Mabilis na lumipas ang mga araw. Naging usapan man ang biglaang “pagre-resign” ni Lenard sa trabaho ay mabilis din iyong nakalimutan ng mga ka-opisina. Wala na si Anna na narinig pa tungkol sa insidente.
Unti ay nalimutan na niya ang nangyari. Dahil sa paghahanda ng mga kasamahan ay excited narin siya sa paparating na sportsfest. Sa totoo lang ay nami-miss na niya ang paglalaro ng volleyball. Tuwing madaling araw ay nagjo-jogging siya bilang paghahanda. Lahat pala ng team na mananalo ay may cash price. Ang pinakaayaw lang talaga niya sa sa gaganaping sportsfest ay ang sapilitang pagsali niya sa cheerdance na iyon. Mabuti nalang at huling dalawang gabi na iyon ng practise nila ng sayaw. Tuwing nasa practice siya ay saka lang niya naaalala ang ginawa ni Lenard.
“Last two nights guys! Sana bukas ay kumpleto tayo para mapractise naman natin lahat,” sita sa kanila ng nagtuturo sa kanila ng sayaw. Guilty siya dahil may mga araw na hindi narin siya nakaka-attend ng practice matapos ang engkwentro niya kay Lenard. Kung hindi lang talaga siya natatakot sa Sir Felix niya ay tuloyan na sana siyang aayaw.
Nasa kalagitnaan sila ng practise ng biglang mapansin ang lalaki sa may pinto ng conference room na kinaroroonan nila. Nakasandal ito at pinapanuod sila.
“Jake!” sigaw ng isipan niya. Muntik na siyang mabunggo ng kasamahan dahil napatigil siya. Bigala siyang nahiya at na-conscious. Hindi niya alam kung kailan pa ito nagmamasid sa kanila. Napansin din ng mga kasamahan ang tinitingnan niya at maging ang mga ito ay natigilan ng makita ang boss nila.
“G-good evening, sir,” bati ng mga kasamahan niya habang siya naman ay nakayuko.
“Gusto ko lang makita ang magiging performance ninyo for the sportsfest,” pigil ang tawang paliwanag nito.
“Ah okay po sir. Guys! From the top tayo,” sigaw pa ng kasamahan niya.
Napapikit nalang si Anna at napabulong sa sarili. “Seriously? Gusto nitong mapanuod ang performance nila? Gaano ba kahalaga dito ang cheerdance na iyon?”
Sinulyapan niya si Jake. Seryoso ang mukha nito pero nababasa niyang nang-aasar ang mata nito. Bumalik na naman yata ito sa pagiging mapang-asar. Natapos nalang sila sa practise ay naroon parin ang ito. Nagaayos 13siya noon ng mga gamit ng lumapit ito sa kaniya.
“Anna sa akin ka na sumabay pauwi,” bungad nito sa kanya.
Natigilan siya sa pwesto at pasimple niyang tiningnan ang mga kasamahan. Alam niyang narinig ng mga ito ang sinabi ni Jake. Napakunot naman ang noo ng binata sa naging reaction niya.
“P-pwede naman ako mag-commute nalang,” nauutal na sagot niya.
Tumaas lang ang kilay ng binate pero hindi na umimik. Nakatapos na siya mag-ayos ng mga gamit ay hindi parin ito umaalis. Kinakabahan siya ng mga sandaling iyon kaya sinadya niyang tagalan ang kilos pero inintay talaga siya nito. Pagkakita nitong ready na siya ay agad itong tumayo.
“Let’s go,” sabi nito sa kanya at kinuha sa kanya ang malaking bag at paper bag na dala niya kung saan nakalagay ang mga damit at props na ginawa nila para sa cheerdance nila.
“Kaya ko na ito, magaan lang naman—“ hindi na niya natapos ang sasabihin dahil naagaw na nito ang mga dala sa kanya.
“Whats with this man?” nailing na tanong niya sa sarili.
Pagkasakay niya sa sasakyan ay may inabot si Jake sa kaniya na isang paper bag. Naiilang na tinanggap niya iyon at sinilip ang laman.
“Ano ito?” maang na tanong niya.
“Kakadating ko lang galing Cebu, mga pasalubong yan,” sagot nito.
Napakunot ang noo niya. Bakit naman siya papasalubongan nito? Nag-aalala parin bai to dahil sa nangyari kay Lenard? Wala naman siyang balak na usisain pa ang issue na iyon.
“Anna, pwede bang mag-dinner muna tayo? Hindi pa kasi ako kumakain, dito ako dumiretso pagkadating ko.”
“Ha? Ah sige, saan ba?” sagot niya. Nakikisakay lang siya sa sasakyan nito. Paano siyang tatanggi?
Ngumiti ang binate. “I know a place,” sagot nito at pinaandar na ang sasakyan.
“OMG. Sa isang ngiti lang ng lalaking ito naghuhuramintado na agad ang puso ko. Focus Anna! Focus!” paalala niya sa sarili.
Sa isang simpleng restaurant siya dinala ni Jake. Kumakain na sila ng tanungin siya nito. “How are you these past days?”
“Okay naman ako. Normal naman sa opisina. Walang..wala namang bumabanggit tungkol kay Lenard,” sagot niya. Naninibago siya sa ikinikilos ng lalaking ito.
“That’s good to hear,” casual na sagot nito.
