"Ano ba bakit ba ang hilig-hilig mong manghila?!" nagpupumiglas ako pero lalo niya lang hinihigpitan yung hawak sa braso ko.
"Ayan na yung music room." nakapamulsang sabi niya sa akin. Tumingala ako at nakalagay nga sa pader yung "Music Room"
Siraulo pala yung mga lalaki kanina dahil maling direction ang sinabi nila sa 'kin. Kaya pala nagtawanan sila bigla. Mga tao talaga walang magawang matino!
Buti na lang at laging nagkakataon na nasa paligid itong mokong na lalaking 'to.
Pagdating sa gymnasium ay napagalitan pa ako ni Ma'am dahil ang tagal ko raw, eh CD lang naman ang pinapakuha niya sa akin. Hindi naman daw mabigat yun, akala daw niya ay natabunan na ako ng libo-libong CD.
Nagpractice na kami ng sayaw hanggang sa medyo madilim na.
"Corpuz, ikaw na rin ang magsauli nitong CD sa music room. Tutal ay ikaw naman ang nanghiram niyan. Huwag mo kakalimutan na mag log dun dahil kapag nawala 'yan ay ikaw ang mananagot." utos sakin ni Ma'am, ang malas ko naman hayyys.
Nagmamadali ako sa paglalakad dahil medyo malayo yung Music Room ng College Department sa gym ng High school.
Hihingal-hingal ako ng makarating sa music room ng college.
Tulad ng sinabi ni Ma'am ay naglog ako sa Record Book, katunayan na binalik ko yung CD, pumirma na din ako bago lumabas ng music room.
"Hi miss, narito ka ulit." nakangiting sabi nung lalaking nagbigay ng maling direksyon sakin.
Inirapan ko lang siya tapos tumalikod na ko. Bait-baitan!
"Teka kinakausap pa kita ah!" hinablot ako sa braso ng lalaki.
"Bibitawan mo yang babae o babasagin ko mukha mo?" siya na naman, si Mr. Barbie Snatcher.
"Oh nandito pala ang leader ng White Shadow Gang." parang enjoy na enjoy na sabi nung lalaki na nakahawak sa braso ko. Nagulat ako sa sinabi niya kasi leader daw ng White Shadow Gang itong si Mr. Barbie Snatcher. Yan na lang tawag ko sa kanya dahil hindi ko naman alam ang pangalan niya.
"Bitawan mo yang babae." ulit ni Mr. Barbie Snatcher sa sinabi niya kanina. Yung braso ko masakit na kasi ang higpit ng hawak nung lalaki.
"At bakit ko naman gagawin yun? Kilala mo ba 'tong cute na babaeng' to?" maangas na tanong ng lalaki kay Mr. Barbie Snatcher
"Oo kilala ko yan. Bakit hindi ako ang harapin mo?"
"Oh kilala naman pala. . Ano syota mo ba to?" sabi nung lalaki tapos hinila ko palapit sa kanya kaya sobrang lapit na namin sa isa't-isa, nagpumiglas ako pero mas lalo lang niyang hinigpitan yung hawak sa braso ko.
"Ouch ano bang gusto mo? Bitawan mo na nga ako!" kanina pa ako nagpipigil dahil nasa School kami at worst is nasa College Department ako. Pag ako nasagad baka hindi na ko makapagpigil at mapatulan ko na tong mokong na lalaking to. Magaling pa naman ako magtaekwondo dahil well trained ako ng tito kong Taekwondo Instructor.
"Hindi ko siya syota. Hinahamon kita kung talagang matapang ka, ako ang harapin mo." sabi ni Mr. Barbie sa lalaki.
"Alam mo Kiel Dominic Fuentabella, hindi nasusukat ang katapangan kung pumapatol ang lalaki sa isang babae." ohhh Kiel Dominic Fuentabella pala ang pangalan niya, magandang pangalan. Pero bakit magkakilala sila?
"Sa sabado, 5:30 sa underground." walang emosyon na sabi ni Kiel sa lalaking may hawak sakin.
"Okay. Madali naman akong kausap eh. Basta isama mo 'tong babae para ganahan ako." sabi nung lalaki tapos binitawan na niya yung braso ko.
"Hindi niyo gagalawin yang babae. Wag niyong idamay dito yung hindi naman dapat." poker face pa rin na sabi ni Kiel.
"Oh wala ka pa ring pinagbago. Bida-bida ka pa rin, Super hero lang ang datingan mo ganun?" nakangising sabi nung lalaki. Nagtago ako sa likod ni Kiel kasi nakakatakot yung itsura nung lalaki kapag nakangisi.
"Wala na kong magagawa kung ganyan ang tingin mo sakin Tadeo. Basta ang usapan natin sa Sabado." sabi ni Kiel tapos hinatak na niya ko palayo sa lalaki. Ay mali, kinaladkad pala ang tamang term dahil sobrang bilis niyang maglakad.
"Napakahilig mo talagang manghila no?!" protesta ko sa kanya. At buong lakas kong itinulak siya para mabitawan niya ko.
