KABANATA III
Being yourself is the prettiest thing you can be.
But now, I can't be myself. I don't know why my grandfather did this to me. Bakit ako ang kelangang magdusa ng ganito . Life is so miserable. May part sakin na parang wala akong maalala. Lalo na ang childhood ko. I'll keep asking lolo about my childhood but he always keep himself busy kapag naitanong ko. Why? Is there any problem? Siguro hanggang tanong nalang talaga ako at wala ng sagot.
Mas marami ang tanong kesa sagot. Pero di naman kelangan.
Mapapakanta ka nalang talaga ng kanta ni julie anne san jose.
Hindi natuloy yung pag uusapan namin ni krisha dahil nag bell agad after naming kumain. Nagbago na din isip ko. Ayoko na din sila makilala. Dahil sabado ngayon naisipan ko nalang na magmall nalang muna at mamili ng gamit . Wala manlang nilagay na kahit anong gamit si tanda dito.
Agad din akong nagbihis . A simple shirt and a jeans will do. Lumabas na din ako ng apartment at nag abang ng taxi. Agad din naman akong nagpara ng may nakita nako at agad din sumakay. Syempre ano pa bang gagawin mo? Alangan namang titigan mo pa yung driver ng taxi. Duh.
So, my destination is kung anong pinakamalapit na mall.
Kapansin pansin ang nag iisang mall na malapit sa apartment na pinanggalingan ko. Nag iisang mall lang talaga. Pwede palang maglakad nalang nagtaxi pako.
(A/N: Rich kid te?)
Hindi ko naman alam. Sensya naman.
Dahil nakakahiya kay manong driver binigay ko nalang yung dapat na pamasahe kahit malapit lang . Bumaba na din ako pag ka abot ko ng bayad at naglakad lang din ng unti bago makarating sa entrance ng mall. Haggang tatlong palapag lang tong mall na to. Maliit lang pero kumpleto na siguro dito.
Meron pa atang concert dahil ang daming tao sa ground floor. Dahil dakilang tsismosa ako pinilit ko sarili kong makipagsiksikan sa dami ng tao.
Oh yeah, oh yeah, oh yeah...
When the day is said and done
And in the middle of the night and you're fast asleep, my love.
Stay awake looking at your beauty
telling myself I'm the luckiest man alive.
Isang napakalamig na boses ang bumungad saking pandinig habang nakikipagsiksikan sa mga tao. Ang ganda ng boses niya. Nakakalaglag panty.
Cause so many times I was certain you was gonna walk out of my life (life)
Why do you take such a hold of me girl
When I'm still trying to get my act right.
What is the reason, when you really could have any man you want?
Finally, naka abot nako sa harapan at kitang kita ko na kung sinong kumakanta. Isang banda. Ang mga impakto! Kumakanta sila. Siya. Vocal siya.
I don't see what I have to offer
I should have been a season, guess you could see I have potential.
Napakalamig at napakasarap pakinggan ng kanyanh boses. Plus his cold stare with blue eyes plus emotion.
Do you know you're my miracle? (Oh yeah)
I'm like a statue, stuck staring at you
Got me frozen in my tracks
So amazed how you take me back
Each and every time our love collapsed
Statue, stuck staring right at you
So when I'm lost for words
Every time I disappoint you
It's just cause I can't believe that you're so beautiful (Stuck like a statue)
Every single day of my life I thank my lucky stars
God really had to spend extra time, when he sculpted your heart.
Pagtatapos niya sa kanta. One of my favorite songs. Statue by lil_eddie. Cover by impakto's of Wilson academy.
Feeling ko sakin siya nakatingin habang kinakanta at dinadama yung song.
(A/N: assuming te?)
Wala ka sa katayuan ko author kaya hindi mo alam.
"Let's give them around of applause, the stardreamers band. Thank you dahil pinaunlakan niyo ang aming imbitasyon. Maraming salamat. Muli, bigyan sila ng masibagong palakpakan." Pagtatapos ng emcee.
Umalis na din yung mga impakto's sa stage. Siguro nasa backstage. At dahil tapos narin naman ang pakikichismis ko dito. Nakikipagsiksikan ulit ako palabas sa maraming tao. Dahil kelangan ko pang mamili ng mga kailangan ko. Hindi naman ako ignorante sa mga gamit pangkusina at kung anu anu pa.
Pero, bago pako makalabas sa napakaraming tao. Isang impakto ang humarang sa aking lalabasan.
"How's our performance nerd? Hindi ko alam na fan kadin pala ng banda namin?" Nakangising nang aasar na pahayag nitong impaktong nasa harapan ko. He has this badboy look. Meron siyang maliit na black earring sa right ear niya na mas lalong nag pa angat sa pagiging badboy look niya. Matangkad siya na maputi. Hindi mapagkakailang maitsura talaga siya. Siguro hinahabol habol din to ng mga babae sa school. Kaso may attitude siya na nakaka asar talaga. Which is yung feeling close! Ngayon ko lang siya nakaharap for pete's sake! Tapos kung makipag usap akala mo close kami. May ganang pang mang asar.
"Excuse me? Hindi ako fan ng banda niyo." Poker face kong sagot sa kanya. Agad din namang nagsalubong ang kilay niya sa sagot ko.
