Hindi ako mapakali ngayon dahil sa awkwardness na nararamdaman ko sa pagitan naming dalawa. Magkaharapan kaming dalawa at paminsan minsan rin ay tumitingin siya sa akin na dumadagdag sa bilis ng tibok ng dibdib ko.
"Hi, Ma'am and Sir, would you like to drink a wine?" Alok ng isang waiter. Nakaisip ako ng ideya para mawala ang kaba at dali-daling tumango sa waiter na may dalang dalang kopita at isang wine. Kinuha ko lahat ng iyon at binigay kay Sorren ang isang kopita habang ang isa naman ay sa akin.
"L-Let's drink, Sir," alok ko dito pero tumango lang siya sa akin. Nilagyan ko ng wine ang kopita niya pagkatapos ay sa akin.
"Uhaw ka ba?" Biglang tanong nito.
"H-Hah? B-Bakit, Sir?" Tanong ko dito pabalik.
"Halos mapuno na ang baso mo ng wine. Hindi naman halatang uhaw ka?" Nakangising wika nito.
Hindi ko na siya inintindi at mabilis na ininom ang laman ng kopita ko. Ilang lagok pa lang ay tila kumakalma na ako.
"Mr. Sorren? You're Mr. Sorren right? The CEO of Nebula company?" Tanong ng isang lalaking nakasalamin na may nakasabit na camera sa leeg.
"Why?" seryosong tanong ni Sorren dito.
"Where is Ms. Jaeda? Is she your date? Hiwalay na ba kayo ni Ms. Jaeda?" Sunod-sunod na tanong nito habang patuloy lang ako sa pag-inom. Nakakaramdam na rin ako ng pagkahilo pero hindi ko na inintindi 'yun.
"Ako ang d-date ni Shorren ngayn bah-kit? Shino ka ba?" Tanong ko rito. Nanlalabo na rin ang tingin ko pero tumungga lang ako ng tumungga.
"Sir! Nasan po ba si Diem?" Rinig kong wika ng isang babae pero hindi ko na nilingon pa.
Sorren's POV
"I don't know what happened to her to drink more wine," wika ko. Napanganga naman ang kaibigan ni Diem at inalog alog ang balikat nito.
"Mababa ang tolerance niya sa alak, Sir. Kaunti pa lang ang naiinom nito ay bumabagsak na!" natatarantang wika nito.
Napatingin naman ako sa lalaking kanina pa nakikinig sa amin at nagta-type sa cellphone niya.
"Why are you still here?" tanong ko rito pero nginitian lang ako nito at umalis na.
"Hindi pa nagsisimula ang party pero deado ka ng babae ka!" wika ng kaibigan ni Diem.
"Let her, Ms. Maverick," wika ko pero nakita ko ang pagkunot noo nitong tumingin sakin. "What?"
"It's Mariveth, Sir," seryosong wika nito.
"Oh, i'm sorry, Ms. Mariveth," wika ko.
"What happened to Ms. Dianne?" Nagtatakang tanong ni Raven pero napangisi lang ako dahil sa kalagayan ngayon ni Diem. I don't know what would be her expression if she happens to know this.
"She's drunk," tipid kong sagot.
"And you just let her drink? She has low tolerance, Sorren," nagtatakang wika ni Raven na punong-puno ng wprriedness ang mukha niya.
"I don't know she had low tolerance on alcohols," seryoso kong tugon.
"By the way, in just a minute there will be reporters coming here and we're doing our best to stop them," wika ni Raven.
Agad namang kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.
"Why?" Tanong ko.
"Someone post on social medias that you are here with another woman. Gusto nilang malaman kung hiwalay na kayo ni Ms. Ezra," wika ni Raven.
"They really won't stop bugging my private life?" inis kong wika at napatingin sa natutulog na si Diem.
"Sasamahan ko na lang si Diem na umuwi para hindi na siya maabutan ng mga media dito," ani ni Mariveth.
