The deal
"I will not hire you, Ms. Marasigan," seryosong saad ng lalaking kaharap ko ngayon nang iabot ko sa kanya ang resume ko.
Ilang taon ko rin siyang hindi nakita kaya sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko ngayon.
Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya."Why?"
"Wala nang available na position para sa 'yo."
"Pero nakita ko sa isang site na you're still looking for a web developer?"
"And you are?"
"Yes, I'm a web developer, that is my special skill," mabilis na saad ko rito at gumuhit ang isang mapang-asar na ngiti sa mga labi ko at tiningnan siya. Napakunot naman ang noo niya pero nagpatuloy lang ako sa pagsasalita, "Maybe, you're not comfortable that i'm here?" Untag ko at dahan-dahang nilapit ang mukha sa kanya.
Bigla niyang pinigilan ang mukha ko na sumakto sa buong kamay nito pagkatapos ay marahan niyang itinulak ang mukha ko palayo sa kanya.
"Hindi iyon ang inaalala ko."
Inis akong tumingin sa kanya at inilapag ang laptop sa table niya.
"Tingnan mo muna po ito, Sir. Here are the samples of the webs that I develop," saad ko sabay pinaharap sa kanya ang laptop ko.
"I don't need to see that, I can already tell na hindi ka magaling."
"Aray naman." Sobrang pranka niya naman ata. Hindi niya ba alam na nakakasakit na siya?
"Technically speaking, Ms..." Seriously? Hindi niya na natatandaan ang apelyido ko?
Seryoso akong tumitig sa kanya at sinagot ako na rin ang nagtuloy sa sasabihin niya,"Marasigan. I am Dianne Marie "Diem" Marasigan, Mr. Gonzales."
Tumango naman ito sa akin,"Oh, okay, Ms. Marasigan," saad nito na idiniin pa ang pagbigkas ng apelyido ko."I don't trust your skill. Your designs are so dull, parang ilang araw lang ginawa," magkasalubong na kilay na turan nito na nagdulot nang inis sa akin.
"You don't know how much, I put an effort on developing those webs," saad ko rito at seryoso lang din itong nakatingin sa akin. Hindi ko nakayanang salubungin ang mga tingin na iyon kaya napayuko na lang ako.
"Really? I can't see an effort here. Isa pa, marami na akong intern sa kompanya ko hindi ko na kailangan pa nang isa," seryosong saad nito. "Baka alam mo lang is to print hello world?" Mapanuksong dagdag nito na ikinalingon ko sa kanya.
Kita ko ang nakataas na bandang gilid nang labi nito habang magkasalikop ang dalawang kamay sa ibabaw ng table niya.
Hello World!? Anong akala niya sa akin first year pa lang?
"Hello world is basic, Sir. Of course, I know that, pero higit pa 'dun ang kaya kong gawin," saad ko habang kagat ang ibabang labi ko, pinipigilan ang sariling magalit dahil sa mga matatalim na salitang ibinabato niya sa akin.
Napa-iling na lang ito at minasahe ang ulo niya sa gitnang bahagi.
Stress na siya. Ginagawa niya lang iyan tuwing sobrang stress na tapos susunod ay hahawak sa tainga.
Lihim akong napangiti dahil tama ang naging hinala ko, 'di pa rin siya nagbago.
"Namiss kita, sobra," mahinang saad ko habang nakatingin sa mukha nito.
"What?" Takang-tanong niya.
"A-Ah wala po. Sabi ko namiss ko kasi 'yung interview doon sa Labyrinth kaya dito na lang ako sa company mo nag-apply," agad na tugon ko upang malusutan ang nasabi ko kani-kanina lang.
Sa pangalawang pagkakataon ay pinasadahan ko ulit siya nang tingin. I notice that only his looks changed, 'cause he looked more masculine and more attractive than ever.
"Your smile is creeping me out, Ms. Marasigan," seryosong saad nito. Namalayan ko na nakangiti pala ako the whole time. Muntanga tuloy ako sa harap niya kaya iniiwas ko ang tingin sa kanya.
"Sa pagkaka-alala ko, you said we have to be strangers again? Binabawi mo na ba?" untag nito na ikinalingon ko sa kanya.
"Gusto ko lang naman magtrabaho dito sa Nebula, Sir. Gusto mo po kahit secretary nalang?" Offer ko dito malay mo pumayag e.
"Tch! May secretary na ako," tanggi nito. Sabi ki nga 'wag na lang.
"Tanggapin mo na ako, Sir." Paki-usap ko dito pero mariin lang itong napa-pikit. Pumayag ka na, Sir. Please! Yumuko ako at bumulong,"Gusto lang naman kita makita araw-araw, e."
