( Isang linggong date with Nathan )
UMAGA ng lunes bumangon ako upang maligo kahit mga tatlong minuto. Pagkaraan bumaba ako para kumain ng almusal dahil hindi ko na kinakailangan intindihin ang pagluluto since naki-usap si Ate Rizz na siya ang magiging chef ng apartment ko.
"Good morning, mahal na Prinsesa maaga ka yata nagising? May lakad ka pa rin ba?" Si Ate Rizz, nakaupo na para magsimulang kumain. Kaharap niya at katabi ang ibang boarders mukhang nagkakasundo sila. Mabuti, kung hindi baka sakit na naman sa ulo ito.
"Ngayon araw lalabas kami ni Nathan." sabay upo at sandok sa sinangag na kulay dilaw, "Mukhang ang sarap nito, ah?"
"Syempre, ako pa ba?" Pareho kami nangiti, "Nga pala gusto mo ba samahan ako sa hapon?"
"Saan?"
"Makikipagkita ako sa boyfriend ko."
"Bakit kasama pa ako?"
"Ipapakilala kita."
"Date niyo ata 'yon saka hindi ako sure kung ano oras kami makakauwi ni Nathan."
"Saan kayo pupunta??"
"Hindi ko pa rin alam kung gusto mo sa mga susunod na araw."
"Puwede rin kasi na banggit niya sa akin na kilala ka raw niya."
"Ako? Saan daw niya ako nakilala?"
"Sa YouTube."
"Really?"
"Oo, palagi niya pinapanuod mga vlog mo, idol na idol ka niya pagdating sa pag-vlo-vlog."
"Iiihhh, huwag kamo siya mag-alala magkakaroon kami ng meet and greet soon!"
"Matutuwa 'yon." Panandalian kami tumahimik sa pagkain. Until bumababa si Thalia na bagong gising. Nakasuot ito ng over sized na white T-shirt.
"Good morning." bati ko rito habang nagtitimpla ng kape.
"Maaga ka ba talaga bumabangon?" Usisa sa akin habang nakatingin sa ate niya.
"Sakto lang oero kung wala akong lakad tanghali ako bumabangon. Depende pa rin kasi sa mood ko."
"Eh 'yong dalawang Pir mo?" Sabat ni Ate Rizz.
"Si Agatha tingin ko nasa work na 'yon. Si Elaine baka mamaya pa bababa," luminga ako sa paligid, "Hindi pa ba bumaba si Glydel?"
"Iyong bata ba?"
"Oo maaga gumigising ang batang 'yon."
"Hindi ba pumapasok sa school?"
"Panghapon."
"Ah ito na pala, oh." tanaw ni ate sa hagdanan.
"Good morning," kaagad kong ibinigay ang gatas na timplado na.
"Salamat, Tita Princess." hindi mababakas ang antok sa mukha nito.
"Kumain ka na at pagkatapos magpasama ka sa Tita Thalia mo mag-Jogging." tanaw ko kay Thalia na tila gulat na gulat.
"Seryoso?" nakatingin kay Glydel na parang hindi makapaniwala.
"Seryoso." Nangingiti kong sambit.
"Sinanay po kasi ako ni mommy mag-Jogging tuwing umaga at least hindi man daw siya makapag-Jogging kahit ako na lang."
"You're so cute na bata!" Piga ni Thalia sa pisngi nito. Si Ate Rizz napapairap ayaw na ayaw kasi nito sa bata noon pa man.
"Salamat Tita Thalia."
"Oppss! Don't call me tita  bata pa ako ate na lang."
Natawa, "Sige po Ate Thalia."
"Good, huwag masyado damihan ang kain."
"Yes, ate."
Mukhang magkakasundo na itong dalawa mas mainam at least nasa lakwatsa man ako may Thalia na titingin-tingin sa kanya.
"Ah, Thalia."
"Oh?"
"Puwede humingi ng pabor?"
"Sure basta ba madali lang at kaya ko."
"Kaya mo at madali lang simula kasi noong nakipag-date ako sa eye catcher hindi ko nasusundo si Glydel..."
"Sa school? Sure! Gusto ko 'yan." Pumapalakpak pa sabay apir kay Glydel. "Lagi ko iniisip na sana may bata akong hatid-sundo sa school ang cool kasi feeling ko isa na akong ulirang ina."
