“But I want you,” she said with voice full of passion.
“I…I rented a villa nearby. Doon tayo,” sabi nito sa humihingal na boses.
Yumakap siya sa leeg nito. “Kahit saan… kahit saan basta kasama kita.”
Parang nasa langit siya habang buhat-buhat nito papunta sa villa nito. Sa wakas ay matatapos na ang lahat ng sama ng loob na naranasan niya. She felt so alive. Parang tinutupok ang buong katawan at pagkatao niya.
She forgot about restrain and inhibition. Nang makapasok sa loob ng villa nito ay dali-dali niyang kinalas ang tali ng suot niyang dress. “Take me and don’t ever leave me,” usal niya nang hatakin ito palapit sa kanya. “I love you, JM.”
He suddenly stiffened. Hinawakan nito ang balikat niya at inilayo siya sa katawan nito. “Anong sabi mo?” may halo ng galit nitong tanong.
Nanlamig siya nang makita ang galit sa mga mata nito. “I…I love you.”
Umiling ito. “This is a mistake.”
Nanlaki ang mata niya. Mistake na naman? Wala siyang ginawang tama. Niyakap niya ito agad. “Please don’t leave me. Kapag iniwan mo ako, mamamatay ako. Dito ka lang please?”
Bumuntong-hininga ito at isinandig ang pisngi niya sa dibdib nito. “Shhh… it’s okay. Hindi kita iiwan. Dito lang ako.”
“I love you, baby. I do,” bulong niya at ipinikit ang mga mata niya. And she had a good night’s sleep after a long, long time. Matatahimik na ang puso niya dahil kasama na niya si JM.
MAGAAN ANG pakiramdam ni Janis nang magising. She had the most wonderful dream. Bumalik daw si JM and they made love. Or almost made love. Ngumiti siya at ibinaon ang mukha sa malambot na unan. Nanunuot doon ang panlalaking amoy ng natulog doon. Gumuhit ang ngiti sa labi niya. Hindi panaginip ang lahat. Kasama nga niya si JM nang nakaraang gabi at katabi pa niya itong natulog. He was really back in her life.
Inikot niya ang paningin sa di pamilyar na silid. Hindi iyon ang suite na nirentahan niya sa resort kung saan kasama niya si Melai at ang iba nitong pinsang babae. The room was spacy and cool. Naririnig niya ang alon ng dagat sa di kalayuan. Sa ilalim ng kumot niya ay nararamdaman niya na tanging underwear lang ang suot niya. Humagikgik siya at ibinaon muli ang mukha sa unan. So they didn’t make love but almost. Sana naman ay hindi na-shock si JM sa pinaggagawa niya. After all, she only did it because she loved him so much. Ayaw lang niyang tuluyang mawala si JM sa kanya. Nasaan na kaya ito?
Nag-ring ang cellphone niya at nakita niyang nakapatong iyon sa bedside table sa tabi ng lampshade. Dinampot niya iyon at sinagot ang tawag ni Melai. “Hello, Melai! Good morning!”
“Anong maganda sa umaga? Hindi ka bumalik sa kuwarto natin. Saan ka ba nanggaling? Anong nangyari sa iyo?” nag-aalalang tanong nito na may halong iritasyon.
“Walang nangyaring masama sa akin,” nakangisi niyang sabi. “Kasama ko lang naman si JM. We had a wonderful time together.”
“JM? JM who?” tanong nito.
Nanlaki ang mata niya. “Si JM ko. Juan Miguel de Guzman. Hindi mo ba alam na nandito siya sa resort?”
“Okay ka lang? Lasing ka ba o naka-droga? Anong nandito si JM?”
Iniikot niya ang mga mata. Baka naman painosente lang ito at kunyari ay walang alam sa pagdating ni JM doon. Baka naman plano ng mga ito na sorpresahin siya.
“Magkita na lang tayo mamaya okay?” sabi niya at muling humiga sa kama.
Hindi lang ito ang masaya kundi siya na rin. Yes! Sa palagay niya ay bumalik si JM para sabihing nagbago ang isip nito sa kanya at aalukin siya ng kasal. Na-realize nito marahil na hindi nila kayang mabuhay nang wala ang isa’t isa. It was about time. Oras na para tapusin nila ang kalungkutan nila. Hindi naman sila dapat naghiwalay.
