KINAHAPUNAN ay umuwi si Safhire para kumuha ng gamit. Habang pabalik ng mansion ay naisip ng dalaga na dumaan sa dalampasigan. Ni-record niya sa kanyang cellphone ang tunog ng mga along humahampas sa batuhan. Nagtungo rin siya sa isang pet shop at ni-record din ang awit ng mga ibon. Pati ang maiingay na tunog ng mga sasakyan sa lansangan.
"Traffic?" tanong ni Ghaile sa kanya.
Alam niyang natagalan siya. Maaring kinakalkula ng doctor ang oras na dapat siyang makabalik.
"May dinaanan lang ako."
" I see." Tumango ito at hindi na nag-usisa pa.
Iniwan siya ng lalaki sa loob ng ICU matapos ibigay sa kanya ang daily routine ni Sleeping Adonis na kailangan niyang sundin. Kinabukasan, pagkatapos ng agahan ay kinausap siyang muli ng doctor.
"I've done administering his medicine, all you need to do is monitor his vital signs and try to record the changes. I'll be in the hospital until two o'clock this afternoon. Keep me posted, okay?" He instructed and slipped out of the room.
Lumapit siya sa kama ng pasyente at naupo sa easy chair.
"Good morning, Sleepyhead! I have something nice for you to listen." Nilabas niya ang cellphone. Mula roon ay maririnig ang mga ni-record niya. Ang alon ng dagat na humahampas sa dalampasigan, ang awit ng mga ibon at ang maiingay na tunog ng mga sasakyan.
Sa kinaroroonan ni Athrun, nakadama ng pagod ang diwa ng binata dahil sa naririnig na ingay ng mga sasakyan. Ayaw niya sa ingay na iyon. Nakaka-stress. Para siyang nasa magulong lansangan at nakikipagsiksikan. Gusto niyang pakinggan iyong awit ng mga ibon at hampas ng mga alon.
Biglang nawala ang ingay. At muli ay nabalot ng tila walang hanggang katahimikan ang madilim niyang mundo. Maya-maya nagsalita ang babae. The same woman. Dati, parang napakalayo nito. Ngunit ngayon ay papalapit na ng papalapit. Her voice is gentle, like an angel's whisper. Then suddenly he hears her singing.
Kiss me sweet, I'm sleeping in silence
All alone in ice and snow
In my dreams, I'm calling your name
You are my love
In your eyes, I searched for my memory
Lost in vain so far in the scenery
Hold me tight and whisper again and again
We'll never be apart
If you could touch my feather softly
I give you my love...
Mabilis na lumipas ang isang linggo. Nakadama ng lungkot si Safhire. She will miss Sleeping Adonis for sure. Marami siyang sinabi rito. Mga bagay na hindi niya masabi sa iba pero komportable siyang sabihin sa lalaking hanggang sa mga sandaling iyon ay nanatiling nakakulong sa sarili nitong mundo.
"Rachel will be here in a minute," sabi ni Ghaile. Nasa loob sila ng study room nito. "Thank you, Saf, for the job well done." May inabot na sobre sa kanya ang doctor. "Here, take this."
"Ano ito?" Kinuha niya ang sobre. Sinilip ang laman. Pera?
"A reward for the extra effort."
"Doctor..."
"I've seen your dedication. You took care of him as if he's one of your own family. Kung tutuusin, kulang pa ang halagang iyan. Walang katumbas na anuman ang pag-aalaga mo sa kanya."
"Pero, doc-"
"Safhire, that's just a gift."
"S-Salamat." Ang totoo, kailangan niya ng pera para sa kanyang mga plano. "Doc, pwede ba akong magpaalam sa pasyente bago ako umalis?"
"Sure! Go ahead and take your time."
"Thank you."
Lumabas ng study room si Safhire at pinuntahan ang ICU. Pumasok siya at banayad ang hakbang na lumapit sa kama.
"How I wish I am that princess whose kiss is powerful enough to wake you up. But I am not a princess. Still, allow me to kiss you goodbye." She bent forward and pressed a gentle and warm kiss on him.
