Medyo inagahan ko ang pagpapasok sa Lydean dahil marami pa akong dapat asikasuhin about sa interview kay Mr. Mintalde.
Wala pang masyadong tao sa room kaya sigurado akong magagawa ko ng maayos ang mga bagay na kailangan ko nang matapos.
                   ------------------------
I chatted my FemFam before starting my tasks. Kakatapos lang ng first subject namin pero umalis agad sila. I really can't believe na ginagawa ko ito para sa isang taong nakaaway ko lamang kahapon.
Bakit ba ako pinapahirapan ng buhay? Napakaunfair nito sa akin!
Iniayos ko ang sarili nang makatanggap ng tawag mula kay Lianna. Himala dahil naisipan niyang tawagan ako.
"Hello Amaia!" bungad niya sa akin. "Aliah, Grachey and Andraen wants to inform you that they can't make it to school early today. They have something important to do. Hindi sila makakapasok sa mga susunod na subjects natin," saad ng kausap ko sa kabilang linya.
"Oh I see, I know it's about some business stuffs again. By the way, how about you? Papasok ka ba sa mga susunod na subjects natin? Kailangan nating maghanda for the report kay Mr. Mintalde, 'di ba?"
Unbelievable.
Bigla niya lang namang pinatay ang tawag kahit pa nagsasalita ako. Napakagaling talaga nilang apat. Ako na naman ang naiwang mag-isa dahil busy sila sa kaniya-kaniyang gawain. I do mind and understand their businesses pero nalulungkot pa rin ako kapag mag-isa.
Wala akong makausap dito. Boring.
Nagulantang naman ang buong pagkatao ko nang may humawak sa akin mula sa aking likuran.
Umupo ito sa harapan ko at nginitian ako ng malawak.
"Bakit mo ako pinatayan ng tawag ha? Para kang tanga! Nagsasalita pa kaya ako no'n!" inis kong sambit sa kaniya nang siya'y makaupo.
"Shh huwag ka ngang maingay! May ikikwento ako sa'yo. This is so interesting and important! Tahimik ka lang! Wala kang sasabihing kahit ano!"
Tumahimik nga ako at itinabi ang aking gawain para makapakinig ng maayos.
Bored kong tinignan ang babaeng kausap ko ngayon.
Hindi ako makapaniwala.
Nakikinig lang naman ako ngayon sa kwento ni Lianna sa akin about sa Ambassador kuno, na husband material. Yuck.
Bulag siguro ang isang ito. Hindi porket birthday niya ngayon ay kukunsintihin ko na siya. Ang sakit niya sa head ah.
Kakatapos pa lang ng first subject pero pagod na ako kaagad. Dadagdagan pa ng babaeng ito.
"Hindi ka sigurado riyan," maikling usal ko.
"Shh. Huwag ka ngang kj. I saw him yesterday sa mall. Accidentally. Okay? He is so handsome talaga sissy. He looks like an angel. Parang inihulog siya mula sa langit para sa akin. Kailangan kong kalimutan ng pansamantala na inaarrange ako ni Dad sa ibang lalaki!"
She said it with joy! Wow! Inihulog lang naman ang lalaking 'yon mula sa langit hindi dahil sa isa siyang anghel, kun'di dahil hindi siya tanggap mula roon.
Nanlaki ang mata ko nang macomprehend ang sinabi niya. Nasa mall pala siya kahapon pero hindi man lang niya ako tinawagan kahit alam niyang nandoon din ako? At nakakita lang ng gwapo nakalimutan na gusto siyang ipakasal ng Daddy niya? Gosh.
Nagtatampo na rin talaga ako sa kanya. Hmp.
"I don't believe in you. For my information, iniistalk mo lang 'yang walang hiyang ambassador na 'yan--"
Bigla niyang pinitik ang bibig ko. Anong problema ng isang 'to? Ang sakit no'n ah! Tupangina.
