(NOTE: All the names and places are just part of my imagination.)
---
Aviva Grace Pantalyon
"Ma'am Avi! I have a good news!"
Muntik ko nang mabitawan ang basong hawak ko dahil sa sigaw ni Micah na kakapasok lang sa opisna ko.
"Goodness Micah. Wag kang sumigaw dahil hindi ako bingi." Saad ko habang nakahawak sa aking dibdib.
"Ay sorry ma'am. Excited po kase akong ibalita sayo na may malaki tayong project!" Saad nito at pumapalakpak pa nga.
Umayos ako ng upo ng marinig ko ito. I really love my job kaya masaya ako sa tuwing nakakarinig na may bago akong project. Binubuhos ko kasi ang pag mamahal ko sa mga projects ko kaya laging satisfied ang mga kliyente ko.
"What project?" Tanong ko. May folder siyang binigay sa akin na hawak niya kanina bago pumasok.
"Sabi ni ma'am Cali na ibigay ko daw ito sayo agad, Copy lang daw yan kaya okay kang daw na punitin mo." Nagtataka nitong saad.
Kahit ako ay nagtaka din pero isinawalang bahala ko nalang ito. Sumimsim ako sa juice na hawak ko at binasa ang nasa loob nito.
"Bigatin daw itong client natin ma'am, magpapagawa daw ito ng bahay para sa magiging pamilya niya. Akalain mo, ang sweet ni sir." Parang kinikilig na saad ni Micah. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti dahil sa sinabi nito.
At dahil excited akong malaman kung sino ang client namin ay agad kong pinunta sa huling page kung saan makikita ang pangalan ng mga kawani sa project na ito.
"Ma'am Avi!!" Saad ni Micah ng malaglag ang basong hawak ko dahilan upang lumikha ito ng ingay.
"Ma'am Avi, ayos lang ba kayo?" Saad ni Micah habang tinitingnan kung may sugat ako. Pero hindi ko ito alintana dahil ang atensyon ko ay ang nakasulat na pangalan sa kontratang hawak ko.
Theodore Buenaventura.
Nakabold at italic letter pa ito at may pirma na niya. Hinanap ko agad ang pangalan ni Cali at laking gulat ko na nakapirma nadin siya dito. Wala sa sariling pinunit ko ito at agad na tumayo.
"Where the hell is Calinda?!" Galit kong tanong kay Micah. Nakita ko naman na nagulat siya sa ginawa ko pero tinuro niya parin kung nasaan ito.
Lumabas ako na masama ang loob kaya wala akong pakialam kung may nababanga na ako. Mabibigat ang paang tinongo ang opisina ni Cali at nasa 7th floor ito. Natakot ata sa hitsura ko ang kanyang secretary dahil hindi na ako nito pinigilan at hinayaan nalang ako na makapasok.
"Calinda!" Agad na sigaw ko pagkabukas ng kanyang pintuan.
Nakita ko naman na nagulat ito sa aking pag sulpot ganun din si Jacob na may hawak na papel, at ng makita ko ito ay agad akong lumapit sa kanya.
"Don't you dare Jacob. Wag na wag kang pipirma." Matigas na saad ko.
Si Jacob kasi ang napiling engineer sa project na ito at ako ang napili nilang architect.
"Avi, calm down." Saad ni Cali na prenteng nakaupo sa upuan nito. "We can't lose this project. Napakalaki ng offer niya. And also VIP ito kaya hindi natin ito pweding eh reject. Kayo ang kinuha ko ni Jacob dahil kayo ang outstanding na engineer at architect dito sa companya ko." Paliwanag nito.
"Pero Cali, He is not just someone. He is Theodore Buenaventura for fate sake!" Saad ko at hindi tinago ang pagkainis.
"Avi, hindi naging kayo." Kahit limang taon na ang nag daan ay sariwa padin sa akin ang sakit na dinulot nito kaya hindi ko maiwasang hindi masaktan sa sinabi ni Cali.
Hindi naman kasi ito sugat na mag take kalang ng pain reliever ay mawawala na yung sakit.
"Pero pinaasa niya ako."
"It's been 5 years and you still can't get over him?" Natamimi ako sa sinabi ni Cali. "Avi, wag mong dalhin ang personal na problema mo sa trabaho." Hindi parin ako sanay sa bagong Cali ngayon.
Huminga ako ng malalim upang pakalmahin ang aking sarili. Pinangunahan na naman ako ng galit.