Nagpapasalamat siya sa lalaking ito. Sa isang linggong pag-aalaga niya rito marami siyang na-realize. She shouldn't lose her hope. Ang mundo ay hindi titigil sa pag-ikot dahil lang siya ay nasaktan at naiwang nag-iisa. Marami pa ang darating na magagandang bagay kapalit ng nawala. She will start her life again by finding justice for Ray.
"I will miss you, goodbye, Sleeping Adonis."
GOODBYE?
Nagpapaalam ba sa kanya ang babae? Hindi mapalagay ang diwa ni Athrun sa madilim na kinaroroonan. Gusto niyang kumilos. Ngunit hindi niya magawa. Pakiramdam niya may mga kadenang nakagapos sa kanyang katawan. He tried with all his might, giving everything he got. Gusto niyang makaalis sa kadilimang yon. He tried harder. Suddenly, the chain broke.
No!Don't go!Don't leave me alone in this place!
Matapos pagmasdan nang may pagsuyo si Sleeping Adonis ay lumabas na ng silid ang babae. The doors shut just when Athrun's fingers started to move. Kasunod ang dahan-dahang pagbukas ng mga mata nitong kasing-bughaw ng langit.
" S-Safhire Magdalene..." A whisper came out from his lips.
GHAILE froze dead on his tracks.
"Athrun..." What a relief...Gising na si Athrun. Ligtas na at maayos. Makakalaya na sa mga tubong nakakabit sa katawan nito at kayang-kaya ng hugutin ang hininga gamit ang sariling lakas at hindi sa pamamagitan ng makina.
Humakbang papalapit sa kama ang doctor.
"Welcome back, Athrun..." aniyang nakangiti.
Tumingin ito sa kanya . "Ghaile..."
"I'm so glad you make it."
Marahang tumango ang lalaki. "I guess I'm back."
Napansin niyang gumala sa buong paligid ng silid ang asul nitong mga mata. Tila ba may hinahanap. Pareho silang napatingin sa may pintuan nang pumasok ang maid.
"Doc, dumating na po si Ms. Rachel," balita nito.
"Send her in," utos ni Ghaile.
Mabilis na tumalima ang katulong.
"Where am I, Ghaile?" tanong ni Athrun sa tinig na kababakasan ng pagod.
"The same place you're staying when you had your last seizure."
"Did I sleep long?"
"Five weeks, more or less. I guess you're having a very nice dream out there," biro niya rito.
Bahagya itong ngumiti at tumitig sa ceiling. "Sorry, Ghaile...for causing you so much trouble."
"That's nonsense."
"You and the boys, I was able to pull through because of you." Binawi nito ang paningin at ibinaling sa kanya. "Thank you."
"It's nothing. Just be sure to live longer. That way you could pay us back."
"Guess I have. How's the weather outside?"
"Gloomy. A low-pressure area is coming according to the report. Why did you ask?"
"Nothing in particular. Just curious."
Sinipat ni Ghaile ang oras. "It's time for your medicine." He announced, swung around to prepare the medicine.
DUMAAN sa hospital si Safhire at ipinasa ang resignation letter niya bago siya umuwi ng apartment. Kinagabihan ay nag-impake na siya. Gusto niyang umalis ng maaga bukas para makahabol sa unang biyahe. Patapos na siya sa pagliligpit nang dumating ang hindi inaasahang bisita.
Si Vhendice Queruben.
He's wearing a civilian attire nothing like the formal suit he wore back at the PBI office when she first met him. In fairness, he is a beautiful-looking super hunk.
"Good evening," bati nito.
"Goodevening din. Pasok ka." Nilakihan niya ang bukas ng pinto at itinabi ang sarili.
"Thank you. Hindi ba ako nakakaabala sa iyo?" Pumasok ito.
"Hindi naman." Isinara niya ang pinto. Iginiya ang bisita sa maliit ngunit maaliwalas na sala. "Upo ka. Anong gusto mong inumin? Beer or coffee?"
"Kahit ano, okay lang."
Saglit niya itong iniwan at kumuha ng malamig na beer sa refrigerator sa kusina.
"Here," inabot niya sa lalaki ang beer in-can na umuusok sa lamig.
"Thank you."
"So, anong sadya mo?" tanong niyang naupo sa single set kaibayo ng pandalawahang sofa kungsaan nakaupo ang kanyang bisita.
"I just want to clarify if you are really leaving for La Salvacion?"
