Elleina Zeal's POV
*BossRill calling..
"BossRill?"
"Magmadali ka dahil may mission kayo ni LJ. Iligtas ang batang nakidnap! Itetext ko saiyo ang picture niya at address" nagmamadaling sabi ni BossRill
"Okay"
"Siguraduhin ligtas na makakauwi ang bata sa kaniyang pamilya"
"Yes, BossRill"
Nasa may tapat ako ngayon ng room at uwian na, hinihintay ko nalang si Lance. Maya maya pa ay dumating na siya. Nagmadali kaming maglakad palabas ng Laurente pero nang makarating sa parking lot ay nakita ko si Kean, Rev, at Flair na napapalibutan ng sobrang daming lalaking may dalang kahoy, baseball bat at kung anu-ano pang panghampas.
Dug.dug.dug
What I'm gonna do? 'Di ko sila pwedeng pabayaan.
Tumingin ako kay Lance na ngayon ay nakatingin na din sa kanila.
"Lance makinig ka, nagtitiwala ako saiyo partner. Iligtas mo ang bata. 'Di ko pwedeng pabayaan sila Kean. Masyado silang marami"
Tango lang ang isinagot ni Lance sa akin.
"Sweetheart!" Sabay kaming napalingon sa papalapit na si Carme.
Oh! Shock!
"Carme, go home!" Sigaw ko sa kaniya at itinulak pa palayo.
"Bebs?" Nagtatakang tingin niya at gulat siyang napalingon nang makita sila Flair ay nanlaki ang mga mata niya. "O..M..G!"
Nang lingunin ko sila ay nagrarambulan na.
"Lance! Alis na!" Baling ko kay Lance.
"Elle, 'wag mong pababayaan si Carme" nangingilid ang luha niyang sabi saka niyakap si Carme. "I love you" at hinalikan niya si Carme sa noo. Nagtatakang tumitig si Carme kay Lance 'di alam kung bakit iiwan siya ng basta-basta gayong nasa panganib siya.
Iyon lang at patakbo ng lumayo si Lance. Itinago ko muna si Carme sa likuran ng isang kotse. At saka ako nagsimulang sumugod.
"Elle! Umalis ka dito! Takbo!" Hinawakan ako ni Kean sa braso at pilit na pinapaalis.
'Di ko siya pinansin nang makitang may akmang hahampas ng baseball bat sa ulo niya ay nasipa ko na iyon. Nagtataka akong tinitigan ni Kean pero agad din napalis.
"Ikaw!" Turo sa akin ni Tyron. "Ikaw ang babaeng iyon?" Nakangisi niyang baling sa akin.
'Di ako nagkakamali na isiping ang grupo ni Rocky ang sumusugod.
Tiningnan ko si Flair at Rev, pagod na ang hitsura nila pero pilit pa rin lumalaban sa sobrang dami ng kalaban.
Sinipa ni Flair ang isa at patalon na sinuntok ang isa pa. Ganyan nga Flair. Mabilis siyang sumugod muli sa tatlo pa at pinanood ko pang isa-isa iyong lumagpak sa kalsada.
Lalapit na si Tyron upang sugudin ako. Natigilan siya ng sumigaw si Kean.
"Don't you dare touch this girl! 'Di mo gugustuhin ang ganti ko!" Sigaw ni Kean saka ako inilagay sa likod niya.
Nang akmang patakbo na si Tyron ay inunahan ko na si Kean, sinalubong ko siya. Sinuntok at sinipa ko si Tyron. Sa isang iglap ay hawak ko na ang baseball bat niya.
"Paanong..?" Nagtatakang tanong ni Kean na narinig ko kahit 'di ako nakatingin sa kaniya.
"Stop or Die and stay!?" Sigaw ko sa kanila upang matigilan silang lahat.
Napahinto sila pero agad ding sumugod sa akin.
"So, pinipili niyo ang DIE AND STAY!" Nakangisi kong sabi sa kanila.
