NAGISING si Saji nang mga 10 na ng umaga kaya agad siyang bumaba at nakita niya si Stromie na nakaupo sa sala habang nagbabasa ng magazine at nagmemeryenda. Tumingin ang babae sa kanya nang mapansing pababa na siya ng hagdan.
Nagtaka siya nang bigla itong nagtaas ng kilay sa kanya at nangusilap bago muling binaling ang tingin sa magazine. Hindi niya nalang ito pinansin at dumeretso na sa kusina. Nadatnan doon ang isang kasambahay na naghahanda ng iluluto para sa tanghalian.
"Good morning po, Manang." tawag-pansin niya at tumingin naman ito.
"Miss Saji, gising na po pala kayo." Wika lang ni manang na nakangiti. "Kakain po ba kayo? Ipaghanda ko ka---."
"Hindi na po manang, magtitinapay nalang po ako." Sagot niya habang kumuhuka ng tinapay sa lalagyan at juice sa ref tiyaka umupo sa tapat nito sa counter. "Nasan po ang iba? Namasyal na po ba? Ba't di man lang ako ginising?"
"Ang mga bata po kasama po ni sir Carlos at ma'am Stacie sa labas po at tinuturuan si Wayne na magpapalipad ng saranggola na ginawa rin nila. Maganda raw po kasi yung hangin ngayon. Sila Miss Mart at Miss Rhian po, kasama ni sir Dylan na nagtungo sa bayan."
"Bayan? Ano pong ginawa nila doon?"
"Ang rinig ko po ay bibili sila ng gamit na panlamig, di po ata kasi nakadala sila Miss Mart ng ganun… balita po kasi na itong darating na araw ay may darating na bagyo kaya baka lalamig raw po ang panahon." Sagot nito habang hinihiwa ang gulay.
"Ganun po ba? Himala po atang hindi sumama si Stromie?"
"Yun na nga po eh. Hindi na pinasama ni Miss Rhian sa pinsan niya kasi mabilis lang naman daw sila tiyaka baka mag-inarte lang daw ito doon." Sagot pa ni manang. "Nakakainis nga yang isang yan, Miss Saji. Kanina pa utos ng utos, akala mo naman siya ang may-ari ng bahay."
"Ikaw talaga manang. Hayaan niyo na, eh baka naman sooner or later ay mapasama na talaga siya sa pamilya nila. Magiging amo niyo na talaga siya."
"Naku… una akong magproprotesta sa kasal kapag ganun." Wika naman agad ni manang.
"Manang talaga o…" wika niya nalang at natawa.
"What's funny? Are you laughing at me?" Napatingin naman ang dalawa sa babaeng kapapasok ng kusina… nakataas nanaman ang isang kilay.
"Of course not," sagot lang ni Saji dito. "Why would we laugh at you?"
"Because you're bitter… coz I'm the new girlfriend of Dylan and you're just his ex?" taray pa nito. Napatigil naman si Saji nang marinig ang sinabi ng babae. "Ano ba, kanina ka pa ah." Sigaw pa ng babae na napatingin sa batang nasa likod nito. "I told you to stay away from me; I'm not your mom."
Doon na tumayo si Saji… sa lahat ng ayaw niya ay ang dinadamay ang mga bata sa init ng ulo nila kahit wala namang kasalanan ang mga ito. Halatang-halata kay Taliah ang takot ng sumigaw ang babae kaya agad siyang pumunta sa harap ng bata at harapin rin ang babae. Naramdaman niyang kumapit sa kanyang damit ang bata.
"Wag mong sigawan ang bata, wala siyang ginagawang masama sayo." Harap niya dito. "At nagtatagalog ka pala, akala ko ba hindi ka nakakaintindi ng Filipino?" tanong niya pa dito.
Parang natigagal ang babae at hindi nakasalita. Hindi marahil nito sinasadyang makapagsalita ng Filipino.
"And who looks bitter here… me or you?" tanong pa ni Saji sa babae.
"You're just his ex and don't expect for more. Don't expect that he's going back to you coz I won't let that happened." Banta pa nito kay Saji.
"Look, I'm not looking for a fight here… and I'm not going to get him away from you. Why, are you that scared that he will go back to me?" tanong naman ni Saji dito. "That he will leave you? Don't you trust him? Isa pa, wag kang umeenglish-english dahil nasa pilipinas ka, ngayong nagtatagalog ka naman pa. At wag na wag mong sinisgaw-sigawan ang bata dahil wala siyang ginagawang masama sayo. Alam mo, akala ko noong una, accent mo lang ang mali, pero ngayon, ikaw pala mismo ay isang malaking mali."
"Whatever! Just stay… away… from… MY… boyfriend." Wika pa nito na nagbabanta.