Umiling ako sa kanya at nagwika, "Ako na lang. Tutal kami namang dalawa ang sadya ng mga media dito, so i'll accompany her."
"Okay, Sir," wika ni Mariveth na nag-aaalala rin sa kaibigan niya.
"Alis na kami by the way Mariveth can you give me the key to your apartment?" tanong ko dito. Tumango naman ito at hinalungkat ang purse na dala niya at ibinigay sa akin ang susi. "Thank you."
"Sorren... Sorren miss na miss na kita..." biglang saad ni Diem ng nasa parking lot na kami. Napahigpit niya ang hawak sa leeg ko at sinandig ang ulo sa balikat ko habang nakahawak ang isang kamay niya sa mukha ko ngunit bigla akong napa-igtad ng may nag-flash na camera sa harapan namin and to my surprise it's the guy na lumapit sa amin kanina sa loob.
"What do you need?" Wika ko pero kumibit balikat lang ito at mabilis na tumakbo papalayo sa amin. Hahabulin ko sana pero naalala ko na karga ko si Diem. "I'll deal with him soon."
Nilagay ko sa passengers seat si Diem at agad na nilagyan ito ng seatbealt. "You sleep peacefully. Hope that you're like this kapag gising ka."
"Dapat pala hindi na ako uma...min sayo Shorren!" sigaw niya sa loob ng kotse ko kaya agad akong napatingin sa kanya nagbabakasakaling nagising siya pero nanatili lang siyang nakapikit.
"But i'm thankful, Diem. Atleast you let me know what's in your heart and i'm happy... i'm very happy," saad ko habang nakatingin sa natutulog niyang mukha.
Tahimik lang ako habang nag da-drive at madalas ko pa ring naririnig na magsalita si Diem pero hinayaan ko na lang ulit siya.
"Diem?" Pukaw ko sa kanya.
"Hmm..." Ungol niya pero marahan ko ulit siyang tinapik tapik.
"Nandito na tayo sa apartment niyo," saad ko pero hindi na ulit siya gumalaw kaya nagpasya na lang ako na buhatin siya papunta sa loob.
Pagkabukas ko ng apartment ay agad kong hinanap ang kwarto nila. Maingay ko siyang binaba sa kama pero tahimik lang siyang nakapikit kaya marahan akong napangiti at napa-iling dahil sa postura niya.
"I didn't know that all these years that we separated you still want me. You really are foolish, Diem," nakangiti kong saad. Masuyo kong hinawakan ang mukha niya at pinasadaha ng daliri ko ang ilong niya pababa sa mga labi niya na bahagyang naka nganga. Bigla akong natigilan dahil sa may biglaang pumasok sa isipan ko. My mind urges me to kiss her so I hesitated at kinumutan na lang siya. Pero bigla akong na out balance when she just grabbed my arms on and put her arms on my neck.
"Sorren..." Naiiyak niyang saad pagkatapos ay hinila niya ang leeg ko papunta sa kanya at masuyong niyakap ito.
Nakaramdam ako ng pangangalay dahil ilang minuto na niyang hawak ang leeg ko at hinila ng hinila palapit sa kanya hanggang dumikit ang pisngi ko sa mga labi niya. Para hindi mahrapan ay naupo na lang ako habang hawak niya pa rin ang leeg ko.
"I guess you really miss me, huh?" Natatawa kong saad pero nanatili lang siyang nakapikit.
Ilang oras na rin ako sa same na posture but Diem won't let go of my neck kaya ako na lang ang gumawa ng paraan. Dahan-dahan kong inalis ang mga braso niya sa leeg ko at pasalamat ko naman ay naalis ko ng tuluyan. I want to stay too but i'm afraid Mativeth would come already at makita kami in a weird positions. Baka kung ano pa isipin nun.
"I'm leaving, Diem. Sleep well," wika ko at hinalikan ang noo niya. Napatingin ako sa wristwatch ko at mag e-eleven na pala.