"It's that your way to say thank you?" sarkastikong tanong sakin ni Kiel
"Magsorry ka muna sa pag agaw mo ng Barbie sakin dun sa Mall bago ako magpasalamat sayo." mataray kong sabi sa kanya habang naka cross arms pa.
"Makulit ka ha? Hindi ka pa rin nakakamove on sa Barbie na yun samantalang ilang beses na kitang iniligtas sa kapahamakan." sabi niya sakin tapos bigla niya ulit akong hinila.
Lakad takbo ako dahil ang bilis niyang maglakad at nadadala niya ko.
Pinagtitinginan kami ng ibang estudyanteng nadadaanan namin.
" My gosh child abuse naman yung boy, look oh highschool girl yung gf niya."
"Ay parang ang bata nung girl para sa kanya."
"Kawawa naman yung girl mukhang galit na galit yung boyfriend niya."
"Mukhang may LQ sila!"
Naririnig ko pa yung usapan ng ibang estudyante. Hindi ba nila naisip na naririnig namin sila? Hayyys mga college na pero parang mga bata pa din.
"Sakay" utos niya sakin matapos iabot sakin ang isang helmet. Pero hindi ako makakilos dahil sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayari.
"Sakay sinabi!" sigaw niya sakin. Sinuot ko yung helmet at sumakay sa likod ng motor. Agad namang pinaharurot ni Kiel ang sasasakyan.
"Saan mo ba ko dadalhin?" tanong ko sa kanya ng mahimasmasan ako. Pero wala akong natanggap na sagot mula sa kanya. Hinigpitan ko ang kapit ko sa likod ng motor. Ayoko kasing kumapit sa kanya dahil una sa lahat hindi naman kami pormal na magkakilala. At pangalawa nakakatakot siya.
Medyo bumagal naman yung pagmamaneho niya, mukhang uuwi na kami kasi ito yung daan pauwi sa Village namin.
Pagkapasok sa mismong Village ay medyo bumilis na naman ang pagmamaneho niya.
"Oy saan mo ko dadalhin?" protesta ko ng lumagpas sa bahay namin yung motor. Hindi na naman niya ko sinagot.
Maya-maya lang ay huminto kami sa isang malaking bahay.
"Baba dyan!" utos na naman niya sakin.
"Di ba gusto mong malaman kung bakit ko inagaw sayo yung laruan?!" medyo mahina na yung boses niya pero madiin pa din yung pagkakabigkas niya.
Natakot na naman ako sa boses niya.
"Bakit mo ba ko sinisigawan?" nakakunot noong tanong ko sa kanya.
"Psh Unbelievable!" sabi lang niya, bakit ba lagi niyang sinasabi yang Psh Unbelievable na yan? Nakakainis ah!
"Ate Mika lagi mo kong dadalawin dito ha?" sabi ni Kyla, ang nag-iisang kapatid ni Kyle.
Oo nandito kami ngayon sa bahay nila, at malinaw na sakin ngayon kung bakit inagaw ni Kiel sakin dati yung Mermaid Barbie.
May sakit pala sa puso si Kyla kaya ayaw ni Kiel na sumama ang loob ng kapatid kasi baka makasama. 7 years old pa lang si Kyla pero may heart condition na siya. At nagrequest ito ng Mermaid Barbie para sa Birthday nito.
Kawawang bata, naglalaro kami ng Mermaid Barbie at mababakas ang katuwaan ng bata dahil sa presensya ko.
"Ngayon lang kasi nagkaroon ng kalaro yan 'neng" sabi ni Manang Estrellita na pwede ko daw tawaging Manang Estrella o Manang Lita depende sa gusto ko, katiwala siya ng mga Fuentabella at may katandaan na rin siya.
"Wala po ba siyang kamaganak? Pinsan ganun?" usisa ko sa matanda.
"Wala eh, malalayo ang kamaganak nila."
Nakakalungkot yung mga nalaman ko tungkol sa buhay nila Kiel.
Hiwalay pala ang parents nila at si Kiel ang tumayong magulang kay Kyla. Iniwan sila ng mama nila para sa ibang lalaki. Kaya wala daw tiwala si Kiel sa mga babae dahilan kung bakit sa edad nitong 18 ay hindi pa ito nagkakanobya kahit maraming nagkakagusto dito.
Nalaman ko rin na mabait daw si Kiel dati, tahimik na bata lang pero bigla daw itong nagbago mula nung iniwan sila ng mama nila.
Pumasok daw ito sa gang, palaging nakikipag away, natutong manigarilyo pero hindi daw ito sanay uminom dahil mahina daw ang alcohol tolerance.
Madaldal si Manang Lita kaya madami akong nalaman sa buhay nila Kiel.
Yung papa nila sobrang busy sa mga business nila. At hindi daw masyadong maganda ang relasyon ni Kiel sa papa niya.
Maswerte pa pala ako kahit na madalas akong pagalitan nila mama, kahit na madalas akong asarin ni kuya at kahit na madalas akong habulin ng aso o kahit lapitin ako ng kapahamakan at mabilis akong magkasakit.
Dapat pala maging thankful pa ako kasi meron palang ibang tao na mas worst pa yung pinagdaraanan kesa sakin.
Nangako ako kay Kyla na lagi ko siyang dadalawin.