Chapter Two
"ATE LYRA!!!!"
Napabalikwas si Lyra sa kanyang higaan nang marinig niya ang malakas na pagsigaw ni Jun, ang pitong taong gulang niyang kapatid at ito ang pinakabunso nila. Kumabog ng malakas ang dibdib niya dahil sa takot na baka may nangyari ritong masama. Dali-dali na siyang bumangon, at nagmamadali rin siyang lumabas sa kanyang kuwarto. Pero bigla siyang nagulantang nang sumalubong sa kanya ang pagsabog confetti. Kasunod niyon ang pagkanta ng 'Happy Birthday' ng mga kapatid niya. Nakapalibot sa kanya ngayon ang pitong lalaking labis niyang pinakamamahal at iniingatan.
Ang takot at pangambang naramdaman ni Lyra kanina ay napalitan ng saya nang makita niya ang matatamis na ngiti sa labi ng kanyang mga kapatid. Minsan lihim niyang sinisisi ang kanyang magulang kung bakit naman sinipagan ng mga ito ang paggawa ng bata kung maaga rin pala sila iiwan ng mga ito.
Ang kanilang ina ay namatay matapos ipanganak si Jun. Mabuti na lang may isip na noon si Jinjin at Yuki na siyang tumutulong sa kanya sa pag-aalaga.
Sa murang edad ng kanyang mga kapatid, pare-parehas nilang naranasan kung gaano kalupit ang mundo sa kanila. Pero bilang panganay, pinagsikapan niyang mabuti na pag-aralin ang lahat ng kapatid niya. At mamumuhay ito bilang normal na mga bata.
Kasalukuyan nang nasa highschool sila Jinjin, Yuki at Cobi. Samantalang graduating na ng elementary sila Arjhay. Nasa elementary naman sila Jimmy at Tata. Si Jun naman ay papasok na ng Grade One next year.
Ang pitong prinsipe niya. Ito ang pinagkukuhanan niya ng lakas. Ang kanyang inspirasyon. Ito rin ang rason kung bakit Snow White ang binigay sa kanyang Code Name. Hindi siya kasing puti at ganda ng tunay na Snow White sa mga fairy tale. Kungdi dahil sa pitong kapatid niyang lalaki.
"Blow the candle na, ate!" utos sa kanya ng mga kapatid niya, "Make a wish!"
Sinunod naman niya iyon. At nagawa pa niyang kargahin si Jun para sabay nilang ihipan ang kandila sa cake niya. Tuwang-tuwa naman ang bunso nila.
"Luh, big boy ka na! Nagpapakarga ka pa rin kay Ate!" pang-aasar ni Tata, ang pangalawa sa bunso.
"Si Ate nagkarga sa akin, hindi ako nagpakarga!" inosenteng katwiran naman ni Jun.
"Tama na 'yan! Nagugutom na ako!" reklamo ni Yuki at parang lantang-gulay itong umupo sa luma nilang sofa!
"Kain na tayo, ate! Nagluto ako ng spaghetti!" aya na ni Jinjin na siyang laging nakatoka pagdating sa kusina.
"Saan kayo kumuha ng pambili ng panghanda?" nagtatakang tanong ni Lyra sa mga ito.
"Nag-ambagan kami ng ipon, Ate!" pagmamalaki ni Cobi habang sumasandok na ito ng pagkain.
"May ambag ako!" nagtaas pa ng kamay si Jimmy.
"Ako rin!" segunda ni Tata.
"Si Jun rin!" hindi naman nagpatalo si Jun.
"May regalo rin kami sa'yo, ate!" nakangiting lumapit sa kanya si Arjhay, at iniabot nito sa kanya ang isang kulay pulang kaheta.
"Naku," gulat naman niyang tinanggap ang inaabot nito. Sobra siyang natatouch sa mga kapatid niya dahil nagawa pa siyang regaluhan ng mga ito, samantalang alam naman niyang sapat lang ang allowance na inaabot niya sa mga ito.
"Buksan mo na, ate!" utos ni Tata sa kanya, "Ako ang namili ng kulay na 'yan!"
"Shhh... ingay mo!" saway ni Cobi.
Nagawa namang buksan ni Lyra ang pulang kahon. At bumungad sa kanya ang dalawang mahabang hairclip na kulay pula at may nakaukit na bulaklak ng lotus. Nakita na niyang nakadisplay ang ipit na ito sa accessories store na pagmamay-ari ng kapitbahay nilang Instik.
