"Maiintindahan lamang natin ang isang tao kapag tayo ang nasa kanilang sitwayon."
T R I S T A N
Balik na naman ako sa dati kong gawi. Magpupuyat na naman ako sa pagbabasa ng libro sapagkat kinabukasan ay aalis na naman si Mama at babalik sa kanilang kampo sa WesComHe.
Hindi ko pansin ang oras. Gising pa ako at isang libro na ang natapos kong basahin. Fantasy Series na gawa ni J.K Rowling na ang pamagat ay Harry Potter. May koleksyon ako ng mga libro niya at nakasanayan ko ng tuwing gabi ay magbabasa ako.
Inabot na nga ako ng alas sengko ng umaga ay bigla kong narinig ang boses ni Mama sa baba kausap si Lola.
"Ma, hindi ko na magigising si Tantan, ha? Kayo na po ang bahala sa kaniya. Kapag nagpasaway isumbong niyo agad sa akin, tatamaan sa akin iyan," rinig kong sambit ni Mama kay Lola Maria.
Napangiti ako nang bahagya sapagkat akala nila ay natutulog pa ako kahit na ang totoo'y hindi pa ako natutulog.
"Ako nang bahala, sige, mag-iingat ka sa byahe ha," sagot naman ni lola.
"Sige, Ma. Salamat po. Aalis na po ako at baka mahuli ako sa bus."
Ilang sandali lang ay narinig ko na ang yangitngit ng aming pinto sa baba kaya alam kong paalis na si Mama.
Maya-maya pa ay narinig ko na rin ang yapak paakyat sa kwarto ko at patungo iyon rito.
Alam ko si Lola Maria iyon kaya agad kong pinatay ang ilaw sa loob ng aking kwarto at nagtalukbong na na lang ng kumot para mag-kunwaring tulog.
Narinig ko ang pagpihit sa seradora ng aking pinto.
"Hay... buti naman, akala ko nagpuyat na naman itong batang ito." Muntik akong matawa at buti na lamang ay nasapo ko agad ang bibig ko.
Pagkatapos ay isinara na muli ni Lola Maria ang pinto at umalis na. Hindi ko na binuksan pa ang ilaw at inilagay ko na lang ang hawak kong libro sa aking mukha at nagpalamon na lang sa antok.
Nang magising ako ay sumisikat na ang araw sa aking kwarto mula sa binta. Agad akong napabalikwas at napalaki ng aking mga mata.
Bakit hindi ako ginising ngayon ni Lola? Nasaan na siya?
Kaya agad akong nag-ayos ng aking sarili. Bumaba agad ako sa kwarto ko at agad na napatingin sa hapag kainan. Napansin ko ang nakatakip na trey plastic sa pagkain kalakip ang isang sulat.
"Nakahanda na ang pakain mo, luto pa iyan ng Mama mo. Kumain ka, pumunta lang ako kina Teresa may usapan kami ngayon araw. Sana lang nagising ka ng maaga ngayon," nabasa kong note ni Lola.
Kaya pala walang gumising sa akin. Nakakapagtaka lang sapagkat wala na sina Yssay at Ian. Iniwan na siguro nila ako.
Napatingin ako sa relo na nakasabit sa may pinto palabas sa aming bahay. Nagsisimula na ang klase namin ngayon, kaya naupo na muna ako sa hapag kainan at kumain na muna, tutal late na naman ako kaya paninindigan ko na.
Pagkatapos kong kumain ay agad na akong naggayak pumasok sa klase. Isinara ko na ang aming bahay at sumakay na ako sa tricycle para madali akong makarating.
Nasa tapat na ako ng gate at tulad ng inaasahan ko ay nakasarado na nga iyon. Kumapit na lang ako sa gate na gawa sa bakal na animo ay rehas.
Natawag naman ang atensyon ng guwardya na nakaupo sa guard house malapit sa gate.
Napangiti ako nang malapad sa kaniya. "Psst kuya..." usal ko pero tinitigan lang ako. "Hindi niyo po ba ako papasukin? Baka mapaano ako dito. Baka masagasaan ako rito oh."
