CHAPTER TWO: ACCIDENT
      TROY POV
      BOGSHHHH!!
      “what the!!” lumabas ako sa sasakyan ko ng nakita kung nakupi konti ung likod ng sasakyan ko. Bakit ba lahat na lang ng kamalasan nangyayare ngayon, nilingon ko ung kotse at lumapit ako at kinatok ko ung mirror ng sasakyan niya.
      “hey!!!” asar kong kinakatok ng bumakas ung pintuan at nagulat ako dahil babae eto at nakita ko etong my hawak na cellphone kaya nadagdagan ung pagkakaasar ko. Hindi ba niya alam na bawal mag cellphone?.
Ughhhh!!! Seriously??? Mukhang mababad trip nanaman ako ngayong araw. Naka tingin ako sakanya, maganda naman pero ughhhh napaka reckless.
      “miss don’t you know the law??” sarkastik kong tanong sakanya
      “what?!” sagot niya na parang siya pa iyong naargabyado sa nangyare
      “miss bawal mag cellphone habang nag dri drive kaya madaming naaksidente dahil sa pagiging careless niyo!” inis kong sagot na nakapataas ng kanyang kilay
      “ look im sorry mister pero pwede bang sabhin mo na lang kung magkano paayos ng sasakyan mo dahil malalate na ako and for your info hindi ako nag cecellphone while driving, my tumatawag lang saakin kaya kinukuha ko” mahabang paliwanag niya
look im sorry mister pero pwede bang sabhin mo na lang kung magkano paayos ng sasakyan mo dahil malalate na ako and for your info hindi ako nag cecellphone while driving, my tumatawag lang saakin kaya kinukuha ko” mahabang paliwanag niya
      “ I don’t care dahil nag cecellphone ka parin halika na sumama ka saakin irereport kita” nang hahawakan ko ang braso nya umatras eto.
     Maganda pero napaka careless, ano sa tingin niya porke maganda siya ee hahayaan ko na lang siya?.
      “ano ba kuya diba sabi ko babayaran ko yang gastos ng sasakyan mo at tsaka my pasok pa ako” inis na sagot niya. Oh fuck!! My pasok nga din pala ako ng tinignan ko iyong watch ko oh shit!! Pasalamat itong babae at may klase ako kung hindi hinalihin ko na ito. Biro lang
ano ba kuya diba sabi ko babayaran ko yang gastos ng sasakyan mo at tsaka my pasok pa ako” inis na sagot niya. Oh fuck!! My pasok nga din pala ako ng tinignan ko iyong watch ko oh shit!! Pasalamat itong babae at may klase ako kung hindi hinalihin ko na ito. Biro lang  
      “whats your number? Tatawagan kita about sa accident later” sabay abot ko sa phone ko sakanya na kita sa mukha niya ung pagtataka pero tinype niya na lang ung number niya.
      “here” binalik niya ung phone ko at saka ako nagmamadaling umalis dahil malalate na ako. Saka ko na lang kokkokontakin pag tapos na ang klase. kaasar naman bakit ba nakaka inis itong araw na ito saka  isama pa ung pinag usapan namin sa bahay na about that fucking fix marriage na mangyayare.
      Nagmamadali na akong ipark ung sasakyan ko pero parang familiar ung kotse na papasok din at nag pa-park pa, medyo sinipat ko para makatiyak.
      “ mm so she study here” kausap ko ung sarili ko habang napapangiCHA
      Nakita kong bumaba ito at nagmamadaling pumasok sa building,shes pretty and interesting pero mukhang masungit.
      Nasa klase na ako ngayon pero hindi ako nakikinig dahil iniisip ko parin ung babaeng iyon damn troy minsan lang ako magkagusto sa isang babae dahil mga babae ang mismong lumalapit saamin.
     “oy makinig ka “ si tristan biglang sulpot sa tabi ko.
      “ tsk boring ng subject” sabi ko
      “ ang sabihin mo nag iiimagine ka diyan” nakangiti ng nakakaloko si tristan saakin.
      “ loko! “ loko to nag iimagine daw ako.
      “ hindi ba? Pangiti ngiti ka pa diyan, babae iyan no” ang kulit naman nitong lalaking ito.
      “ tsk tumahimik ka nga mapapagalitan tayo dito” sita ko sakanya. Tumingin lang saakin ng masama sakay ngumiti pa sabay kumindat.
      Natawa na lang ako dahil umiral nanaman ung pacute effect nito, natapos ang klase pero wala akong natutunan.
      Pumunta kaming café dahil may vacant time kami bago ang nxt subject kaya naisipan namin mag meryenda muna pero napansin ko agad ung babae sa dulo, destiny!
      “ aba sabi ko na nga ee may chicks ka” eto nanaman si tristan
      “ baliw! Umupo na tayo dami mong alam” umupo na ako at sumunod si treb pero si tristan nakatingin saasaak
      “ whose the unfortunate girl?” tanong uli ni tristan, hindi talaga ito titigil kakatanong.
      “ unfortunate ka diyan” kinuha ko ung phone ko tinignan ung number niya dito,ano ba pangalan niya? Ay pambihira hindi ko man lang natanong pero ito siguro walang pangalan ung number niya.
      “ look they looking us” kumunot ung noo ko kaya pasimple akong tumingin sa banda nila.
      “ mmmm look we found our destiny hahahaha!” bwesit talaga itong tristan na ito walang matinong masabi.
      Tumayo ito sumunod naman si treb kaya wala na akong nagawa kundi sumunod din ito habang umiiling habang papalapit sakanila.