Napaiyak nalang ako ng makita ko ang ginagawa ni daddy.
"Hindi ako sasama sayo, dito lang ako kay kuya ayuko sayo binatawan niyo ako" ani ko habang pumapalag palag pilit na kumakawala 
Hindi ko alam paano makakalis dalawang lalaki ang nakahawak sakin.
Napatigil naman ako ng sampalin ako ni daddy.
Napatingin lang ako sa kanya na lumuluha ang mga mata.
Bigla naman may pumasok na mga lalaki at may hawak ng baril.
Pumapalibot sila sa mga tauhan ni daddy at nagbigay daan sila para makadaan si lolo.
Nang makita ko si lolo napangiti ako dahil alam ko hindi hahayaan ni lolo na kunin kami ni daddy.
Anak ni lolo si mama kaya kami nandito simula ng namatay si mommy dahil kay daddy hindi na maalis ang galit ni lolo kay daddy.
May hawak hawak si lolong baril habang naglalakad sa tabi ni kuya, hinawakan niya si kuya sa balikat at ngumiti.
At galit ulit na tumingin kay daddy.
"Subukan mong saktan o kunin ulit ni isa sa mga apo ko dito mismo sa sarili kung buhay magkakaubusan tayo, wag mo akong pilitin gawin ang hindi ko nagawa ng matagal na panahon yoshin" galit na sabi ni lolo habang hindi pa din inaalis ang mga tingin kay daddy
"Bitawan mo ang apo ko kung ayaw mo magkaubusan tayo dito sa pamamahay ko" ani ni lolo at tumingin sakin 
Naka tingin naman ako kay daddy na tumingin din sa mga tauhan ni lolo na nakapalibot samin tsaka siya lumingin sa tauhan niya.
Binitawan naman na ako ng dalawang humahawak sakin kanina kaya tumakbo na ako papunta kila kuya at lolo.
"Umalis na kayo at wag ng babalik dahil kapag ginagawa niyo ulit na pumunta dito papakainin ko kayo ng bala mula sa baril ko" diin pang sabi ni lolo sa huling salita
Hindi naman na nakapag salita si daddy at naglakad na palabas ng bahay ni lolo.
Lumabas naman ang mga tauhan ni lolo kaya kami nalang ang nasa loob.
Bigla akong umiyak papayakap kay kuya.
"Shhh tahan na hindi namin hahayaan kunin ka ng kung sino kahit na ang taong yun" ani ni kuya yakap yakap ako at naka hawak sa ulo ko
"Tama ang kuya mo Sera wala ni isa sa inyong dalawa ang kukunin ng taong yun hindi ako papayag mamamatay muna ako"
"Mahubuhay  akong nandito kayo at mamamatay akong nandito kayo hindi ko hahayaan na mawala kayo sakin gaya ng pagkawala sakin ng mommy niyo" ani naman ni lolo niyakap ko naman din siya yumakap naman din si lolo pabalik sakin tsaka siya kumawala at naglakad papunta sa upuan at naupo
"Ok lang ba kayong apat?" Tanong ni kila kuya Kiro
"Opo lolo ok lang kami" sagot naman ni kuya Kiro
Tumungo naman ang iba bilang sagot kay lolo.
"Aiihs pagod na nga ako sa mahabang byahe nang gugulo pa ang tao na yun" ani niya at hinihilot hilot ang mga braso niya
"Magpahinga ka muna lolo" ani naman ni kuya
"Kumain na po ba kayo lolo magluluto po kami ng hapunan" presenta naman ni kuya Kiro tsaka naglakad papunta sa kusina sumunod naman si kuya Mui dahil silang dalawa ay magaling sa pagluluto
"Mag aayos lang po kami ng mga kalat" ani naman ni kuya Tsukasa
"Lolo pwede dumating ka" ani ko 
Subrang takot na takot na ako kanina lalo pa ng tinutok ni daddy kay kuya ang baril.
"Wag ka ng matakot walang magyayari magsama ni isa sa inyo hindi ko hahayaan yun" 
Nang natapos ng magluto sila kuya Kiro at kuya Mui kumain na kaming lahat. 
