Nang makarating ako sa bahay. Malayo sa inaasahan ko ang nadatnan ko.
"Manang nasan po sila mama?" Tanong ko kay Manang Pasing ng hindi ko makita sila mama. Matagal na namin siyang kasambahay. Pinagkakatiwalaan nila mama simula nung bata pa ako.
"Naku iha. Umalis sila kahapon palang nung pagkaalis mo para sa engagement party mo." Sabi ni Manang
Hays. Hindi na nga sila nakapunta sa engagement party ko. Tapos wala pa sila ngayon?
"San daw po nagpunta?" Malungkot kong sabi. Malungkot ding ngumiti si Manang.
"Hindi nila sinabi iha."
"Sige po. Akyat lang po ako." Malungkot kong sabi.
"Ah nga pala iha. Kina Third ka ba natulog kagabi? Saka bakit ganyan ang... damit mo? Nag-agahan ka na ba? Ipagluluto kita." Sunod-sunod niyang tanong.
"Wag na po Manang busog po ako." Sabi ko sabay pilit na ngumiti at umakyat.
Napapansin kong palaging umaalis sila mama na hindi ko alam kung saan at hindi ako pinagsasabihan. Lagi lang nilang sabi may inaasikaso sila. O kaya naman nagbonding daw sila ni papa. Minsan nasa tatlong araw silang wala. Minsan linggo. Minsan buwan. Hindi naman sila ganito noon ee. Nitong taong ito lang sila nagbago at kakaiba ang kilos nila. Namimiss ko na yung dating kami.
Dinial ko ang numero ng telepono ng bahay nila Elrie. May telepono kasi ako sa kwarto ko. Ilang ring pa saka may sumagot.
"Hello po sino po sila?" Matandang babae ang sumagot siguro si Manang Soling ito. Matagal na kasambahay nila Elrie.
"Hello po Manang Soling andyan po ba si Elrie?" Tanong ko.
"Wala eh. Akala ko ba kasama mo? Sabi niya magkasama daw kayo simula kagabi pa." nagtatakang sagot ni Manang.
"Po ah opo. Hindi pa po ba nakakauwi? Kakamustahin ko lang kung nakauwi na." Palusot ko.
"Ganon ba? Eh Hindi pa nakakauwi yung batang yun." Buti nalang naniwala si Manang sa palusot ko.
"Sige po. Tawagan ko nalang siya sa cellphone niya. Bye po." Sabi ko sabay baba ng telepono.
Nasan naman kaya si Elrie ngayon? Sana'y na kaming pagtakpan ang bawat isa sa mga sekretong lakad namin. Sa tuwing may kalandian siya o kung party na pupuntahan. Ako ang sinasabi niyang kasama para payagan siya. Saakin naman ganon din noong patago pa kami ni Third.
Oo nga pala si Third!
Dinial ko ang telephone number nila Third. Ilang ring pa saka may sumagot.
"HELLO!" Galit na sagot ni... Oh My God! Ang Mama niya!
"Ah Tita...si Saturn po ito. An...dyan po ba si... Third?" Nauutal at nahihiya kong tanong.
"Oh my dear soon-to-be daughter in law. Wala dito si Third eh. Umalis kagabi pa. Hindi pa nakakauwi." Plastik at maarte niyang sabi.
Hays.
"Nasaan daw po siya?" Marespeto ko pa ring tanong.
"Who knows? Maybe with some...one? Di ko alam. Gwapo, mayaman, sexy, attractive and almost perfect ang anak ko. So hindi nakakapagtaka kong maraming babaeng... alam mo na aakitin siya. At lalaki lang din ang anak ko. He has his needs. And I think hindi mo natutugunan yon. HAHAHAHA." Mademonyo niyang sabi at tawa.
Sumikip ang dibdib ko. Naiiyak agad ako. Bwsit ba't ba ang hina hina ko!
"Hindi po ganyan si Third. He loves me. I love him. We love each other. Kaya hindi niya yun magagawa sakin." Matapang kong sagot sa kanya.
Tumawa lang siya sa kabilang linya.
"Hahaha. Whatever my dear!" sabi niya sabay baba ng telepono.
Napahigpit ang hawak ko sa telepono. Hindi naman magagawa ni Third yun diba?
I need to call him. Bwst! Ba't ba kasi naiwan ko pa ang cellphone ko! Urghh!
Bumaba ako at pinuntahan si Manang Pasing.
"Manang pwede pong pahiram ng cellphone? Naiwan ko po kasi yung sakin kina... Third." Pagsisinungaling ko.
"Oh sige heto." Sabi niya sabay dukot ng cellphone niyang nasa bulsa at binigay sakin.
"Salamat po."
Pumunta muli ako sa kwarto ko at umupo sa gilid ng kama.
Tinawagan ko agad ang numero ko. Kakaring pa lang sa kabilang linya sinagot na agad.
"Hello?" Tanong ko.
"Uhm. Hello. Namiss mo ko kagad?" Tumikhim siya saka ako mayabang na sinagot.
Tsk.
"Naiwan ko cellphone ko dyan. I need it." seryosong sabi ko.
"Oh tapos? Anong gusto mong gawin ko? Ihatid ko sayo? Ano ako? Delivery boy? Woi. Ikaw may kailangan sakin kaya ikaw lumapit." Masungit na naman niyang sabi.
Napabuntong hininga ako.
"Okay. Saan tayo pwedeng magkita? I just really need it." Seryoso ko pa ring sabi.
"Ah. Uhm okay. Sa restaurant nalang dyan sa katabi ng 5 star hotel. 6pm. May duty ako dun mamaya. Okay ba yun sayo?" Biglang seryoso niyang sagot.
Nasense niya sigurong wala akong oras para makipagbangayan sa kanya.
"Sige salamat. See you." Sabi ko sabay baba ng tawag.
Bahala siya kung nabastos ko siya. Wala lang talaga ako sa mood.
Pagtingin ko sa oras ay 9am pa kaya nagpasya muna akong matulog. Zzzzzz.
Kriiiinggg...
Nagising ako ng magring ang telepono. Inaantok ko namang sinagot.
"Hello?"
"Bessy! Thank God you're okay. Nasaan ka? And why the hell na lalaki ang sumagot sa cellphone mo?!" Nag-aalalang sigaw niya.
"I'm in my room sleeping. I lost my phone somewhere and a waiter found it. Kukunin ko yun mamaya sa kanya." Sabi ko sabay hikab.
Saka ko naalalang ngayon nga pala kami magkikita! Napabangon ako agad at tumingin sa oras. PATAY! 8pm na!
"OH MY GOD!" Sigaw ko.
"Hey are you listening to me? Ba't ka sumigaw okay ka lang?" Sabi ni Elrie sa kabilang linya.
"Bye muna Elrie. Talk to you later byee. Iloveyou!" Natataranta kong sabi sabay mabilis na bumangon.
*Tok tok tok*
Biglang pumasok si Manang.
"Iha. May lalaking kanina pa tumatawag sa cellphone ko. Naka 200 miss calls na sakin. Hindi ko nasagot agad kasi iniwan ko sa kwarto ko habang naglilinis ako sa baba." Sabi ni Manang.
Whaaatt? 200 miss calls?
"Sino ba to? Mukhang galit na galit pa. Kilala mo ba to?" Naiinis na sabi ni Manang.
"Opo. Pakisabi naman po papunta nako. Salamat po." Dali-dali akong tumakbo papuntang banyo at naligo.
Patay! Ako neto!