"Cali is right, Aviva. Wag mong hayaan na sirain ang trabaho mo dahil lang sa personal na problema mo. We are not teenagers anymore, we are adults now with our professions." Saad ni Jacob at binigay ang kontrata kay Cali dahil tapos na niya itong pirmahan.
"Your signature is the only one missing." Saad ni Cali sabay abot sa akin.
Damn it! Tama sila. I can't let my emotions affect my works, pinaghirapan kong makapunta dito kaya kailangan kong umayos at maging realistic sa buhay. Kung emosyon ang uunahin ko ay alam kung wala itong patutunguhan, kagaya nang dati.
"Fine." Saad ko at hinablot ang kontrata sabay pirma dito.
"That's my girl!" Saad ni Cali na may malapad na ngiti ngayon. "So it's settled now, bukas may meeting tayo with Mr. Buenaventura, hindi naman kayo masyadong kailangan doon pero dahil part kayo ng project ay pumunta kayo. About sa design ng bahay sa next meeting pa yon."
Mabibigat ang paa kung lumabas sa office ni Cali. Hindi ko talaga inaasahan na darating ang araw na ito kaya ganito ako makapagreact.
"Hoy Avi. Umayos ka nga. Para kang pinagbagsakan ng langit at lupa sa hitsura mo." Saad ni Jacob na nasa tabi kolang.
"Damn it. Sa lahat ng magiging kliyente natin siya pa talaga." Saad ko.
"Mapaglaro talaga ang tadhana. Don't worry hindi ka lalapitan nun kasi may girlfriend na siya." Napatingin ako kay Jacob.
"Girlfriend?" Tanong ko.
"Yeah. You know Katherine? Yung sikat na model. Kalat sa social media that they are dating for 2 years. Itong bahay siguro na ipapagawa niya ay para sa kanila. I think may plano na itong pakasalan si Katherine." Para akong nanigas sa aking kinatatayuan at hindi ko maihakbang ang aking dalawang paa dahil sa narinig.
I always remind myself na nakamove on na ako sa kanya. Araw-araw sinasabi ko sa sarili ko na hindi kona siya mahal. Pero tangina, kahit anong pilit ko ang hirap kalimutan ng gagong yun kaya nakakaramdam ako ng ganito sa aking dibdib tuwing nakakarinig ako ng balita tungkol sa kanya. It's been five years. Five years without him pero hito at mahal ko padin.
"Avi?" Napatingin ako kay Jacob na nakatingin sa akin. Na halata niya atang hindi na ako sumasabay sa lakad niya. "You okay?"
"Y-Yeah. May naalala lang ako." Saad ko at humabol sa kanya.
Sa sobrang lutang ay hindi ko namalayan na nakarating na pala ako sa aking opisina dito sa companya ni Cali, ako ang na assign na head dito sa Architect Department. At si Jacob naman sa Engineer Department.
Padabog akong umopo sa aking upuan nang makapasok ako sa aking sariling opisina. Nakatulala lamang ako sa monitor na nasa misa ko, tinatamad akong kumilos. Tila ba lahat ng lakas ko ay hinigop sa mga balita na nasagap ko.
Hindi matangap ng isipan ko yung narinig kay Jacob. Gusto ko siyang makita at mag tanong kung paano niya nagawa ang kalimutan ako basta basta para magawa ko din. Galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya noon sa akin. Pero mas galit ako sa sarili ko dahil hangang ngayon mahal ko parin siya.
Oo hindi naging kami, pero tangina. Pinaasa niya akong pweding maging kami. Siya ang kaunaunahang lalaking minahal ko kaya nga hito ako at hangang ngayon hirap na hirap pading kalimutan siya.
Kinabukasan ay mabigat ang aking damdamin ng pumasok sa trabaho. Nasa entrance palang ako ay may naririnig na akong mga chismis galing sa mga chismosang empleyado ni Cali, hangang sa makarating ako sa elevator ng companya.
"Oy girl. Ang gwapo ng kliyente natin ngayon, at balita ko VIP daw ito. Panigurado mayaman!" Saad ng babaeng kasabay ko sa elevator.
Tanga. Kaya nga VIP kasi mayaman. Gosh! Ang bobo.
"Oo, ang gwapo sobra. Kung wala lang itong girlfriend ay lalapitan ko talaga ito." Kinikilig na saad ng isa pang babae.
I rolled my eyes dahil sa mga chismosang ito. Kinuha ko ang cellphone ko at nag kunyaring may katawagan.