"Huwag ka ngang harsh sa future husband ko. Bahala ka, hindi kita iimbitahan sa kasal namin. Hindi ka makakain ng shanghai," pagtataray niya pa.
Wow. Just wow again.
"Psh. Walang mangyayaring kasal dahil ikaw lang naman ang may gusto sa kaniya, 'di ba? Shopping is not on your vocabulary kaya alam kong sinundan mo lang ang lalaking 'yon kahapon. Kung sinamahan mo pa ako, e'di sana natuwa ako sa'yo at binili ang mga gusto mo. And, try to know the person that you dream to be your husband, masama ang ugali no'n," pangangaral ko na parang isang nanay.
"You don't know him either. Huwag kang judger."
Aba pinagtatanggol pa talaga niya ang mokong na 'yon imbes na kampihan ako na kaibigan niya.
Geez! Ayoko nang magalit.
"By the way, off to the topic, anong oras ang interview sa Ambassador na 'yon? Magc-celebrate pa tayo because you are officially one year older," sambit ko habang inaayos ang gamit ko dahil as usual pupunta na naman ako sa cafeteria.
Lalagok muna ako ng sampung baso ng kape para magising ang diwa ko.
"Ay tulog ka kanina habang nagdidiscuss si Prof. Morales? " pang-aasar niya.
"Bakit? Ano bang mayroon sa itinuro niya ngayon? Nakakaantok kasi ang boses niya kaya hindi ko masyadong narinig," pagdadahilan ko.
Nakakaantok naman kasi talaga.
"Sus, lutang kasi ang isip mo girl. Kanina ko pa 'yan napapansin pati ng buong FemFam. Lagi mo kayang pinapakinggan si Prof. Morales kasi bebe mo nga 'yon, 'di ba? Nako!" Umiling-iling pa siya.
"So ano? Sasabihin mo ba kung anong sinabi ni Prof. Morales o hindi? Nasasayang ang oras natin!"
"Okay, okay fine! Hindi raw matutuloy ang interview mamayang 1pm dahil may important meeting ang ambassador with other Law students. Pero papapuntahin niya raw ang lahat ng leader ng bawat groups kapag may free time. Isa isa ata. Hindi rin natin masicelebrate ang aking birthday dahil pinapatawag na naman ako ni Dad. Sa linggo na lang para free day. Walwal lang oyat."
Tumango-tango na lang ako. Not until marealize ko na---
"Shit. Ako ang leader ng grupo natin para sa interview?" pagtatanong ko, obviously I panicked.
"Yes sissy. You are so swerte. Makikita mo ang love of my life. Gusto ko sanang palitan ka sa pagiging leader pero hindi ako prepare riyan. I am not a genius with a pretty face like you. Baka himatayin lang ako sa harap ng mapapangasawa ko. Keri mo na 'yan 'di ba? Irepresent mo ang FemFam!"
All of my classmates stare badly to Lianna. Ang ingay niya kasi at nagrereview ang halos lahat ng grupo para sa lintek na interview na 'yon mamaya.
Parang hihimatayin silang lahat.
Baka kapag kinalabit ko sila habang nagrereview ay masampal nila ako.
Pinaupo ko ang isang ito at agad naman siyang sumunod. Nagpaalam ako na magc-cr pero alam niyang sa cafeteria ang bagsak ko, as always expected.
I feel like sinadya ng Connor Mintalde na 'yon na mapili akong leader para makapaghiganti sa akin.
Sorry but not sorry.
Hindi ako hihingi ng tawad dahil wala naman akong ginawang masama. Siya ang lumapit at naghanap ng gulo. Why would I feel sorry for throwing some words that will hurt his feelings?
I'm not threatened because of what I've said yesterday. I meant all of that.
Nasaktan niya rin naman ako ah. Pataasan nalang kami ng pride. Maglaba na lang kami kung gusto niya.
Gets mo joke ko? E'di hindi.
Habang umiinom ng pangatlong kape na inorder ko sa cafeteria ng school ay inaaral ko rin ang mga itatanong ko sa Connor na 'yon. Hindi ako puwedeng mapahiya sa harap niya.