P.O.V KAITA
Nasa training area ako ngayon ng palace dahil ilang buwan na hindi buo nagpupunta dito ang grupo.
Dinadalas dalasan ko ang pagpunta ko dito at minsan dito na ako nakakatulog pero uuwi ng umaga sa bahay para magbihis at pumasok.
Sinusuntok ko ngayon ng paulit ulit ang pader nilalabas ko yung inis na naiipon sa loob ko.
Naiinis ako sana mas nag ingat kami, na sana maayos kong naprotektahan ang pamilya ko.
Napahinto ako sa pagsuntok para tumingon kung sino ang pumasok.
"Sabi ko na at nandito ka eh" ani ni kuya ng makapasok tsaka naglakad papalapit sakin
Kailangan niya pang malakad paikot sa ring dahil nasa dulo ang pwesto ng pinagtitripan kong pader.
Napatingin naman siya sa pader na sinuntok ako wala naman na siyang ibang sinabi kaya nagtuloy nalang ako sa ginagawa ko.
"Mukhang mas nasasaktan pa yung pader kesa sayo ah" ani niya ng makaupo
May nilapag naman siyang plastic na may laman na pagkain.
Paano ko nalaman na pagkain syempre dahil sa amoy mukhang bagong luto pa lang siya at mainit init pa dahil naaamoy ko pa ang sarap ng pagkain na dala ni kuya.
Napahinto naman ako at napatingin kay kuya.
"Halika kumain tayo" aya niya hindi na ako nagpapilit pa dahil hindi pa naman din ako kumakain
Umupo ako sa tabi ng pinaglapagam niya ng pagkain, tinaggal ko ang bandage na suot suot ko. 
Pero bago ako makuha ng pagkain inabot ni kuya ang kamay ko at hinawakan ang bandage tsaka niya inayos.
"Itigil muna natin ang pag ataki dahil sa nagyari kay Kai maraming naapektohan" ani niya kuya 
Nagmatapos na ang pag aayos sa bandage nagsalita na ako, dahil kahit anong magyari itutuloy ko kahit ako lang mag isa.
"Choice nila ang wag tumulong, basta ako itutuloy ko kahit ako lang mag isa, mas mabuti na din yun at para wala ng madamay" 
"Pero hindi yun pwede paano kapag madali sila o kaya handa sila"
"Hindi , hindi ako papayag na mawala ka ayuko unti unti kayong mawala" ani niya pa
"Kung ano ang sinabi ko gagawin ko" mariin na sabi ko tsaka kumuha ng pagkain at kumain nalang
"Ayukong pati ikaw iwan ako gaya sa pag iwan nila mom at dad sakin dahil hindi ko kinaya ng araw na nawala sila pero ng dumating ka nabuhayan ako nagsimula ulit akong mangarap at pilit na maging malakas kaya kaita, please"
Huminto ako sa pagsubo ng pagkain at tumingin sa kanya.
"Kala ko ba bilib ka sakin, kala ko ba naturo mo na sakin, kala ko ba pinalakas mo ako at hinanda para sa mga ganitong bagay eh bakit ka ganyan" 
"Alalahanin mo kuya sila ang dahilan kung bakit lahat ng mga bata hindi nakakaranas ng masaya at completong pamilya, sumisira sila ng kinabukasan" 
"Lahat ng bata kuya, wag mo kalimutan na kasama tayo doon kung ayaw niyo tapusin ako ang tatapos, uubusin ko sila" ani ko tsaka nagtuloy tuloy sa pagkain
"Kung pamilya lang din ang pauusapan hindi kita hahayaan mag isa, sasamahan kita" ani niya 
"Hindi mo kaya dahil sa hita mo mahihirapan kang makatakbo kailangan ka ng companya natin hayaan mo ako ang gumawa" 
"Kaita magkapatid tayo kapag sinabi mo na gagawin mo, kapag sinabi ko gagawin ko din wag mo akong alalahanin" ani niya ulit matigas din ang ulo magkapatid nga talaga tayo
"Ok sabi mo eh, nag mana lang ako sayo na matigas ang ulo" 
Napangiti naman siya tsaka hinawakan ako sa ulo habang kumakain tinignan ko nalang siya ng masama.