"I am."
"Pupuntahan mo ba ang lugar kungsaan naaksidente ang fiancé mo?"
"Correction, hindi siya naaksidente.Pinatay siya." Pagtatama niya.
"Yeah, I'm sorry. I stand corrected." Maagap nitong hingi ng despensa.
"Bakit? Anong tungkol doon?"
"Kailan ka aalis?"
"Tomorrow morning."
"Tapos? Anong gagawin mo 'pag nandoon ka na?"
"Hahanapin ko ang pumatay kay Ray."
"Alam mo na ba kung sino siya?"
"Hindi pa. Pero nararamdaman kong mahahanap ko siya." Matamang tinititigan siya ng agent. Matagal. At nakadama siya ng pagkailang kaya iniwas niya ang mga mata.
"May suspect na ang PBI. Si Haydees Andromida. Kilala mo ba siya?" anito.
"Haydees Andromida? I think I've heard the name." Muli siyang napatitig sa kausap.
"How about Nephilim and Andromida Conglomerate?" It seems like he's doing a pressure interview.
"Nephilim is an organization and Andromida Conglomerate is a business empire operating all over Asia and America."
"Right, you're well informed. Haydees Andromida is the deputy chairman of Andromida Conglomerate. He is also a Nephilim member, in fact, he is one of the commanders in the organization. He is in-charge of the Reapers Guild, the group of professional hunters."
"Why are you telling me this?" Nagpunta ba dito ang lalaking ito para i-discourage siya? Para iparating sa kanya na wala siyang magiging kalaban-laban sa suspect na si Haydees?
"Believe me, I am not doing this to discourage you." Nabasa nito ang kanyang iniisip. " But I want you to understand something. You're wrong if you thought even for a second that you stand a chance against a merciless and cold-blooded hunter like Haydees. On top of that, beyond being an assassin he is a type of person whose existence is formidable."
"Anong gusto mong palabasin? Huwag na akong pumunta?" May bahid ng iritasyon sa kanyang boses.
"It is for your own good. Let the PBI handle this job for you."
"Not a chance, Mr. Agent. I'm going there, no matter what the consequences are." Determinadong pahayag ni Safhire.
"Matigas ang ulo mo." Kastigo ng agent.
She flashed a sarcastic smile. "You have no idea."
"And you're stupid as well," dagdag pa nito.
"Thank you. I'll take it as a compliment." Pang-iinis niya.
"Let's see. Aside from the name, what else do you know about Nephilim city?"
"Nothing."
"I see. Going into a place without anything, so you're really stupid."
"Thank you again. Nakadalawa ka na."
"You must be very happy." He's mocking her. "After all, that is a compliment."
Kumukulo ang dugo niya. Parang gusto na niyang bigwasan ang lalaking ito.
Nakalimutan yata nito kung nasaan ito. Ang lakas ng loob na tawagin siyang stupid.
"Mahal mo ba ang buhay mo?"
Huminga siya ng malalim. "Si Ray ang buhay ko." Straight-forward niyang sagot.
Muli ay matagal siya nitong tinitigan na wari ay inaarok ang katotohanan ng kanyang sinabi. "You know, I admire your courage."
Hindi siya sumagot. Hinintay niyang may kasunod na pabalang na naman itong sasabihin.
"The honest truth is, I was also told to go there. The PBI headquarters wanted me to investigate the different transactions happening in that city including the series of extra-judicial killings. Well, if you really insist to put yourself in danger, I can't stop you but I would like to suggest something. I did some background check on that place. It would be easier for you to work on things if you have me and the information I've got."
"Are you suggesting we work as partners?" Parang hindi siya makapaniwala. This is a sudden twist. From being a nurse she would become an instant PBI agent partner?
"Partners? It could be, but that's a little transparent. And remember, we will be dealing a professional hunter plus his comrades in Nephilims. Haven't you heard how good and skilled those bastards are?"
"Okay, ano pala kung ganoon?"
"Lovers or a newly wed couple spending their honeymoon, how about that?" He smiled arrestingly and gave her a seductive wink.
"W-What?" Napamulagat siya at namula ang mukha. Lovers? A newlywed couple spending their honeymoon? Is he serious?
