"Elly, gising" mabigat kong minulat ko ang mata ko.
"ang aga pa" sabi ko kay tita. "it's only 8:00 in the morning, can you please give me some more rest? Ang haba kaya ng binyahe ko kagabi oh" 
"mamaya ka na ulit matulog! Bilis!" hinila ni tita ang kumot ko.
Wala akong choice kaya sinunod ko na lang din. Pagkabangon ko, may nakasabit ng mga damit sa kabinet ko at tray ng pagkain. Huh? Bakit naging prinsesa agad ako dito. I asked tita kung ano yung damit at sabi niya iyon daw susuot ko. A little bit weird because it's too formal, also my footwear. Akala mo naman may special ocassion na pupuntahan.
After I ate, I immediately went to the bathroom and took a shower. After that I wore the dress prepared by my aunt, inayusan pa ako, kinulot pa ng kaunti ang buhok ko. Hanggang ngayon, iniisip ko pa din kung para saan 'tong mga 'to.
Makailang saglit, pinababa na ako, doon lamang tumigil ang pagtataka ko nang makita ko na may mga bisita pala, siguro mag-asawa 'to tapos anak nila yung dalawang gwapo at matangkad na lalaki. Halatang mayayayaman.
"Hello. Good morning. I'm Elly Gizelle Alegria, nice to meet you" I smiled at them.
"hello hija. I'm Melody Sanchez, call me tita Mel...and this is my husband, Lucas. And my sons, Aziel and Cree" she smiled at me.
Tinititigan ko sila simula ulo hanggang paa. Masasabi kong mukhang mabait sila pero masama at the same time. Lalo na yung Aziel, mukhang bad boy at crush ng bayan, samantalang yung Cree naman mukhang mayabang.
Pinaupo ko na ulit sila at gayun din ako. Nanatili akong kalmado at nagsisimulang mag-isip kung para saan at bakit sila andito. 
Nakakapagod mag-isip lalo na kapag walang isip. Hays, ang buhay nga naman ay weather weather lang.
"Elly, sila ang maga-ampon sa'yo" nanlaki ang mata ko ng biglang nagsalita si tita.
She gaved me an apologetic smile before avoiding her gaze from me. Hindi ko alam bakit ang bilis ng kabog ng dibdib ko, sumisikip na ewan. Bigla na lang akong nakaramdam ng panghihina at pagkatakot sa hindi ko malamang dahilan. 
Ilang minuto akong hindi nakaimik. Agad akong tumayo ng makita ko sina tito na dala ang mga gamit ko papalabas. Napatingin na lang ako kay nina tita na umiiyak. Teka para saan 'to?
Lumapit ako kay tita at hinila siya saglit sa gilid para kausapin.
"tita ano 'to?! ano 'tong aampon sa'kin?!"
"Elly, we're so sorry. Alam naman 'to ng nanay mo. Just go with them. Sila ang makakapagbigay ng mabuting kinabukasan sa'yo. Go and reach your dreams, Elly" she said while crying.
"please, ayoko po." I said while crying.
In the end, napapayag nila ako. Buo na desisyon nila, huli na ako para magreklamo at umatras. Sabagay, hindi nga nila sinabi sa'kin, hindi man lang nila tinanong yung opinyon ko. Ang unfair ng buhay, hindi ba nila naiisip na okay lang naman ako sa kanila? Na kaya kong abutin yung pangarap ko kasama sila. 
Kasi sila yung lakas ko sa bawat laban ko sa buhay. Pero habang tumatagal, sila na din nagiging kahinaan ko sa araw-araw.
Sa isang linggo pa ang alis ko dito dahil may inaasikaso pa yung magaampon sa'kin, inuna lang nila yung ibang gamit ko. Andito lang ako sa kwarto ko, nagmumuni-muni, sinusulit na, kasi hindi ko alam kung kelan ko ba 'to mabibisita ulit. Mami-miss ko 'to, this room is the real definition of palace for me.
Habang nagmamasid ako sa kwarto ko, naalala ko si Jad. Wala naman kami ni Jad pero wala din siyang alam tungkol dito, I mean hindi naman masamang mag-update! Agad akong bumangon at kinuha ang cellphone ko sa study table ko.
ELLY: Hiiii
I really don't know kung anong magiging reaksyon niya. I just really want someone to talk to.
JL: what's the matter?
huh grabe inenglish agad ako!
ELLY: can we talk?
JL: yeah sure, bakit anong problema? Call ako?