"Ulirang ina? Iyan ba talaga pangarap mo maging isang ina? Ang ganda-ganda ng trabaho mo tapos..." Hindi na ituloy ni Ate Rizz dahil inirapan na siya ni Thalia.
"At least may pangarap akong magka-asawa at anak, eh ikaw?"
"Asawa puwede pa pero magka-anak?" Nakatingin kay Glydel. "Nevermind."
"Hoo, ewan ko sa iyo tara na nga Glydel mag-Jogging na tayo." sabay silang umakyat muli sa second floor.
"Ang mga bata istorbo lang 'yan sa mga gawain kapag nag-iisa ka walang magulo, at walang makulit."
"Pero ate ayaw mo talaga sa bata? Malay mo kapag nagka-anak ka mawala lahat ng inis mo."
"Tama ka riyan Princess," sabat ng isa namin boarder, "Noong dalaga pa raw ang mama ko ayaw na ayaw sa bata tapos simula ng ipagbuntis ako at ipanganak nagbago pananaw niya sa buhay."
"See kaya tingin ko magbabago pa pagka-ayaw mo sa mga bata." sabi ko.
"Eh kung magkaka-anak?" mataray niyang sabi.
"Bakit ate wala pa ba nangyayari sa inyo ng boyfriend mo?" sabat ng isa pang boarder ko.
"Wala pa saka bakit ko ibibigay ang bataan ko? Kasal na ba kami?"
"Ah kaya pala kapag kasi na experience mo na 'yan saka ka ma-eexcite magka-anak."
"Ganoon ba 'yon?" paniniguro ko rito.
"Sabi ni mama."
"Ganoon? Ibig sabihin kapag na experience ko na 'yong chukchak ma-e-excite akong magka-anak?" Nagtataka kong usisa.
"Siguro, bakit Ate Princess balak mo na ba ibigay 'yan sa isang nanliligaw sa iyo? Sino ba sasagutin mo sa apat? Kung ako sa iyo pipiliin ko si Anton sa tindig kasi niya mayaman at ang bango-bango."
"Pst, ayan ka na naman palihim mo pinagnanasaan ang manliligaw ko.".
"Si Anton lang naman! Ito nama kapag hindi mo sinagot 'yon akin na lang ha?"
"Ano? Ano 'yon ulam na kapag ayoko na ng lasa ibibigay ko na lang kung kanino?"
"Ay iba ka rin Ate Cess, ibig sabihin sosolohin mo lang? Grabe ka, mamahagi ka naman."
"Haha! Huwag mo nga ako pinagkakausap kumain ka na lang dahil anong oras na sigurado traffic ngayong araw."
Sabay-sabay kami lumingon sa pintuan dahil may kumakatok tumayo ang isa namin boarder para buksan ang pinto.
"Ate Princess! Ate Princess! May guwapo sa labas may dalang bulaklak at chocolate." na imagine ko mukha siyang aso na lawit ang dila dahil sa sobrang pagka-excite.
"Good morning, Prinsesa." Nakangiti ito papalapit sa kinaroroonan ko. Tumayo ako para lapitan.
"Ang aga mo kumain ka na ba?" kuha ko sa kanya ng bulaklak at chocolate ng iabot sa akin.
"Katatapos ko lang." nakatingin kay Ate Rizz, "Good morning."
"Morning kayo na magligpit nito." Paalam ni Ate Rizz sa mga kasama namin.
"Magbibihis pa lang ako." wika ko kay Nathan.
"Hihintayin na lang kita maaga pa naman saka sa office tayo pupunta."
"Ah doon tayo mag-de-date?"
"Puwede?" nahihiya nitong tanong. Siguro naman may kakaiba siyang inihanda sa office niya saka siguro hindi puro lang trabaho gagawin niya roon.
PAGKAPASOK pa lang namin sa building may mga bumabati sa kanyang mga empleyado. Siguro kilala siya rito o baka mataas ang ranggo pero pagkakaalam ko kasi isa siyang Wedding organizer baka naman ganito kalaki ang business niya kaya ganoon.
"Dapat pala nag-formal ako ng suot ano?" Sunod ko rito ng pumasok kami sa elevator. Sinuot ko lang naman kasi ang simpleng pants at black t-shirt. Ano ba kasi alam kong sa ganito kalaking building ang opisina niya.
