Sa taong 14th B.C.:
May-akda:
“Fernando, delikado na ang lahat. Wala man lang kahit ni isa sa atin ang nakamalay na nawala si Ashley.”
Tumingin si Fernando sa isang bahay-kubo, kung asan si Ashley ngayon ginamotan.
“Papay, may isa pang problema. Iyung kanina ho, parang hindi ako kilala ni Ashley. At himala nga po, na buhay iyung kaibigan ko. Papay, nag-aalala ho ako.”
Ang tinatawag ni Fernando na papay ay napabuntong-hininga. Lumingon si Fernando kung asan si Ashley ulit at napag-isipan na puntahan ito mamaya.
“Siya nga pala, Papay, ano ang mangyari sa atin kung wala si Ashley para bumubuhay sa Celestial? Hindi man din ho pwede na may sasabihan siya.”
Mas lalo pang namomroblema si Fernando nang sinubukan niyang unawain ang sitwasyon na ngayon niya kaharap.
“Papo, kapag iyan ay mangyari man, siguro ay walang kahit ni isa sa atin ay maligtas.
Dahil sa oras na hindi na o wala na si Ashley para bumubuhay sa Celestial, at lumagpas ito ng limang araw, wala na tayong pag-asa. Tandaan mo, Fernando, iyang Celestial ang nagpapatuloy ng ating buhay, at si Ashley ang dapat nating pasasalamatan.”
Pag-liwanang ni papay kay Fernando. Kahit siya ay hindi kaya na dali-dali nalang ngitian ang mga problma nila ngayon. Subalit sa mga hindi kagandagang balita, ngumiti pa rin si Fernando. Isa kasi ito tungkol kay Ashley na ipinag-malaki sa ibang Enchancians. Ang katalinuhan ng dalaga. Hindi lang si Fernando, kundi ang lahat ng Enchancians ay ipinagmalaki si Ashley. Ngumit si Fernando kay Enriquito, ang papay niya.
“Papay, balik lang ho ako, Puntahan ko lang ho si Ashley.” Hinalikan ni Fernando si Enriquito sa noo at tumingin sa ibang Enchancians na nagsawayan.
“Doon ka, Papay, sayaw ka ho kasama sila Mamay.” at tumakbo ang binate paalis kay Enriquito patungo sa kung asan si Ashley ngayon.
Nang nakarating na si Fernando sa harapan ng pinto ng bahay-kubo, hinabol niya muna saglit ang kanyang hininga. At binuksan niya ang pinto tsaka tumuloy.
Sa kanang pagtuloy, nakita niya na na sa loob sina Arcy, Maria at Kenellio, kaibigan nila ni Ashley at Fernando.
‘Kaibigan.’ ang sarap pakinggan.
“Oy, Fernan! Salamat at ayos ka lang.” maligayang bati ni Kenellio kay Fernando sabay yakap sa kanya. Yumakap pabalik ang binata at ngumita sa kay Arcy at Maria.
“Si Ashley, kumusta?” tanong ni Fernando sabay tingin sa walang malay na dalaga.
“Mabuti nga at may mga herbal pa para magamotan iyang sugat niya, ang laki daw kasi.
Mabuti at naligtas siya.” napahagulhol si Maria at hinawakan ang kamay ni Ashley.
Umupo si Fernan sa tabi ni Arcy at tinitigan lamang si Ashley habang ngumiti ng mapait.
“Arcy?” pabiglang tanong ni Fernando.
“Oh, bakit?” tumingin si Arcy sa binate at nagtaka kung bakit nag-aalala ito. Ayos naman si Ashley, ah.
“Normal lang ba na manghina si Ashley?” baliw na yata si Fernando, sa palagay ng dalaga.
“Ikaw talaga! Syempre naman, kasi galing lang siya sa kung asan ay nilagyan ng herbal ang mga sugat niya, at tinahi pa iyang tagiliran niya.”
Pagsigurado ni Arcy kay Fernando sabay ngiti ng malapad sa binata.
“Hindi, eh. Tingnan mo oh, bumibilis ang kanyang paghinga, at parang nang-init ang kanyang buong katawan.”
Pasigaw na sabi ni Fernando tsaka tumayo at ipinatung ang kanyang noo sa noo ni Ashley.
“May lagnat siya. Bilis, kuha kayo ng gamut at mainom!” nabigla na lamang ang binata ng walang tumugon sa kanya. “Ano na?!”
“Fernan, ano eh. Naubusan na tayo ng tubig sa mga lumipas na dalawang araw. Wala kasi si Ashley para pabuhayin ang Celestial, eh.”
Paiyak na sabi ni Maria kay Fernando at tumingin kay Ashley. Halata na silang lahat ay nag-aalala at natataranta na.
Celestial, ang inembento ni Ashley para sa kanila mga Enchancians. Ito ang nagbubuhay sa mga Enchancians sapagkat sa pamamagitan ng Celestial lamang mabuhay ang kanilang mga taniman, magkaroon ng tubig.
Ang nasabing Celestial ay parang isang solar power, ngunit hindi ito mag-imbak ng enerhiya na nagmula sa araw, kundi parang ito mismo ang kanilang paarawan. Kaya itong Celestial ang naging puso ng Enchancia.
At si Ashley, siya ang nagimbento sa nasabing “puso” ng Enchancia.
14th B.C., taong natuklasan ang iba’t ibang planeta sa Horoloco, ang kanilang sansinukob. At ang Enchancia at Abbadon ay kasama na sa anim pang planeta sa buong Horoloco.
Ito ang buhay ni Everene Rose Lopez bilang Ashley Grace Celeste.
“F-fernan, si A-ashley. Hi-hindi na siya humihinga!” biglang sigaw ni Kenellio sabay turo kay Ashley. Nanlaki ang mata ng binata nang napatitig siya sa dalaga.
“Tawagin ninyo ang mangagamot, bilis!” parang mga hayop na nagsitakbuhan sina Kenellio at Arcy palabas. Naiwan naman si Fernando kasama si Maria, minamanmanan ang hindi na humihinga na Ashley, ang kaibigan nila.
Umiiyak na si Maria habang hawak-hawak ang kamay ni Ashley.
“F-fernan, gawa ka ng paraan, oh. Pakiusap, iligtas mo kaibigan natin. Iligtas mo kaibigan ko!”
nang napahagulhol ang dalaga, mas hinigpitan niya pa ang paghawak sa mga kamay ng kanyang kaibigan. Nararamdaman niya ang kalamigan sa mga kamay nito. Sa sobrang pag-aalala sa kaibigan, ramdam ng dalaga ang pagkirot ng kanyang dibdib.