"SALAMAT." Wika ko kay Jairus Patrick nang makarating kami sa labas ng building kung nasaan ang condo ni Kuya.
Tinanggap ko ang mga paper bags na iniabot ng isa sa Bodyguard niya. Bahagya akong yumuko at muling nagpasalamat sa lalaki na sinagot lamang niya ng isang saludo saka sila umalis.
Kanina sa kotse halos wala kaming imikan sumagot lamang siya ng tanungin ko siya kung bakit niya ako ihahatid. Sabi niya nakilala niyang Cuarteros Student ako kaya nag-offer siya ng ride.
As simple as that.
Papasok na ako sa lobby ng building nang salubungin ako ni Kuya. His wearing his usual poker face I am praying na sana hindi niya nakita kung sino ang naghatid sa akin.
"Kuya..."
"What time is it?"
Hindi ko na lang siya sinagot alam ko kasing galit talaga siya. Hinablot niya ang mga bitbit ko saka niya ako tinalikuran sumunod ako sa kaniya. Sumakay kami sa elevator at hinintay na tumigil iyon sa penthouse. Papa own the whole building kaya naka-pent house si Kuya.
Akala ko hindi na magsasalita si Kuya pero nang makapasok kami sa pent house ibinagsak niya sa sofa iyong mga pinamili ko saka masama ang tingin nang bumaling sa akin. "Gabi na! Palibhasa wala sila Mama para kang nakawala sa kulungan! Hindi ba pwedeng mag-time management, hah, Amarie? Bakit ngayon ka lang?"
"We didn't notice the time, e."
"Don't give me that shit, Crishan Amarie! And what did you do to your hair?"
I decided to change my hair style. Plain na pantay ang gupit lang kasi ng buhok tapos mahaba pa siya kaya parang ang manang tingnan that's why I decided to cut it into V-shape.
"New hair–"
Minasahe ni Kuya iyong noo niya na para bang sumasakit dahil sa katigasan ng ulo ko. "At bakit si Jairus Agnila ang naghatid sa'yo?"
Akala ko hindi niya nakita mali pala ako. "E kuya..."
"Is he your boyfriend?"
"Luh! Grabe siya oh! Hindi po!" Grabe si kuya mag-isip. Ihinatid lang boyfriend na? Di ba pwedeng nag-magandang loob lang iyong tao para ihatid ako.
"Bakit ihinatid ka? Nanliligaw sa'yo?"
Nakahinga ako ng maluwag dahil humupa na ang gigil ni Kuya. Prente na siyang nakaupo sa sofa at hinahalungkat na ang mga paper bags sa tabi niya.
"Huwag kang makialam ng hindi sa'yo, Kuya!" Agad akong lumapit at inagaw iyong huling paper bag na bubuksan sana ni Kuya.
Gift ko iyon na ibibigay kay Matt. Rubber shoes. Baka itanong ni Kuya kung kanino ko ibibigay sigurado hindi na ako makakaligtas sa tuktok niya.
"Ano ba 'yan? Let me take a look."
"Bawal nga!" Agad akong pumasok sa nag-iisang silid sa pent house. Ang kwarto niya. Agad ko ring ini-lock ang pinto nakalimutan kong siya nga pala ang may-ari ng lugar kaya nagulat ako nang bumukas ang pinto ng silid.
"Sa sofa ka matutulog, Amarie."
"Okay." nag-halungkat ako ng damit sa closet niya.
Kumuha ako ng isang black sando at hindi na nag-abala pang kumuha ng shorts niya meron naman akong cycling shorts sa ilalim ng uniform ko. Walang habas akong naghubad ng uniform sa harap niya.
"The fuck, Amarie! Mukha na ba akong babae sa paningin mo?"
Tinawanan ko siya nang madali siyang tumalikod sa gawi ko. "Arte!"
"Ano? Iyan lang ang suot mo?" Naglakad siya patungo sa closet saka kumuha ng isang jershey shorts ihinagis niya iyon sa akin na iniwasan ko naman. "Suotin mo iyan."
"Ayaw, tama na 'to Kuya." tiningnan ko ang suot ko. Halos naging dress ko na yung sando niya umabot iyon sa kalahating hita ko.
"Diyan ka matulog sa sofa."
Nagda-dabog na kinuha ko ‘yong comforter at isang unan sa kama niya.
"Ano yan? Hoy! Kumuha ka sa closet, akin 'yan!"
"Ikaw na lang ang kumuha do’n!" Ibinalot ko sa sarili ko yung comforter saka humilata sa sofa. Bumaluktot ako dahil hindi ako kasya. "Kuya? Tabi na lang tayo, Kuya?"
Hindi siya sumagot. Minsan talaga walang puso itong kapatid ko. Bahagya akong bumangon para tingnan kung gising pa si Kuya pero hayun, tulog na at panaka-naka pang humihilik.
Inaantok na siguro magma-madaling araw na rin kasi. Ipinasya ko na lamang na matulog kahit na nahihirapan ako sa pwesto ko.
NGARAG ako ng magising kinabukasan. Kaya pala feeling ko lumulutang ako, binuhat pala ako ni kuya at inilipat sa kama.
Napansin ko na mataas na ang sikat ng araw sa salaming dingding nang silid ni Kuya. Glass ang buong wall ni kuya sa kwarto, may kurtina lamang na itatabon kapag ayaw ng masyadong maliwanag. Katulad ngayon na pumapasok ang sikat ng araw sa kabuuan ng silid at talagang nananadya ata si Kuya dahil binuksan niya lahat ng kurtina.
