Mischell's POV
Alas otso na ng gabi pero hindi pa rin ako nakakauwi ng bahay, naka upo ako sa tabi ng waiting area sa labas ng university para hintayin sina tito upang sunduin ako. 20 percent na lang ang battery ng phone ko dahil kanina ko pa tinatawagan ang number ni tito pero hindi ko makuntak kahit na si tita.
Ako na lang mag-isa ang nandito sa labas dahil nakauwi na rin ang ibang istudyante na mga scholar din na kasabay ko kanina, may night class ang university kaya karamihan ng tao ay nasa loob na dahil oras na ng klase.
Sinubukan ko uling tawagan ang number ni tito dahil ilang minuto na akong naiinip sa kakahintay, hindi ako sanay na mag-isang umuwi ng gabi lalo pa at may distansya ang layo ng sakayan mula rito sa university kong maglalakad ako.
Paulit-ulit na 'cannot be reached' ang naririnig kong sinasabi sa kabilang linya, alam kong 7 ang uwi nila pero bakit hanggang ngayon ay wala sila halos isang oras na akong naghihintay.
Isang oras pa, pag walang dumating kakayanin kong umuwi na lang mag-isa dahil baka nakalimutan na akong sunduin ni tito.
"Miss Flor bakit nandito ka pa?" Ikinagulat kong may nagsalita sa may likod ko kaya agad naman akong napalingon at nakita dun si prof.
"Wala pa ba ang sundo mo alas singko ang uwian n'yo ah?"
"May meeting po kami prof, kaya pauwi pa lang ako," tugon ko.
"I see," tipid na sagot nito saka lumapit din sa kinauupuan ko.
'Pag sine-suwerte ka nga naman Mischell sa dami ng makakasama si prof pa talaga,' pagkausap ko sa sarili ko sa pamamagitan ng isip.
"Ikaw prof bakit nandito ka pa?" tanong ko rito.
"Pauwi pa lang din," sagot nito at sunod na naupo rin sa bakanting puwesto medyo malapit sa'kin.
Binalot kami ng katahimikan matapos ang sinabi nito, itinuon ko na lang ulit ang paningin sa phone ko at paulit-ulit na tinawagan ang number ni tito dahil gusto ko nang umuwi, ay kahit pala hindi na ako umuwi basta kasama si prof ayos na.
"Kung ayaw sagutin 'wag mo nang pilitin, ibig sabihin lang na wala na 'yong pakialam sa'yo pinapahirapan mo lang ang sarili mo."
Kasabay ng sinabi nito ay napalingon ako sa gawi niya, paano ko naman 'di tatawagan e' hindi nga ako makauwi lalo pa sa pagkakatanda ko ay hindi na sapat ang pamasahe ko.
"Paano mo naman po nasabing walang pakialam sa'kin purke hindi sinasagot ang tawag?"
"Gawain ko iyon e' pag ayokong makausap hindi ko sinasagot," sagot ni prof.
Natawa ako sa sinabi nito, mukhang jowa yata ang iniisip nitong tinatawagan ko.
"Mapanakit ka pala prof, kahit ba gf mo ang tumatawag hindi mo sasagutin?"
Mabilis itong sumagot ng, "Hindi."
"Grabe nagsisinungaling ka ata e'."Natatawang sabi ko na.
Ngunit ikinagulat kong iniharap nito bigla sa akin ang phone niya at makikita roon ang isang pangalan lang na may 99+ missed calls na.
Napalunok ako sa sarili kong laway dahil sa nakita ko, 'Estella' ang pangalang nakita ko roon kaya baka iyon ang jowa niya.
"Haha grabe nakakagulat naman 'yan ang dami," sabi ko na lang.
"Kasi kayong mga babae ang kukulit ayaw na ngang kausapin tawag pa rin ng tawag."
"Hindi po ako makulit ah, 'yong iba lang 'di ako kasali," pangangatwiran ko.
"Sige nga kung hindi ka kasali sa kanila ilang beses mo nang tinawagan iyang kinukuntak mo?" tanong nito sa'kin kaya mabilis na nabaling ang tingin ko sa phone ko na ikinalaki pa ng mata ko ng makitang 58 na beses na akong tumatawag sa number ni tito pero wala pa ring sagot.