Mabilis ko ng pinagsisipa at suntok ang mga alagad ni Tyron himalang wala dito ang boss nila at si Braid.
"Apat laban sa ganyan karaming lalaki! Duwag!" Narinig kong sigaw ni Flair. Saka niya pinalo ng baseball bat ang iba.
Suntok, sipa, batok at balibag na ang ginagawa ko. Pagod na ko sa sobrang dami nila maya maya pa ay nakita kong tumba na silang lahat.
Nakasuko na ang kamay ni Tyron pero masamang-masama pa rin ang tingin sa akin.
"Elle!" Nagulat nalang ako sa sigaw nilang tatlo. Kay Flair ay "Zeal!"
Nang lingunin ko ang likod ko ay nahawakan ko ang baseball bat na ipapalo sa akin ni Braid.
Nagkamali akong isiping wala siya dito.
'Traydor! Hindi lahat ng kalaban ay sumusuko ang iba ay traydor kaya 'wag kang masyadong mabait sa lahat, babaeng Suarez!'
Bigla ay naisip ko ang itinuro sa akin ni Dad.
Tama siya!
Dapat nakinig ako sa kaniya at isinapuso iyon.
Nilabanan ko siya pero nang tingnan ko ang paanan ko ay ando'n na si Clench. Duguan ang buong mukha niya. Awtomatikong tumulo ang luha sa mga mata ko.
Tiningnan ko ng masama si Braid.
"You stop or I'll kill you?" Matigas kong sabi sa kaniya. Ngisi ang ganti niya at sumugod muli sa akin. Sinugod ko siya at gigil na gigil na pinagsusuntok nang nakahiga na siya ay nilapitan ko si Clench.
Nakita ko si Flair na mabilis na sinipa si Tyron sa likod at pinalo ng baseball bat sa dibdib dahilan upang matumba ito.
"Clench!" Nag-unahan na tumulo ang mga luha ko. "Damn you!" Sigaw ko sa nakapikit at nakahiga nang si Braid.
Nagmadaling lumapit sina Kean, Flair at Rev. Pinagtulungang buhatin si Clench at isinakay sa kotse.
"Bilisan niyo!" Sigaw ko.
Tiningnan ko si Clench tumitirik na ang mata pero nakuha pa din ngumiti.
"Elle" pilit na tinanggal ang luha sa mga mata ko.
Nakahiga siya sa lap ko ngayon inuunan niya iyon.
"Don't cry" humagulhol ako ng iyak.
'Di ko siya kayang mahalin bilang lover dahil mahal ko siya bilang kapatid, sa lahat ng oras nandito siya pati ba naman buhay niya handa siyang isakripisyo para lang sa akin?
Para sa pagibig niya?
'Di ko kayang makita siya sa ganitong lagay. Dinudurog ang puso ko.
Naalala ko ang unang araw na magkita kami. Umiiyak ako noon dahil gusto kong sumama sa trabaho nila mom at dad pero bawal nagmukmok ako sa park at nag-inarte doon. Lumapit siya sa akin at binigyan ako ng cotton candy, noong una ay ayaw ko pero nang tanggapin ko iyon at kainin ay masarap pala ito. Kaya napatigil niya ako sa pag-iyak at napangiti niya ako.
He let me cry to his shoulder, the day that my heart was broke for Lance. I called him everytime I need help, he came so easily without excuses.
He's like a superman to me...
He is like a superhero to me..
Naitakip ko ang mga kamay ko sa mukha ko at humagulhol ng malakas doon.
I maybe strong in a physical battle but I can't hide my pain, my emotions, and my love for the people I treasure in my entire life.
Nang tingnan ko si Clench ay nakapikit na siya. Gusto ko siyang gisingin at uga-ugain pero alam kong makakasama iyon.
Nang marating namin ang Imperial's hospital ay nagmadali ang lahat ng tao.
"Bilisan niyo!" Sigaw ni Flair.
