logo text
Tambahkan
logo
logo-text

Unduh buku ini di dalam aplikasi

Bab 5 Ikaapat na Yugto - Tahan Na

"Tahan na, mahal ko
Di na magbabago
Ang pag-ibig sa iyo
Nandito lang ako
Nandito lang ako"
- Tahan Na by Jason Marvin
**************************************
" Ahhhhhhhhhhh! Nakakainissssssssssss!" Sigaw ko. Nakakagigil yung Bakekang nayun! Yung babaeng yun. Ang tapang ha!
"Chill lang Pre! Wag ka masyadong magpa-apekto sa girl na yun. Iniisip mo talaga siya no? Sus, baka siya na ang Prinsesa mo! Ahahahhaah!"
" Hanep karin Bryan no! Wala akong pake sa Bakekang nayun! Sadyang nakakabwiset lang talaga siya! Badtrip ako sa Trevor na yun pati ba naman sa babaeng yun! " binatukan ko siya. Loko talaga tong mga utol ko eh. Imbis na tulungan ako kong paano ko gagantihan yung babae na yun, inaasar pa ako!
Hmm. Akala ni Miss Tapang! Uurungan ko siya. Hindi niya ako kilala. Tss, better watch out! Parang Santa Claus is coming to Town lang!
Pumunta ako sa Office ng Faculty, hinanap ko ang pagkakakilanlan ng bakekang na yun. Nahanap naman siya.
Name: Miranda, Faith Liberty Guerrero
Birthday: March 30, 1998
BS in Commerce in Business Management
Well, ang ganda ng name niya. Faith, di ngalang bagay sa ugali niyang magaspang pa sa Sand Paper! Pero, parang pamilya yung name niya sa akin, nagkita naba kami noon? Tss, imposible naman yun.
Tapos, scholar lang naman siya dito. Kaya pala she looks like a poor girl, bagay pala talaga sa kaniya ang pagiging basura.
Miss Faith Bakekang Tapang, wait for my revenge!
KRING! KRING! KRING!
SUNSHINE
Calling
"Hello Kuya! Kuya! I miss you! I'm home na! Nasaan ka? Hehe!"
"Hi My Little Sunshine! I miss you too! Nasa school pa ako eh! I'm glad you're here na. Miss na miss kita. Hang-out tayo mamaya. Promise my Princess. Malakas ka kay Kuya eh!"
" Yehey! Sige Kuya! Hihintayin kita! Love you! Ingat ka Kuya!"
"Love you too! Bye!"
" Bye!"
Call Ended
Salamat naman at nandito na ang pinakamamahal kong kapatid, si Sunshine. Masaya ako dahil naakuwi na ang munting prinsesa ko. Hays, matagal na kaming di nagkita. Since umalis sya papuntang US to, get over about her worst nightmare in her life.
Everytime na naaalala ko ang nangyari sa kanya, i feel anger. Kung gaano kalala yung naranasan niya. She's 17 years old back then, when someone raped her.
Yung best friend nya na pinagkakatiwalaan niya, because of liquor, napagsamantalahan niya ang kapatid ko. Im 20 years old on that time.
Tawag ako nang tawag sa kanya nung time na yun, at nang sinagot niya, she asks for help, she's crying, doon ko napagtantong, kapatid ko ang kahinaan ko. Pinuntahan ko siya, nanlumo ako sa nadatnan ko, she's crying her heart out and wala siyang saplot, she's only lying on a couch, wala siyang malay. Halos maiyak na ako sa nangyari sa kanya. Nung time na yun, dinala ko sya sa hospital. I cry hard, nung wala siyang malay. Sinisi ko sarili ko. Di ko sya naprotektahan. It supposed to be my responsibility, to protect her. Pero di ko nagawa.
Nung malaman nina Mom and Dad, sinisi nila ako. Wala daw akong kwentang kapatid dahil di ko na protektahan at nabantayan nang maayos ang kapatid ko. Since minor pa ang best friend niya, nakalaya ito pero pagtuntung niya nang 18, ipakukulong siya.
When Sunshine know about what our parents said to me, she said Sorry. Kasi daw ako pa ang naagrabyado at sinisi sa nangyari. I hugged her, sabi ko it's fine.
Siya lang ang babaeng mahal ko, because she's my strength, she's my princess and sister. I treasure her and love her as much as i can do. I promise to ger and to myself na poproktehan ko siya.
Dinala siya nina Mommy and Daddy sa US. Then, nung time nayun doon nagsimulang maging miserable ang buhay ko. Nilayo nila sa akin ang kapatid ko. Siya lang kasama ko since wala sila parati. Grabe ang galit nila sa akin that time. Until now, sinisisi ko parin sarili ko.
Nawala ako sa mga iniisip ko nung nakita kong naglalakad si Bakekang este si Faith, mukhang may kinakausap sa phone, haha, yung phone nya keypad pa, tiempos anyos pa ata. Pero dahil chismoso ako kahit wala akong pakialam, pinakinggan ko ang pinag-uusapan nila. Malapit siya sakin at nasa likod niya lang ako. Di niya ata alam na may nakikinig.