"What are you murmuring," Tanong nito kaya nanlaki ang mata ko at napatingin sa kanya.
" Murmur? Wala ah," tanggi ko pero tumitig lang ito sa akin na akala mo'y sinusuri ako at parang may hinihintay na sagot sa akin.
"Web developer, huh?" tumatango-tango nitong saad kaya napatango na rin ako. I nervously smiled at him pero pinatong niya ang dalawang kamay niya sa table niya at nilapat ulit ang tingin sa akin,"Let's have a deal then."
"W-What deal?" kinakabahang tanong ko dito.
"You will work here for 1 week," saad nito kaya kunot noo naman akong tumingin dito. 1 week? 1 week lang? "And your--"
Bigla akong napatayo habang nakalapag ang dalawang palad ko sa mesa niya at sinigawan ito,"Bakit naman 1 week lang!?"
Kita ko na bahagyang nanlaki ang mata nito at nagwika,"Galit ka na niyan?"
Dahan-dahan akong umupo dahil sa ekspresyon nito."N-no, Sir. B-Bakit kasi 1 week lang?" Utal kong tanong at umayos na ulit ng upo.
"Wait for me to finish before you react, okay?" Marahan akong tumango bilang sagot sa tanong niya."Let's make it 1 month base on your skill. Parang hindi mo kakayanin ang 1 week," saad nito at nagpakawala ng isang mapang-asar na ngiti.
"Anong deal ba 'yan, Sir? Is it a 1 week relationship?" Nakangiti kong tanong rito.
"What are you saying?" Magkasalubong na ang kilay na tanong nito kaya unti-unting nawala ang ngiti ko.
"Nagbibiro lang e," saad ko dito.
"Huwag mo nang subukan, Marasigan. Your joke is lame."
Sabi ko nga hindi na ako mag-jo-joke, lalo na sa kanyang slow maka-gets.
"Back to the topic, Marasigan. You'll be working here ng isang buwan and your office will be... there," saad nito at tinuro ang left corner malapit sa may water despenser kung saan may malawak pang space dito sa office niya. Lihim akong nagpakawala ng ngiti at biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa tuwa.
Office malapit sa kanya? Ibig sabihin makikita ko siya lagi sa loob ng isang buwan?
Sumandig siya sa swivel chair niya at pinag-cross ang legs tsaka nagwika,"Let's see if you're really a web developer, you are claiming," nakataas ang sulok ng labing saad nito."If not, then don't ever enter in my company, again," matigas at may awtoridad na saad nito.
"As in!? Hindi na kahit kailan?"
Nadismaya lang ako ng tumango ito kaya napabuga na lang ako ng hangin.
"Maaga pa para mag back-out, Marasigan. Kung alam mo na hindi mo kayang maka-develop ng isang website in a month then I will not stop you. You're free to leave."
Hindi ko alam kung bakit parang galit na galit siya sa akin kahit na ako naman 'yung ni-reject niya noon. Tsk!
Kahit walang kasiguraduhan na makakagawa ako ng web sa loob ng isang buwan ay um-oo pa rin ako. Mahirap na, opportunity rin ito hindi ko na kailangang pakawalan pa.
"Try me, Mr. Gonzales. You don't know how I practice this skill of mine, for years." Matapang na saad ko sa kanya. Kahit sa kaloob-looban ko ay sobrang lakas na nang kabog ng dibdib ko."When will I start?" Taas noo kong saad na bigla nitong ikinangisi.
"Now." Tipid nitong saad habang nakatingin lang sa akin.
"Now? As in NOW?" paninigurado ko.
"Why? You want the N.O?" untag nito
"Huwag!" pagpigil ko sa kanya at nagpatuloy sa pagsasalita,"I-I will be starting now," saad ko baka kasi bawiin niya pa.
He slowly move his face towards me, mimicking my action earlier.
"You're blushing," saad nito at nagpakawala nang mapanlokong ngiti.
Nang ilang inch na lang ang lapit nito ay naramdaman ko ang pag-init ng magkabilang pisngi ko. Sobrang pamilyar sa akin ang pakiramdam na iyon tuwing malapit siya sa akin.
Nataranta ako at bigla kong pinigilan ang mukha nito gamit ang palad ko tulad rin nang ginawa niya sa akin kanina.
Ramdam ko na lumapat ang malambot niyang labi sa palad ko.
Napaigtad ako nang nakaramdam akong parang kuryenteng dumaloy mula sa kamay ko papunta sa buong katawan ko kaya mabilis kong inalis ang kamay ko sa mukha niya. Rinig ko ang biglang pagsinghap nito kaya ini-iwas ko ang tingin sa kanya.