"And why are you here?" Bat ka curious? Eww. Close ba tayo?
"Mall?" Sarcastic kong sagot. Eh sa obvious naman na mag mo mall . Kasi mall to.
"Fan mo lang talaga kami ee. Kaya ka nandito. Nasa harapan ka pa nga. Nakikisabay sa kanta kanina." Agad namang nagsalubong ang kilay ko sa sagot niya. Hindi ko alam kung anong gusto mangyari nitong impaktong to. At inistorbo ang paglabas ko.
"So?" Ano bang paki nito.
"Alam mo miss nerd. Kung crush mo yung vocalist namin sabihin mo lang irereto kita. Promise." *wink* with famous ngisi.
"And?"
"Ang hirap mo naman kausap miss nerd."
"Sino bang may sabing kausapin mo ko?"
"Woah? Humaba yung sinabi mo. Ang galing ko." Imbis na sagutin yung tanong ko, mas binigyan niya pa ng pansin yung paghaba ng sinabi ko. Wow? What a weird badboy.
Nilagpasan ko nalang siya dahil wala naman siyang kwenta kausap. Hindi ko naman siya kilala at wala akong balak kilalanin siya.
"I'm Terrance miss nerd!"
Narinig ko pang pahabol niya. Oh! Nice name. But, I don't care. Nagtuloy tuloy nalang ako ng lakad dahil baka wala nakong mabili nito. Pero, habang nag aabang ako sa elevator may tumabi sakin na kapansin pansin ang amoy ng pabango niya. Masyadong mahalimuyak. Nilingon ko siya, at hindi ko inaasahang nakatingin din siya sakin. Isa na naman sa mga impakto. Hindi ko alam kung anong meron sa araw nato at bakit dalawang impakto na ang nakakasalamuha ko. Pero hindi pa naman niya ko i enterta--
"Oh! Miss nerd. Hindi ko alam na nag mo mall ka din pala? Hindi bagay."
Nakakainsulto niyang pahayag. Akala ko mabait siya. He has this innocent face na aakalain mo siyang mabait. Pero, sabi nga nila "don't judge the book by it's cover" . Hindi siya katangkaran. Siguro sa kanilang limang impakto siya yung pinakamaliit. Meron din siyang napakalalim na dimples. Siguro pag ngumiti siya kapansin pansin agad yung dimples niya. Lumilitaw din naman kapag nagsasalita siya pero hindi attractive tingnan. Eto siguro yung pang akit niya sa mga girls.
"Ano bang paki mo?"
Sakto namang bukas ng elevator. Agad naman akong pumasok. Pero dahil nga isa akong malas na nerd nakasabay ko pa siya.
"Sungit mo miss nerd. Hindi bagay"
Inirapan ko nalang siya dahil wala din siyang kwenta kausap. Isa rin siyang feeling close. Hindi ko naman sila kil----
"I'm Mark Darius nga pala. How about you?" Pagsasalita niyang muli. Ano bang meron sa mga impakto na to. Hindi ko naman kelangan ng pangalan nila. Ang kelangan ko gamit sa kusina! Grrrr.
"TSS."
"Okay tss nice to meet you." Ang walangya. Slow! Hindi niya ata maramdaman na ayaw ko siya kausap. Buti nalang bumukas na yung elevator. Agad din naman akong lumabas at dumiretso na sa kung saan merong mabibilhan.
(A/N: ang weird mo addison. Mall yan malamang marami talaga mabibilhan.)
Miss A. Ikaw yung nagsusulat kaya dapat alam mo. Tss tss tss.
Nakakita na din naman ako agad ng mga kelangan ko at binayaran ko na din sa cashier. Palabas na sana ulit ako. Eto na naman po tayo.
Panibagong impakto na naman ang makakasalubong ko.
Iwasan mo nalang addison.
Sabi ng isip ko. Pero pano pag kinausap din ako?
Wag kang assuming!
Okay. Bitter yung isip ko.
Hindi ko alam kung anong plano nila. Or kung may plano talaga sila. Kasi sino bang magtataka ? Isa lang akong hamak na nerd at transfeeree pa. Hindi nila ko kilala at hindi ko din sila kilala.
Kaya nga nagpakilala sila diba ?
Tatlo palang naman yung nakasalamuha ko sa araw na to. Pero feeling ko makakasalubong ko silang lima. And this guy in front of me is the singkit guy.
"Hi. Miss nerd." Lalampasan ko na nga dapat siya pero binati niya ko. Sabi ko na nga ba eh. He has this cold look too. But, pag nagsalita na siya is may pagka friendly. Sincere yung pagkakabati niya at talagang nakakalaglag panty siya pag ngumiti. May dimple din siya na ka akit akit talaga.
Hindi ako bumati pabalik. Dire-diretso nakong lumabas at nagmamadaling hanapin yung exit dahil baka dalawang impakto pa ang magpakita sakin.
"You look like her." Ay isdang palakang nilagang kabayo! Muntik na mahulog puso ko.
Yung cold na guy with blue eyes. Yung vocalist ng banda. Isang impakto pa. Buo na talaga araw ko.
I look like who?