“ฉันอะนะ เพิ่งได้ข่าวจากรุ่นพี่ปีสาม ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเสือผู้หญิง ดีกรีไม่ธรรมดาเป็นถึงลูกชายเจ้าของธุรกิจใหญ่โต ชื่อว่าเทวทิณณ์ ประวัติเรื่องผู้หญิงโชกโชนไม่น้อยเลยล่ะ แต่ก็ไม่แปลกหรอก หน้าตาหล่อขาว สูงยาวเกาหลีซะขนาดนั้น ผู้หญิงไหน ๆ ก็วิ่งเข้าหาทั้งนั้นแหละ ได้ข่าวว่ามีค่ายหนังติดต่อให้ไปเป็นนักแสดงด้วยแต่พี่เขาปฏิเสธ อย่างว่าแหละ...เรียนปีสุดท้ายแล้ว ปีหน้าก็ต้องกลับไปทำธุรกิจต่อจากที่บ้าน ใครจะรับเล่นให้เหนื่อย” แววดาวพูดจบ จึงหันมายังเพื่อนรัก“ฟังฉันอยู่ไหมเนี่ย”“ฮะ” พิมพ์มาดาเงยหน้า ละจากมือถือแล้วตอบรับด้วยสายตาว่างเปล่า“เวร...ฉันพูดคนเดียวเหรอนี่” แววดาวเหลือบตาขึ้นอย่างหน่ายใจ“ฉันมีธุระด่วนอะ เธอขึ้นเรียนก่อนนะ ฉันจะไปหาพี่กันต์”“เดี๋ยวดิ” ยังไม่ทันที่แววดาวจะเอ่ยห้าม ร่างของพิมพ์มาดาก็รีบวิ่งออกไปในทันที สองเท้าเล็กของหญิงสาวมุ่งตรงมายังชนกันต์ ด้วยความรีบร้อนของเธอ ทำให้สะดุดขาตัวเองล้มลง“อ๊ะ..นั่น...” เสียงของปุยนุ่นที่นั่งอยู่ในรถของเทวทิณณ์ กำลังขับผ่านไปช้า ๆ“อะไรเหรอ” ชายหนุ่มหันมาถาม ก่อนที่นักแสดงสาวจะ ชี้ให้เขาดูนักศึกษาหญิงคนหนึ่ง ที่ค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้น แล้วปัดเศษฝุ่นตามตัวออก หลังจากเธอล้มลงอย่างไม่ตั้งใจ“น้องผู้หญิงคนนั้นค่ะ เธอพึ่งขอถ่ายรูปกับฉันไป หน้าตาน่ารักดี แต่ซุ่มซ่ามอยู่เหมือนกัน” ชายหนุ่มทำได้แต่เลื่อนสายตามองดูนักศึกษาสาวคนนั้นผ่าน ๆ แล้วไม่สนใจอะไรเท่าใดนัก ก่อนที่พิมพ์มาดาจะรีบวิ่งไปหาชนกันต์ เพื่อถามถึงพ่อกับแม่ที่ย้ายไปอาศัยอยู่เมืองนอก“พี่กันต์คะ” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่ม ก่อนเขาจะหันมาพร้อมกับเอกสารบางอย่างในมือ“ป้านารีส่งข่าวมาแล้วนะ ว่าตอนนี้หาที่พักในจีนได้แล้ว เห็นบอกว่า มีเพื่อนที่รู้จัก แนะนำช่องทางทำเงินได้บ้าง ฝากบอกเธอว่าไม่ต้องเป็นห่วงแหละ”“ประเทศจีนเหรอคะ พ่อกับแม่มีเพื่อนคนจีนด้วยเหรอ ไม่เห็นเคยบอกเลย” พิมพ์มาดาทบทวนอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่ชนกันต์จะเผยพิรุธออกมาเล็กน้อย แล้วข่มเสียงเข้ม“ก็อาจจะเป็นคู่ค้าเก่า ที่เคยทำธุรกิจกันมาก่อนหรือเปล่า พ่อกับแม่เธอ เขาก็ต้องมีเพื่อนต่างชาติบ้างแหละน่า”“แล้วพิมพ์จะติดต่อพ่อกับแม่ยังไงคะ” หญิงสาวเลิกคิ้วถามด้วยความดีใจ ทว่าเมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายทำให้พิมพ์มาดา ค่อย ๆ ย่างเท้าเข้าไปหาช้า ๆ“ว่าไงคะพี่กันต์”“พ่อกับแม่เธอฝากมาบอก ว่าไม่อยากให้เธอต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขา เขาอยากให้เธอตั้งใจเรียน จบมาจะได้มีงานดี ๆ ทำ เขาฝากบอกมาแค่นี้” ทว่าสีหน้าของพิมพ์มาดาแสดงความผิดหวังออกมาอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่ชนกันต์จะเบี่ยงตัวมายังโต๊ะหินที่ตั้งอยู่“ช่วยมาเซ็นเอกสารหน่อยสิ”“เอกสารอะไรคะ” หญิงสาวเตรียมจะหยิบมาอ่าน