"Edi sayong-sayo na… isabit ko pa sa retokada mong pagkatao kung gusto mo." Inis na wika pa ni Saji dito at haharap na sana sa batang mahigpit na ang hawak sa pantalon niya ng hilain ulit ng babae ang braso niya para iharap sa kanya.
"Excuse me?" galit na ang mga mata nito. "Hoy!" turo niya pa kay Saji. "Hindi retokada ito ah, totoo yan. Marami nang lalake ang humawak niyan at totoo yan."
Nagulat muli sila ni manang ng nagsalita na ang babae ng deretsong Filipino.
"What?" tanong pa nito sa kanila ni manang tapos biglang nagbago yung expression ng mukha niya na parang napagtantong nagsalita ito ng filipino.
"What's going on here?" singit ni Dylan na kunot ang noo habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang babae at sa bata.
Dumating na ang mga ito kasama ang dalawang kaibigan. Kunot pa ang noo nilang lahat. Humarap nalang si Saji sa bata na agad yumakap sa kanya kaya binuhat niya ito at parang walang nangyaring umupo ulit siya sa inuupuan kanina.
"Nothing, just trying to be friends." Wika pa ni Stromie at sinukbit pa ang kamay sa braso ni Dylan. "Come on, show me what you baught, let's go." At hinila na nito si Dylan paalis.
"Hey, anong nangyari sa inyo?" tanong ni Mart sabay patong ng mga pinamili sa gilid ng mesa.
"Eh kasi po si Miss Stromie naka---," udlot na sagot sana ni manang pero pinigilan ni Saji.
"Sinigawan niya si Taliah kanina nang lapitan siya ng bata, kaya heto at natakot sa kanya." Wika ni Saji habang hinahaplos ang buhok ng bata.
"Bruhilda talaga yang babaeng yan." Ngitngit pa ni Mart.
"Are you okay baby?" tanong naman ni Rhian sa bata na nakayakap parin kay Saji. Tumango lang ito bilang sagot.
"Sa lahat ng pinaka-ayaw ko, yung nadadamay ang bata sa kung anong galit meron ang nakakatanda." Imporma pa ni Saji. "Kaya hindi ko na napigilan at nasumbatan ko rin siya."
"Ayos lang yun Saji, may karapatan ka naman na gawin iyon kasi para sa bata naman yun. Don't worry, kampi ako sayo." Wika pa ni Rhian at ngumiti.
"Kumusta ang pamimili?" tanong niya nalang para maiba ang usapan.
"Ayos lang naman… pinasyal kami ni Dylan sa bayan, sabi niya na-miss daw kasi niyang mamasyal doon." Sagot naman ni Mart.
"Ba't hindi niyo ako ginising?" tanong pa niya.
"Pinuntahan kita sa room mo para tawagin sana, kaso tulog ka pa. Gigisingin na sana kita nang dumating si Dylan at sinabing huwag ka ng istorbohin kasi raw baka pagod ka pa o kaya puyat. Ibilhan nalang daw namin ikaw ng winter clothes." Sagot naman ni Rhian.
"Concern parin sayo ang loko, girl." Biro naman ni Mart.
"Tss, kunwari lang yun."
"Eto naman." Simangot nalang ni Mart nang hindi siya naki-ride sa biro ng kaibigan.
"Anyhow… Rhian, gusto ko lang sanang malaman kung bakit ganito ang bata?" tanong niya pa kay Rhian. "Para kasing nakikita ko ang sarili ko sa kanya noon."
"Oo nga, pansin ko rin yan. Hindi man lang bumaba si Taliah sayo noon para yakapin o salubungin o kumustahin ang tatay niya nong dumating sila noon dito." Segunda naman ni Mart. "Ni hindi rin lumalapit ang bata sa tatay niya."
"Well…" simula ni Rhian at naupo sa tabi ni Saji habang nakatingin sa bata na nakayakap parin kay Saji. "I don't know the exact story, what I know is that Taliah's mom, si Mads… Dylan didn't really love her. Nalaman ko lang rin ito kay Dylan noong wala na yung girl. Sabi niya pinakasalan daw niya si Mads because Taliah came into their lives. May nakapagsabi raw kasi sa kanya na ang mga bata - gawa man sa pagkakamali, sa pagmamadali, sa lusts o sa love - they are still a gift from God. Ang dapat lang gawin ng mga magulang ay alagaan at palakihin ng maayos ang mga ito. Kaya napilitan siyang pakasalan si Mads noon. Ang saya pa nga ni Dylan noong lumabas na ang bata. Karga-karga niya si Taliah at halos ayaw ipasa sa amin noon. Siya pa nga ang nagpangalan sa bata ng Nathalie Lenny. Naging mabuting asawa naman daw si Mads sa kanya, kaya sinubukan din niyang maging mabuting asawa at ama sa kanila. Until she died. In just a minute before that, may binulong si Mads sa kanya… she said it's not his child."