HARA'S POV
"Why would I feel like this? Why would Yasmeen's sister attack me? She's blaming me for her sister's death," naguguluhang wika ko habang nakaharap sa salamin. Paulit-uli na sumagi sa akin ag mga nangyari kahapon.
My hands are shaking even my slips can't stop trembling. Why do I feel like this? Am I guilty?
The past. Akala ko ay malilimutan na ng lahat ang pagkamatay niya dahil ilang buwan na rin naman ang nakalipas at wala na ring bumukas ng topic na iyon dahil alam ng lahat na nagpakamatay si Yasmeen pero bakit? Bakit ngayon ay ibinabalik ng kapatid niya? Bakit parang may alam ang kapatid niya sa nangyari? Paano?
Did she already know that her sister's death is not a suicide?
No! No! Hindi ito pwedeng mangyari!
Napahilamos na lamang ako sa sobrang pagka-lito, sobrang nalilito ako sa nangyari.
I don't know what to say when that girl attacked me last night. Her voice was full of anger and hatred. I can feel it. Kahit noong pagkakataon na 'yun ay gusto na niya akong mawalan ng hininga dahil sa higpit ng grasp niya sa leeg ko. I felt suffocated until now.
I texted Shannia and told her that I can't go to school tomorrow. Kinakabahan ako sa pwedeng manghari bukas, paano kung nasa paligid lang siya at minamasdan ako tapos bigla niya ulit ako sugurin, and this time baka patayin niya na ako.
I can't tell my parents about this dahil panigurado ay mapapagalitan nila ako.
Alam kong may babaeng kapatid si Yasmeen pero hindi ko pa rin nakikita ang mukha nito. Pero ngayon...
She approached me and even accused me for killing her sister.
This is insane!
I still remember how Yasmeen grabbed my ear and when she fell that's where I realized that she got my other earring. Hindi ko na rin nahanap ang hikaw na iyon kaya hinayaan ko na lang. I didn't even wear the pair.
It's already morning and I didn't even have a peaceful night. I stayed awake and every time I close my eyes her sister's voice keep on echoing in my mind.
You'll suffer for what you did to my sister!
Ipinilig ko ang ulo ko at napabuga na lang ng hangin. Pakiramdam ko ay nakadagan sa akin ang isang malaking bato na sobrang nagpapasuffocate sa akin.
Bumaba na ako at dumiretso sa kusina upang uminom ng tubig. Unti-unti akong nakalma at napatingin sa ceiling.
"Hara! May bisita ka. Si Valissa," saad ng katulong namin kaya agad akong umayos at sinuklay ng kamay ang buhok ko.
Valissa? Why is she here? Nalaman niya ba ang dahilan kaya hindi ako pumasok? Hindi, hidni niya pwedeng malaman 'to. Para ko ng kapatid si Valissa at ayaw ko siyang mag-alala dahil sa nangyari kagabi.
"Lissa? Anong ginagawa mo dito?" nakangiti kong saad, iniiwasang hindi niya mahalata ang takot na kahapon pa bumabagabag sa akin.
Tiningnan niya lang ako ng may pag-aalala at niyakap ako.
"Namumutla ka! May sakit ka ba?" saad nito habang gumagaralgal ang boses pero umiling lang ako rito bilang sagot.
"Silly! I'm not sick," natatawa kong saad.
"Kung may problema ka sabihin mo lang sa 'kin ah!" nag-aalalang saad niya at humigpit pa ang pagkakayapps nito pagkatapos ay tinapik-tapik ang likod ko.
"Of course! But I don't have a problem so you don't have to worry about me," saad ko at humiwalay na sa yakap niya.
"Sigurado ka ah?" tanong niya kaya napatawa na lamang ako. She is so innocent.
I hope she'd stay like that.
Kailangan kong maunahan ang kapatid ni Yasmeen. Kailangan kong malaman kung sino ba talaga siya.
