Kabanata 12
Birthday
--
Victoria:
Is Elise doing well at school?
Irene:
Yup! Don't worry. Palagi nya akong kasama.
I sighed. Akala ko hindi ulit nagiging maganda ang kalagayan ni Elise roon kaya palagi syang late umuwi kesa sa akin. Masyado akong nag aalala.
Victoria:
Thanks, Irene. Kita tayo minsan.
Irene:
Welcome! Sure! But we're very busy na this past few days, eh. You know... graduating na so marami na talagang ginagawa. Hindi ko pa alam kung kailan ako magiging free.
Victoria:
That's okay. Busy rin naman ako. Maybe next time.
Irene:
Sure! Sama natin si Elise, ha! And yung ibang friends mo rin! I want to meet your friends there!
Victoria:
Sure. :)
I put down my phone and continued reading. Maaga na naman ako sa school ngayon. Wala pa si Jaz nang dumating ako kaya nauna ulit ako rito. Tahimik akong nagbabasa habang kinakagatan ang sandwich ko. As usual, the cafeteria was quiet again because it's too early.
Pero ilang sandali lang, natigil na ako nang pumasok sa cafeteria si Jaz at Kyle. Malayo palang, naririnig ko na ang maingay na boses ni Jaz. Hindi sya nagtataray ngayon kay Kyle at nakangiti pa habang dumadaldal. Kinawit nya pa ang braso kay Kyle habang si Kyle naman ay tahimik lang at pagod na pagod na nakikinig sa mga daldal ni Jaz.
"Victoria!" Si Jaz nang makita ako.
Ngumiti ako. They sat in front of me. Jaz is happy and she doesn't seem to be annoyed with Kyle now. Napansin ko kasi kahapon na masyado syang iritado sa pinsan nya. May toyo talaga ang isang to.
"Punta ka sa amin bukas! Invited ka!" Jaz said.
"Mmm? Para saan?" Taka kong tanong.
"It's Kyle's birthday tomorrow! You're invited and you can't say no! You need to come!" Banta nya.
"Mmm," I smiled. "Sure. It's my day off tomorrow so I will come."
"You're really working, huh?" Kyle said and looked at me from head to toe kahit hindi naman kita ang paa ko dahil nasa ilalim ng lamesa. "You don't look like a poor girl."
Jaz chuckled. Kumunot naman ang noo ko.
"What do I look like, then?" I asked.
"Your bag is Dior. Your ballpen is Cross Pen. Your shoes is Prada. Your Jade Bracelet looks very expensive. Even your uniform looks expensive. Very different from Jazmine's and other girls uniforms," kumunot ang noo nya. "And then you're working?"
Humagalpak sa tawa si Jaz. Nagtataka syang tinignan ni Kyle. Bumuntong hininga naman ako. Should I stop wearing my expensive clothes? There's... nothing wrong with this, right? Hindi naman halata. Pero nahalata ni Kyle. Hindi ko alam na marami syang alam na brands.
"Yeah, you're right. Victoria is not poor," si Jaz na natatawa pa rin. "She's a Villanueva."
"Villanueva?" Takang tanong ni Kyle.
"Villanueva! The billionaire family!"
Mas lalong kumunot ang noo ni Kyle. Jaz rolled her eyes.
"You don't know them, obviously. Basta mayaman sya!"
"Why are you working, then?" Si Kyle na mukhang hindi naman interesado sa pamilya namin.
"Hindi naman ako ganon kayaman katulad ng sinabi ni Jaz. Kaya nga ako nagtatrabaho dahil wala akong pera," simple kong sinabi.
"Really? You're wearing expensive stuffs and then you're saying that you're not rich?"
"Hindi naman talaga," inosente kong sinabi.
Nagtataka nya akong tinignan. Tinulak sya ni Jaz at tinaboy gamit ang kamay.
"Wag ka nang magtanong! Hindi mo maiintindihan ang babaeng yan," she said.
Tahimik akong nagpatuloy sa pagbabasa at pagkain. Bumuntong hininga naman si Kyle at nagkibit balikat nalang, hindi na nagtanong. Bumili na rin sila ng makakain at nagsimula na ring magbasa si Jaz.
"Sainyo gaganapin ang birthday ni Kyle?" Tanong ko maya maya nang maalala yung birthday.