"Walang problema sa suot mo ang problema 'yong iisipin nila sa iyo." seryoso. Oh my, ganito kaya siya ka-serious type kapag nasa trabaho?
"Matanong ko lang wedding organizer ka hindi ba?"
"Kapag may kasal na i-o-organize."
"So ito 'yong building ninyo? Ang laki ha?"
Saglit siyang natawa ipinasok nito ang magkabilang kamay sa bulsa habang nakatingin sa pinto ng elevator. Mongoloid.
"Company ito ni lolo kapag wala akong trabaho sa opisina nandito naman ako para patakbuhin ang ilang appointment niya."
"Ang taray ng lolo mo ano ba tungkulin niya rito? Empleyado rin ba?"
"President."
"Ng anong department?" Nakangisi niya akong tiningnan. "Bakit?"
"Kapag ba company ni lolo ito ibig sabihin empleyado siya? Of course, siya ang President ng buong kompanya."
Okay.
Slow.
Medyo pahiya ako.
Hindi ko na isip 'yon.
Tumahimik na lang ako bago bumakas ang elevator.
"Maupo ka na muna rito and after ko sa isang meeting saka tayo aalis." Pagkapasok namin sa opisina nito.
"Ha?" Maghihintay ako. Gaano naman kaya katagal 'yon? Hmm.
"Okay lang sa iyo maghintay?" lumapit sa akin.
"O-oo naman ako pa ba? Willing to wait." Yeah, lagi naman ganoon ang trabaho ko. Ang maghintay ng maghintay nasanay na ako maghintay sa lalaking nakalaan para sa akin.
"Good, saglit lang 'yon tatapusin ko kaagad dahil ayoko paghintayin ka kahit sanay ka naman doon." Napanganga ako sa tinuran niya. Ano 'to? Nababasa ang isip? May power? Haha.
Lumagpas na sa akin pero muling bumalik sa pagkakatingin.
"Babalik kaagad ako." I nodded bago maupo sa mabango at malambot na upuan.
Ang yaman talaga ng mga eye catchers lahat mga tagapagmana ng yaman mula sa magulang pero sa kanilang lahat sina Alex at Andrew ang hindi gaano okay ang istado ng buhay. Mayaman naman sila iyon nga lang hindi kasing level ng iba. Base kasi sa kuwento ng dati namin classmate, sina Alex at Andrew ay ulila ng lubos sa kanilang magulang. Noong pinanganak sila namatay ang mommy nila at mga tatlong araw pa lang yata sila naisisilang na aksidente ang daddy nila kaya lumaki sila sa kanilang papsy at mamsy na talaga naging close ko noon.
"Ma'am! Ma'am! Wala po si Sir Nathan nasa meeting po siya ngayon!" Isang babae, maganda, matangkad, balingkinitan, makinis ang balat ang tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng opisina ni Nate. Hinahabol siya ng isang babae na sa palagay ko siya ang secretary.
"Maghihintay ako." Mataray nitong balik. Ngunit hindi naiwasan nahagip niya ako ng tingin, "Sino 'to? May ibang bisita si Nathan?!"
"Eh ma'am kasabay po siya ni sir pagpasok." parang natatakot nitong tugon sa babae.
Kunot-noo lumapit sa akin medyo pamilyar ang mukha niya. Saan ko nga ba siya nakita? Artista ba ito?
"Sino ka? Bakit nandito ka sa opisina ni Nate?" taas-baba niyang tingin sa buo kong katawan.
"Ako si Princess kaibigan ni Nathan."
"Oh tapos? Anong ginagawa mo rito? Ang mga taong pumupunta rito ay mahalagang sa kanya. Sabihin mo, bago ka ba niyang girlfriend? Ikaw nga ba ang dahilan kung bakit niya ako hiniwalayan?!"
Oh my ghad.
Si Phoebe.
Ang girlfriend--este ex-girlfriend ni Nathan what the--kaya naman pala pamilyar sa akin.
"Bakit hindi ka makasagot?! Ikaw nga iyon ano?!"
"Ma'am, huwag po kayo gumawa ng gulo nasa kabilang room lang sina sir nakakahiya sa mga bisita namin." Awat ng babae.
"Ikaw ang babae niya!" Duro nito.
"Tama ka," nanlaki mata nito, "Babae ako pero hindi niya ako babae." Patol ko.