Naging alerto siya nang marinig ang papalapit na yabag. Si JM. Paparating na si JM. Isinuklay niya ang daliri sa bahagyang magulong buhok. Gusto niya kahit paano ay maging kaakit-akit pa rin siya sa paningin nito kahit na bagong gising siya.
Pumitlag ang puso niya nang bumukas ang pinto. “Good morning! Breakfast in bed.”
“Good morning!” nakangiti niyang bati ngunit naglaho din ang ngiting iyon.
Hindi ito si JM. Oo nga’t kamukha ito ni JM pero mas dugyutin itong tingnan. Mas mahaba ang buhok nito na halos hanggang balikat. Parang ilang araw din itong tinamad na mag-ahit. Mas pangahan ito dahilan para hindi ito magkaroon ng boyish appeal na tulad ni JM. And he had naughty eyes that could seduce a woman, any woman into stripping infront of him.
It was Vermont Jude de Guzman, JM’s half-brother. And her sworn enemy at first sight.
Isang matinis na tili ang kumawala sa kanya at dali-dali niyang binalot ng kumot ang sarili. “Anong ginagawa mo dito? Kahit kailan talaga bastos ka! Lumabas ka!” angil niya at binato ito ng tissue dispenser na nasa tabi ng lamp.
“Hoy! Huwag ka ngang bayolente. Hindi naman kita binabastos. Di rin ako bastos dahil nakadamit pa ako.”
“Kung hindi mo ako binabastos, lumabas ka sa kuwartong ‘to! Layas!” angil niya at lalong kinipit ang kumot sa sarili. Kung makatitig pa mandin si JM ay parang tumatagos. Na parang alam nito kung anong itsura niya sa ilalim ng kumot. Kay JM lang iyon. Wala itong karapatan na mag-imahinasyon ng kahit ano tungkol sa kanya.
“Bakit naman ako aalis dito samantalang villa ko ‘to? Ako ang umuupa dito.”
Namutla siya at napalunok. Nagpalinga-linga siya. “S-Si JM? Nasaan si JM?” kinakabahan niyang tanong. Nasaan na si JM?
“Nasa Aurora,” kaswal na sagot ni Vermont.
“Kailan pa?” tanong niya sa mataas na tono. Nanlaki ang ulo niya. May emergency ba sa Aurora kaya dali-daling umalis si JM? Ni hindi man lang siya nito ginising. Sasama naman siya dito sa Aurora o kung saan man ito pupunta. Nanlamig siya. Ayaw niyang isipin na sinadya siya nitong iwan. Bakit pa ito nagpakita sa kanya at hinalikan siya kung iiwan din siya nito? Hindi pwedeng umalis na lang ito basta nang hindi sila nagkakausap. Ni hindi man lang nito nilinaw sa kanya ang estado ng relasyon nila. Paano na sila ngayon?
“Ang alam ko two months na siyang di umaalis ng Aurora. Busy siya dahil siya ang organizer ng surf fest doon.”
Umiling siya at niyakap ang sarili. “No. Nandito siya kagabi. Magkasama kami.” Si JM ang nagdala sa kanya sa villa na iyon. Imposibleng makarating siya doon nang mag-isa.
“Janis, wala si JM dito. Ako ang kasama mo kagabi… at buong magdamag,” sabi nito sa boses na may kasamang malisya.
Namutla siya. Hindi! Imposible ito. Ang ibig sabihin ay hindi si JM ang nakasama niya kagabi kundi si Vermont. At hindi lang basta buong magdamag silang nagkasama. Marami pang nangyari noon. At natitiyak niyang katabi niya itong matulog nang wala siya halos damit. Malay niya kung anong ginawa nito sa kanya habang tulog siya.
Nangilabot siya. Mas malala pa ito kaysa nang iwan siya ni JM. She almost made love with her mortal enemy. It was like almost giving herself to the devil. And that devil was JM’s half-brother. His trouble-loving, womanizing half-brother.