Tag(s):
• Komedya
• Drama
• Isinilang muli

Ang kaliwa kong kamay ay hawak ng isang lalaki, samantalang ang kanan ko namang kamay ay mahigpit na kapit ang ibabang bahagi ng suot kong puting bistida. Makapal ang tela nito at ang itsura nito ay parang damit ng mga babae noong panahon na nasakop ng mga Kastila ang Pilipinas. Tanging mga puno, halaman, at lubak na lupa lamang ang aming nadadaanan. Nasa gubat o bundok siguro kaming dalawa. Bakit niya hawak ang aking kamay? Bakit ba kami tumatakbo? Bakit pakiramdam ko ay labis akong kinakabahan? Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? "Tumigil na kayo sa pagtakas! Binibining Anghela!" Napatigil kami sa pagtakbo nang may humarang sa harap namin. Mga lalaki sila, malaki ang mga katawan nila at lahat sila ay armado. Mayroon silang dalang mahahabang baril na ang dulo ay matatalas na kutsilyo. Nakasuot silang lahat ng unipormeng pang guwardiya na kulay kayumanggi. Humigpit ang kapit sa akin ng lalaking nakakapit sa kaliwang kamay ko. Tinignan niya ako ngunit hindi ko maaninag ang kaniyang mukha dahil ito ay malabo. "Magwakas man ang buhay ko ngayon, ngunit kailanman, hindi magwawakas ang pagmamahal ko sa 'yo, Anghela." Napabalikwas ako sa aking higaan nang ako ay magising. Hinihinihingal ako at pawis na pawis. Kinapitan ko ang aking dibdib kaya naramdaman ko ang napakabilis na pagtibok ng aking puso. Sino ba yung lalaking 'yon? Bakit ko siya palaging napapanaginipan? Huminga ako nang malalim at mariin kong pinikit ang aking mga mata at ito ay minulat ko. Napahawak ako sa aking pisngi nang maramdaman kong ito ay basa. Bakit ako umiiyak? Bakit pakiramdam ko ang lungkot ko? Bakit ang bigat ng aking pakiramdam ngayon? Parang mayroon akong nakalimutan na napakahalagang bagay. At ito ang naging dahilan kung bakit naging mabigat ang aking loob. Sa sobrang bigat... Ang sakit.

Última Atualização

Escolha do Editor

Encontrando o Sentido de Viver

Nayra Reis

Arcanjo

Micael Pinto

O Mundo de Arkana: A Guerra dos Sete Dragões

Patrick Leo

Amor, Abstração & Realidade

Micael Pinto

Oásis Infindáveis

Micael Pinto

Escola de Vampiros - Curada

Josy Sant

Recomendação

Collection Adventures in Dimensions

SasinaZariel

Encontrando o Sentido de Viver

Nayra Reis

Quem é você Maya?

Melissa Montes

Sangue por liberdade

Danikatrin

Perdida

Geisa Matos

Lágrimas por asas

Danikatrin

O herdeiro negro

Danikatrin

Renascidos

Livi Astrid

Tempestade

becky lovely

A Dama de Companhia

Roseanautora

Comentário do Livro (131)Deixe o seu comentário na App

• 
  GalinatoJames

  thank you very much

  8d

    0
• 
  Althea Mae O. Samosa

  its a good story

  18d

    0
• 
  SapalNhora

  napagandang kuwento

  19d

    0
• 
  Nurshafirah Tumawis

  ve good

  07/08

    0
• Xian Marcus Fragata

  😃😃

  19/07

    0
• Aron Eugenio

  thanks

  18/07

    0
• 
  LuchavezJho

  Salamat sa apps nato na novelah

  16/07

    0
• BrionesIvan

  OK I'm enjoying

  09/07

    0
• Maxime Jalique

  chufgch₱(.&).6@.&).)&.)@ mv bm hm khzkuz

  09/07

    0
• Rayne Cristoff Medianesta

  good

  08/07

    0

• Total: 31

• Kabanata I

  NAGSALUBONG ang aking kilay dahil sa pagkainis at pagkairita nang bonggang-bongga nang mabasa ko ang

• Kabanata II

  KUMUNOT ang aking noo nang marinig at makita ko sila Seven at Amado na sabay humatsing. Kapag kambal

• Kabanata III

  May ngiting nakasilay sa aking mga labi habang pinagmamasdan ko ang lalaking nakahawak sa aking kama