"Dalawang calls pa lang naman ako kaya 'di ako kasali sa sinasabi mo, hindi po ako makulit." Pagsisinungaling ko pero mabilis nitong hinablot ang phone ko gamit ang kanang kamay niya.
"Haha hindi pala makulit ah, 58 nga ang itong nakalagay rito hmp."
"Kisa naman sa 99+," angal ko pa.
"At ano 'to sa dami ng pangalan bakit TV ang pangalan nito, TV ba sa bahay niyo ang tinatawag mo?" Ikinahagalpak ko ng tawa ang sinabi nito ng maalala ko na TV ang nakapangalan roon short cut iyon na ibig sabihin ay Tito Vince.
TL naman short cut ng Tita Lexi, ang hahayop ng mga pangalang naiisip ko, ang name ngang nakapangalan kay Nath sa phone ko ANS ibig sabihin Alagad ni Satan*s haha.
"Hahaha walang basagan ng trip prof, akin na po ang phone," paghingi ko na rito ng phone habang natatawa pa rin ako.
"Are you already married?" Namilog ang mga mata ko sa gulat sa sunod na tanong nito.
"Po?" takang tanong ko naman, napansin kong sa kamay ko pala ito nakatingin at marahil nakita nito ang singsing na suot ko sa palasing-singang daliri ko.
"You are wearing an expensive engagement ring, may nakita na ako n'yan dati e'."
"Dahil lang may suot na singsing kasal agad?"
"Bakit hindi pa ba, bakit may singsing ka?" tanong naman nito.
"Hindi pa ako kasal prof, hinihintay ko pa kasi ang tamang lalaki na hihintayin ako sa harap ng altar na ngayon ay nandito sa may tabi ko." Nakangiting sabi ko habang nakatingin sa kaniya na ikinasalubong naman ng mga kilay nito.
"What did you say?"
"Charot lang hahaha." pagbawi ko sa mga sinabi ko, pakatapos ng harot charot ganoon dapat.
"Baka naman may katabi ka pa na hindi ko nakikita at iyon ang tinutukoy mo?"
"Bukod sa nakikita kita ngayon wala na akong nakikita na hihigit pa sa'yo," malupit na banat ko na naman rito saka ko nakita ang umukit na ngiti sa labi nito.
"Saan mo natutunan iyang mga pinagsasabi mo talo mo pa ang lalaki sa mga banat mo ah."
"Natural na 'to sa'kin mahalin mo lang ako liligaya ang buhay mo sinasabi ko sa'yo." Nakatawang tinuro ko pa ito.
Nawala ang pagkainip ko kanina dahil sa pangtitrip ko kay prof.
"Tsk, you're crazy." Napailing pa ito.
"Hahaha charot lang po, kaya nga si Nath sawang-sawa nang kasama ako laging namimilipit iyon kakatawa," saad ko pa.
"Siya nga pala naalala ko prof may ibabalik nga pala ako sa'yo," saad ko ng maalala ko ang ID ni prof na napulot ko kahapon, mabilis kong hinanap ang ID nito sa bulsa ng back pack ko at agad na inabot kay prof na mukhang ikinagulat naman nito.
"Paano napunta sa'yo 'yan?" mabilis nitong kinuha ang ID na inabot ko.
"Oy 'wag kang magbintang ah hindi ko ninakaw iyan napulot ko lang po iyan kahapon sa may hagdan, walang number kaya hindi ko alam kong paano ko ibabalik hanggang nalaman ko na pangalan mo nakalagay jan kaya inisip kong sa'yo 'yan."
"Ahh gano'n ba sige."
"Ano po ba 'yan?"
"ID lang," tipid na sagot nito.
"ID lang e' sa gulat mo mukhang mahalaga ang bagay na iyan sa'yo prof."
Sasagot pa sana ito ay hindi na niya natuloy ng sabay kaming mapalingon sa humintong sasakyan sa may harap namin, bumukas ang bintana ng sasakyan at nakita ko na si tita Lexi na kumakaway sa'kin upang tawagin ako.
"Ayan na pala 'yong TV prof sinusundo na ako, bye po una na ako." Pagpapaalam ko na rito saka kami sabay na tumayo.
"Mommy mo ba 'yan?" tanong pa nito.
"TV namin sa bahay." Tumatawang sagot ko rito.
"Hindi mo jowa ang tinatawagan mo kanina?"