Mabilis akong bumaba at nakapunta sa kotse ko pagkatapos ay pinaharurot ito pauwi sa condo ko.
"Mom!?"
"Son!" Wika niya at agad na sinalubong ako.
"Why are you here?" Tanong ko pero umiling lang siya sa akin.
"How's the party?" Tanong nito pero dumiretso lang ako sa sofa at naupo habang niluluwagan ang necktie na nasa may leeg ko.
"It's kinda fun?" Ani ko.
"Fun? Bakit parang hindi ka kumbinsido?" Tanong niya at mabilis na umupo sa tabi ko.
"It's nothing, Mom. Dito ka ba matutulog? Nag-away ba kayo ni Dad?" Tanong ko at masuyong pinasadahan ito ng tingin pero umiling lang ito.
"I just missed you," saad niya kaya tumango na lamang ako.
"Did you eat already?" Tanong ko sa kanya pero tumango lang siya. I think that she's weird today. I just don't know why?
"May sakit ka ba, Mom?" Nakakunot ang noo kong tanong sa kanya.
"N-Nothing," aniya. "W-Why?"
"Seems like you're pale?"
"Oh, maybe it's b-because of the make-up," wika niya. "Maybe i'm just sleepy dahil kanina pa kita hinihintay. Matutulog na ako. Good night, Son."
Pagkawika niya 'nun ay humalik siya sa pisngi ko at umakyat na sa kwarto. Napakibit balikat na lang ako at agad na ring umakyat sa kwarto ko.
Kinaumagahan nagising ako na malapit na mag 8 kaya agad akong napabangon.
"Bakit hindi man lang ako ginising ni Mom?" Wika ko pagkatapos ay tinahak ang pinto at bumaba. Tinungo ko ang kusina para hanapin si Mom pero hindi ko siya nakita.
Ilang segundo lang, I heard someone was talking inside the cr kaya naglakad ako papalapit 'dun at pinakinggan.
"Hindi ka pwedeng mag decide sa lahat ng bagay, Ramon! Ikaw na lang ang laging nasusunod! Isipin mo naman ang mga bata kung nasisiyahan sa pinag-gagagawa mo!?" Boses ni Mom habang sumisigaw. Maybe she's talking with Dad on the phone?
"Ba't sobrang selfish mo!? You really don't think about our son's right? You all think about our company. Lahat na lang para sa kompanya!" naiiyak na wika ni Mom kaya agad ko na itong kinatok.
"Mom! Mom are you okay in there?" tanong ko habang kinakatok ang pinto.
Mga ilang minuto baka siya tumahimik at nagsalita, "I-I'm okay, Son! Sandali lang lalabas ako."
"Are you okay, Mom?" Tanong ko pero tumango lang siya at umiwas sa akin. Pumunta siya ng kusina at naghain ng pagkain.
"Let's eat anak," wika niya kaya naman lumapit na ako sa mesa.
I was about to ask her again but i'm interrupted by the phone ringing. Na realize ko na sa akin pala iyon kaya agad kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa ko.
"Yes, hello?" Agad kong wika.
"Sorren. Did you already saw the news?" Natatarantang wika nito sa kabilang linya kaya automatikong nangunot ang noo ko.
"What news?" tanong ko.
"You are all over the news and social medias again," wika nito. Mas lalong nangunot ang noo ko at nagtataka pa rin sa sinasabi niya. "Together with Ms. Dianne."
And with that I already know kung ano ang sinasabi niya.
"That reporter last night must be the one who spread the rumors," saad ko.
"Sabi nila you're really having an affair with your secretary. Ginawa mo lang daw siyang secretary para mapalapit siya sa 'yo. The comments are worts and are bashing you both," ani nito kaya agad akong napakuyom ng kamao.
Ps. Sorry for the late updates and thank you for patiently waiting. Love you all<3