Natawa ang agent sa reaction niya. "Magpapanggap lang tayo. Don't get so flustered too much, it's scary." He teased her. "And stop wearing that defensive looks. We will be doing it to avoid any impression."
Tumango siya. Hindi makapagsalita at inaarok ang sarili. But still, it feels awkward to play as a lover of another man other than Ray.
"I guess you don't have a choice after all. You're stubborn." He retorted and stood up. Preparing to leave after giving her the brown envelope. "If you have some spare time, try reading this. I'll see you at the terminal tomorrow morning. Six o'clock. We will be catching the first trip at six-thirty. Don't be late, Mrs. Queruben," biro nito at nagpaalam na.
Tamemeng sinundan niya ng tingin ang lalaking lumabas sa pintuan. He's unbelievable. He didn't even give her time to think it over. Mukhang mapapasubo siya sa agent na iyon. Binuksan niya ang envelope at sinilip ang laman. Mapa iyon ng lugar na pupuntahan niya.
Nephilims City, formerly Andromida estate is an island that lies near the border of Philippine National territory and part of La Salvacion Province. It is a fast-growing city officially owned and developed by the Andromida family.
DAHIL sa kakaisip ay hindi siya nakatulog. Alumpihit sa kanyang higaan ang dalaga at pagpatak ng alas-kwatro ng madaling araw ay nagpasya na siyang bumangon. Naligo siya at naghanda ng almusal. Pasado alas-singko ay lumakad na siya. Sakay ng taxi, nagpahatid siya sa bus terminal. Sa may entrance ng terminal ay agad niyang namataan si Vhendice Queruben. Kausap nito ang dalawang security guards.
Huminto ang taxi sa unloading area at doon siya bumaba. Isang shoulder bag at dalawang malalaking traveling bags na namumutok sa laman ang dala niya. Sinalubong siya ng agent nang makita siya nito.
"You're late," sita nito. Kinuha ang mga bagahe niya.
"Five minutes lang. Masyado ka namang istrikto." Mataray niyang sagot.
"Self-discipline is important."
"Oo na po." Pinaikot niya ang bola ng mga mata.
"Mukhang dinala mo na yata lahat ng gamit mo," puna nito. "Balak mo bang doon na tumira ?"
"None of your business at all if I do."
Nagsukatan sila ng matalim na tingin. Pagkuwa'y huminga ito ng malalim at marahang umiling. Akala marahil nito ay siya ang susuko.
"And you look terrible. Wala ka bang tulog?"
"Wala," angil niya. Hinding-hindi siya bibigay sa lalaking ito.
"Iniisip mo ako?" Now he teased her.
Muli ay sinipat niya ito ng masamang tingin. "You've got some nerve! Bakit naman kita iisipin?"
"Very defensive. Don't worry, I'll be a good husband to you, better than the one you've lost."
"Stop being so arrogant in front of me, Queruben. I don't remember considering that lame idea of yours in the first place." Naiinis niyang atungal. "As much as I am stupid in your eyes, but putting an act and becoming your wife is more than stupid."
But he just smiled. "What a handful woman. You're fiancé must have had a hard time dealing with your stubborn head that's why he chosed to run away."
Nahinto sa paghakbang si Safhire. Nabigla sa sinabi ni Vhendice.
"Paano mo nalaman?"
"I've seen the report. The night before he went to Nephilims city, you both had a terrible fight."
"Dahil ayaw kong pumayag na umalis siya. I know someone was after him. At natakot ako." Kompisal niya.
"How did you know that someone was after him?"
"Minsan sinabi niya na nakapatay siya."
"That's one thing we need to dig up later. It might give us trail to the culprits."
"Pero hindi ako makapaniwala. Sobrang bait ni Ray para pumatay." Namuo ang luha sa kanyang mga mata.
"Ang isang tao, gaano man kabait, kung nalalagay sa panganib ang mga bagay na gusto niyang protektahan, gagawin kahit ang pinakamasama."
Napatitig siya sa lalaki. At nakita niya ang lambong sa mga mata nito. Restlessness. Sadness. Cold anger. Those were shadowed in the corners of his eyes.
"Let's go." Nagyaya na itong umalis.
"Wala pa akong ticket."
"I brought my car."