ก่อนที่ชนกันต์จะชักมือกลับ“ไม่ต้องเสียเวลาอ่านหรอก พี่มีธุระต้องไปทำต่อ เป็นเอกสารมอบอำนาจชำระหนี้บางส่วน ที่พ่อกับแม่เธอค้างไว้ แต่จำนวนเงินไม่มากเท่าไหร่ เดี๋ยวที่บ้านพี่จัดการให้ อ่อแล้วเรื่องที่ผ่านมา ถ้าพี่เคยทำกิริยาไม่ดีกับเธอไว้ ก็ขอโทษด้วยนะ รีบเซ็นเถอะ พี่จะรีบไป” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ แล้วยัดเอกสารพลางเอามือบังเนื้อหาสำคัญไว้ ก่อนที่พิมพ์มาดาจะหลวมตัวเซ็นเอกสารสำคัญนั้นไปด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจ ก่อนที่เขาจะรีบเก็บเอกสารนั้นกลับไปทันที“พี่ไปก่อนนะ”“พี่กันต์คะ” หญิงสาวเอ่ยเรียกเขา พร้อมกับร่างสูงของชนกันต์จะค่อย ๆ หันกลับมา“พิมพ์ฝากคิดถึงพ่อกับแม่ด้วยนะคะ ฝากบอกพวกเขาด้วยว่า พิมพ์รักพวกเขามากที่สุดในโลก พิมพ์สัญญาว่าจะตั้งใจเรียนค่ะ” ชนกันต์พยักหน้ารับแบบไม่ใส่ใจนัก“เดี๋ยวบอกให้ละกัน” เขาพูด พร้อมกับเบี่ยงตัวก้าวเท้าเดินจากไป“ยัยเด็กซื่อบื้อ...จะให้ฉันไปบอกที่ไหนได้ล่ะ” เขาพูดขณะเลื่อนรถออก แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเอกสารมอบอำนาจเอาเงินประกันจำนวนสี่ล้านบาท ที่ผู้เป็นป้ายอมสละชีวิตเพื่อลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอ“ส่วนแบ่งผมล่ะพ่อ” ชายหนุ่มเอ่ยทวงหลังจากได้เงินก้อนใหญ่นั้นมาครอบครอง“ส่วนแบ่งอะไร” ชัชพลเอ่ยถาม“อ้าว เงินตั้งสี่ล้าน พ่อจะไม่ให้ผมบ้างเลยเหรอ”“ให้ไปเถอะคุณ ถ้าไม่ให้เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีก อย่าลืมว่าความลับทั้งหมดก็อยู่ที่ลูกคุณนั่นล่ะ” หลังจากภรรยาของเขาพูดขึ้น ชนกันต์จึงทำท่าแบมืออย่างไม่รู้สึกผิด“ห้าหมื่นก็พอ”“อะไรกันพ่อ เงินสี่ล้าน แต่ให้ผมห้าหมื่น น้อยไปเปล่า”“แสนหนึ่งค่ะ ให้ลูกคุณไป ฉันให้ได้เท่านี้ อย่าลืมว่าเงินเกือบทั้งหมดต้องเอาไปใช้หนี้ และมีค่าใช้จ่ายอีกเยอะ ไหนจะค่ากิน ค่าอยู่ ค่าจิปาถะ แล้วจำไว้นะ ว่าปิดปากตัวเองให้สนิท ไม่งั้นได้ไปนอนในคุกกันหมดทุกคนแน่” ญาธิดาชี้หน้ามายังชายหนุ่ม ก่อนที่เสียงเตือนข้อความ เงินเข้าจะดังขึ้น“ขอบคุณครับพ่อ” เขาตอบรับเมื่อยอดเงินเข้าตามจำนวน ก่อนจะเบี่ยงตัวออกจากบ้านมา“ฉันล่ะเบื่อลูกคุณนัก ทำตัวไม่ได้เรื่องไปวัน ๆ”“ก็ไหนคุณบอกว่ารับลูกผมได้ไง มากลับคำตอนนี้ ก็ช่วยไม่ได้แล้วล่ะ” เขาพูดจบ ก็เบี่ยงตัวเดินจากไป ปล่อยให้ญาธิดาครุ่นคิดถึงแผนการต่าง ๆ ที่จะบีบให้พิมพ์มาดาออกจากบ้าน“คุณท่านครับ นี่ข่าวคุณเทวทิณณ์ครับ” คนของฉัตรภพ ประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ เลื่อนมองข่าวของดาราสาวนามว่า ปุยนุ่น เดินควงอยู่กับลูกชายจอมดื้อของเขาในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งด้วยท่าทางสนิทสนม
พ้่ะสีว้าพืไ่พสถนะ
2d
0สนุกมากครับอ่านเผลินดีครับ
4d
0👍🏻👍🏻
5d
0Lihat Semua