I just replied okay, after that my phone started ringing, agad ko namang sinagot ang tawag ni Jad. I sighed heavily before turning on my microphone, ayokong mahalata niya na kakaiyak ko lang.
[hey? what happened? are you crying?] h suddenly asked.
"huh? paano mo nalaman?"
[halata naman. Punta ka ng kanto, kitain kita do'n. Just wait for me there okay?] he said before hanging up the call.
Inayos ko ang sarili ko bago dali-daling bumaba. I also tied my hair para hindi mainit, I just wear a croptop and short. Nagdala ako na din ako ng payong para incase. Hindi naman malayo yung kanto kaya madali akong nakadating.
Habang nagaantay ako, may isang sasakyan na itim ang tumigil. Laking gulat ko na lumabas si Jad. To be honest, wala akong idea na andito si Jad sa Batangas, at anong ginagawa niya dito?
"hi" bungad ko sa kanya.
Hindi pa siya nakakaimik ay hinila na niya ako papasok ng kotse. Ano ba naman 'tong araw na 'to, full of surprises! Puro wala akong alam sa mga ginagawa ng mga taong nasa paligid ko!
Nagising ako ng nasa hindi pamilyar na lugar kami. Bumaba ako ng sasakyan at muntik na akong matumba dahil sa lakas ng hangin. Nasaan ba kami?!
"Hoy!" tawag ko kay Jad at hinampas sa braso.
"aray, bakit?" tanong agad niya.
"saan tayo?"
"tagaytay tanga, unwind tayo para fresh 'yang utak mo" he looked at me.
may utak pala ako? 
Tumingin lang ako sa view dito at hinahayaan na lipadin ang buhok ko. Lumapit ako ng bahagya kay Jad para kausapin siya.
"bakit ka muna pala andito sa Batangas?" 
"may pinuntahan lang kasama yung group mates ko" he answered.
"oh you're Elly right?" someone asked.
Napatingin ako sa likod namin ni Jad at bumungad sa'kin ang isang babaeng hindi katangkadan, morena at kulot ang buhok. Maganda naman siya pero kung manamit kulang na lang maghubad na.
"yeah," I nodded.
"nice to meet you" she smiled but I know that it was fake.
"Jad, aalis na daw" rinig kong sigaw ng isa.
"mauna na kayo sa Laguna. Papaiwan na ako dito" my eyes widened when I heard Jad's answered.
Wala ng nagawa yung kasamahan ni Jad kundi pumayag. Parang walang pake si Jad nung umalis, nakatingin lang siya ng deretso sa dagat habang hinahangin yung buhok niya.
Paano kaya niya nakakaya yung maging gwapo at maging cute no?
"Spill it sis, what's the problem" muntik na akong mahulog sa bangin dahil sa gulat.
"punyeta ka malala bigla kang nagsasalita dyan!"
"hindi naman kasi ako taong pipi" 
Aba pilosopo 'to ha!
"ang unfair kasi! Ipapaampon nila ako ng hindi ko alam?!" I ranted.
"what?" he asked.
"hindi ka nga pipi, bingi ka naman" I rolled my eyes.
"ewan, pumayag na lang din ako. Buo na desisyon nila, hindi na ako makakaatras." I added.
"I don't know what to say, pero sabihin mo agad sa'kin kung minaltrato ka nila ng masama ha? Handa ako magreport sa pulis" he chuckled.
"yeah thanks"
"birthday mo na pala next week no?" he asked.
"paano mo nalaman?"
"nabanggit mo na sa'kin, may amnesia ka bang bata ka ha?"
"grabe ka sa bata!"
We watched the sunset, hanggang sa mag-gabi na. Buti na lang may malapit na hotel dito kaya may matutuluyan kami. Yare na naman ako pag-uwi ko ng bahay.
Aalis na sana si Jad kung hindi ko lang siya pinigilan kaya bumalik ulit siya.
"may tatanong ako" saad ko.
"ano yun?"
"do you ever fallin' inlove without any assurance?" I asked seriously.
"to be honest, I never got in a relationship. Like, hanggang flings lang ako, MU ganyan pero nowadays...yes, I have experienced that.." 
Speaking of love. Should I confess? 
But I'm too scared.
too scared to reject.
Hays bahala na! Basta wala na akong pake kung hindi niya din ako gusto! Basta aamin na ako!
"Jad" I called him.
"hmm?"
"kapag ba yung tubig naging water ibig sabihin ba non, mahal mo na ako?" tanong ko.
"mahal naman talaga kita."