Hindi niya inakalang sa sayawan din niya makikita sila Hanah at Ben kaya naman nawalan siya ng gana. Nahila lamang siya sa gitna kaya nahihiya siyang umuwi. Katulad ng tipikal na kasalang probinsya ay tinitipon nila ang mga kadalagahan upang maisayaw ng mga kalalakihan. May magbabayad para magrequest ng kanta at iyon naman ang sasayawin. Mamimili ang mga binata sa mga dalaga kung sino ang gusto nilang makasayaw. Ang kikitain sa sayawan ay mapupunta sa ikakasal at maisasama sa parwad.
Ilang kanta na ang dumaan at puro si Benjie ang nakakasayaw niya habang si Benedict ay nakatuon lang kay Hanah. Parang kinukurot ang puso niya tuwing napapatingin sa dalawa.
"Mariz, napapansin ko na kanina ka pa nakasimangot. Napapagod ka na ba?" tanong ni Benjie kaya natuon ang pansin niya rito.
"Hindi... Hindi naman, medyo masakit lang ang ulo ko," sambit niya at pinilit ngumiti.
"Sabihin mo lang sa akin kung gusto mo nang umuwi. Magpapaalam na ako sa ikakasal."
"Sige, mamaya kapag hindi na sila abala sa ibang bisita," tugon niya. Naaasiwa siya dahil ang lapit ng katawan nila sa isa't isa. Medyo nakainom na rin kasi ang binata kaya lumalakas ang loob. Kanina kasi ay natatawa siya rito habang magkasayaw sila dahil ang layo ng agwat nila sa isa't isa.
"Mariz, gusto ko sanang pormal na umakyat ng ligaw bukas sa inyo kung okay lang sa 'yo," mayamaya ay sambit nito. 'Lasing na nga,' sa loob-loob niya dahil nawala ang pagkamahiyain nito. Diretso nitong nasabi ang nais sabihin na hindi nagkakamot sa batok.
"Ang pormal mo naman. Uso pa ba ang ligawan sa bahay ngayon?" natatawang tanong niya. Madalas kasi ay sa cellphone na lang ang ligawan o kaya sa messenger. Chat chat lang, may jowa na.
"Para pumasa kay Mang Pedring. Alam mo na, kailangan makalumang istilo para pumasa ako sa itay mo." Naantig ang puso niya sa sinabi nito. Kung tutuusin ay good catch na si Benjie, masipag, mabait at responsable pero wala talaga siyang maramdamang espesyal na damdamin para dito. Kahit magkadikit pa ang katawan nila habang nagsasayaw ay hindi manlang siya kiligin samantalang kay Ben ay agad sumisikdo ang kanyang dibdib. Letseng puso dahil umibig na, sa bestfriend pa niya.
Muli siyang napatanaw kila Hanah at Ben. Wala na ang mga ito sa pwesto nila kaya pasimple niyang iginala ang paningin sa paligid. Hanggang matigilan siya nang mula sa likuran ay narinig niya ang baritono nitong boses.
"Pare, pwede ko bang maisayaw ang bestfriend ko?"
'Aray sa bestfriend,' wika niya sa isip. Pumayag si Benjie at ipinasa siya nito sa lalaki. Ang bilis ng pagtibok ng puso niya nang masilayan ang binata sa harap niya. Seryoso ang mukha nito at matiim na nakatitig sa kanya. Para lang siyang tuod na nakatayo roon at nakatitig dito. Kinuha nito ang kamay niya at dinala sa mga balikat nito bago siya hinapit sa baywang. May mga munting boltahe na gumapang sa katawan niya na nagdulot ng kakaibang saya sa kanyang puso. Nakatingala lamang siya rito habang titig na titig sa mata ng binata. Ganoon din naman ito sa kanya. Tila ba nag-uusap ang mga mata nila na tanging sila ang nakauunawa. Para siyang nahihipnotismo dito. Pakiramdam din niya ay idinuduyan siya sa alapaap habang sumasabay ang katawanan nila sa ritmo ng tugtugin.
"Mariz, boyfriend mo na ba 'yang Benjie na 'yan?" tanong nito na kunot ang noo.