Sobra-sobra na ang nangyari kahapon. Patay na talaga ako kay Paui kapag nalaman niya ang mga kabaliwan kong ito. Kailangan kong mapatunayan ang sarili ko.
"Oh bakit parang stress ang Prinsesa sa mustasa?" mapang-asar na tanong ni Minchey. Siya ang matinding kaaway ng FemFam.
Actually, kaaway ko na naging kaaway ng Female Fam.
Ang lakas talaga ng loob ng isang ito para lapitan at inisin ako. Wrong timing dahil busy ako at hindi ko siya mapapatulan.
"Oo stress ako," pag-amin ko. "Pero mas kukulubot ang noo ko dahil nasa harapan na naman kita. Kabute ka ba at palagi kang sumusulpot sa harap ko?"
Hindi ko siya tinatapunan ng tingin kahit pa kinakausap ko siya. Tanging ang papel kung saan nakasulat ang mga itatanong ko ang pinupukulan ko ng aking atensyon. Hindi siya worth-it bigyan ng atensyon.
"Aba! Mas lalo ka atang tumatapang  Ms. Mortel. May ipagmamayabang ka na ba? Hawakan na lang tayo ng tainga!" pang-aaya niya.
Bata pa ba ang isang 'to? Luma na ang hawakan-tainga na 'yan eh. Jusmiyo!
Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at tinignan siya ng masama.
From her head to his toes, I don't see anything for me to make patol to this itchy bitchy Minchey.
Rhyming ah.
"Whatever." I sitted again.
Bigla niya namang hinila ang buhok ko at ikinagulat ko ang bagay na 'yon.
I tried to calm myself. Kahit na nalalagas na ang buhok ko sa pagkakahila niya ay hindi ko pa rin siya pinapatulan.
Buti na lang at kaunti lang ang mga tao dito sa cafeteria kaya hindi ko ito itinuturing na eskandalo para sa image ko as Mortel.
"Take your hands off my hair. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko kapag pinagpatuloy mo ang ginagawa mo."
Kahit na pinagbantaan ko na siya ay hindi pa rin siya nagpapatinag.
Nauubos na ang pasensya ko.
I slap her. Inipon ko ang buong pwersa at lakas ng kamay ko para magawa ang bagay na iyon.
Napatigil ito at natanggal ang pagkakakapit niya sa aking buhok. Napahawak pa siya sa kanyang mukhang namumula na.
Nanggaling ako sa squatters area bago maging isang kilalang mayamang anak ng mga business owners at hindi na bago sa akin ang ganitong bagay.
"Bibitaw ka rin pala eh. Hinintay mo pang magalit ako."
Umalis ito habang umiiyak. Poor little Minchey. Iyakin.
Puwede niya naman akong badtripin sa mga araw na wala akong gagawin eh pero hindi ngayon. Hindi talaga ngayon.
I thought that I have nothing to worry about. Guess who? Again? Bumalik pa talaga siya.
Kasama na ang DyoMpire na pinamumunuan niya.
Dyosa Empire? Nakuha ba nila ang pangalan ng grupo nila sa kanto? Mas okay pa ang pangalan ng aso kong si Macha.
"So, si Mortel na naman pala ang humamon sayo--"
Dinuro-duro ako ng isa sa kanila na kung hindi ako nagkakamali, Croachy ang pangalan. Tunog ipis ang babaeng 'to.
"Before niyo akong pagtulungan, May I remind all of you na kayo ang nag-uumpisa ng away between our groups, always. At isa pa, hindi ako pumapatol sa followers lang, 'yang leader niyong iyakin ang papatulan ko."
"Kami ang papatol sa followers! Hihi. Followers mo kami Aya!"
Napalingon ako sa babaeng sumigaw. Perfect timing.
Si Lianna. Ang birthday girl.
"Ano ba 'yan Amaia, bakit ka nakikipag-usap sa basura?"
pang-iinis nito.