Naka-park ang sasakyan ni Vhendice sa private parking ng terminal. Sinilip ng dalaga ang backseat. Naroon ang mga gamit ni Vhendice. Isang traveling bag, bag pack at attaché case na tila napaka-confidential ng laman.
Dumaan sila ng convenience store at bumili ng makakain nila habang nasa biyahe. Mukhang pinaninindigan na nga ng lalaki ang pagpapanggap na asawa niya. Ito ang nagbayad sa lahat na pinamili nila kasama na ang iilang personal items na kinuha niya.
Pagbalik nila sa sasakyan ay kumuha siya ng pera sa kanyang wallet para bayaran ito.
"I've got lots of them in my pocket, you can keep it for now." Pabiro nitong tanggi at kinindatan siya.
"Salamat," ibinalik na lamang niya sa wallet ang pera. At umiwas ng tingin.
This agent has a killer charms and the fact that he's good when it comes to women's term almost made her want to forget about Ray. Nakakatakot ang iisiping isang araw ay madadarang siya sa karisma ng taong ito at makakalimutan niya ang fiancé.
Itinuon niya ang atensiyon sa super-highway na binabagtas nila at sa magagandang awitin sa stereo ng sasakyan. Dahil sa kawalan ng tulog ng nagdaang gabi ay mabilis na naidlip si Safhire. Ginising na lamang siya ni Vhendice para sa tanghalian. Sa isang sea-food restaurant sila kumain.
"Malayo pa ba tayo?" tanong niya sa lalaki.
"Almost half-way," anito at sumimsim ng fruit juice mula sa crystal glass.
Napansin niyang panay ang sulyap nito sa table na nasa gawing likuran niya. Na-engganyo tuloy siyang lumingon, para lang matulala. Ang naroon sa table at nag-iisa ay ang sikat na singer at model na si Jenni May Amores. She's wearing a dark fashion sunglasses, a bullcap and white skinny jeans paired with light pink long-sleeved shirt.
"Totoo palang hindi lang boses niya ang mala-anghel kundi pati ang mukha," komento niya sa tinig na halos pabulong. "May taping kaya siya dito?" tanong niya kay Vhendice.
"Seems like she's waiting for someone," sagot ng lalaki.
"Boyfriend?"
"Who knows?"
Binawi niya ang paningin. "Kilala mo ba siya?"
"She's in every corner of the country, everybody knows her."
"Of course, I mean personally, you know her, don't you?"
"What made you think I knew her personally?"
"Instincts,"muli niyang nilingon si Jenni May Amores. Panay ang tingin nito sa relos.
"There's no doubt, she's waiting for him."
"Him?" Nalipat kay Vhendice ang atensiyon niya.
"Haydees Andromida. She is Haydees'fiancee."
"What?" Laglag ang panga niya. Si Jenni May Amores ay fiancée ni Haydees Andromida? Bakit hindi iyon napabalita? Hindi ba alam ng media? Imposible. "Maghintay tayo.Gusto kong makita si Haydees Andromida," pahayag niya.
Naghintay sila. Makaraan ang ilang minuto, isang lalaki ang pumasok sa main entrance ng restaurant. Wearing a hooded turtle neck jacket with extended collar hiding almost half of his face plus a dark shades concealing his eyes.
"There he is," pabulong na sabi ni Vhendice.
Tumigil sa paghinga si Safhire habang sinusundan ng tingin ang lalaking bagong dating. Pakiramdam ng dalaga ay puputok sa sobrang kaba ang puso niya nang dumaan ito sa tapat nila papunta sa table kungsaan naghihintay si Jenni May Amores.
Haydees Andromida. He's emitting a provoking atmosphere so powerful and striking. It seems the time stops when he came in. Ganito kalakas ang dating ng isang Haydees Andromida? His sight alone is frightening.
"Let's keep moving," yaya ni Vhendice at tumayo.
"H-ha?" Nahimasmasan siya.
"Nakita mo na siya kaya tayo na."
"A-ang bill?"
"Nabayaran ko na."
Napakurap siya. "Kailan?"
"Masyado kang natulala sa kanya kaya hindi mo napansin."
"Hindi naman ako natulala, no?" Deny niya na napapahiya.
"Let's go." Hinatak siya nito palabas ng restaurant.