"What the hell?! Pilosopo? Ganyan na ba ang tipo ni Nathan walang pinag-aralan? And look your outfit parang na padaan lang."
"Hinihingi ko ba ang opinyon mo?" Sarkastikong wika ko pa.
"Lumayas ka rito lumabas ka kung ayaw mo ako mismo kakaladkad sa iyo palabas ng building."
"Si Nathan lang makagagawang paalisin ako since siya talaga nagpapasok sa akin." Kita kong nanggigil, naganda pa naman kaya lang magaspang ang ugali.
"Girlfriend niya ako!"
"Oh? Akala ko ba hiniwalayan ka na niya dahil sa ibang babae? Bakit tinatanggap mo pa rin na ikaw ang girlfriend? Alam mo, sayang ka maganda ka sana kaya lang kulang sa disiplina."
"Anong karapatan mo para pagsabihan ako ng masasakit na salita ha!" pabulyaw nito. Nakuhang lumabas ng sekretarya sa takot.
"Kung sa karapatan wala talaga pero ipinagtatanggol ko lang ang aking sarili."
"Ang kapal ng mukha mo!" hinila niya braso ko at ito rin naging dahilan para mawala sa magandang mood ang buo kong katawan. Ayoko sa lahat hinahawak-hawakan ako ng tao lalo kung unang kita pa lang namin.
"Bitiwan mo ko." Banta ko.
"Eh sa ayoko!"
"Isa,"
"Bakit anong gagawin mo?" ngisi nito.
"Wala." pilit kong huwag gumawa ng iskandalo.
"Hindi ka kagandahan." irap nito sabay tulak.
"Ikaw maganda ka."
She crossed armed, "Alam ko so maiinggit ka na?"
"Dapat nga ba kainggitan ang ganda mo?"
"And why not?"
"At bakit nga ba hindi?" Balik ko sa tanong nito.
"Landi mo mang-aagaw."
"First of all hindi ako malandi. Second, wala akong inagaw and third, huwag ka magalit sa akin dahil tayo close."
"Yeah, hindi talaga tayo close dahil ang mga hitsura mo at gayakan mo hindi ko bet, baduy and so landi."
"Bawiin mo 'yang sinabi mo." Nagtitimpi lang ako, eh.
"Cheap and malandi."
"Kapag hindi mo binawi 'yang sinabi mo tatama itong kamao ko sa mukha mo." Tinawanan lang ako, "Akala mo ba nagbibiro lang ako?"
"Nagbibiro ka man o hindi who cares!" Otomatiko kumuyom ang kamao ko, "Ano? Suntukin mo ako."
"Baka umiyak ka kapag ginawa ko."
"Eh di umiyak malalagot ka naman kay Nathan!"
"Talaga?"
"Suntukin mo ko."
"Huwag mo ako bigyan ng dahilan para saktan ka."
"Magaling ka lang sa salita kulang na kulang sa gawa." Matapos niyang sabihin 'yon kaagad kong pinatama ang kamao ko sa mukha niya. Nakakagigil. Kung hindi pa dumating si Nathan baka basag mukha nito.
"Fvck!" naghuhurementado nitong ngitngit. "Ang sakit! Nakita mo ginawa sa akin ng babae mo ha Nathan! Sinaktan niya ko!"
Tahimik kaming pinagmasdan ni Nate pagkatapos hinawakan si Phoebe sa kamay na tila galit.
"Anong ginagawa mo rito? Sinabi ko na sa iyo hindi ba tapos na tayo."
"No way!"
"Wala ka nang magagawa ayoko na sa iyo."
Tinuro ako, "At dahil sa kanya kaya ayaw mo na? Ipagpapalit mo ako sa isang cheap at malanding gaya niya!"
"Huwag mo pagsalitaan ang babaeng mahal ko!" gigil niyang hinatak ang babae "Tanggapin mo na lang sana wala na tayo. Hindi na tayo babalik sa dati dahil ayoko na."
"Ganoon lang 'yon na kapag ayaw mo na ayaw mo na? Pagkatapos ng lahat? After kitang ipaglaban sa daddy ko saka mo ako iiwan ng dahil sa pesteng babae na 'yan. Hindi ko nga alam kung saan mo na pulot 'yan eh tapos...iiwan mo ako sa sandali mo lang nakilala!"