• Kabanata IV

  SUMAPIT ang gabi. Ngayon na ang simula ng party ni Marga. Kasulukuyan kaming naglalakad ni Arthur na

• Kabanata V

  Pilipinas, taong 1892.
  NAKAHINGA ako nang maluwag nang hindi ko na matanaw ang mga Guardia Personal n

• Kabanata VI

  MAHINA kong hinampas si Arthuro noong kami nalang mag-isa ang naiwan sa hapagkainan. Simaan ko siya

• Kabanata VII

  SINAKOP ng kadiliman ang kalangitan. Lumitaw na ang maliwanag na buwan at mga tala sa langit ngunit

• Kabanata VIII

  MALAPIT nang matapos sa pagpipinta si Antonio. Ngunit bigla na lamang may bumagsak na bulok na dahon

• Kabanata IX

  HINDI pa rin nawawala ang ngiti sa aking mga labi kahit ako ay nakauwi na sa aming mansion. Hanggang

• Kabanata X

  HANGGANG ngayon ay ginugulo pa rin ni Antonio ang aking isipan. Alas kuwatro pa lamang ng umaga ay g

• Kabanata XI

  MAHINA kong hinampas si Arthuro noong kami nalang mag-isa ang naiwan sa hapagkainan. Simaan ko siya

• Kabanata XII

  NAPATIGIL ako sa pagsayaw at bumilis ang tibok ng puso ko nang magtama ang paningin namin ni Antonio

• Kabanata XIII

  NAUNANG nakalapit sa akin si Antonio kaya siya ang unang nakakapit sa aking kamay. Si Antonio ang un

• Kabanata XIV

  KANINA ko pa napapansin na lahat kami ay kanina pang nakangiti. Simula noong matapos ang sayawan sa

• Kabanata XV

  MABILIS ngunit tahimik kaming tumatakbo nila Agapito at Amado papalayo sa tindahan ng gamot ni Don E

• Kabanata XVI

  KAUNTI lamang ang mga dumalo sa selebrasyon ng kaarawan ni Donya Luciana. Tanging mga malalapit na k

• Kabanata XVII

  MALAPIT nang dumilim ang kalangitan nang kami ay makarating ni Arthuro sa aming mansion. Kanina, pag

• Kabanata XVIII

  PINAGMASDAN ko si Antonio maglakad papalayo sa akin. Hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam ngayo

• Kabanata XIX

  MAYROON akong kapit na baso na may lamang alak habang  ako ay sumasayaw sa masiglang tugtog ng musik

• Kabanata XX

  KANINA pa ako rito sa tabi ng batis ng luha ng Diyosa. Nakaupo ako sa paanan ng mga puno ng kawayan

• Kabanata XXI

  "ISALAYSAY mo sa akin ang nangyari sa ‘yo, matapos akong mamatay."
  "Ikukuwento ko sa ‘yo ang lahat pe

• Kabanata XXII

  "Tinuro sa akin nila Amado at Agapito ang kanilang nalalaman sa pagnanakaw hanggang malaman ko na an

• Kabanata XXIII

  "Itatatak ko sa aking isipan ang ‘yong matalinhagang salita. 'Ang pagluluto ay pagiging bayani.' Sim

• Kabanata XXIX

  HINDI ko akalain pati ang mga tinulungan namin na mahihirap dito sa bayan ng Alegros ay sasali sa pa

• Kabanata XXV

  HINDI ko alam na puwede palang umiyak nang walang lumalabas na luha sa mga mata. Mukhang naubos ko n

• Kabanata XXVI

  "Diyosa ng kamatayan at pagkabuhay...."
  Sumilay ang ngiti sa Diyosa ng kamatayan at pagkabuhay nang m

• Kabanata XXVII

  NAKAUPO ako sa bench habang hinihintay si Jacob. Tama sila Ange at Lica, dapat ko nang hiwalayan si

• Kabanata XVIII

  WALA kaming nagawa ni Amado kundi kuhanin ang mga alahas at pera sa aming tindahan ng alahas at tuma

• Kabanata XXIX

  MAYROON akong kapit na baso na may lamang alak habang  ako ay sumasayaw sa masiglang tugtog ng musik

• Kabanata XXX

  DUMAAN kami ni Amado sa bintana para kami ay makatakas. Napatigil kami sa pagtakbo ni Amado nang hum

• Wakas

  NAKANGITI ako habang nakatitig sa hawak kong litrato namin ni Antonio noong araw ng aming kasal. Nak