If she want to avenge her sister then she must fight fair hindi 'yung nagmamasid lang siya at maghahanp ng pagkakataon manakmal ng kalaban kapag nakita niyang mahina ito.
NORTH'S POV
I saw Miley riding her bike that's why I followed her. She's daydreaming again. I wonder what she's thinking.
Tsk! Maa-aksidente itong pangit na 'to.
Ang ginawa ko ay binusinahan ko siya ng napaka-lakas kaya naman ay nag-gewang gewang ang bisikleta niya at napa-sigaw sa sobrang gulat.
Natawa ako dahil sa reaksyon niya at nakita ko naman siyang tumingin sa direksyon ko. Huminto siya kaya huminto rin ako. Inayos niya ang salamin niya at tumingin sa akin.
She was so irritated while talking to me and I like seeing her like that.
Mas lalo siyang puma-pangit. Ang kapal-kapal ng kilay at marami pang pekas ang mukha. Tsk!
Sumandal lang ako sa motor ko at tinanong siya pero hindi niya na ako in-intindi. Nagsimula na ulit siyang sumakay sa bisikleta niya at umalis na.
Paulit-ulit ko siyang tinawag ngunit kahit lingon man lang ay hindi niya na nagawa.
There's something about her that I want to know.
Sumakay na ako sa motor ko at pina-andar na ito. Nang makarating ako sa second floor ay nakita sa corridor sina Stryker at nerd mag-kausap.
Pumasok na naman sa isip ko 'yung naka-itim na babae kahapon.
I really want to find out who's that girl wearing that black outfit.
Pumasok na ako sa room at sakto naman ang pag-sigaw ng kaklase ko. He's our PIO.
Wala raw pasok sa first period at syempre 'yun naman talaga ang pinaka-gustong moment ng iba.
Some of them celebrated and jump with joy. But nerd, she's just silent and watching Hara's group talk to each other.
Wala namang gagawin kaya lumabas ako ng room at pupuntahan ko na sana si Ate ng may ma-alala ako.
Lumingon-lingon ako sa paligid and there...
I saw it.
Mabilis akong pumunta sa cctv room at nakita roon ang isang taga-bantay dito.
"Sir, can I see the footage yesterday? Around 6 pm?" I asked. He just looked at me and shake his head, a sign of disagreement.
"Why!?" I disappointedly ask.
Tumalikod lang ito sa akin kaya napakamot ako sa batok ko at kinalabit ito.
"Manong, bakit nga?" tanong ko ulit pero kumunot lang ang noo nito pagkatapos ay matalim akong pinukulan ng tingin.
"Hindi nga pwede. Pinag-aaral ka pero hindi ka nakaka-intindi ? Sinabing hindi nga eh," tumataas na ang boses na saas nito kaya napasinhap naman ako at tumaas ang sulok ng labi ko.
"Pinag-tatrabho ka, Manong dito pero hindi mo man lang masagot ang tanong na bakit?" tugon ko dito pero inis ang mga matang pinukol nito sa akin.
"Wala ka namang dalang permit. Dapat may permit ka galing sa opisina ng principal lalo na't studyante ka," sagot nito at tumalikod na sa 'kin.
"I'll treat you snacks? Deal?" I offered him but he just refuses and push me through the door.
"My snacks ako kaya hindi mo ako madadala dyan. Sa 'yo na lang baka mas kailangan mo pa," saad nito.
"Hey! He-- Wait!" pagpigil ko sa kanya sa pagtulak sa 'kin at tumigil lamang ito nang makalabas na ako.
Tiningnan niya lamang ako nang masama at sinaraduhan ako ng pinto.
"Bumalik ka na lang pag may permit ka," sigaw nito galing sa loob kaya agad akong napapadyak dahil sa inis.
"F**ck!" I sweared.
That old man tsk!
Bagsak ang mga balikat kong naglakad palayo sa cctv room.
"North!" sigaw sa akin ni Stryker pero hindi ko lang ito tinuunan ng pansin at nilagpasan ito.