"Bakit ngayon ka lang?" bungad niya.
"Ito naman si Kuya, parang hindi nag-estudyante." Napangiti siya sa kaniyang narinig.
Bigla siyang napayuko at may kinuha sa ilalim ng inuupuan niya. Inilabas niya ang isang record book.
"ID mo?" usal niya sa akin.
"Kuya naman, papasukin niyo na po ako, late na po ako eh. Mamaya na iyan." Inalog ko ang rehas.
Pero hindi niya ako pinansin. Lumapit siya sa akin hawak ang record book saka hinawakan ang ID ko.
"Tristan Camp," sambit nito saka inilagay iyon sa hawak niyang record book.
"Kuya, lilibre kita ng makakain mamaya, please huwag niyo na po akong ilista riyan," pabulong kong sambit na nagpahinto sa kaniya.
Inilibot niya pa niya ang kaniyang mata sa paligid bago ibalik iyon sa akin. Huli, ito pala weakness mo ha? Mahirap kasi kapag nasa list ka ng mga late, kapag may PTA meeting ay inaanunsyo ng advicer, yari ako kay Lola at Mama kapag nagkataon. Gusto kong umakyat na lang sa bakod pero baka mahuli ako lalo na at may CCTV na silang nilagay sa buong school.
"Pag-iisipan ko," usal niya.
Muntik akong matawa pero napigil ko iyon. "Papasukin niyo po muna ako," usal ko sa kaniya.
Nagsimula na nga siyang buksan ang gate kaya pumasok na agad ako. Nang muli niyang isara ang gate. Bigla akong tumakbo at iniwan siya.
"Kuya, Mamaya na lang ha, late na talaga ako eh," usal ko pa habang tumatakbo papasok sa loob ng homeroom namin.
Nangingiting napakamot na lang siya sa kaniya ulo bago bumalik sa guard house. Sinundan niya na lang ako ng tingin.
Pagpasok ko sa klase ay pinatayo na naman ako buong araw sa labas ng school habang hawak ang libro sa aking kamay. Pinagtawanan naman ako ni Yssay at Ian. Nakakarami na silang dalawa. Hindi pweding hindi ako makaganti sa kanilang dalawa.
Nang matapos nga ang klase ay agad na akong pumunta sa guard house para ibigay ang pinag-usapan namin ni kuyang guard.
Doon na ako nananghalian kasama si Kuya Venidec, ang guard. Ang bait niya at napakama-kwento. Halo puro tawa ang nagawa ko sapagkat puro kalukuhan ang kwento niya sa akin na talaga namang buminta sa akin. Siguro dahil na rin sa mababaw ang kaligayan ko.
Nakipagkwentuhan ako sa kaniya at ang dami kong natutunan. Napag-alam ko na isa pala grumaduate siya sa kursong criminology ang kaso hindi ito nakapag-take ng BAR exam dahil daw sa nangibang bansa siya. Pagbalik niya, ayon nag-apply na muna siya dito sa school namin bilang guwardya at mag-iipon para pambayad sa review center na pinapasukan niya.
Hindi ko alam kung bakit nahilig akong makipag-usap sa mga taong mas matanda sa akin. Iyon na rin siguro ang dahilan kung bakit wala akong nagiging kaibigan na ka-edad ko, tanging sina Yssay at Ian lang nga ang mga nakakausap ko eh. Iwan ba, parang mas may sense kasi kausap ang mga taong mas matanda pa sa iyo, mas mature kausap.
Nasa 30 na ang edad ni Kuya Venidec at siya ang nag-iisang guwardya na nagbabantay sa gate sa harap pero minsan sa likod ng school siya natutuka.
Nakagawian ko ng kapag tanghali pumupunta ako sa guard house upang samahang kumain si Kuya Venidec, isinama ko na rin sina Ian at Yssay at pati sila ay naaliw kay Kuya Venidec dahil sa mga kinukwento nito. Mapapautot ka na lamang talag sa kakatawa kapag siya na ang nagkwento. Minsan napapatingin na lang ang mga estudyante sa amin sapagkat halos magiba ang guard house sa aming tatlo.