Gustong gusto na ni Anna tanungin ito kung bakit pa siya pinuntahan sa practise nila, ngunit nahihiya siya. Isa pa, hindi naman siya sigurado kung siya nga ba ang pinuntahan ng binata. Maaaring may mga trabaho itong pinuntahan sa opisina nito at dumaan narin sa practise nila. Naghahanap lang siguro ito ng makakasamang kumain ng oras na iyon. Wala naman itong ibang binabanggit sa kanya. Hanggang sa maihatid siya nito sa apartment ay hindi siya makapagtanong dito. Pagkapasok niya sa loob ng unit ay sinilip niya ang laman ng paperbag na binigay nito sa kanya. Ibat ibang delicacies ang laman niyon at meron ding shirts.
Kinabukasan habang busy siya sa computer ay nakita niya si Sherry na panay ang tingin sa kaniya. Parang may gusto itong sabihin pero hindi maituloy. Hindi na siya nakatiis siya na ang nagtanong dito.
“Ikaw kasi ang sentro ng tsismis ngayon Anna. Usap-usapan na magkasabay daw kayong umuwi kagabi ni boss Jake,“ pag-amin sa kaniya ni Sherry.
“Those b*tches!!” sigaw niya sa isip. Totoo palang kaybilis kumalat ng tsismis sa opisina! “Hindi naman sa ganun Sherry, m-may itinanong lang siya sa akin,” kaila niya. Siyempre ayaw niyang pag-usapan.
“Eh? Ano namang itinanong niya sayo?” tila hindi ito makapaniwala.
“About dun sa..sa..update..sa kanya dati ni boss Felix. Nakaalis na kasi si sir kaya sinadya niya ako sa practice naming kagabi,” nauutal na palusot niya.
Pati si Gab at Natasia ay tinanong siya ng lunch break kung totoo ang kumakalat na tsismis. Wala siyang nagawa kundi ikwento sa mga ito ang nangyari sa kanya at kay Lenard. Iyon lang ang nakikita niyang dahilan kung bakit naging mabait ang pakikitungo ni Jake sa kaniya.
“That b*stard!” galit na galit si Natasia ng malaman ang nangyari.
“May kalalagyan sakin ang Lenard na ‘yon kapag nakita ko! Ganito lang ako pero marunong din akong sumuntok,” galit na banta ni Gab.
“Shhh, nakamove-on naman na ako Natasia. Usapan namin na wala ng makakaalam ng nangyari kaya tahimik lang ako,” pagpapakalma niya sa kaibigan.
“Anna, why didn’t you tell us? Bakit hindi mo kami tinawagan, kaibigan mo kami...” nag-aalalang sagot nito. Hinawakan nito ang kamay at niya at marahan na pinisil iyon.
“I know. I’m sorry,” hinging tawad niya. Napakswerte niya sa pagkakaroon ng mga kaibigan na tulad ng mga ito. Hindi na siya kinulit ng mga ito na magkwento tungkol sa paghahatid sa kanya ni Jake.
Kinagabihan ang huling practise nila. Nakahinga na siya ng maluwag. Halos tatlong linggo din siyang ginagabi. Naiirita man dahil sa mga tsismosa at tsismosong kasamahan ay hindi nalang siya nagpahalata. Normal siyang nakipag-usap sa mga ito. Wala namang naglalakas ng loob na magtanong sa kaniya. Tila nawalan siya ng isipin ng matapos ang practise nila. Dali-dali niyang inayos ang mga gamit at magkakasabay sila ng mga kasamahan na lumabas ng building. Pagdating sa lobby ay noon niya lang napansin na umuulan pala. Ayaw na ayaw pa naman niya ang pakiramdam kapag umuulan. Naglakad sila patungo sa isang shed kung saan sila naghihintay ng masasakyan. Bigla ay tumigil sa tapat niya ang isang luxury car. Natulala siya dahil kilala niya ang sasakyan na iyon. Bumukas ang bintana ng backseat at nakita niya si Jake.
“Get in the car,” utos nito na nakatingin sa kanya.
Napatingin siya sa mga kasamahan to check kung siya ba ang sinasabihan ng binata. Baka mamaya ay hindi pala siya ang pinapasakay nito ay mapahiya pa siya. Ngunit lahat ng mga kasamahan niya ay nakatingin lang sa kaniya. Makahulogan ang tinginan ng mga ito.
“Anna..,” tawag ulit ng binata at dahil hindi na niya kayang tagalan ang sitwasyon at mga tingin ng kasamahan ay sumakay nalang siya sa sasakyan. Bahala na kung pag-tsismisan siya. Mukhang mas masamang tingnan kung tatanggihan niya si Jake. May driver noon ang binate na kasama.
“Kanina pa ako tumatawag sa cellphone mo,” paalam sa kanya nito.
“H-ha?” binuklat niya ang cellphone sa bag at madami nga iyong missed calls. “Alam pala nito ang number ko? Bakit naman siya tinatawagan nito?” naisip niya. “B-Bakit mo ako tinatawagan?” hindi na niya napigilang magtanong.
“Umuulan at mahihirapan kang makauwi,” sagot lang nito.
Tulad ng dati ay nag-dinner muna sila. Nagtataka na talaga siya sa ikinikilos nito pero hindi naman niya magawang magtanong. Nauunahan siya ng hiya at pag-aalinlangan kung bibigyan ba niya ng kahulogan ang mga ginagawa nito. Isa lang ang sigurado siya, sa ginagawa ni Jake ay lalo siyang nahuhulog dito. Pihadong laman na naman ng isip niya si Jake mamayang gabi. Pagparada ng sasakyan nito sa tapat ng apartment building niya ay naglakas-loob na siya. “Okay naman na ako, nakamove-on na ako sa ginawa ni Lenard. Y-you don’t have to---”
Narinig niyang nagbuntong-hininga ito. “This is not just about the incident with Lenard, Anna.”
“Eh ano?” tanong ng isip niya pero hindi niya magawang sambitin.
“I like you Anna,” diretsang sagot ni Jake.