Kaya nagtaas kamay siya ng tanggalin ang kamay sa ulo ko tsaka kumuha ng pagkain para kumain.
"Naalala mo yung leader ng phantom?" Tanong niya habang kumakain
"Hmm" 
"Pilit na pumunta sa office para lang makausap ako" sagot naman niya
"Para saan daw?" Tanong naman habang kumukuha ng ulam 
"Tungkol sayo" sagot niya
Napahinto naman ako at tumingin sa kanya.
"Anong tungkol sakin naman yun?"
Nag aabang naman ako sa sagot niya dahil inuubos niya pa yung pagkain na nasa bento box na pinag kalainan niya.
"May gusto siya sayo" sagot niya
Yun lang pala tsk.
Pagkatapos niyang sumagot tinuloy ko nalang ulit ang pagkain sa bibig ko.
Magsasalita na sana ako pero uminom muna ako.
"Hindi ako interesado" bagot na ani ko
"Alam ko pero mapilit siya sigurado ako pilit niyang ipapasok ang sarili niya pailigtas ka lang gaya ng una niyang ginawa" ani naman ni kuya
"Tsk, tsk yan ang kahinaan ng mga tao hindi ako pinanganak para makipag lambingan sa kanya" ani ko tsaka binaba ang pinagkainan ko
Tumayo naman si kuya at nagsalita.
"Ipapahamak niya lang ang mga taong malapit sa kanya kung pumasok siya sa gulo natin" ani niya
"Hayaan mo siya marami na tayong gulo na hindi pa naayos wag mong problemahin ang magagawa niyang gulo hindi siya sakop ng grupo natin kung may mamatay sa kanila sisihin niya ang sarili niya" ani ko naman tsaka tumayo din
"Wala akong pake sa ibang tao lalo na sa kanya dahil kaya kong barilin ang ulo niya kahit sa harap pa ng pamilya niya kung pilit siyang makikigulo" 
"Bukas kukunin ko ang files ng next target, mauuna na ako take care" ani ko tsaka naglakad palabas ng training area
Nagbago mood ko kaya uuwi nalang muna ako ngayong gabi sa bahay.
P.O.V KENTO
Nakatingin ako sa kanya habang lumalabas ng pinto.
Bata pa lang si Kaita pero hindi ko makita sa kanya ang pagiging bata.
Hindi siya gaya sa ibang bata na mga ka age niya, sila nag sasaya kung ano ano ang ginagawa o napupuntahan pero si kaita mga ganitong bagay ang nagpapasaya sa kanya.
Kahit nga sabihin kung may nagkakagusto sa kanya wala siyang pake aiihs kawawa naman yung nagkakagusto sa kapatid ko.
Inayos ko na yung pinagkainan namin para umuwi. Sinirado ko na ang pinto ng palace dahil kada grupo naman may sariling susi kung gusto nilang pumunta dito makakapasok sila.
Sumakay na ako sa kotse pauwi sa bahay, nang makarating ako sa bahay pinark ko na agad ang kotse ko sa loob at ng madaling pumasok sa loob.
Pinagbuksan naman ako ng bantay binaba ko ang dala kong bento box at naglunta sa kwarto.
Kinuha ko ang files na hinihinge ni Kaita para tignan. 
Yakuchi ay mga yakuzang nagbebenta ng mga export na mga baril at iba iba pa.
Uuwi palang siya ngayong buwan dahil nasa U.S siya ng matagal na panahon.
Kasali sila sa listahan namin dahil kapag may client sila depende kung pera o mga bagong druga ang hinihinge nilang bayad.
Dahil nagpupunta siya sa america kumakalat na din doon ang mga drugang pwedeng pumatay sa mga gagamit nito.
Hindi lumalabas ang leader ng grupong to kung hindi makapangyarihang tao ang ka deal niya.
Kaya ngayon kailangan sumama ako hindi ko din hahayaan na pumunta mag isa ang kapatid ko.