"Hindi po ikaw lang nag-iisip noon ayan na nga oh ayan ang TV na tinatawagan ko."
"Sorry akala ko," napapahiyang saad nito.
"Tamang hinila ka lang po haha, bye prof ingat ka pauwi." Naglakad na ako at kumaway pa sa kaniya habang papalayo na ako.
Lumapit na ako sa sasakyan habang hinihintay ako nila tito, akala ko ay wala nang susundo sa'kin salamat naman at dumating na.
"Sorry Mitch kanina ka pa ba?" tanong ni tita Lexi matapos kong makasakay ng kotse.
"Opo, bakit hindi ko po kayo macontact?"
"Pareho nang shot down ang phone namin ng tito mo, at hindi ka namin nasabihan, may dinaanan pa kasi kami."
"Gano'n po ba okay lang po 'yon." Nakangiting sagot ko na lang at saka kami umalis upang makauwi na.
Nang makarating sa bahay ay ipinagtaka ko nang ibaba ni tito ang dalawang box na medyo may kalakihan mula sa likod ng sasakyan.
"Ano po laman n'yan," nahihiya man ay naglakas loob akong tanungin si tito.
"Package ito galing sa ibang bansa ipinadala ng kamag-anak ng tita mo, ito ang dinaanan namin kaya kami natagalan." Paliwanag ni tito, wala naman akong kakilala na ibang kamag-anak ni tita kaya napatango na lang ako.
Ngunit sa pagkakatanda ko ay hindi ito ang unang beses na may nagpadala ng ganitong package sa amin mula sa ibang bansa, mukhang big time naman ang kamag-anak ni tita napakaraming grocery at mga gamit kasi ang laging laman ng package na iyon.
Tumuloy na kami sa pagpasok sa bahay habang buhat-buhat ni tito ang box na sa itsura nito ay mukhang mabigat nga ang laman noon.
Agad na akong tumungo sa kwarto, kahit malaki ang laman ng box na iyon ay hindi na ako umasa na meron din para sa'kin dahil kadalasan mas maraming groceries ang laman noon na kami rin naman ang uubos.
"Good evening Aling Gemma, kumain na po ba si mama?" bati ko kay Aling Gemma na naabutan kong nanonood ng TV sa kwarto habang binabantayan si mama, si mama naman ay himbing na ang tulog.
"Maganda gabi rin iha, oo kumain na siya nakatulog na nga rin mukhang natagalan ata ang uwi mo?"
"Opo matagal nga po, may dinaanan pa kasi sina tito," sagot ko naman kasabay ng paglapag ng gamit ko sa tabi ng lamesa.
"Uuwi pa po ba kayo gabi na po?"
"Mukhang hindi na nga ako makakauwi, nagsabi na rin ako sa asawa ko na 'wag na akong hintayin."
"Ah opo lumalalim na rin kasi ang gabi," sabi ko pa at saka naman ako nagbihis ng damit pangbahay, hindi na mahalaga sa'kin kung makita ni Aling Gemma ang katawan ko pareho naman kaming babae.
"Mitch maghanda ka na ng hapunan natin nagugutom na ako e'." Nagsalita si tita na bigla na lang pumasok sa kwarto ng walang kahit anong pagkatok na ginawa.
"Ah sige po lalabas na ako," umoo naman agad ako rito, dahil kahit ako ay gutom na rin anong oras pa akong naghihintay roon kanina eh.
"Aling Gemma ikaw kumain ka na ba?" tanong ni tita kay Aling Gemma.
"Tapos na, sige na kumain na kayo." Napatango naman kami ng halos sabay ni tita, saka ako sumunod palabas kay tita upang makapaghanda na ng makakain.
Ngunit napahinto ako sa paghakbang ng makita si tito habang inilalabas ang mga laman ng box, ang sala kasi ang bubungad kapag nakalabas ng kwartong iyon kaya ko nakita si tito roon.
Nakita ko ang mamahaling bag at damit na laman ng box na iyon, iyon ang pangarap ko e' ang magkaroon ulit ng mga mamahaling gamit kagaya ng dati ngunit sa ngayon ay kailangan ko munang tingnan ang sa iba kasi wala akong sapat na pera para mabili iyon.
Bumuntong hininga pa muna ako bago muling tinuloy ang paglalakad, upang tunguhin ang kusina.