Hinahayaan namn kami ng guro sapagkat wala namang pasok. May mga nagbiro pa nga sa amin na baka balak namin daw mag-guard na rin.
Bakit hindi, hindi ba? Wala namang masama kung magiging guard kami sapagkat marangal iyong trabaho. May mga tao talaga na ang baba ng tingin nila sa propesyong ito kahit na hindi naman talag nila alam ang pagod na ginagawa ng Guwardya.
Delikado rin ang ginagawa nila sapagkat sipa ang humaharap sa mga may masasamang loob upang protektahan ang mga taong kaniyang pinagsisilbihan.
Doon ko mas naintindihan si Kuya Venidec, kaya butihin nating, ilagay ang ating sarili sa isang sitwasyon upang maintindihan ang pinagdadaanan ng isang tao.
Hindi naman ako nagpahuli sapagkat bumabanat din ako ng joke sa kanila. Kitang-kita ko ang tuwa kay Kuyang Venidec habang kausap kaminv tatlo at aliw na aliw ito.
"Salamat sa inyo, kahit papaano,nakaklimutan ko ang problema ko sa buhay. Salamat may mga nakikinig na sa akin at nakakaintindi na," usal ni Kuya Venidec sa amimg tatlo habang kami ay kumakain sa tanghalian. Ito na rin kasi ang naging tambayan naming magbarkada.
"Wala iyon, Kuya. Aliw nga rin kami sa iyo eh. Sa mga jokes mo. Kuya, kapag pumasa ka sa Criminology huwag mo kaming kalimutan ha?"
"Sigurading hindi. Kayo kamo,iiwan niyo na ako, ga-graduate na kayo next year. Baka kalimutan niyo na ako."
"Hindi, Kuya, para sa amin the best ka sa lahat ng guard dito sa campus," sabat ni Yssay.
"Tama iyon, Kuya. Hindi ka namin makalilimutan," sabat naman ni Ian.
"Oo nga, Kuya. Ang swerte po namin nakilala namin kayo," usal ko naman.
Napangiti ito nang malapad sa aming tatlo.
"Mas maswerte ako, nakilala ko ang mga mababait at matatalinong estudyanteng gaya niyo."
Tila bumilis ang araw, gano'n ang naging set-up naming tatlo. Kada wala kaming pasok ay tumatambay kami kay Kuya Venidec. Minsan niyaya namin siyang kumain sa loon ng canteen, at nililibre.
May mga nagbubulungan na ngang sinusuhulan na raw namin si Kuya para makapuslit kami sa loob ng gate kahit late.
Tinatawanan na lang namin sapagkat alam naman namin ang totoo. Naging malapit lang kaming tatlo at halos lahat ng problema namin alam na ni Kuya Venidec.
Hanggang sa umabot nga ang araw na mag-resign na ito sa pagiging guwardya upang mag-pokus sa pag-rereview. Nasabi rin kasi niya sa amin na nakapag-ipon na siya para sa review center. Ayon, back to normal na naman kami hanggang sa umabot na ng fourth grading.
Tulad bga ng inaasahan, nasa top student ulit ang dalawa kong kaibigan at sympre sumabit din ako sa pagatlo.
Masaya kami sa ginagawa namin at walang inggitan na nangyayari. Masaya kami na makitang nag-go-grow kami isa-isa.
Pinagawa kami ng research dahil nga sa graduating students na kami sa fourth year. Si Yssay at Ian ang mga ka-grupo ko. Pumayag naman ang guro namin na kami ang magsama-sama.
Ito na lang ang requirements na kailangan naming ipasa at i-defend para maka-graduate kami kaya pinagpuyatan naming tatlo ang paggawa nito.
Mabilis ang oras hanggang sa dumating ang araw na pinag-usapan na ng mga guro ang graduation ceremony.
Si Yssay ang naging Valedictorian sumunod si Ian at ako. Masaya kami sa naging resulta at ilang araw na lamang ay ga-graduate na kami at handang-handa na nga kami para roon at hindi na makapag-hintay.
Itutuloy...