Tinago ko ulit ang files sa drawer at tumayo para pumunta sa closet.
Nagpalit na ako ng madamit dahil kailangan ko ng matulog maaga pa akong pupunta bukas sa companya para ayusin tungkol sa meeting na to.
Pagkatapos kung magpalit naglakad na ako papunta sa kama ko para matulog.
KINABUKASAN 
Nakarating na kami ngayon sa Yoshiki company at naglalakad na kami papunta sa office ko.
"Mr. Aki, set up a meeting with Mr. Otome Tanjū" ani ko sa secretary ko nagmakarating kami sa office ko
"Yes sir" sagot naman niya tsaka uamlis papunta sa table niya
Bigla naman nagring ang cellphone ko kaya tinignan ko may tumatawag pala.
"Ohh ok sige oo papunta na ako ngayon" 
Paglabas ko ako ngayon ng office ko buti nakang nakita ko ang secretary ko.
"Cancel my morning meeting i have to go somewhere" ani ko tsaka naglakad na papunta sa elevator pababa sa parking lot
"Bumalik na pala siya" ani ko sa sarili napangiti naman ako ako bigla at nagmadaling papunta sa sinabi niyang lugar
YAMADA'S MANSION
Pagpasok ko sa gate ng bahay nila Jio nagmadali kong ipark ang kotse ko at patakbong pumunta sa loob.
Nakita ko naman si Jio na nagluluto napatingin siya sakin at yumuko.
"Aniki" bati niya nag mailapag ang pagkain sa mesa
Naglakad ako sa pwesto niya at tinignan ang mga niluto niyang pagkain.
"Kumain ka na ba aniki kung hindi pa itong mga pagkain pwedeng kainin, gusto ko sanang ipagluto si kai wala pala siya, wala na" malungkot na sabi niya tsaka naglakad papunta sa hagdan
Simula kasi ng nawala si Kai wala ng maayos sa bahay na ito, nahihirapan ang lahat na mag adjust pero nakikita namin lahat hindi nila kaya.
"Aiihs" napabuntong hininga nalang ako tsaka naglakad paakyat sa taas sa kwarto ni Nakami
Pagbukas ko ng pinto natamaan ako ng unan sa mukha kaya naman napapikit nalang ako may narinig naman akong tawa mula sa harap ko.
Pagtanggal niya ng unan sa mukha ko nakita ko ang mga ngiti sa mga labi niya.
"Yo Kento long time no see"
"Long time no see welcome back Yota" ani ko tsaka siya niyakap
"Oh tama na ang yakap masyado ka na namang nababakla sakin" ani niya 
"Damare bakā" naman kumawala na ako sa pagkakayakap
(Damare bakā/shut up idiot)
"Hahaha nagbibiro lang, yan nakita ko sa daan buti nalang naalala ko yung senend mong picture sakin dati" ani niya at tinuro si Nakami na natutulog
"Nakita ko siya sa labas ng cementeryo ng dinalaw ko sila tito at tita" dagdag iya pa
"Salamat sa paghatid sa kanya" ani ko naman 
"Kamusta pala sila" tanong niya naman
"Mabuti naman sila sigurado akong matutuwa silang makita ka ulit" ani ko naman 
"Si Kai?" Tanong niya napatingin naman ako bigla kay Nakami at napapikit
Hindi ko naman siya masagot dahil hindi ko alam paano sasagot.
"KAI!!" Sigaw ni Nakami at bigalang napabangon sa pagkakahiga
Lumapit kami sa kanya napatingin naman siya samin.
"Kuya Kento, si Kai nandyan na siya nakita ko siya sinundo niya ulit ako sa cementeryo kanina" naka ngiti niyang sabi
Nagkatinginan naman kami ni Yota.
Sabi nila Sasuke hindi din daw kumakain si Nakami at umaalis ng bahay papunta sa cementeryo kahit maglakad lang siya.
"Nakami, wala si Kai dito" ani ko naman pero dahil sa sinabi ko biglang nawala ang ngiti niya tsaka siya yumuko
Bigla naman siya ulit tumingin samin at ngumiti.