"Wala kang alam kaya umalis ka na."
"Hindi ako aalis."
"Tumawag ka ng guard." Lingon ni Nate sa sekretarya nito.
"Opo." Nagmamadali itong lumabas.
"Gagawin mo sa akin 'to? Nathan, minahal kita ikaw ang buhay ko ikamamatay ko kung hindi ka mapupunta sa akin. Nangako ka na magpapakasal tayo, nangako ka."
"Sorry, hindi ko na matutupad ang mga pangako ko sa iyo." Nakatanggap ito ng sampal mula sa babae.
"Nangako ka pa kung hindi mo rin tutuparin. Paano mo nagagawa sa akin ito ha Nate? Saan ba ako nagkulang eh mas hamak na may dating ako sa babae mo!" Supalpal sa akin.
"Simple lang siya."
"At ako? Ako ba akala mo sa akin pakawala?"
"No Phoebe please...huwag dito. Kung gusto mo ng maayos na hiwalayan huwag tayo mandamay ng ibang tao." Pilit hinahawakan nito ang kamay pero umiiwas si Phoebe.
"Huwag mandamay ng iba? Siya nga dahilan kung bakit ka nanlamig. Siya ang dahilan kung bakit iniwan mo ako ni hindi mo man lang sinabi sa akin ang buong dahilan na may bago ka na."
"Wala akong bagong girlfriend nanliligaw pa lang ako sa kanya at kung nagkataon sagutin niya ako ay doon pa lang ako magkakaroon ng bagong nobya."
"Damn. Ano ba dapat kong gawin para lang bumalik ka ha? Napaka imposible naman na kaagad mo siyang minahal. Tandaan mo, umabot tayo ng maraming taon tapos sa isang gaya niya--hindi ko matatanggap."
"Sir Nate..." Tawag ng isang guard. Bale dalawa itong pumasok sa loob.
"Ilabas niyo muna si Ma'am Phoebe niyo." tumalikod ito saka humarap sa akin.
"You can't do it to me alam kong may dahilan ka bakit mo ginagawa ito," hinawakan siya ng dalawang guard sa magkabilang braso, "Bitiwan niyo ako!" Pero mapilit ang dalawa na palabasin si Phoebe.
"Gagawin ko ang lahat bumalik ka lang sa akin! Humanda ka! Humanda ka!" Kaagad silang nawala sa loob ng room kami na lang ni Nate ang natira.
Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat.
"Are you okay?"
"Oo at hindi ako nasaktan pero siya---"
"Ssh...huwag mo alalahanin 'yon." Pinaupo ako sa upuan kahit nakahawak pa rin sa balikat ko.
"Pasensya ka na kung unang date natin dinala kita rito tapos--aawayin ka pa ni Phoebe."
"Nate..." Nag-aalala kong tawag.
"Hmm?"
"Hindi mo naman kailangan gawin ito eh kung mahal mo pa siya balikan mo huwag mo i-pretend na ako ang mahal mo."
Tumayo ito na may gigil sa labi.
"Ikaw na ang mahal ko. Iniwan ko siya dahil pagod na ako and noon pa lang ikaw na gusto ko."
"Pero Nate may nasasaktan na ibang tao. Kung hindi ka okay puwede naman kahit ihinto mo na panliligaw."
"Ayoko," humarap sa malaking painting, "Ayoko ng malayo sa iyo. Noon napipigilan ko pa ang nararamdaman ko pero this time ayokong pigilan lalo ngayon nasa tamang edad na tayo."
"Paano tayo magiging masaya kung may taong nasasaktan?" Pinasadahan ako ng tingin, "Kung sakali man ikaw ang piliin ko magiging masaya kaya tayo kung may isang taong nag-su-suffer?"
"Bago pa mangyari na maging tayo sisiguraduhin ko naman wala siyang habol." Hindi na lang ako kumibo. At mas mainam na 'yon. Sila lang ang mas nagkakaunawaan dahil kilala nila ang isa't-isa.
KUMAIN kami ng lunch sa office nito and after 'nun bumalik siya sa trabaho. At ako, heto tahimik lang sa isang sulok sobrang nakaka-inip pala pumasok sa malaking kompanya. Walang maingay.
"Ano ba dream wedding mo?" Pagbasak nito sa katahimikan. Nananatili siya sa kanyang upuan.