Kinikilig pa siya, tuwang-tuwa pa. May boyfriend to? Aba, kay malas naman ng lalaking yun. Di alam ang demonyong nakatago sa loob ng Bakekang niyang girlfriend.
"Hi Darling! Good afternoon rin, kamusta ang baby ko? Hindi naman ako busy eh! Papunta lang ako sa classroom ko, bakit?" Ayy! Darling at Baby? Ang baboyyyyy! Tuwang-tuwa si Bakekang! Grabe!
" Naku, love love talaga kita Baby ko! Sige mamaya bago ako pumasok sa patahian, date tayong dalawa ha. Iwan natin si Kyle. Hayaan muna ang mokong nayun!" Huwattt! Two-timer ata si Inday! Lah! Ganda niya. Pinagpalit nya si Kyle kay Darling Baby nya. Ganda lang?
"Love you too! Darling! Mwah!" Natahimik ako bigla. Di ko alam kung ano tong nararamdamam ko. Malungkot na parang may halong galit. Di ko alam kung normal paba to sa akin. This girl make me insane. Pero napangiti nalang ako, kung sino man ang mahal ng babaeng to, maswerte sya, matapang at palaban. Shocks! Bakit ko sinabi yun? Diba dapat galit ako sa kanya pero yung nasulyapan ko siyang nakangiti nang malapad at masaya, napapangiti ako. Ano ba ang gayuma na pinahithit sa akin ng Bakekang nato? Tss. Bahala na!
************************************
Finally, natapos rin ang last subject ko! Makakauwi na rin ako, excited na akong makita si Sunshine! Namiss ko talaga siya. 1 year kasi kaming di nagkita.
Papunta na ako nang parking lot, nang makita ko si Trevor. Palinga-linga siya at parang may sinusundan. Sino kaya? May binabalak ba sya? Parang may kung anong pwersa ang humahatak at nagtutulak sa akin na sundan ang mokong nayun.
Sinundan ko siya, may kausap siyang babae, di ko masyado maaninag ang mukha dahil medyo madilim na. Ang ipinagtataka ko, parang napipilitan pa ang babae na sumama sa kanya. Teka teka, parang pamilyar sa akin yung girl na to! Wait, sandali lang, gosh! Omyghad! Ehemm! Nababakla ako!
Si... Si Bakekang Tapang bayun este si Faith bayun! Siya nga!
"Hi Miss, nagkita ulit tayo. Sabi ko sayo kanina, pwede bang makipagkaibigan sayo pero, matigas ka. You're pretty naman, may itsura, kulang kalang sa ayos. Palalambutin kita ngayon, Faith" Huwat! Ano daw? Anong gustong gawin nang hayop nato! Masama kutob ko dito ah!
"Huy! Bitawan mo ako" Hala anong ginagawa niya kay Bakekang? May binabalak batong timawa nato? Nakikita ko ang mukha ni Faith, natatakot siya. Yung takot na takot. Gusto ko siyang tulungan pero parang may pumipigil sa akin na di maglakad.
"Ang babaeng gaya mong kasing-tigas ng bato ang ugali at puso, ay palalambutin lang ng paraan nato. Let me enter your wonderful world, Faith." Anong! Wag naman. Nag-igting ang panga ko dahil sa mga nasasaksihan ko ngayon. Di ko na kaya! Tutulungan ko na siya.
"Uyy, ang bastos mo, ano ba, bitawan mo ako" Nagpupumiglas siya, di na niya gusto ang ginagawa nang hayop na yun. Pero, itong bagay na ginawa niya ang mas lalong nagpapainit ng dugo ko.
Hinalikan niya sa leeg si Faith! May balak talaga siyang pagsamantalahan tong babaeng to! Naalala ko ang nangyari sa kapatid ko. Oo, di ko sya kaano-ano pero konsensiya ko ang umuusig sa akin ngayon.
"Please, wag mong gawin to, maawa ka sa akin." Hindi ko kayang makita ang pag-iyak niya. Nasasaktan na siya. Pwersahan siyang hinahawakan ni Trevor, sira na rin yung manipis niyang damit, parlti skirt niya, nasira na. Kita na ang lahat. Umiiyak na sya. Humihingi ng tulong. Wala na akong pakundang sumugod at pinaulanan ng isang malaking suntok, na kahit kailan ay hindi nagawa sa tanang buhay ko.
"Stay away from my Girl Trevor! Or else, i will kill you!" Nagulat sialng dalawa. Tiningnan ko lang si Faith na yakap-yakap ang sarili niya habang humahagulgol. Nasasaktan akong nakikita ko siyang umiiyak. Binigyan ko siya "Huwag kang mag-alala, nandito ako" look. Di siya makapaniwala na ako ata ang magliligtas sa kanya. Naniniwala kasi ako sa kasabihang "SA ORAS NG PANGANGAILANGAN, LUNUKIN ANG PRIDE BARETA AT HUWAG ISIPIN ANG GALIT SA TAONG HUMIHINGI NG TULONG"