"Hello, Cali? Ano? Ayaw mo ng mga chismosang empleyado? Talaga? Ako din ayaw ko sa ganun." Saad ko at alam kong narinig ito ng dalawa dahil bahagya silang napalingon sa likod nila.
Kita ko ang gulat sa kanilang mata nang makita nila kung sino ang nasa likod nila. Tinaasan ko sila ng kilay dahilan para lumayo sila sa akin at yumoko.
Binalik ko ang cellphone sa bag ko at agad na lumabas ng bumokas ang elevator. Agad ko ding tinahak ang conference room dahil doon daw gaganapin ang meeting.
Nakita ko si Jacob na papasok na dito kaya agad ko itong tinawag.
"Jacob!" Lumingon naman ito sa akin maya tinakbo ko ang distansya naming dalawa. "Sabay na tayong pumasok." Saad ko ng makalapit.
"Sure babe." Inakbayan naman niya ako, hindi ako nag react dahil sanay na ako sa mga ginagawa niya at wala naman itong problema sa akin dahil kaibigan ko siya.
Siya na ang nag bukas ng pintuan at halos mapigilan ko ang aking paghinga dahil kinakabahan ako. Pag makapasok kami dito ay paniguradong makikita kona siya.
Am I ready? Fuck self. To late to ask that, andito kana.
"Finally you guys are here." Saad ni Cali na printing nakaupo sa gitna ng misa. Sa gilid niya ay isang hindi ko kilalang tao at ang katabi nito ay walang iba kundi si Theodore.
Hindi ko siya napagmasdan ng mabuti dahil lumingon ito sa aming gawi. Agad ko ding binalik ang tingin kay Cali na malaki ang ngisi ngayon. Mukhang gustong gusto pa nito ang mga nasasaksihan niya, sarap tusukin ng mata.
"Sorry we're late." Saad ni Jacob at hinatak ako sa kabilang side ng misa, pinaghatak ako nito ng upuan, kahit gulat sa ginawa niya ay umopo na din ako.
Titingin na sana ako sa kaharap ko pero hindi kona ginawa. Tanginang Jacob na to, kaya pala ang gentleman dahil ang pinili nitong upuan ko ay ang upuan kong saan kaharap ko si Theodore.
"Tangina mo talaga Jacob." Pabulong na saad ko sa kanya. Natawa naman ito sa sinabi ko dahilan para mabaling ang atensyon ng kasama namin sa aming dalawa ni Jacob.
"I believe we're here for business." Naramdaman ko ang pag taas ng balahibo sa aking batok ng marinig ko ang kanyang malalim na boses.
Narinig kopa ang mahinang tawa ni Cali kaya sinamaan ko ito ng tingin.
"Pasensya kana kung na distract ka sa aming dalawa ni babe. Hindi na mauulit." Naikuyom ko ang aking kamao para pigilan na hindi sapakin itong katabi ko.
"I don't mind. It's just that we're in the middle of business and this business is important to me." Seryosong saad nito.
I don't mind.
Yan lamang ang tumatak sa aking isipan. Nakamove on na talaga siya, how sad, habang ako hito at nag sisimula palang. Tangina, anong ginawa ko sa 5 years na nag daan.
After that ay nag simula na kaming mag discuss about the project. Si Cali at Jacob lamang ang nag sasalita at ako ay nakikinig lamang. Wala naman kasi akong gustong sabihin at sabi nga kahapon ni Cali ay hindi pa naman kami mag didiscuss about sa design ng bahay.
"Cali, are you sure you have the best architect?" Tanong nito kay Cali.
Ramdam ko ang pag tingin ni Cali sa akin. Agad kong tiningnan si Theodore na nakatingin kay Cali ngayon.
Hindi ko magawa na hindi pagmasdan ang kabuoan nito. Mas na built ng maayos ang kanyang katawan ngayon. Mas naging gwapo pa siya sa mga panahong nag daan. And damn those deep brown eyes na minsan ng nag pabaliw sa akin noon.
"Yes, of course. She's the best of the best." Proud na saad ni Jacob na ikinangiti ko.
Nabalik ako sa realidad nang magsalita si Theodore.
"Is that so? I doubt it. She can't even talk." Hindi ko alam kung inaasar niya ba ako o iniinsulto.
Huminga ako ng malalim para pigilan ang sarili na hindi siya tiningnan ng masama.
Don't let your personal problem affects your work.
Pag papaalala ko sa aking sarili.
"Do you have any questions, sir?" Pormal na saad ko habang nakatingin sa kanya. Seryoso naman niya akong tiningnan.
"When you can show me the design?" Pormal din niyang saad.
