Party is not a party kung walang guest.
Ang ang mga guest na tinutukoy ko as of now ay mga kasosyo nila Mommy at Daddy sa negosyo at pulitika. Kabi kabilang batian ang naganap nang sandaling naglalakad na ako pababa ng hagdan kasama si Mommy at ang iba pang katulong na parang kanina lang ay kasama sa pag aayos sa akin at sa itsura ko.
This is my eighteenth birthday at expected ko na talaga na maraming bisita. Hindi man ito yung mga bisitang ine-expect ko dahil halos karamihan sa kanila ay matatanda na at alam kong kasama lang sa trabaho nila Daddy.
I'm not allowed to invite my friends dahil halos lahat sa kanila ay mga nasa payak lang ang pamumuhay di tulad ko na nasa above average.. pwera na lang siguro sa isa.
Hindi naman ako mapili sa kaibigan gaya ng inaasahan ng iba, sadyang spoiled at laki lang ako sa luho kaya naman walang naglalakas ng loob na makipaglapit sa akin. Well, maliban na lang sa mga nauna kong kaibigan na basa na yata ang ugali ko magmula sa loob hanggang sa labas kung nasaan man ako naroroon.
Maraming nagkikimkim ng galit sa 'kin dahil naiinggit sila. Halos lahat kasi ng tao sa amin ay paborito ako kahit na medyo may kasamaan ang ugali ko. May iba naman na lihim akong hinahangaan ngunit ako na ang kusang umiiwas dahil naniniwala ako na hindi lahat ng taong nakapalibot sa akin ay totoo. May ilang nagpapanggap lang at mas lalong may ilang makikipagkaibigan lang sa akin upang makuha kung ano man ang hinahangad at lihim nilang ginugusto. Naniniwala kasi sila na makukuha nila ang lahat kung… kung nasa tabi nila ako at handang sumuporta sa kung ano mang gusto nila.
Minsan na akong nagkaroon ng kaibigan na tinuring ko na ring kapatid pero bandang huli.. hinostage ako ng daddy niya.
I still remember the dark days kung saan nasa kamay nila ako at paunti unting pinapahirapan. Tanda ko pa kung anong klase ng danyos ang hinihingi nila sa daddy ko kapalit ng kalayaan ko pero bandang huli ay nagawan naman ng paraan. Mabuti na lang at may kaisa isang taong naglakas ng loob na iligtas ako mula sa mga kamay nila kahit na naging sanhi pa ito ng pagkakabaril niya sa tagiliran.
Ni hindi ko man lang siya nagawang pasalamatan bilang kapalit man lang sa pagliligtas sa akin nung mga panahong nasa panganib pa ang buhay ko.
After that incident, hindi ko na nakita pa ang bakas ng lalaking iyon. Ni hindi ko na nga magawang tandaan ang mukha niya… pero natatandaan ko ang maliit na tattoo nito sa daliri na hugis araw.
"Happy Birthday, Bella." Kabi kabilaang bati ng mga nakakasalubong namin pababa.
Isang matamis na ngiti ang iginagawad ko sa bawat isa ngunit nararamdaman ko ang siko ni Mommy sa tagiliran ko na agad ko namang nakukuha.
Pagkatapos ng matamis na ngiting iyon ay mabilis na ring malulusaw ang pagkakangiti ko sa tueing malalagpasan ko silang lahat.
"Always wear your elegant side, Isabella. Wag mong ipakita ang sweetness mo sa iba," muling paalala ni Mommy.
Nye nye.
Kaya wala akong halos nagiging kaibigan dahil kailangang palaging mataas ang tingin ko sa sarili gaya ng sinasabi ni Mommy ngayon. Nakakaurat. Paulit ulit na lang ang ganitong set up.
Marami pang bumabati sa akin ngunit di gaya kanina na nginingitian ko sila ay malaya ko na lang silang nilalagpasan. Tila ba hangin na lang kung ituring ang presensya nila ngayon.
"Attitude," rinig kong sambit ng isa na lihim kong ikinangisi.
So what kung attitude ako?
Binalak ko sanang balikan ang matandang nagsabi no'n ngunit naramdaman ko na ang palad ni Mommy na lumapat sa likod ko upang igiya na ako sa garden kung nasaan ang main event ng celebration ko.
Our garden was wide enough to accomodate this kind of fucking event.
Hindi na rin ako magtataka kung walang naiwan sa labas dahil halos lahat ng nakatanggap ng imbitasyon ay naririto sa loob at nag eenjoy na sa party ko.
I was busy roaming around para hanapin at kamustahin ang kaisa isa sa mga kaibigan ko na nakarating sa party ko at kung naririto na nga ba siya?
Sa paulit ulit kong pag ikot ng tingin ay hindi ko man lang nakita o nahanap ang bakas niya kaya di kalaunan ay nanatili na lang rin ako sa paglalakad kung saan kami patungo ni Mommy.
Maraming may kinalaman sa negosyo at pulitika ang dumalo or I must say na, halos lahat ng imbitado sa party ko ay mga kasali sa business ni Daddy at ng tumatakbong nanay ko sa pulitika. Halos lahat nga ay sila na lang ang naroroon.
Mas marami pa ang bisita ng mga magulang kaysa sa celebrant ng punyetang birthday party na ito.
Kung hindi nga lang ako nakagown ay baka iisipin na ng lahat na dumalo sila sa isang convention center kung saan pag uusapan nila lahat ng mga desisyon at batas na napagkasunduan nila.
Nakakatawa lang.
Like what I've said a while ago, naka banned lahat ng friends ko na may payak na pamumuhay. I mean, hindi naman sila mahirap pero wala sila sa kalingkingan ng standard ng mga magulang ko para makatapak man lang sa bakuran ng bahay namin.
Like, hello?
Pwede ko bang malaman kung sinong celebrant ngayong araw? Birthday party ba ito o event para sa pagtakbo bilang senador?
Lumipat ang titig ko sa gilid ng gate nang makaramdam ako ng isang presensya ng tao na tila ba nakatitig sa banda ko. Ilang sandali ko pang pinagmasdan kung may tao nga ba at nang sandaling makakita nga ako ng bulto ng taong nakatitig sa gawi ko ay hindi man lang ako nakaramdam ng pangamba.
Dahil nga sa walang imbitasyon ang mga kaibigan ko, napaka imposible rin naman na pumunta pa sila rito upang magbaka sakali dahil alam kong sa sarili kong hindi pa rin sila papayagang magtungo dito upang makapasok.
"May tao ba doon?" tanong ko sa sarili ko habang pinagmamasdan ang tagong parte na iyon.