(ALLYSA'S POV):
Nagda-drive na ako ngayon mag-isa este may kasama pala akong multo, papunta sa lugar na kanyang nais puntahan.
“Ano 'to? Bakit nandito tayo sa Jones Bridge?” nagtatakang tanong ko nang ipinahinto n'ya sa may Jones Bridge ang kotse.
Bigla na lang s'yang naglaho sa tabi ko at nakita ko na lang na nakamasid na s'ya sa gilid ng tulay. Nagmadali na akong lumabas ng kotse upang puntahan s'ya.
Nang nakalabas na ako sa kotse at patungo na sa kanyang tabi ay bigla s'yang nagsalita habang nakatingin sa kawalan.
“Special ang lugar na 'to para sa'kin.” payapang sabi n'ya.
Parang ang lalim ng iniisip ng multong ito at hindi ko mahulaan ang nasa isip n'ya base lamang sa kanyang ekspresyon.
Bahagya naman akong tumingin sa kanya habang hinahawi ng hangin ang aking mahabang buhok.
“May naging Girlfriend ka ba bago ka mawala, I mean, mamatay?” nahihiyang tanong ko sa kanya.
Tumingin s'ya sa'kin at nagsalita. “She's already my Fiancée.”
Bakas sa mata n'ya ang pangungulila para rito.
“Oh.” lumapit ako ng bahagya sa kanya at ngumiti “Miss ka na siguro n'ya.”
“Hindi.” biglaan ang kanyang tugon.
Kaagad na nabalot ng kalungkutan ang kanyang mukha na dahilan para makonsensya ako sa sinabi ko sa kanya.
Kawawa naman pala ang multong 'to eh.
“S-Sorry…" nagso-sorry na ako pero nagsalita na naman s'ya. NAKAKAINIS NA TALAGA S'YA!
Nagsisimula na namang kumulo ang aking dugo.
“Hindi ka dapat mag-sorry.” tugon n'ya at ngumisi sa akin na parang nang-aasar.
Ano ba 'to? Sira-ulo?! Ano ba 'tong ginagawa namin rito? Magkekwentuhan lang?
Habang nakikipag-usap ako sa kanya ay nakalimutan kong multo pala ang kausap ko kaya nang may nakakita sa'kin na tila nagsasalita ako ng mag-isa ay…
“Sinong kinakausap n'ya?”
“Hayaan mo baka kakawala lang sa Mental.”
“Kawawa naman s'ya.”
“Ang ganda n'ya pa naman tapos baliw lang pala.”
“Iniwan siguro ng jowa kaya nabaliw.”
BWESET! Hoy! NBSB pa ako!
Mga naririnig kong bulungan ng mga taong dumadaan. Nang marinig ko 'yun at napansin din naman ni Ian-Multong Manyakis ay kaagad na akong pumasok sa kotse bago pa ako kainin ng lupa dahil sa kahihiyan.
Pinaandar ko kaagad ang kotse papalayo sa lugar at inihinto ito sa Parking Lot ng isang Mall.
“Bakit dito tayo pumunta?” nagtatakang tanong naman sa akin ni Ian.
Tinarayan ko na lang s'ya.
“Kung ayaw mong pagmukhaing baliw na naman ako, please huwag mo muna akong sundan.” paalala ko sa kanya at saka na ako lumabas ng kotse at naglakad na papunta sa Entrance ng Mall.
Mabuti at hindi n'ya na ako sinundan dahil kung hindi, malalaman n'ya pa ang plano ko.
Nang makapasok na ako sa Mall ay inilabas ko kaagad ang cellphone ko nang biglang may nabangga ako.
“Sor…” sasabihin ko sana sa nakabanggaan kong babae, ngunit nagulat ako nang tumagos lang s'ya sa akin at dire-diretsong naglakad.
Dahil sa pangyayaring iyon ay kinilabutan ako ng matindi at bahagyang hindi nakagalaw sa aking kinatatayuan, kaya naman tiningnan ko ng maigi ang paligid.
Habang nililibot ko ang aking paningin sa paligid ay lalo pang nangibabaw ang takot ko dahil marami pa palang multo sa Mall ang pagala-gala at tinatagusan lang ng mga tao.