"Simple lang, gsto kong ikasal sa probinsya."
"Province?"
"Oo ni mommy kapag daw after ng kasal may traditional sa province nila na money dance."
"Money dance? Sasayaw sila tapos bibigyan ng pera?"
"Parang ganoon na nga pero ang magsasabit ng pera sa gown ng bride ang kamag-anak ng lalaki habang ang kamag-anak ng babae magsasabit sa suot ng groom."
"Hindi ba nakakahiya 'yon?"
"Traditional 'yon Nathan kung baga ang ilan sa gumagawa 'nun panimula nila sa bagong buhay. May umaabot pa ng hundred thousand kung may kaya pareho ang mga angkan ng ikinasal."
"Ibig sabihin kapag kinasal tayo sa probinsya ninyo?" Namula ako sa tinuran nito. "Kailangan mahabang wedding gown ang suot mo 'nun para maubos pera ng kamag-anak ko haha."
"Malabong maubos eh ang yaman niyo nga."
"Pero kapag tayo ang ikasal sa huli mahabang-mahabang gown ang ipapagawa ko sa iyo."
"Hanggang saan?"
"Labas ng simbahan."
"Hindi ko naman sinabi sa simbahan gusto kong ikasal."
"Sa beach? Garden?"
"Sa kapilya."
"Kapilya sa probinsya ninyo?"
"Oo pero hindi sa katolikong simbahan o kapilya kundi sa kapilya ng Iglesia Ni Cristo."
"Iglesia Ni Cristo? Not familiar."
"Malalaman mo rin soon."
"Eh bakit doon? Iglesia ka ba?"
"Katoliko kaya lang noong bata kasi ako isinama ako ni mommy at daddy sa kapilya nila para sumamba. Mga ilang beses na yata 'yon tapos may kamag-anak sila na doon kinasal mismo iba kasi 'yong feeling ko noon."
"May kakaiba ba?"
"Oo, ibang-iba sa mga kasal sa katoliko."
"At ano naman 'yon?"
"Una, sa bibliya talaga binabasa ng Ministro ang mga dapat malaman ng mag-asawa tapos higit pa sa nalaman kong libre lang pagpapakasal sa Iglesia."
"Libre? Walang babayaran??"
"Wala as in wala."
"Hindi babayaran ang Ministrong magkakasal? Kahit 'yong pagdarausan ng seremonya?"
"Wala. Kumbaga bibigyan mo ang mga mang-aawit ng food nila kumbaga pagpapasalamat at ito pa nga nalaman ko napaka sarap sa pakiramdam ang mga inaawit nila sa simula hanggang huli ng kasal."
"Mukhang hook na hook ka sa Iglesia Ni Cristo ah?"
"Hanggang-hangang sobra."
"Oh sige, sa Kapilya ng Iglesia Ni Cristo tayo ikakasal." Kinikilig kong tinanaw kung seryoso ba ito sa mga sinasabi. "Maiba tayo ng usapan."
"Ano?"
"After ko nitong panliligaw si Alex na susunod."
Correction Andrew not Alex.
"Oh bakit?"
"Hindi mo ba na isip magiging issue sa amin ito ng best friend ko?"
"Hmm, iniisip kaya lang baka sabihin niya may kinikilingan ako hindi ba?"
"Pero hindi ko gusto maging kaagaw si Alex lalo sa isang babae."
"Paano pala kung isa sa inyo napili ko ibig sabihin din ba nito friendship over na kayo??"
"Depende kung ibibigay ka niya sa akin."
"Paano kung hindi siya pumayag?"
"Alam ni Alex kung gaano kita kagusto kaya nga ako nagtataka kung bakit nakuha niyang manligaw sa iyo kahit alam niya ang totoong nararamdaman ko for you."
"Alam man niya o hindi kung gusto niya akong ligawan wala naman sigurong masama 'ron di ba? Kumbaga paligsahan kung sino mapipili siya ang magwawagi."
"Malaki ba chance na si Alex ang piliin mo sa amin apat?" Natigilan ako. Kung si Alex lang naman hindi ko ito pipiliin parang magkapatid na kami 'nun.
"No comment muna ayoko magsalita ng tapos."
Sa hitsura ng kanyang mukha ay punong-puno ito ng insecurity hindi ito basta patatalo sa kaibigan lalo kung pag-ibig na pag-uusapan.