Ipinasok na nila sa emergency room si Clench. Hinarang kami dahil bawal daw kami doon. Walang tigil sa pagtulo ang luha ko.
"Lintik na pagmamahal iyan! Sinasabi ko naman saiyo, Elle 'diba? Handa siyang gawin ang lahat para saiyo! Buong buhay niya nandyan siya!" Inis na sigaw ni Carme sa akin.
"Sorry, Carme" nagbaba ako ng tingin.
"May magagawa ba ang sorry mo! What we gonna do? I can't let Clench die because of you!" Sigaw muli ni Carme sa akin. "I'll never forgive you if that's happened" humihikbi niyang sabi.
"Enough, Carme. 'Di niya kasalanan ano ka ba" mahinahon na sabi ni Kean. Saka siya akmang lalapit sa akin pero naunahan siya ni Flair at yumakap sa akin ng sobrang higpit.
"Shh. He'll be fine" tiningnan niya ang mukha ko at pinalis ang luha ko gamit ang mga daliri niya. "He'll stand up and continue to love you. I can feel it"
Tiningnan ko si Flair sa mga mata.
Totoo! Walang biro, walang pangaasar, at walang halong sarkastiko.
Minsan pala ay may kabutihan din siya sa puso na hindi ko man lang pinagtuunan ng pansin. Ang lagi kong nakikita sa kaniya ay ang pagsusungit at pangaaway niya sa akin. Yumakap ako sa kaniya, naramdaman ko ang unti-unting pagkawala ng pag-aalala at sakit na nararamdaman ko.
Lance...
Napatayo ako nang maalala ko si Lance. Bumitaw sa yakap ni Flair. Gulat naman nila akong tiningnan.
"Lance" kinakabahan kong sabi. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan siya.
"Nasa n si Lance! Iniwan niya tayo doon ng 'di man lang nagpaliwanag!" Iritadong sabi ni Carme.
Answer the phone, Lance.
"Mission Accomplished" nakahinga ako ng maluwag nang sabihin niya iyon.
"I'm sorry, Lance" humihikbi ko pa rin sabi.
"Why? What happened? Where is Carme! 'Diba sabi ko saiyo ingatan mo siya!" Sigaw niya sa kabilang linya.
Umiyak ako bago nagsalita.
"Si Clench..."
"Where the hell are you!" Sigaw niya muli.
"Hospital, Imperial's Hospital"
Ibinaba ni Lance ang telepono. Tiningnan ko silang lahat na ngayon ay nakatingin na sa akin.
Si Ali ay nakayakap kay Rev. Si Flair, ay nakaupo pa din sa tabi ko. Si Kean ay nakasandal sa pader ang isang balikat at mababasa ang pag-aalala sa mukha niya. Si Carme ay masama pa din ang tingin sa akin.
"Where is Lance?" Taas kilay na tanong ni Carme.
"He's on the way going here" naiilang akong tumigin sa kaniya.
"He needs to explain to me why he left us! I can't believe him!"
'Di alam ni Carme ang tungkol sa organization at ng dahil sa nangyari sigurado akong malalaman niya na.
"Major Head Injury" sabi ng doctor na ngayon ay malungkot ang mga mata. "He received a hard blow to the head from striking an object. We'll be give him anti-seizure medication and perform emergency surgery to prevent further damage to his brain. The brain swells, there will be less room for blood, which could mean the brain will become even more injured. Where are the parents?"
Kinabahan ako bigla. Kailangan malaman ng magulang niya ang nangyari.
"I will call them" sabi ni Carme at saka ako tiningnan ng masama.
I can't take this anymore! Si Clench 'yon! Bestfriend namin. 'Di ko mapapatawad ang sarili ko 'pag may nangyaring masama sa kaniya. Sana maging okay na siya.
Pinunasan ko muli ang luhang patuloy sa pag-agos. May kamay na humawak sa aking pulsuhan at muling yumakap sa akin.
Flair...