"Ouch!!"
Daing ko at sapo ang ulo habang sinusubukan kong bumangon. End of the world na ata, ang sakit kasi ng ulo at katawan ko. And then a scenario flashes my head, great! Lasing na lasing nga pala ako kagabi at ang mas nakakatakot, indeed nakakatakot dahil hindi naman nakakatuwa ang nangyari.
Nanlisik ang mga mata ko nang pumasok si Glim dito sa kwarto.
"I thought you were dead, nagpa reserved pa naman ako ng kabaong at bulaklak"
Dahil sa sinabi niya ay mabilis akong naghanap ng isang matigas na bagay na ibabato sa kanya, at ng makita ko ito ay buong puwersa ko iyong binato sa kanya pero nadismaya ako ng makailag ito at sa balikat niya lang ito tumama. Pero kahit ganoon masakit pa rin iyon na ikina ngisi ko ng kunti.
"Aray! You're welcome!"
Sabi niya habang pinulot yung alarm clock na ibinato ko sa kanya, kumuha siya ng upuan at umupo ng medyo malayo sa kama. Alam niyang sa oras na mahawakan ko siya ay tiyak iiyak siya sa bagay na magagawa ko sa kanya, kaya distansya yung pagkaupo niya.
"Come here"
Malumanay kong sabi sa kanya.
"Ayoko pang makita si satanas, masyado pang maaga para mawala ang gaya kong diyosa sa mundong ito"
Nakangiti pa siya habang sinasabi niya sa'kin ang napakalaking kasinungalingan sa buong buhay niya. I admit maganda naman talaga itong si Glim ang kaso masyado niyang ibinubuhat yung sarili niyang bangko! Binato ko siya ulit this time yung cellphone ko na at gusto kong tumawa ng malakas kung hindi lang sana masakit yung ulo ko.
Sapol siya sa mukha!
Napangiwi siya sa sakit at napahimas sa parte ng mukha niya kung saan tumama yung cellphone ko.
"Ang sama mo!"
Sigaw niya sa akin na parang ang layo-layo ko sa kanya, namumula siya at alam kong dahil iyon sa galit.
"I know, and I'm proud of it"
Taas noo kong sabi sa kanya, like who wouldn't? Being evil and strong can make you at the top, pero hindi iyan ang gusto ko, dahil gusto ko lang naman na matakot sakin yung tao para hindi na nila ako kulitin at lapitan, well this girl whose in front of me is an exception.
Natigil lang ako sa pag-iisip ng makarinig ako ng mahinang paghikbi, and guilt is definitely killing me right now, nasa edge siya ng kama habang nakatalikod sa akin, I made my best friend cry, gusto ko siyang lapitan at yakapin pero nagdadalawang isip ako na baka itaboy niya ako, aalis naba ako?
"Pffft.."
Agad kong iniangat ang ulo ko at nakitang nakangisi na ang bruha! Did she make fun of me?!Agad akong tumayo para sana sugurin siya at sakalin na rin! How dare she!
Mabilis siyang tumakbo palabas ng kwarto bago ko pa man siya mapatay, at doon na niya pinakawalan ang kanina pa niyang pinipigilang tawa.
Kahit ako natawa na rin mukha naman kasi akong ewan.
"Lumabas kana diyan at maligo! Ang baho mo na naaamoy ko hanggang dito!"
Sigaw niya mula sa kitchen, alam kong nagluluto na siya amoy na amoy ko dito yung bacon.
"Yeah, yeah at nang mapatay na rin kita!"
Balik kong sigaw sa kanya, tinawanan niya lang ulit ako, akala ko talaga totoo na yung pag-iyak niya kanina,kinuha ko yung cp ko na nasa mat at medyo na crack ang ibabaw ng screen nito, Tapos dumeretso na'ko sa shower at naligo.
"Shayang tahlaga hindi ko nakita ang muksha ng lahlahking yun"
"Ewww Glim mandiri ka nga! Pwede bang lunukin mo muna yang kinakain mo wala kang mannerisms"
Agad din naman niya itong nilunok at tumingin ng masama sakin, wa epek naman kasi 'di tumatalab sa'kin ang mga ganyang tinginan
'kaninong tingin ba ang tatalab sayo?'
And with that the image of that guy pop up in my head, naalala ko na naman yung nangyari
FLASHBACK
After that kissing scene ewan pero natatakot akong lumabas ng cr, what the hell happened to me?! Hindi ako yung may kasalanan kung ba't ko siya nasampal! Ang gwapo niya pa naman--no! He's not! Ang maniac niya! Tiningnan ko yung sarili ko sa salamin at napangiti ako 'ang ganda ko kasi kaya naakit ko yung lalaking iyon' oh!gosh!
What am I thinking?!
Baliw na'ko! So anong gagawin ko dito? Maghihintay kung kailan magsiuwian sila? Tapos saka na ako lumabas?no! That's not definitely me! ako na si Lexie ngayon the strong independent woman.
I compose myself before going out at magpapasalamat na sana ako dahil wala na yung pahamak na grupo kanina kasama no'ng gwa---maniac na iyon!
Nang lumitaw sa harapan ko yung suspect, yeah suspect sa pagnakaw ng first kissed ko. Poker faced siyang nakatingin habang nakapang himulsa, nakasuot na siya ng plain white polo na ikina gwa--maniac niya! Hindi siya gwapo!