Wala na si Kuya sa silid. Naka-paa akong lumabas ng silid hinanap ko si kuya sa kabuuan ng pent house pero wala siya.
"Sabado naman ah, bakit nasaan si Kuya?"
Inikot ko ang buong pent house. Muli akong bumalik sa loob ng kwarto at pinakialaman ang mga gamit nang kapatid ko. I ransack my brother's closet again look for another sando shirt and one of his unused boxer short. Iyong ini-regalo ko sa kaniya noong birthday niya last year. Sponge Bob design. Hindi pala niya isinusuot.
I also saw unused girl undies sa pinaka-sulok ng closet niya kahit na nagtataka kung bakit meron siya niyon, ipinagpaliban ko na lang. After kong i-ready lahat ng kailangan pumasok na ako sa banyo at naligo. Nagsu-suklay na ako ng buhok nang marinig na bumukas ang pinto ng main door nang pent house. Dali-dali akong lumabas sa pag-aakalang si Kuya lamang iyon hindi na inabalang tapusin ang pagsu-suklay ng buhok.
"Kuya, nagugutom na a–" Pero natigilan ako ng hindi ang magaling kong kapatid ang bumungad sa akin kundi si Matt Esquillo. What the heck is he doing here? "H-hello..." Alanganing bati ko.
Pasimple ko pang inayos ang buhok ko na hindi pa nasusuklay. Hindi na siya nakasagot nang sunod-sunod na pumasok ang mga hindi ko inaasahang panauhin kasama na doon ang Cuarteros President na si Black Alfonso.
Friend pala sila nang kapatid kong introvert?
"Oy! Raven, bawal 'yan!" Bungad ni Richard na naka-itim na tee.
"Gago! Wala naman akong ginagawa."
Kahulihang pumasok si Kuya. His forehead creased when he saw what I'm wearing.
"Bro, ganda!" Narinig kong bulong ni Maikell na naka gray polo shirt kay President Black.
I know them all, kasi nga sikat na sila as a group performer sa University at syempre ang Hari ng Cuarteros.
Inirapan ako ni Kuya saka siya nagdiretso sa kusina, inilapag niya ang mga plastic bags sa counter. Sumunod ako samantalang nanatili sa sala iyong mga kasama niya.
"I'm hungry, dear brother!"
Hindi ako naka-iwas nang pitikin niya ang noo ko. "Sino bang hindi magugutom, alas onse na hindi ka pa kumakain ng breakfast?"
"You didn't wake me up?" I pouted.
"You look like a duck!"
"Weh? Sa ganda kong 'to Kuya?" Nag-pose ako sa harap niya na parang nasa photo shoot. "Sa matangos kong ilong, sa kaakit-akit kong mata, heart-shape kong mukha, sa makinis kong balat, sa aking kissable lips and last but not the least, on my Beauty Queen Height?"
Natawa ako dahil tumigil siya sa pagla-lagay nang groceries na pinamili niya, kaya pala siya lumabas. At naghands-up siya na may kasama pang bahagyang pagyuko.
"What's that?"
"Hands down?"
"Ba'la ka diyan!" I don't get him. Tinalikuran ko siya saka kumuha ng tasa at nagtimpla ng gatas. "So Kuya, what can you say about what I've mentioned earlier?"
"Okay na sana, kung hindi mo lang isinama iyong kahulihan."
"Anung problema mo sa height ko?"
"No comment."
Tinapos ko ang pag-inom ng gatas. Hindi ko na pinagtuunan nang pansin ang walang kwentang kausap na kapatid ko. Palabas na ako ng kusina para bumalik sa kwarto nang sunod-sunod naman na pumasok ang mga bisita ni kuya.
"Dito kami kakain nang lunch, dude!" Saad ni Maikell. "Di ba? Di ba?" Bumaling pa siya sa mga kasama para humanap ng kakampi.
"Napadaan lang ako, may lunch date kami ni bebe loves ko." Pahayag naman ni Richard.
"Ikaw na may date!" Pabalang na turan naman ni President Black. Humila siya ng upuan sa tabi, binaliktad niya iyon, iyong upuan ang nasa harap niya, at umupo siya nang paharap.
"Bakit? Nasa'n avenger mo?" Sikmat ni Kuya.
"Wala ka na do'n."
Hindi ko na sila pinansin at tuluyan nang lumabas nang kusina. Hindi na ako nakisali sa huntahan nila. Hinagilap ko ang cellphone ko nang makapasok sa silid nag-browse na lamang ako sa social media dahil nababagot ako.
Ayaw ko namang lumabas ulit, sasamaan lang na naman ako ni Kuya 'Tian nang tingin. Inuna ko ang Facebook, nag-scroll lang ako nang nag-scroll sa newsfeed. Wala namang naging pagbabago pulos mukha lamang ni Jairus Patrick dahil sa mga endorsement niya at kahit na sa special class.
Hindi ako nag-like kahit na alin sa sponsored commercial niya patuloy ako sa pag-i-scroll nang may makita na naman akong pangalan ni Jairus. But this time, it's his official Facebook account. He posted something.
Nasa loob siya ng sasakyan. Nakatalikod siya sa bintana kaya kitang-kita ang labas na may babaeng nakatayo sa background pero blurred.
With a caption. 'Need a ride!'
*** AM