆ ไม่ได้พูดถึงเลย แ
Capítulo 53 ตอนที่ 13 สามีภรรยา (1)
ตอนที่ 13
สามีภรรยา
หลังจากที่ได้ไประบายและปรึกษากับเพื่อนทำให้พิชาวีร์เริ่มสังเกตและคิด
Capítulo 54 ตอนที่ 13 สามีภรรยา (2)
“ไอ้ผา!” พิชาวีร์ตะโกนเรียกด้วยสรรพนามประจำแต่เพิ่มระดับความดังและเข้มมากกว่าปกติหลายเท่า
Capítulo 55 ตอนที่ 13 สามีภรรยา (3)
“งั้นขอจูบทีได้ไหม” ภูผามองหญิงสาวที่ตอนนี้เขาเลื่อนเธอให้กลับมานั่งโซฟาตามเดิมแล้วตาเป็นประกาย
Capítulo 56 ตอนที่ 13 สามีภรรยา (4)
“อาบด้วย” ภูผาลุกขึ้นอย่างกระตือรือร้นแต่ก็โดนพิชาวีร์ผลักให้กลับไปนอนเหมือนเดิม “ไม่ต้องเลย ถ้าแกไป
Capítulo 57 ตอนที่ 13 สามีภรรยา (5)
“รออีกนิดครับแม่ งานนอกบ้านว่าขยันแล้วงานในบ้านผมขยันกว่าเป็นสิบเท่า” ภูผาบอกด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจน
Capítulo 58 ตอนที่ 13 สามีภรรยา (6)
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตื่นมาก็ไม่ทำอะไร เกะกะเวลาทำงานบ้านเปล่า ๆ” พิชาวีร์ไม่ได้คิดจะแก้ต่างให้สามี แต่
Capítulo 59 ตอนที่ 14 ทำไมต้องรอให้ฉันสารภาพก่อน (1)
ตอนที่ 14
ทำไมต้องรอให้ฉันสารภาพก่อน
เรื่องการมีลูกภูผาที่ตอนแรกยังไม่ได้คุยกันอย่างจริงจ
Capítulo 60 ตอนที่ 14 ทำไมต้องรอให้ฉันสารภาพก่อน (2)
“รีบทำงานให้เสร็จดีกว่า” พิชาวีร์พูดกับตัวเอง ก่อนจะรีบเคลียร์งานบ้านให้เสร็จ เพราะเหลือเวลาอีกไม่มา
Capítulo 61 ตอนที่ 14 ทำไมต้องรอให้ฉันสารภาพก่อน (3)
พิชาวีร์หยิบมือถือขึ้นมาตอนแรกว่าจะโทรหาภูผาแต่กลัวไปกวนเวลาทำงานจึงเปลี่ยนใจเป็นส่งข้อความแชทไปดีกว
Capítulo 62 ตอนที่ 14 ทำไมต้องรอให้ฉันสารภาพก่อน (4)
“ทำไม ฝีมือทางเราไม่เก่งพอเหรอ หรือทางนั้นยื่นข้อเสนอแปลก ๆ” พิชาวีร์ถามอย่างอยากรู้ เพราะคำพูดของเต
Capítulo 63 ตอนที่ 15 แค่อยากช่วย (1)
ตอนที่ 15
แค่อยากช่วย
ท้ายที่สุดการเจรจางานของภูผาก็ไม่สำเร็จ แม้เขาจะบอกทุกคนว่าทางนั้นต
Capítulo 64 ตอนที่ 15 แค่อยากช่วย (2)
“งั้นไปกินข้าวกันไหม”
“ไม่ค่ะ” พิมพ์ผกาตอบกลับแทบจะทันควัน
“ใจดำจังนะเรา ไปก
Capítulo 65 ตอนที่ 15 แค่อยากช่วย (3)
พอกลับมาก็เอาแต่นั่งเหม่อสลับกับน้ำตาไหลเป็นระยะ ๆ อย่างคนคิดไม่ตก จนกระทั่งภูผาเลิกงาน และเดินเข้าบ
Capítulo 66 ตอนที่ 16 ทำตามสัญญา (จบ) 1
ตอนที่ 16
ทำตามสัญญา
จากวันเดือนเลื่อนผ่านไปหลายปี การใช้ชีวิตที่เริ่มต้นจากเพื่อนจนกลายม
Capítulo 67 ตอนที่ 16 ทำตามสัญญา (จบ) 2
“พ่อกินอะไรมาหรือยัง กินอะไรก่อนไหม รอสองสาวพ่อไม่ได้กินแน่ ๆ” ภูผาบอกคนเป็นพ่ออย่างรู้จักลูกสาวและค
Capítulo 68 ตอนที่ 16 ทำตามสัญญา (จบ) 3
“น้านุชมาแล้ว” น้องเพื่อนตะโกนเรียกคนที่เพิ่งมาถึง ซึ่งเป็นแขกคนสุดท้ายของงานวันเกิดวันนี้ที่ไม่ได้เ
Capítulo 69 ตอนที่ 16 ทำตามสัญญา (จบ) 4
“ครับ ๆ” ภิรัชรับคำเสียงยานคางแล้วลุกขึ้นเดินตามคนเรียกไปอย่างขัดไม่ได้
“ภาพนี้คุ้น ๆนะว
สนุกชอบ
5d
0รักนะครับ
14d
0ดีมาก
26/07
0ชอบมากค่ะะะะะเเต่งดีมาดดดดดดดด
16/07
0ดีมากเลยจร้า
24/06
0อ่านเพลินดีค่ะชอบๆๆ
25/05
0สนุกมาก
26/03
0ดีมากครับผมอ่านจนผมรู้สึกผิดเลย
25/03
0ชอบจ้า
12/03
0ดีมากคะ
03/03
0