Lalagpasan ko na sana siya ng higitin niya yung baywang ko at sa pangalawang pagkakataon nagulat na naman ako sa magkalapat naming mga labi, ang hilig niya sa gulatan moments! Puwersahan ko siyang tinulak pero sadyang nature ng mga lalake na mas malakas talaga sila kompara sa mga babae, wala akong nagawa kundi hayaan siyang pagsawaan ang mga labi ko, hiyawan ang nagpabalik sa ulirat ko at buong lakas na itinulak siya, pulang pula ako at halos mamatay sa sobrang hiya, half of the population ng batch reunion na ito ay nandito at saksi sa nangyari, ang landi ko na siguro sa paningin nila. Tawagin na akong brat,siraulo,stubborn 'wag lang yung malandi, ang baba na non!
"Easy target"
He muttered but enough for me to hear, hindi ko alam kung anong klaseng easy target ang tinutukoy niya but hell! Pumantig talaga ang dalawang tainga ko dahil sa sinabi niya!
Right this is great.
You want a game huh!.
Hinalikan ko siya sa pisngi at ramdam ko ang pagkagulat niya pero dahil sa na master na niya ang mukhang poker face hindi ito napansin ng mga tao, the best actor of the year tatalunin pa ata nito si Mr.coco martin sa galing umakting, tapos nun ginawaran ko siya ng isang genuine smile na bihira ko lang ginagawa, and next I slowly move forward then----
I slapped him! Isang sampal na hinding hindi niya makakalimutan. yung hiyawan napalitan ng nakakamatay na katahimikan at tanging tugtog lang na nasa loob ang maririnig mo, lahat siguro sila ay nasa state of shock pa maliban sa'kin at sa kaharap ko ngayon, ng hindi pa ako nakuntento ay lumapit ulit ako sa kanya at ibinulong ang--
"Darling, don't underestimate me"
Bago ako tuluyang umalis ginawaran ko siya ng isang sulyap at kung hindi ako nagkakamali, I clearly saw the amazement in his eye's.
END OF FLASHBACK
----------
I decided na umuwi nalang muna ng bahay habang si Glim ay pinatawag ng dad niya for family gathering, gusto ko sanang magliwaliw pero na miss ko yung kwarto ko, yep kwarto ko lang yung namimiss ko kaya gusto kong umuwi muna, ang bait kong anak noh? Yeah alam ko, kaya dapat talaga akong tularan. Walang atubiling umakyat ako ng kwarto kasi mukhang wala naman sila dito sa bahay at isa pa kung meron man wala rin naman akong pakialam.
Tanging mga katulong lang namin ang nandito, naligo ulit ako at nagbihis tapos gumulong-gulong sa kama, great matutulog ako buong maghapon buti nalang Saturday.
Bago paman ako tuluyang lamunin ng antok napabalikwas ako ng marinig ang pagtigil ng sasakyan, Saturday alam kong busy si mom at dad impierno sa kanila kapag ganitong weekend's na, wanna know?
Tanong niyo sa kanila 'cause I don't know either.
Si ate naman.
Oh,
posible na si ate ang dumating, hindi ko alam pero naeexcite akong makita siya, siguro dahil namimiss ko na siyang inisin at awayin nothing more nothing less.
Mabilis akong lumabas ng kuwarto wearing my beautiful smile, wala feel ko lang ngumiti para kung sakaling stress man siya ay madali siyang mababad trip, ayaw na ayaw niya sa ngiti ko pasalamat pa nga siya hindi ko ito ipinagdadamot sa kanya e samantalang once in a blue moon lang ako ngingiti sa ibang tao. Pero pababa palang ako ng hagdan, taliwas sa gusto kong mangyari ako yung nabadtrip.
And at the same time nagulat.
What the hell he's doing here??!!!
Bago pa nila ako makita or shall I say bago pa niya ako makita mabilis akong nagtago, pilit ipinapakalma ang sarili ko.
what's wrong with me! Gaganti pa ako sa kanya!
Pagdating sa lalaking iyon mabilis akong kabahan yung heartbeat ko nagiging abnormal sa pagtibok.
"Anong ginagawa mo diyan?"
Nakataas ang isang kilay niya tapos nakapamewang pa, ate is a witch! Paano siya nakapunta dito ng hindi ko namamalayan?! May mga shortcuts naba itong bahay namin ng hindi ko alam?!
"---------Kanina?!"
Huli ko ng mapagtanto na kanina pa pala nagsasalita itong nasa harap ko.
"Ha?"
Tanging nasagot ko nalang na kunyari ay hindi ko ito narinig, well totoo naman. She rolled her eyes, sa kanya ata ako nagmana.
"I said let's go downstairs, there's this special someone that I want you to meet"
Paano kung sabihin ko sayo na kilala ko 'yang special someone mo?
gusto ko mang sabihin ipinasawalang bahala ko nalang.
"I'm tired sabby gusto kong matulog"
Sabby.
Bakit kailan ko ba siya tinawag na ate? Sa sarili ko lang, every time na gusto ko siyang tawaging ate verbally there's this thing na parang nakabara sa lalamunan ko, hindi ko magawa, at oo ako na ang walang hiya.
"O-okay then I better go downstairs he's w-waiting"
Umiwas siya ng tingin at naiwan akong naguguluhan, bakit pakiramdam ko napaka big deal sa kanya na ipakilala iyang special someone niya.
May namamagitan ba sa kanila?HINDI PWEDE!
At bakit hindi?
He doesn't deserve Ate sabby!
Eh sinong deserve sa kanya ikaw?
Tse! Ayoko sa kanya para kay ate!
Pumasok nalang akong kwarto at napasalampak sa kama, Ano bang nangyayari sa'kin? Should I need to see a doctor? Psychiatris?
Ipinipilit kong matulog nalang pero yung utak ko kusang pumupunta doon sa taong ayokong isipin!
Ginayuma niya ata ako.
Sa gwapo at gandang lalake non iisipin mong ginagayuma ka?
Aba!Malay ko baka lang!
Pumikit ulit ako.
Hindi ako makatulooogggg.
-💗J
Thanks for reading.