"Yup! Party. Invited buong batch kahit hindi nya pa kilala ang iba. Dadating din ang parents nya."
Tumango tango ako. My phone vibrated so I looked at it. Nagpatuloy si Jaz sa pagbabasa. Tahimik lang si Kyle habang kinakalikot ang phone nya. Wala yata syang balak mag aral.
Anton:
I'm at school now. How about you?
Kagaya dati, nagtext ulit sya sa akin ng good morning umaga palang. Nagreply naman ako pero iyon lang. I remember what happened last night. I get irritated every time I remember how I feel every time I get close and talk to him.
Victoria:
Nandito na rin.
Ibababa ko na sana nang magtext ulit sya. Bumuntong hininga ako at tinignan yon.
Anton:
Kanina pa?
Victoria:
Yup.
Anton:
You're in cafeteria again?
Victoria:
Yup.
Anton:
So... you're studying?
Victoria:
Yes.
Anton:
Oh... Okay. I will not disturb you anymore, then. Don't stress yourself too much, okay?
Marahan akong pumikit nang may maramdaman na naman. Tsk. Inilingan ko ang sarili at nagtipa nalang ng reply.
Victoria:
Okay. Thanks.
Anton:
Good luck. :)
I didn't reply anymore. I put down my phone and just studied. Ilang sandali na naman akong nag space out bago nakapag patuloy sa pagbabasa. Nang mag time na, naghiwalay na kami. Pumunta kami sa room namin ni Jaz at ganon rin si Kyle sa kanya.
Wala na namang masyadong ginawa sa araw na yon. Sa tingin ko kaunti nalang talaga dahil nabawasan na ng kaunti. Ang dami naming ginawa nitong mga nakaraang araw kaya siguradong nabawasan ang mga gawain. Mabuti na rin pala yung ganito.
"Hi, Kyle!" Maraming bumabati kay Kyle habang kumakain kami ng tanghalian dito sa cafeteria.
"Hi," ngumingiti naman si Kyle sa kanila. Mapaglaro ang ngiti nya, halatang babaero.
Hinampas sya ni Jaz sa tyan kaya napadaing sya agad. Hinawakan nya ang tyan nya habang nagrereklamo kay Jaz.
"Why did you do that?" He said.
"Tigilan mo nga yang pambababae mo. Sabihin na naman ni tita kinukunsinti kita sa mga ginagawa mo. Why don't you just study?" Inirapan nya si Kyle.
"Nag aaral ako, Jazmine. Gusto ko lang magka girlfriend. Bawal ba yon?"
"Wow! Ano yang mga babae na yan? A toy? Kapag gusto mo kukunin mo? Tapos kapag nagsawa ka na bibitawan mo? Loko ka, ah!"
Magsasalita pa sana si Kyle pero pinaghahampas na sya ni Jaz sa braso.
"Aray ko! Aray!"
"Napaka loko mo! Bakit kaya hindi ka magseryoso? Ang dami mo nang pinaglalaruang babae, ah!"
"I'm not playing--"
"Mukha mo! Mabait na sana ako sayo dahil birthday mo bukas pero binubwisit mo ako! Lumayo ka nga sakin!"
Kyle chuckled. "I'm serious when I'm in a relationship!"
Umirap si Jaz at hindi na nagsalita. Bahagya akong natawa sa kanilang dalawa. Umiling ako at nagpatuloy sa pagkain.
"Jaz--"
"Mabuti nalang pala hindi ko naireto sayo si Victoria. Napaka loko mo pa rin talaga. Akala ko magseseryoso ka na."
"I'm serious!"
"Ewan sayo! Kumain ka na nga lang dyan!"
Kyle chuckled again. Sinubukan nyang kausapin si Jaz pero umiirap lang si Jaz at hindi na sya pinapansin. Nagpatuloy lang sya sa pagkain. Nagpatuloy rin ako habang natatawa dahil sa kanila.
"Wag kang maniwala rito, Victoria. Hindi ako manloloko! I'm really serious when I'm in a relationship!" Kyle said.
"Sus! Humanap pa ng kakampi!" Si Jaz at umirap ulit.
"She might just have a bad impression of me because of what you are saying."
"Totoo naman kasi! Alam mo? Mabuti nalang talaga tumanggi ka, Victoria. Kundi baka dalawin pa ako ng konsensya ko," Jaz said.
