PAALAM MAHAL KO, paalam sa inyo mga tao sa buhay ko. Patawarin ninyo sana ako kung hindi ko na kaya ito.
I tried my very best to be who you wanted me to be. In the end, I gave my all but I wasn't enough for all of you. My friends, my family, even the love of my life had left me. I blame no one for this insanity.
Hindi ko na kaya magpakatatag pa dahil wala na akong ipinaglalaban sa buhay ko. My body is still breathing but my soul is dying. Mahal na mahal ko kayong lahat, pero lahat kayo iniwan lang ako. It's like my reality is in a comatose state.
Buti pa ang alak na iniinom ko ngayon, napapakinabangan ko. Lumalabo na ang paningin ko, sa tingin ko ito na ang tamang oras. Kung hindi man ako makilala bukas dahil sa tarik ng bangin na ito, gusto ko lang humingi ng tawad kay Lord sa gagawin ko.Alam ko po na kahit kayo ay tutol sa gagawin ko, pero hindi ko na po talaga kaya. Kung hindi niyo man po ako tanggapin sa langit, sapat na ang impiyerno sa akin, huwag lang ako magising bukas ng umaga. Nilagok ko ang natitirang alak sa bote ko, natatawa na lang ako na gumegewang-gewang na parang baliw dito sa daan kung saan ako lang ang tao. Sana pag nalaglag ako dito, mamatay na sana ako agad.
Alam kong lasing na ako, pero bakit tumatakbo sa isipan ko ngayon kung paano ko gustong mamatay? Nakakatawa dahil kapag tumalon ako, hindi na ako tiyak makikilala nino man. Kapag binasag ko naman ang bote at tangkang sugatan ang sarili ko, baka maramdaman ko pa ang sakit ng hiwa ko. Ang arte mong babae ka, ang dami mong options. Madilim naman dito sa may bangin, walang ngang katao tao. Isipin mo ang purpose mo kung bakit ka nandito.
Bigla akong nakarinig ng tunog ng mga sasakyan sa hindi kalayuan, napatanong ako sa sarili ko kung tama ba ang nakikita ko.
May mga ilaw. Teka, karera? May mga nagkakarera sa disoras ng gabi na ito?
Ano kaya kung mag pasagasa na lang ako? Tama, magpapasagasa na lang ako.
Binasag ko yung bote at inabangan ang unang sasakyan na sasalubong sa akin, bahala na! Basta kailangan ko mamatay ngayon. Nang makita ko na malapit na yung kotse saka ako tumayo sa gitna ng daan, mabilis ang takbo nito kaya naman: Hello kamatayan! Ngunit parang pati si kamatayan, hindi ako tanggap; dahil kaagad na kumambyo ang driver ng unang sasakyan na nakita ko.
Kamuntikan pa nga siyang bumungo dahil sa pwersa, buti na lang may gutter. Masasabi kong maganda ang kontrol ng driver sa kanyang sasakyan dahil kung hindi, malamang isa sa amin ang mamamatay ngayon.
Tsk. Napaisip ako, mandadamay pa ako niyan kung ganoon. Bigla akong nakonsensya. Mali ang magpasagasa ako sa ganoong paraan.
Bumaba ang isang binata. Halata ang inis nito nang makitang niya yung naging pinsala sa kotse niya, "What the fuck are you doing?" inis niyang tanong sa akin. "Do you just stopped in front of the road, muntikan na kitang masagasaan. Are you stupid?" mahinahon niyang singhal sa akin.
Tinawanan ko lang siya at nakitang umiling siya sa naging reaksyon ko. "I'm not going to lose the race because of a drunk crazy woman." kumento niya at pinaparinggan niya ako.
"I'll let you pass if you grant me my wish," I demanded.
"Magkano ang kailangan mo, ibibigay ko sayo." nakakatawang may taong may gana pang mainis sa akin sa sitwasyon ko ngayon. He looks at the opposite side of the road, checking if someone is behind him. Nasa race nga raw siya, hindi ba?
"I don't need you goddamn money, boy," natatawa kong sambit at pansin ko na sumeryoso ang mukha niya, "Marami akong pera, baka ikaw pa ang bilhin ko."
"I have no time for this!" sambit niya at muling sumakay sa kotse niya na akala mong napakaganda.
He started the engine and he's about to drive away. No. I can't let him leave me not until he fulfills my wish.
Binasag ko ang side mirror niya na siyang dahilan para buksan niya ang bintana niya, muli kita sa mukha niya na nainis na naman siya, "Goddamn it woman, what the fuck!" pasigaw niyang angil.
"You're not listening to me," I told him and leaned at the window of his car, "Grant me my wish."
"What do you want?" nag-aapoy ang mga mata niya sa galit pero halatang nagtitimpi lang siya.
"I wanted to die, kill me please." iyak-tawa kong ani, "I just couldn't figure out how I should die, but it has to be tonight." I blinked and giggled.
"Is this a joke?" his eyes darkened, his jaw stiffen.
"I'll pay the damages I did to your car," tinapon ko sa mukha niya ang platinum card ko, "Just do me this favor."
I saw how his grip tightened at the steering wheel, "I don't have time for your joke, woman, I can fix my damn car without your money!" Iniabot niya sa akin ang card ko pabalik na hindi inaalis ang mga mata niya sa akin. Baka sa isipan niya, nababaliw na ako.
I laughed at myself, oo baliw na nga ako, "Oh, sorry, my bad." magpapakamatay na nga lang ako, hihingi pa ako ng tulong sa ibang tao. Mamaya makasuhan pa siya ng murder. To think na muntikan na din siyang maaksidente kanina.
I am a broken-hearted crazy stupid girl.
I tried to put up a smile at him, "I'm sorry, you're right it's a stupid joke."I playfully patted his car smiled and look away. Tinalikuran ko siya at naglakad na rin palayo. Narinig kong umalis na ang kanyang sasakyan.
I sighed. Gee, I guess, I'd stick with plan A.
Iniwan ko yung ginawa kong tula para sa kanya at pinatungan ito ng bato. Umupo ako sa railings ng bangin, hinubad ko ang sapatos ko at nakita ko kung paano iyon nahulog sa bangin, habang ako'y nagkukuyakoy. Muli akong natawa na naiiyak, bahala na.
Nang akmang bibitaw na ako naramdaman ko ang malakas na pwersang humila sa akin pabalik, sa sobrang lakas niya hindi ko na alam kung paano ako hihinga. Nang tingnan ko siya, nasilaw ako. Ang liwanag niya, para siyang anghel na pinigilan ako sa katangahang gagawin ko sa buhay ko. Ang liwanag ng paligid, baka nasa langit na ako.
"You can't die here," rinig kong ani ng isang malalim at mahinahon na boses. Napapikit na lang ako at naramdaman ang malalim niyang paghinga, tila isang musika ang tibok ng puso niya. Naramdaman kong muli bumagsak ang luha sa mga mata ko at kasabay noon ay ang pagbagsak ng katawan ko sa mainit na kanlungan kung saan para akong isang batang hinehele, “Not yet.”
Sa madilim na lugar, isang maliit na liwanag ang kumislap mula sa kawalan. Siguro nga nasa langit na ako at ikaw ang anghel na ipinadala para sa akin.
Ikaw na ba ang pag-asa ko?
FEEL FREE TO FOLLOW HANNAHREDSPRINGWP ON FACEBOOK FOR FURTHER UPDATES AND MORE STORIES. 
[DISCLAIMER : This is the hard draft version and apologies for the technicalities and typos. Enjoy reading this version.]