“Alice!” tawag ng isang babae mula sa aking likuran.
Palayaw ko ang Alice at ang tumatawag lang sa akin ng ganun ay si Shaira, pero pwede rin namang may kapangalan lang ako diba? Kaya nang dahil 'dun ay hindi ko kaagad nilingon ang babae dahil baka mamaya maagmukha pa akong tsunga.
“Allysa Ortega!!” mas malakas pa ang pagtawag ng babaeng 'yun na tila wala ng hiya… pero teka lang? pangalan ko 'yun ah?!
Nilingon ko na kaagad ang babae at natanaw ko kaagad si Shaira na nakangiti at papalapit sa'kin.
“Shai!!” tawag ko rin sa kanya at nagmadaling lumapit sa kinaroroonan n'ya upang salubungin s'ya.
Bago ako mabangga ng multong babae kanina ay ite-text ko na sana si Shaira upang ipaalam na nandito na ako sa tagpuan namin dahil balak kong sabihin sa kanya ang sikreto ko patungkol sa manyakis na multo, si Ian na palagi nang nakaaligid sa akin.
“Sis, Ano bang problema at kailangan natin ngayong magkita.” nagtatakang tanong n'ya habang kumakain kami sa isang Fastfood Chain.
Marami pa rin akong mga ligaw na kaluluwa na nakikita sa paligid ngunit inaaral ko nang sanayin ang aking sarili na makasalamuha sila.
Kapag nagpaapekto ako sa mga nakikita ko, baka sa Mental na kami magkikita ni Shaira.
“Naniniwala ka ba sa multo?” balik kong tanong sa kanya at bigla s'yang nasamid.
“So, nakipagkita ka sa'kin para lang tanungin ako kung naniniwala ba ako sa multo?!” natatawang tanong n'ya habang pinupunusan ng tissue ang kanyang bibig.
Hay!Sus! Baliko pala ang utak nito eh!
“Hindi naman sa ganun.” tipid kong tugon.
Kahit na minsan kinaiinisan ko itong babaeng 'to, Bestfriend ko pa rin talaga s'ya kahit mahina ang utak n'ya na makaintindi sa mga sinasabi ko.
Dahan-dahan akong umangat sa kinauupuan ko at binulungan s'ya.
“Nakakakita kasi ako ng multo eh.” bulong ko.
Humagikhik naman s'ya sa katatawa na parang matatanggal na ang kanyang ngala-ngala.
Dahil 'dun ay nakaagaw kami ng pansin sa iba pang kumakain doon kaya hinampas ko na kaagad ang braso ni Shaira para mapansin n'yang pinagtitinginan na kami ng mga tao sa paligid.
Nang mapansin ni Shaira na nakatingin na sa kanya ang lahat ng tao ay dali-dali s'yang tumigil sa katatawa at nag-peace sign. Matapos nun ay tumingin na s'ya sa'kin nang nakangisi ng pilit.
“Bhe, seryoso ka ba?” pinipigilan n'yang matawa.
“Mukha ba akong clown para magpatawa?” seryosong wika ko.
Hindi ito ang oras para magpatawa ako dahil baka anumang sandali bigla nalang lumitaw si Ian sa tabi-tabi, eh di masisira pa tuloy ang plano ko.
“May pervert ghost na sumusunod sa'kin...kanina nga eh...habang naliligo ako bigla na lang s'yang sumulpot sa CR para busuhan ako, tuloy nabato ko tuloy si Mama ng sabon.” kunot-noo kong paliwanag sa kanya.
Kumunot din ang kanyang noo dahil sa mga sinabi ko na tila hindi talaga s'ya makapaniwala.
“Alam mo, Alice, hindi talaga ako naniniwala sa mga multo na 'yan eh, pero dahil kaibigan kita, sasakyan ko na rin ang kabaliwan mo... HAHAHA... HAHAHA!!!” tugon n'ya habang tumatawa.
Please sumeryoso ka naman kahit ngayon lang oh!
Anong gagawin ko para maniwala s'ya sa'kin?
“Hindi ito ang oras para magbiro, Shai, nanganganib ang buhay ko na masira ngayon, dahil sa kanya..Please help me.” pagsusumamo ko sa kanya.