"At sinubukan mo syang ireto sakin?" Kyle smirked and looked at me.
"Nahumaling lang ako sa sinabi mong mga pasalubong! Nagsisisi na ako ngayon wag kang mag alala!"
Kyle chuckled. Nagpatuloy sila sa asaran nila. Talaga ngang makulit silang dalawa. Napailing nalang ako. Hindi naman ako naiingayan. Natutuwa pa nga ako. Mabuti nalang talaga at si Jaz ang naging kaibigan ko.
"Invite mo rin pala si Elise, Vics! I want to see her!" Jaz said.
Uwian na. Naglalakad na kami kasama si Kyle papuntang parking lot.
"Mmm. Sure," sabi ko.
"Who's Elise?" Kyle asked.
"Victoria's sister! Twin!" Masayang sinabi ni Jaz. "Excited na akong makita sya! Siguradong magkamukhang magkamukha sila ni Victoria!"
"You have a twin?" Kyle asked.
"Oo nga! Kasasabi ko lang, diba?!" Ayan na naman.
"I'm just asking!"
"Tsh!"
Natawa ako. Kahit kailan talaga. Mukhang magiging maingay ang mga araw ko dahil sa kanila. That's okay for me though. I'm happy I have friends here.
We were in the parking lot when I saw Anton not far away. He saw us. Naglalakad sya papunta sa amin kaya bahagya akong kinabahan. Nakita rin sya ni Jaz kaya agad nyang binati si Anton.
"Hi, Anton!" She said.
"Hi," si Anton nang makalapit.
"Ito nga pala pinsan ko, si Kyle. Kaka-transfer nya palang rito. Kyle, si Anton, kaibigan namin ni Victoria. Siguradong magkakasundo kayo!" Masaya nyang sinabi.
"Hi, bro," Kyle smiled.
Anton looked at him and just nodded, hindi na nagsalita. He was serious and his eyes were cold. Bumaling sya sa akin kaya mas lalo akong kinabahan.
"Ah! Oo nga pala! Birthday nya bukas, Anton. Invited ka! Punta ka, ha! Sa bahay namin! Text ko sayo address!" Jaz smiled.
Tumingin ulit si Anton sa kanila at tumango. "Sure."
Bumaling ulit sa akin si Anton at bahagyang lumapit. Nag iwas ako ng tingin at tumikhim.
"Sige! Nandito na sundo namin! Kita kits bukas, ah!" Paalam ni Jaz.
"Bye, Victoria!" Kyle said.
"Bye," I smiled.
"Bye, Anton!" Si Jaz.
Anton just nodded. He's still serious. The two got in their SUV and left. Anton then turned to me again. Tinignan ko rin sya at hindi na pinatagal pa ang pagpapaalam.
"Una na rin ako. Nandoon ang bike ko."
He didn't speak. I turned around and walked to my bike. Alam kong nakasunod sya kaya bumuntong hininga ako. I saw his car next to my bike again so I realized that he's also going here. I turned to him and smiled slightly.
"Alis na ako. Ingat," at sumakay na sa bike.
"Victoria," pigil nya.
Tumingin ako sa kanya. I'm already riding my bike and ready to leave but he stopped me. I waited for him to say something. Seryoso lang sya at maya maya bumuntong hininga.
"It's your... day off tomorrow, right?" He asked.
Bahagyang kumunot ang noo ko sa pagtataka kung bakit alam nyang day off ko bukas. Pero nang maalalang sya nga pala ang boss ko roon ay tumango nalang ako.
"Yup," tipid kong sagot.
"So you're going to his birthday?"
"Of course."
He nodded slowly. He was silent for a while. Tinitigan nya ako at bahagya na naman akong nailang roon. But I didn't take my eyes off him. I stared at him even though my heart was beating so fast. Pilit kong sinasabi sa sarili ko na wala lang itong nararamdaman ko dahil nakakatitig naman ako sa kanya ng ganito.
Ilang sandali ang nakalipas ay tumango na sya sa akin. Namumungay ang mga mata nya habang nakatingin pa rin sa akin. Bahagya syang ngumiti.
"Go home now. Take care," he said.
Tumango ako at parang doon palang nakahinga ng maluwag. Iniwas ko ang tingin ko at inayos na ang bike.
"See you at the coffee shop," he said.
"See you," malamig kong sinabi at nagpidal na palayo.