"Next week, pwede kong ipahatid ang designs na nagawa ko."
"I'd like it if you personally show me the designs. Baka marami akong idagdag." Tinaasan ko siya ng kilay. I'd like it mo mukha mo.
"I'm sorry, Sir. But I'm a very busy person. Hindi lang po ikaw ang kliyente ko, madami po kayo." Paliwanag ko.
"But I'm a VIP." Madiing saad nito dahilan para tumaas ang dugo ko.
"Nauna po sila sa inyo. I believe Ms. Cali already discussed you about my terms." Saad ko at tiningnan si Cali pero nginisihan lang ako.
"Terms?" He asked.
"First come, first serve." Saad ko at nakipaglaban ng tingin sa kanya.
"I believe I was the first." Nakita ko ang pagngisi niya.
Biglang nag balik ang alaala na pilit kong kinakalimutan. Agad din akong dinalaw ng galit sa aking puso.
Huminga ako ng malalim para mapigilan ang sarili ko na wag siyang murahin dahil kliyente namin siya.
"You had your chance Mr. Buenaventura." Walang emosyon kong saad dahilan para mawala ang ngisi sa kanyang labi.
Agad akong tumayo at nag paalam kay Cali at Jacob. Hindi na ako nag paalam pa sa kanya dahil wala akong balak. Feeling ko ay anytime soon bibigay ako dito kapag nag tagal pa ako.
Mabibigat ang paa akong lumabas sa conference room at nag lakad palayo dito.
How dare him para ipaaalala sakin ang kahapon. Edi siya na ang nakamove on at ako na ang hindi. Ang kapal kapal na mukha niya. Good mood ako kanina pero ng makita at makausap ko siya parang gusto ko ng pumatay ng tao. Nakakainis!
Dahil sa galit ko ay hindi na ako tumitingin sa dinadaanan ko dahilan para may makabunguan akong tao.
"Oh my! I'm sorry miss." Saad ng babaeng nakabungoan ko at natapunan pa ako nito ng kape sa aking damit.
Wala na talaga akong mas imamalas pa dito? Tangina. Sa dami ng inumin na pweding maitapon sa damit ko ay kape pa talaga. Agad kong kinuha ang handkerchief ko na nasa bag at ito ang ginamit para ipunas sa basang parti ng damit ko.
Akmang tutulongan niya ako sa pag punas kaya agad ko siyang pinigilan.
"I'm okay." Saad ko at tiningnan ito.
Para akong nakakita ng isang barbie doll na buhay. Yung maliit niyang mata na bagay sa perpektong hugis ng kanyang mukha. Ang ganda ganda niya, bagay na bagay ang kulay pink na dress na suot niya at dahil fit ito sa kanya ay kitang-kita ang kasexysihan nito.
"Are you sure?" May pag-aalala niyang tanong. Nginitian ko siya at tumango.
"Are you new here?" Tanong ko dahil ngayon ko palang nakikita ang pag mumukha niya sa companya.
"Yeah, I'm looking for my fiancee. He is here and I was with him. Nag CR lang ako pag labas ko ay wala na siya doon." Kita ko ang pag lungkot ng kanyang mukha.
"Anong pangalan ng fiancee mo? Baka kilala ko at maituro kita sa kanya." Nakangiting tanong ko.
"Theodore Buenaventura, is his name."
Hindi agad ako nakasagot sa kanyang sinabi. Parang may kung ano na bumara sa aking lalamunan at hindi ko magawang makapagsalita.
"A-anong pangalan mo?" Saad ko at pilit na tinatago ang sakit na nararamdaman ko.
"Katherine Santiago." Masigla niyang pakilala. Napayuko ako dahil kinumpimra nito ang namumuong idea sa isip ko.
"Just walk straight, pag dating mo sa dolo ay may makikita kang pinto doon. It's our conference room. He is there." Saad ko habang nakayuko. Hindi kona hinintay ang pag pasalamat niya at dali-dali akong nag lakad patungo sa rest room.
Pagkarating ay agad kung sinarado ang pinto dahil ayukong may makakita sa kalagayan ko ngayon. Napatingin ako sa salamin na nasa harapan ko.
I almost curse when I saw how miserable I am right now. Basa ang damit at umiiyak, nakakaawa.
Damn it Avi! Bumabalik kana naman. Nakakalimutan mo ata na siya ang dahilan kung bakit nasasaktan ka parin hangang ngayon. Nanumbalik ang galit ko nang maalala ang ginawa niya sa aking noon.
"Damn you, Theodore!"