"Basura pala 'yan? Akala ko trash can! Recyclable. Nangrerecycle ng itinapon ko na," pahabol pa ni Andraen.
As usual, si Grachey lang ang tahimik. Naghihintay sa kung anong mangyayari.
"Dami niyong alam. Sabunutan na lang," panghahamon ng alagad ni Satanas--Minchey pala.
Nagpatunog pa si Lianna ng leeg niya. Ready talaga lagi 'to sa away.
"Sabunutan ba kamo? Mayaman kami pero hindi kami tatanggi riyan!"
Kumpiyansa talaga itong si Andraen.
Susugod na sana ang isa sa Minchey Squad nang may isang nakakabulahaw na sigaw ang bumalot sa cafeteria.
"Sinong nagsabi na pwede kayong manggulo at gumawa ng kabaliwan niyo rito sa school?"
Pinaningkitan ko ng mata ang lalaking nagsalita.
"Kuya Connor!"
Agad na lumapit ang babaitang Minchey sa Kuya Connor niya kuno.
Wait. Kuya?!
"Inaaway ako ng babaeng 'yan. Nagtawag pa siya ng kasama para resbakan kami," pagsusumbong niya. Ang tanga ng lalaking 'to kapag naniwala siya.
"Bakit may kasama ka rin?"
"A-ah eh k-kase-- Napadaan lang dito ang mga kaibigan ko. Aawatin sana kami."
"Liar--" bulong naman ni Grachey. Napagawi naman ang tingin sa amin ni Connor.
Papalapit sa akin ang lalaking ambassador na nag-inis ng araw ko kahapon nang biglang humarang si Lianna sa daraanan niya.
"Ako lang dapat ang lalapitan mo hubby ko," pag-iinarte ng kaibigan ko.
Nagulat naman ako ng itulak siya ng Connor na 'to.
"Ikaw babae! Hindi pa kita nasisingil para sa ginawa mo kahapon tapos pinsan ko naman?" baling niya sa akin.
Nakakatuwa. Naiinis na naman ang isang ito. So, magpinsan pala sila ni Minchey ha?
Iisang dugo pala ang nananalaytay sa dugo nilang dalawa kaya pareho nilang pinag-iinit ang butsi ko.
"Let's go girls," pang-aaya ko.
"Where do you think you're going?"
Pagkatapos niyang sabihin ang mga katagang iyon ay hinila niya ang braso ko.
Ang kapal naman ng isang ito. Feeling fictional character sa binabasa kong novel ah?
"Bitawan mo ako!" pag-uutos ko.
"No,"  saad niya.
"Bitawan mo ang kaibigan ko," nagbabantang sabi ni Grachey. Nanatiling tahimik sina Andraen. Tinulungan ko namang tumayo mula sa sahig si Lianna kahit na may nakahawak sa braso ko.
Hindi nakinig ang lalaking ito at sa halip ay hinila ako. Susundan pa sana kami ng FemFam pero pinagbantaan sila ni Connor.
Minchey gave a smirk before we leave.
May araw rin sa akin ang babaeng iyon. Hintayin niya lang na pakawalan nitong pinsan niya, babawian ko kaagad siya.
Huminto kami ng lalaking kasama ko sa isang dorm na alam kong pag-aari niya.
"Bakit mo ako dinala rito?"
pagtatanong ko na hindi man lang tumitingin sa kaniya. Kahit ang pagtingin sa kaniya, kinaiinisan ko na ng sobra.
"Uumpisahan mo na ang interview sa akin. Galingan mo dahil kung hindi--"
"Kung hindi ano?"
"Hindi na kita pakakawalan."
Ano raw? Pakiulit nga.
"Hindi na kita pakakawalan."
WAAAAAAAAAAAAH! ANG KAPAL NG MUKHA MO CONNOR LUIGI MINTALDE! I HATE YOUUUUUUUU!
You're giving me goosebumps! Stupid ka talaga!