"North!" saad nito at ngayon ay malakas na umakbay sa mga balikat ko kaya nabaling sa kanya ang atensyon ko.
"Ano!?" kunot-noo kong singhal dito pero ngumuso lang ito at humawak sa dslr na nakasabit sa leeg niya.
"Gusto ko lang naman itanong sa "yo kung nakita mo ba si Miley?" nakayukong saad nito akala mo isang bata na napagalitan ng nanay.
"Hindi," tipid kong saad. Ano naman ang kinalaman ko sa pangit na 'yun? Wala naman akong gps na ikinabit dun para tanungin ako sa lokasyon niya.
"Ayy ganun? Sige salamat na lang," saad niya at mabilis na tumakbo papasok sa classroom namin.
Hindi na muna ako pumasok dahil may kailangan muna akong gawin.
Kailangan kong maka-isip ng paraan para payagan akong ma-view 'yung footage na 'yun. Gusto ko talagang maalis sa isip ko ang mga kafanungan na naipon simula kagabi dahil sa nangyarimg pagsugod kay Hara ng isang babaeng naka-itim na damit at may takip ma itim na tela sa mukha.
Hindi ko na alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko dahil sa pagka-dismaya. Hindi man lang kasi masuhulan ang matandang iyon. Tsk.
Huminto na ako sa pagla-lakad at nakita kong nasa garden na pala ako ng West University. Walang masyadong tao na nandito kaya nagpasya akong lumapit sa pinakamalapit na bench habang nakatingala at napahinga ng malalim pagkatapos ay pabagsak na umupo sa bench.
Pero nagulat ako nang may ay bigla na lamang may sumigaw kaya dali-dali akong tumayo at nilingon ito.
"Nerd!?" Gulat na untag ko sa kanya.
Napa-upo naman siya at inalis ang libro na naka-takip sa mukha niya. Why is she here of all places?
"Bulag ka ba? Hindi mo ba nakita na may taong nakahiga!?" mataas na ang boses at kunot na ang noong untag nito.
She's here again. This short tempered, silly girl.
"Ah! Pag pangit kasi hindi ko talaga agad mapapansin eh," saad ko at nakita ko siyang inis na tumayo.
"Ang kapal naman ata ng mukha mo?" galit na saad niya sa akin pero ngumisi lang ako dito na mas lalong dahilan ng pagsalubong ng kanyang sobrang kapal na kilay.
"Atleast, hindi kasing kapal ng kilay mo," kalmado kong wika at tila naka-kita ako ng isang dragon na biglang sumabog sa galit at mabilis niyang inapakan ang kanang paa ko.
"Isa kang mayabang, antipatiko at tsismoso!" sigaw nito sa akin habang sa bawat pagbigkas niya 'nun ay inaapakan niya ang mga paa ko dahilan para mapa-daing ako dahil sa sakit.
"Ang gwapo ko naman ata para tanggapon lahat ng sinasabi mo?" nakangisi kong saad. Hindi ko alam kung namalik-mata ba ako dahil sa nakita kong pag-ngiti niya na agad na nawala at tumingin sa akin ng seryso. Nanlaki ulit ang mga mata ko ng apakan niya ukit ang paa ko kaya hindi ko na napigilan at muling napadaing dahil dito.
"Aray! Ano ba, Nerd?!" nanlalaki ang mata kong saad habang tinatanggap ng mga paa ko ang malalakas na pag-apak niya dito. Nangunot ang noo ko at tila nag-usok ang mga tenga at ilong ko dahil sa ginawa niyang iyon pero inirapan niya lang ako at pinulot ang librong nahulog dahil sa biglang pagbangon niya.
"Hinahanap ka ng boyfriend mo!" natatawa kong saad habang pinagmamasdan ang papalayo at nagdadabog na pigura nito.
Ang liit-liit pero sobrang sakit ng pagkakaapak niya sa mga paa ko. Gawa ba sa bakal ang paa 'nun?
Bakit sobrang galit sa akin ng babaeng 'yon?