"Oo nga pala hahaha nakalimutan ko" ani niya tsaka tumayo mula sa pagkakaupo sa kama niya
Hinawakan ko nalang siya para suportahan sa pagtayo niya tsaka siya naglakad sa banyo.
"Nakami bumama ka para kumain ah mauuna na kami" ani ko pagkatapos kumatok
Pababa na kami ng hagdan ng hilain ni Yota ang damit ko tsaka tinuro ang kwarto ni Jio.
Kaya naglakad kami papunta sa kwarto niya at kumatok.
"Jio sumabay ka na samin kumain bumaba ka na mauuna na kami" ani ko ulit pagkatapos kumatok
Pagkatapos ko yun sabihin naglakad na kami papunta sa kusina nila at naupo para mag antay nalang sa dalawa.
"Mamaya ka na magtanong tungkol kay Kai kapag naka alis na tayo" ani ko kay Yota na nasa tabi ko pagtingin ko naman kumakain na pala siya
"Oi antayin natin sila" ani ko tsaka kunuha ang pagkain na kinakain niya
"hindi ko na kaya no hindi pa ako kumakain simula paglapag ng sinasakyan kung eroplano gutom na gutom na ako" ani niya naman tsaka kinuha ang hawak kung pagkain
"Aiihs sige na nga kumain ka na ang takaw mo pa din talaga" ani ko 
"Pogi pa din naman" habang nakangiti ng nakakaloko
Dumating naman na si Nakami at Jio tsaka sila naupo at kumuha ng pagkain
Tahimik lang kami kumakain wala nga nagsasalita ni isa samin kaya hinayaan ko nalang.
Pagkatapos kumain inayos na namin ang mga pinagkainan namin.
Pero sabi ko kila Jio kami na bahala ni Yota kaya naman pumasok na sila sa kwarto nila.
Nagtapos na kami mag ayos at maghugas ni Yota umakyat ako sa taas para magpaalam na kila Jio na aalis.
Kumatok muna ako sa kwarto niya bago ko buksa.
"Nakami aalis na kami dadalaw pa kami kay Kai" ani ko pero wala naman doon si Nakami bumukas naman ang pinyo ng banyo at lumabas siya na nakabihis
"Sasama ako" ani niya tsaka naglakad palabas
"O..oh sige antayin niyo ako sa labas pupuntahan ko lang si Jio" 
Bumaba na siya ng hagdan kaya naman naglakad na ako papunta kay Jio.
"Jio" tawag ko sa kanya habang kumakatok sa pinto
Pagpasok ko mga bote ng alak ang makikitang nakakalat sa sahig, sa mesa at hanggang sa gilid ng kanyang kama meron din.
Naglakad ako sa sopa kung saan naka upo si Jio habang nakatingala sa ceiling siya.
"Jio hindi ko man alam kung gaano kahirap ang pinagdadaan mo ngayon pero alam ko hindi gusto ni Jio na ganito kayo, tayo" naupo ako sa tabi niya at hinawakan siya sa balikat
"You know him, you know what he don't like" dagdag ko pa
Tumingin naman siya sakin at ngumiti.
"Don't worry aniki I'm fine no need to be worry about" Sagot niya
"Sana magustohan niyo yung niluto ko mga paboritong pagkain yun ni Kai" 
"Oo subrang masarap we're so happy that you have talent like that, mauuna na kam" paalam ko sa kanya siya naman tumungo tumungo lang at ngumiti sakin
Kaya naman naglakad na ako palabas ng pinto at sinirado ito.
Pagdating ko sa kotse nakita ko si Nakami na nakasakay na sa kotse ko may dala din kasing kotse si Yota kaya hindi siya sa kotse ko naka sakay.
Pagdating naman sa lugar kung na saan si Kai napahinto si Nakami ng malapit na kami.
Tumingin ako sa kanya kahit naka ngiti siya yung mga mata niya nagsasabi pa din na malungkot siya.
"Nakami ok ka lang ba?" tanong ko sa kanya
TO BE CONTINUE…❣