Basag ang mukha nang loko! Buti nga sa kanya. Tiningnan niya lang ako nang masama. Tumayo siya.
"So, ano Jade, tagapagligtas kana ngayon. Fine, ngayon di ko pa siya natitikman but surely, next time, she's mine" Umalis na sya. Napayukom ang mga kamao ko. Gusto ko siyang atakihin pero napatigil ako nang marinig ko ang tawag ni Faith sa akin. Dahan-dahan ko siyang nilingon. Para akong sinaksak ng ilang beses, yung mukha niya, ang pag-iyak niya, parang pamilyar. Tinitigan ko lang siya. Nasasaktan ako para sa kanya. Di man natuloy pero ang bawat paghikbi niya, maaawa ka. Pumunta ako sa kotse ko at kinuha ang jacket kong brown para isuot sa kanya.
Lumapit ako sa kanya, nilagay ko ang jacket sa kanya. Tinitigan ko siya. I can feel the pain. In her eyes. Niyakap ko siya nang mahigpit. Pinipigil ko lang ang maiyak. Di ko alam kong bakit pero ang bigat ng pakiramdam ko para sa kanya.
"Tahan na, Faith, nasasaktan ako pag umiiyak ka. Ihahatid nalang kita. C'mon." Inalalayan ko siya. Tulala lang siyang nakatitig sakin. Pinasakay ko sya sa kotse. Habang nasa biyahe kami, sinusulyapan ko sya, tulala lang siya at patuloy na umiiyak.
"Faith, punta muna tayo sa 7 Eleven." Napatango lang siya. Tinitigan niya ako. Pansin sa kanya ang trauma. Hayop talaga ang timawa nayun.
"Jade, salamat, salamat kasi tinulungan mo ako." Napangiti ako sa kanya, ang sarap sa pakiramdam nang napapasalamatan.
"Huwag kang mag-alala, ayos lang. Sa susunod, mag-ingat ka na. Babalikan kapa nang hayop na yun" Ngumiti lang siya. Nang makarating kami nang store. Binilhan ko siya ng coffee. Nag-usap kami. Humingi siya nang Sorry saakin. Maging ako. Mabait pala siya. Nagsisi ako na, trinato ko siya nang ganun. Maganda siya pag nakangiti. Sabi ko sa kanya, ayusin niya ang ang jacket, halos makita na ang kaluluwa niya. Tumawa lang siya.
Hinatid ko siya sa bahay nila, napag-alaman ko na magde-date pala sila nang kapatid niyang babae. Akala ko may bf nya nag kausap niya kanina, hehe. Di pala. Nasa maliit na bahay lang naman sila. Nalaman ko na papasok pa sa patahian tung si Faith. Such a hard-working woman.
"Uhmm, Jade, salamat talaga ha. Di ko akalain na mabait ka naman pala. Utang na loob ko sa iyo buhay ko. Sorry rin sa mga nasabi ko sayo." Napayuko siya. So cute! Hinawakan ko sya sa chin, at tiningnan siya nang mata sa mata. Nagulat sya. Ang cute ng reaction niya. Ngumiti ako.
"Its fine. Ako rin sorry rin ha. Pero sana.... Uhmm, pwede ba tayong maging magkaibigan?" Ops, ano tong nasabi ko! Whut!
" Uhmm, pwede naman. Ngayon lang ako nagkaroon ng kaibigan. Sige ba! So friends na?" Nilahad niya ang kamay niya sa akin. I shake her hand.
" Thank you so much, Friend!" Pero di ko inexpect ang susunod niyang gagawin, she hug me! Niyakap nya ako. Matuod lang ako sa kinatatayuan ko. For heavenly sake!
"Bye! Ingat pauwi, Jade" nagpaalam na sya. Nginitian ko sya dahil ayaw nya pang pumasok dahil gusto nya pa akong makitang umalis. Ay!
"Sige na! Pasok kana, gabi ne oh! Ingat karin, Faith! Goodnight"
"Goodnight, Jade"
Kumaway oa sya sa kin at pumasok na. Ayy! Ang sarap sa pakiramdam ang makagawa ng mabuti sa kapwa. Lalo na sa kanya. Ang sarap ng pakiramdam nang mapasalamatan at.... Mayakap. Sa tanang buhay ko walang yumakap sa akin, kapatid ko lang pero mula sa ibang tao.
Di mawala ang ngiti ko hanggang sa pagbyahe. Ang bait pala niya. I'm so proud of her. Then, i realized, na isa rin sya sa taong dapat kong protektahan, just like my sister. She's my friend, my enemy and my........
Unang pagkakataon, naranasan ko ang pasalamatan, magmalasakit sa kapwa at mayakap nang isang tao..... At ang taong yun ay walang iba kundi ang Frenemy ko, Faith Liberty..
***********************************
Please Vote and Comment Guys! Love you all❤️❤️❤️

Komentar Buku (132)

  • avatar
    Christine Marie Cadiatan Emot

    I love your story🥹

    12d

      0
  • avatar
    RishlyRishly

    nakakaiyak😭

    11/08

      0
  • avatar
    Kįm Cîê Perez

    verry nice

    10/08

      0
  • Lihat Semua

Bab-bab Terkait

Bab Terbaru