"Mukha talagang chopsticks!" nayayamot na komento ni Yuki, "Sabi ko sa inyo bakit pula! May ibang kulay namang pagpipilian!"
"Ang sama mo, Kuya!" napasimangot si Tata.
"Maganda! Gusto ko rin ang pula! Saka ito ang traditional color na ginagamit ng mga chinese girl sa mga palabas nila diba?" tanong niya, at kay Tata siya nakatingin para kahit papaano ay mawala ang pagtatampo nito sa tinuran ni Yuki. At nagawa na niyang ipusod ang mahaba niyang buhok, at isinuksok roon ang naturang hairclip sa kanyang ulo, "Bagay diba?" tanong niya sa mga ito.
Sabay-sabay naman na napatango ang pitong kapatid niya, at sabay-sabay ring nagthumps up!
"Hmmm... kain na!" alok na niya sa kanyang mga kapatid, "Mukhang masarap ang luto ni Kuya Jinjin na spaghetti!"
Nang umagang iyon, masayang pumasok si Lyra sa kanyang trabaho. Baon niya ang matatamis na ngiti ng kanyang pitong kapatid. Ginamit na niya ang niregalo ng mga ito, pero itinabi ulit niya iyon nang makarating siya sa trabaho. Dahil kailangan niyang magsuot ng hairnet.
"Happy birthday, Girl!" masayang bati sa kanya ng mga kasamahan niya sa trabaho.
"Thank you!" nakangiting ganti niya.
Twenty-five na siya ngayong araw. At kahit mahirap ang mga pinagdaan niya noong bata pa siya ay nagpapasalamat pa rin siya dahil may pito siyang kapatid na lalaki na laging nasa tabi niya.
"Girl, bumalik si Kuya na crush mo!" kinikilig na bulong sa kanya ni Moca. At pasimple nitong nginuso ang dakong kinaroroonan ng lalaki.
Nagsimula na namang kumabog ng malakas ang dibdib ni Lyra sa mga sandaling iyon. Hindi niya alam pero pakiramdam niya ay happy na happy talaga siya ngayong birthday niya.
Sa pagkakataong iyon, nakasuot ng white na sando na pinatungan ng printed na polo shirt ang naturang lalaki. Naka-rip jeans rin ito na kulay itim. Kung hindi pa niya nakita ang maganda nitong sasakyan kagabi, baka pagkamalan niya itong isang gangster.
Pero kahit ano pa man ang istilo ng pananamit nito, hindi pa rin maipag-aakila na may kaguwapuhan itong taglay.
"At alam mo ba? Kanina pa siya rito!" bulong ni Moca, "Gusto ko ngang tanungin kung ano ang pangalan niya eh!"
"Baka hinihintay ako!" kinikilig niyang bulong sa kaibigan.
"Feelingera ka rin noh!" komento ni Moca.
"Lyra! Tawag ka ni Boss!" biglang sabi ni Davey, at pasimple itong humawak sa kwelyo ng uniform.
Nakuha naman ni Lyra ang ibig sabihin niyon. Kaya naman sumeryoso ang kanyang mukha. Naglakad na siya papasok ulit sa dirty kitchen kung saan may lihim roong lagusan para makarating sa secret room ng kanilang boss.
Tulad ng dati, naabutan muli niya ang kanilang boss na nakatingin sa iba't ibang klase ng video footage ng mga sikat na tao sa bansa. Sa tagal na niyang nagtatrabaho sa secret organization na ito, alam na alam na niya ang ibig sabihin ng biglaang pagtawag sa kanya ng Boss niya.
Nakatalikod lagi sa kanya ang kanilang boss. Hindi rin ito nagsasalita. Aaminin niyang tanging likod lang lagi ang nakikita niya rito. Wala siyang ideya kung ano nga ba ang itsura nito.
May isang assistant itong babae, si Miss Betty. Ang tumatayong manager nila sa shop. Ito rin ang tumatayong spokesperson ng kanilang boss.
Nakita ni Lyra ang isang picure sa ibabaw ng lamesa nito. Picture ng isang Chinese Businessman.
Natuklasan nilang maliban sa pagtitinda nito mga antique ay palihim rin itong nagpapasok ng mga illegal na drugs. Napatunayan na nila ang katiwaliang ginagawa nito dahil sa isang linggo nilang pagmamatyag rito.
"Alam mo na ang dapat mong gawin," ani Miss Betty
"Opo," seryosong tugon niya.