Hasir Del Valle, that's his name. Hmmm Hasir. Super cool sana kung hindi siya antipatiko, pogi pa naman din, kaso sagad ang kalokohan sa katawan. Kung ganiyan lang din ang magiging asawa ko in the future, nako baka tumanda ako kakasaway at for sure kukulubot lang ang mukha ko sa kakaaway niya sa akin at kakasaway ko sa kaniya. Ay nako ano ba itong iniisip ko, Salve, you are here to study ha, you're not here to make harot and pick a lover. No, erase, erase, erase that handsome este that cute urghhh ano ba, Salveee. Ay nako that Hasir, erase him in your mind and focus.
"Hello, my name is Hasir. I am twenty three and I live alone. Well, uhm som facts about me are hmm uhmm first, I love hanging around and teasing my friends, also I am a basketball enthusiast, and I play like a lot, some of you may know na I am a varsity here and like Kula- este Salvation Ereeh this is my first time in this section so I hope to be friends with you all *winks*. Dinig na dinig ko ang bulungan ng mga kaklase kong babae na tili pa ng tili, nako akala naman nila porke pogi at maganda ang bed room voice este ang speaking voice eh maaantig na sila, kumukulo naman ang dugo ko sa mga babaeng ito.
I am 6'2, ye tall and hand--charot." Pagpapatuloy niya sa kaniyang introduction, nagsitawanan naman ang lahat nang marinig ang salitang charot galing sa bunganga niya. Paano ba naman ang lalim ng boses tapos chuma charot HAHAHA HA HA HA okay ka pa ba, Hasir?
"I do not sing pero sana in the future, ang magiging asawa ko ay isang singer para lagi niya akong haharanahin. I am not really good at speaking in front of people, but if you have questions please do not hesitate to ask me now, I am up to an open forum ha ha ha just kidding. That's it thank you and it is nice seeing you all" then he bowed.
"Hasir, are you lost? Walang kaali alinlangang tanong ng isang kaklase naming babae, grabi ang lakas ng loob ni Ateng, Bea yata ang namw neto eh.
"Lost? Why?" Tanong pabalik ni Hasir.
"Because you're a baby boy" HAHAHAHAHAHA banat ni Bea.
Hagalpak naman ang tawa ng buong silid, pati ang aming propesor sa oras na iyon ay nakisabay na rin sa tawa.
Napailing na lamang si Hasir, magsasalit na saba siya ulit ng may nagtanong na namang babae na nakaupo sa unahang row ng mga upuan. "Hasir before tou sit down beside me ehe, HA HAHAHA HA, este bago ka umupo sa upuan mo, can I ask if you are single and ready to mingle?" Tanong niya sa pabebeng tono, tsk tsk tsk kairita. Nakafocus naman ang lahat sa magiging sagot ng nasa lalaking kasalukuyang nakatayo parin sa gitna.
"Uhmm, okay I am single, pero I am not sure if ready ba ako makimingle as of this moment? Like ewan siguro in the next few years of months pa? He he" sagot niya habang napakamot sa ulo.
"Ayaaaan, booo Sandra booo maghintay ka nalang" pag boo ng ilang lalaking kaklase namin sa babaeng nagtanong. HA HA Sandra pala ang name niya, Sandra rolled her eyes and flipped her hair before answering. "At least single, heh ikaw Andrew di ka lang crush ni Salve eh bleeh" sagot naman ni Sandra, hala omg Hahahaha namula ang tinawag niyang Andrew at napayuko nalang saka nagtawanan ang mga kaklase ko na naman. Nako, ako bang Salve 'yon? O baka iba? Siguro naman iba iyon hahaha.
"pero sana in the future, ang magiging asawa ko ay isang singer"
"pero sana in the future, ang magiging asawa ko ay isang singer"
Hindi ko alam pero sa dami ng narinig ko ay itong line na ito lang tumatak sa isip ko. And I don't know if I was dreaming or hallucinating but I felt like nakatingin siya sa direksyon ko while uttering these words huhu. At isa pa... Napaka casual lang sa kaniya ang mga ganoong banat?! Hindi ba siya aware sa dulot ng mga words na iyon sa ibang tao? Waaaaah grabi ang kabog ng puso ko!!! Welpp
After he introduced himself, he walked past the seats until he reached my location. He stopped on the seats beaide me and began speaking
"Mind if I sit beside you?" *winks*
Gross... Aasarin lang ako nito eh, isip ko.
"If you're here to tease me all day, please lang I have no time" I slightly yelled on his face.
"Suuus. Feel free to talk daw if it's convenient pero ayaw pala ng kaibigan nyenyenhe."
He made face while immitating my gestures earlier, nako nakakayamot talaga. I glared at him in disgust.
"Pero, heh introverted ka hindi ba? Then I am here, kulangot" he replied with sarcasm at saka dumila pa at nang asar.
I just patted his shoulder and smiled in defeat saka umusog sa kabilang upuan to offer him the other seat. Umupo na ako ng maayos para makinig na lamang sa ibang classmates namin na nag iintroduce ng kani-kanilang mga pangalan at kwento sa buhay.
"Yehey, thank you kulangot. Sabi ko na nga ba at may kabaitan ka din sa katawan eh"
Tinignan ko siya ng matalim at sinabi "huh? I just said I am shy, I never mentioned I am a brat or something".
Nagpeace sign lang ang mokong at tumingin na sa harap, tignan mo iyan napaka mapang asar naman kasi.
Throughout the day, he has been sitting beside me, he has been following my shadow. Ang kulit lang na ewan. Tinatago ko nga lang ang kilig ko whenever he is trying to cone near me, nako, naamoy ko kasi ang pabango niya.
Paminsan minsan din siyang nagkukuwento ng kung anu-ano na siya namang kinainis ko dahil kalalaking tao, napakalalim ng boses eh walang kapantay sa pagiging madaldal at madada, nako walang preno ang bunganga. Napapasapo ng noo nalang ako habang iniisip ang walang mayaw na pagkuwento niya. Pinipilit niya akong makipag convers sa kaniya. Tinitignan ko siya ng matalim whenever he is trying to insist na sumagot ako sa tanong niya, o magkwento ako ng past activities ko, hobbies and all.
Nakakainis, pero...
Bumibilis ang tibok ng puso ko. Hindi naman na ako kinakabahan dahil hindi na ako nagsadalita sa gitna ng klase. Kumain naman ako kanina sa bahay kaya hindi naman ito nerbyos, hindi din ako nagkape dahil sabi ni Papa Sol baka magpalpitate lang ako. All in all ayos naman ako kanina ah. Nasa tabi ko lang si Hasir pero siya parin ang laman ng isip ko. Napakastrange, nakakayamot.
Ano naman kaya ang dahilan nito? Ngayon ko lang talaga naramdaman ang ganito sa tanang buhay ko.
Siguro dahil mabango siya? O pogi? Bakit parang natatae ako na ewan.
Bakit parang may mali? Siguro I'll just ask Papa Sol later siguro alam niya ang sagot sa problema ko. Wait, why am I even worried? Like hindi naman ito oart ng business ko ah, nako Salve. Siguro all that I have to do is to focus nalang sa klase and extirpate the presence of this man beside me.
Pero kahit anong pilit ko ay hindi ko mawaglit ang presensya ng lalaking ito, I have been trying to think na ako lang mag-isa ang nakaupo rito sa may likod. Ngunit kahit anong waglit ay hindi ko magawang magfocus, ni hindi ako makapag isip ng matino.
I feel uncomfortable, but it is super comfy to be this uncomfortable, like what is this?!