"A-Are you...trying to flirt with me?" Bigla kong tanong dito.
Huli na para bawiin ko ito dahil narinig ko agad siyang sumagot.
"Tss, As if," masungit ang tonong saad nito at tumikhim pagkatapos ay umayos na sa pag-upo.
Inabot nito ang teleponong itim na nasa may table nito at nag dial pagkatapos ay nilagay sa may tainga niya at nagwika,"Ms. Ynez please bring 4 staffs up here to prepare a table for our new intern," seryosong saad nito.
"Yes, just do it, Ms. Ynez. I know what i'm doing," inis na saad nito dahil sa kausap niya sa kabilang linya.
Ilang minuto kong pinasadahan nang tingin ang mukha nito, hindi ko napigilan ang sarili kong mapangiti dahil nandito ulit siya sa harap. Ilang taon ko rin hinintay ang pagkakataong ito na masilayan ko muli ang mukha niya.
Kahit na naka-polo shirt lang ito ng itim ay kita pa rin ang matipunong katawan nito. Pansin kong gumuhit ang inis sa mukha nito dahil sa kausap na nasa kabilang linya na mas lalo lang nitong ikina-gwapo.
"What are you looking at?" biglang untag nito sa akin matapos ibaba ang telepono at sinalubong ang mga titig ko sa kanya. Magkasalubong na mga kilay itong tumingin sa akin pero umiling lang ako sa kanya bilang tugon.
Maya-maya lang ay nagsidatingan na ang mga staff na ni-request ni Sorren doon sa Ms. Ynez.
Nakita ko ring nakasunod sa mga staff ang isang babae na naka bun at may salamin habang naka-fierce look at pinasadahan agad ako nang tingin pagkatapos ay lumipat nang tingin kay Sorren.
"Sir, why would you put her office in your office? There are more spaces--" reklamo nito na pinutol naman agad ni Sorren.
"I said earlier Ms. Ynez, right? I know what i'm doing. Tell the staff to move it there," puno nang awtoridad na wika nito at itinuro ang space kung saan malapit sa may water despenser sa left side corner.
"But, Sir she's just an inter--" sa pangalawang pagkakataon ay pinutol agad ni Sorren ang pagsasalita nito.
Pakiramdam ko ay mas matanda ito sa akin nang apat na taon kumpara sa edad kong 24. Para ring pamilyar ang ayos niya hindi ko lang ma-alala kung saan ako nakakita na katulad ng fashion style niya.
Naagaw ang pansin ko sa mga staff dahil sa sobrang metikoloso nitong mga galaw at sobrang bilis nila mag trabaho.
Sorren was never been meticulous before. I wonder why he became like that.
Mabilis na naipwesto ang office na inayos ng mga staff kaya nagsi-alisan na ang mga ito kasama si Ms. Ynez na nag-iwan nang nakakakilabot na titig sa akin.
Ipinilig ko na lamang ang ulo ko dahil kailangan kong magpokus sa trabaho lalo na't isang buwan lang ang binigay ni Sorren na palugit sa akin.
"You can start working now," seryosong saad nito at sinagot ang cellphone niya na ilang beses pa lang nag riring.
Tumalikod ito sa akin at humarap sa glass wall habang ang kanang kamay ay nakalagay sa bulsa niya at ang isa ay hawak naman ang cellphone niya.
Ang gandang pagmasdan nang matipuno niyang katawan kahit pa naka-talikod siya.
Napangiti na lang ako at lumapit na sa table ko.
"Ang cute," lihim na saad ko nang makita ang maliit na pink rose na naka-lagay rin sa isang maliit at pink na vase.
"I'll decide on what theme of the web, you will be developing," saad ni Sorren kaya napatingin ako rito. He flashes a sardonic smile without even looking at me.
Inilagay niya na sa table niya ang cellphone at bumalik na sa kanyang swivel chair pagkatapos ay humarap sa akin.
Nakaka-intimidate ang mga titig na ipinupukol niya sa akin kaya nakaramdam ako nang pagkabalisa.
"A-Ano 'yun, Sorren?" takang-tanong ko. Napangiti na lang ako dahil hindi sa pamilyar na pakiramdam nang tawagin ko ulit ito sa pangalan nito.
"SIR," tipid at madiin niyang saad.
"S-Sir Sorren," utal na saad ko.
Bwisit na dila nagi-slide mag isa. Nadulas tuloy.
"Hindi porke't magkakilala tayo noon ay tatawagin mo na ako sa pangalan ko. You're now in my company, so call me with formality. I don't accept first name basis here, unless I give you permission."