"Ha?" Napamaang siya rito at bahagyang napakurap dahil sa biglaan nitong pagsasalita.
"Basta kapag niloko at sinaktan ka ng mokong na 'yan, sabihin mo sa akin," mariing sambit pa nito bago siya inakay papunta sa upuan niya. Hindi niya namalayang tapos na pala ang kanta. Pinoproseso pa ng utak niya ang sinabi nito pero mabilis na itong nakalayo. Kakaiba ang epekto nito dahil talagang para siyang nawala sa sarili. Nakakahibang makulong sa mga bisig nito. Sa tagal nilang hindi nagkita ay bago sa kanya ang mga damdaming umuusbong tuwing maglalapat ang balat nila.
Alas dose na nang hating gabi nang magyaya siyang umuwi. Mabuti na lang dahil hindi na nadagdagan pa ang ininom na alak ni Benjie kaya hindi ito lasing. May makakasama pa siyang maglakad pauwi. Wala na silang masasakyan pang tricycle kaya talagang maglalakad lamang sila ulit. Hindi naman gaanong malayo ang bahay nila mula sa sayawan kaya hindi rin nakapapagod ang maglakad lalo na dahil malamig naman ang simoy ng hanging panggabi.
Habang naglalakad sila ay hinayaan lang niya na magkwento si Benjie. Napakadaldal pala ng lalaki kapag nakainom pero wala naman doon ang atensyon niya. Hanggang ng mga oras na 'yon kasi ay ninanamnam niya ang pinagsaluhan nilang sayaw ni Benedict kanina.l
"Mariz, payag ka ba? Ipapakita ko sa itay mo na seryoso ang damdamin ko para sa 'yo!" sambit nito. Nagiging makata na rin ang binata at kanina'y inaalayan pa siya ng tula. Nakokornihan na siya sa totoo lang pero hinayaan na lang niya ito. Hindi nga niya malaman sa sarili kung bakit nakokornihan siya samantalang bihira lang ang mga babaeng inaalayan ng tula. Siguro ay dahil nagmula ang tula sa lalaking hindi niya mahal. Bukas ay tatapatin na niya ang lalaki, sinubukan niya pero wala talaga siyang maramdaman para dito.
Nasa mapunong lugar sila ng may mapansing tila sumusunod sa likuran nila. Hindi niya mapigilang kabahan lalo na't walang bahay sa paligid. Wala namang masamang tao ang nakatira sa bayan nila ngunit hindi rin niya iyon masisiguro. Lumingon siya sa likuran pero wala naman siyang napansin na kakaiba. Pagbalik niya ng pansin sa harap ay nagimbal sila pareho nang may humarang na isang nakakatakot na nilalang sa daraanan nila. Maitim ang balat nito at mabalahibo. Makapal ang buhaghag na buhok habang matatalas ang kuko. Bumuka ang bibig ng halimaw at tumulo roon ang malapot na laway habang dumadagundong ang ungol nito na nagpadagdag sa kilabot na nararamdaman niya.
"A-A-Aswang!" sigaw niya at mabilis sanang yayakap kay Benjie ngunit hindi na niya makapa sa tabi ang lalaki. Napalingon siya sa likuran at nakitang kumakaripas ng takbo palayo sa kanya ang lalaki.
"Benjie, hayop ka! Huwag mo akong iwan dito!" sigaw niya rito. Hindi na niya mapigilang umiyak habang nanginginig sa takot. Unti-unti siyang napaatras siya. Gusto niya ring tumakbo palayo pero nanginginig ang mga tuhod niya sa takot.
Tulong!" hiyaw niya lalo na ng akmang susugurin na siya ng halimaw.
"Hayon ang aswang!" narinig niyang sigaw ng ilang kalalakihan. Naalarma ang halimaw at mabilis na tumakbo papasok sa masukal na kakahuyan. Mukhang natakot din ito sa pagdating ng mga kalalakihan.
Mabilis na nagtakbuhan naman ang mga lalaki upang saklolohan siya. Nakilala niya ang mga ito na pinsan ni Ben. Dala ng takot at nerbyos ay nanlalatang napaupo siya sa gitna ng daan. Hindi na niya alam ang sumunod pang nangyari dahil nawalan na siya ng ulirat.