Ilang buwan na rin mula nang muling magpasukan. Nasa huling taon na ng sekundaryo ang magkaibigang sina Liz at Bea. Pareho silang ABM strand ang kinuha pero sa kanilang dalawa ay tanging si Bea lang ang tutok sa pag-aaral. Sa halip kasi na mag-aral nang maigi dahil huling taon na nila sa sekundaryo ay ibang bagay ang pinagkakaabalahan ni Liz.
Wala ibang ginawa si Liz kundi ang lumabas kasama ang mga lalaking nakikilala nito at nakakapalagayan ng loob. Paiba-iba ang kasintahan nito sa loob ng isang buwan samantalang si Bea ay wala man lang ni isang tagahanga niya ang hinayaan niyang ligawan siya kaya hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nagiging kasintahan. Hindi naman na iyon nakagugulat lalo pa nga’t wala sa isip niya ang pumasok sa isang komplikadong relasyon kung saan masasaktan lang naman siya at maiiwang luhaan katulad ng nangyari sa kaniyang ina at sa kaibigan niyang si Liz. Naniniwala kasi si Bea na ang mga lalaki ay sa una lang magaling. Iyong tipong pakikitaan ka ng mabuti‚ susuyuin ka‚ lalambing-lambingin ka‚ ipaparamdam sa ‘yo na mahal ka at sasabihin pang “Ikaw lang sapat na” pero sa huli ay iiwan ka rin naman at parang dahon na tatangayin ng hangin ang mga pangakong binitiwan nito.
Sa dami na ng mga nasaktan at napahiyang lalaki ni Bea ay nabansagan na siyang man-hater ng mga nakakakilala sa kaniya. Pero kung tutuusin ay hindi naman talaga siya galit sa lahat ng lalaki sa mundo. Doon lamang siya galit sa mga hindi marunong makuntento sa isa at ginagawang hobby ang paglalaro sa feelings ng mga babae at mas lalo lang umiigting ang galit niya sa mga ito sa paglipas ng mga araw dahil sa kaibigan niyang si Liz na makailang ulit nang nasaktan‚ pinaglaruan at ipinagpalit sa iba katulad na lang ngayon.
Panay ang galaw ng panga ni Bea habang pinagmamasdan niya si Liz na kanina pa walang tigil sa pag-iyak habang magkatabi sila sa sopa sa sala ng kanilang apartment. Mariin na ring napapakuyom ang kaniyang kamao dahil sa galit sa lalaking nagpaiyak sa kaibigan niya na higit pa sa kapatid kung kaniyang ituring. Ngunit bukod sa galit ay nakakaramdam din ng inis at pagkairita si Bea kay Liz dahil hindi naman ito ang unang beses na nasaktan ito pero kung makaiyak ito ay daig pa nito ang namatayan.
“Bea‚ ang sakit. Ang sakit-sakit‚” sambit ni Liz habang wala pa rin itong tigil sa pag-iyak.
Parang bulang nawala ang lahat ng galit ni Bea at tanging inis at pagkairita na lang ang naiwan sa kaniya kung kaya napaikot na lamang siya ng mata habang pinagmamasdan ang nagdadramang si Liz.
Kung noong una ay halos mataranta si Bea para lang aluin si Liz‚ ngayon ay kalmado lang siyang nakaupo sa tabi nito at hinahayaan itong umiyak hanggang kailan nito gusto. Siguro nga ay nasanay na rin siya sa pagdadrama nito halos buwan-buwan. Ganito naman palagi ang eksena nilang dalawa kaya hindi na nagulat pa‚ nabahala o nataranta si Bea. Mas magugulat pa nga siguro siya kung lilipas ang isang buwan na walang ipinapakilalang lalaki sa kaniya si Liz bilang kasintahan nito.
Ilang minuto pang tahimik na pinagmasdan ni Bea si Liz saka siya nagpakawala ng malalim na buntong-hininga upang pigilan ang sarili niyang singhalan ito bago niya ito hinawakan sa balikat at pinihit paharap sa kaniya para sermunan.
“Sinabihan na kita una pa lang na sasaktan ka lang ng lalaking ‘yon at paiiyakin pero ang tigas ng ulo mo. Ngayon‚ tingnan mo ang nangyari. Muli ka na namang nasaktan at parang paslit na ngumangawa‚” sermon ni Bea sa kaibigan saka mariin siyang napapikit dahil hindi niya talaga kayang pagmasdan sa malapitan ang luhaang mukha ng kaibigang si Liz.
Nakasimangot na ngumuso si Liz dahil sa ginawang pagsermon sa kaniya ni Bea.
“Bea‚ naman e. Nakita mo na ngang nagdadrama ako rito‚ nagpapakananay ka pa riyan. Sa halip na i-comfort mo ako‚ sinesermunan mo pa ako‚” maktol ni Liz at marahas na pinahid ang luha niyang patuloy pa rin sa pagtulo.
Parang tinutusok ng milyon-milyong patalim ang dibdib ni Bea habang pinagmamasdan ang ayos ng kaibigang si Liz. Nais man niya itong ikulong sa mga bisig niya at hayaan na lang itong ilabas lahat ng sama ng loob nito na madalas gawin ng isang kaibigan ay hindi niya ginawa. Pinigilan niya ang sarili niyang ipakita kay Liz na nasasaktan siya para dito. Pinanatili niyang walang emosyon ang kaniyang mukha at pinatalim niya ang tingin niya rito upang ito’y gisingin na sa kahibangan nito.
Halos buwan-buwan na lang kasing ngumangawa si Liz sa parehong dahilan at naririndi na si Bea rito. Kung pwede nga lang niyang rendahan si Liz para hindi na ito lumandi ay ginawa na niya. Kaya lang ay sadyang marupok ang kaibigan niya at mabilis magtiwala kaya kahit anong sermon ang gawin niya rito ay hindi naman nito magawang pakinggan.
Marahas na napabuga ng hangin si Bea saka malamig na tiningnan niya si Liz. “E kung hindi ka ba naman kasi tanga—”
“Wow! Ang sakit ah‚” sarkastikong sabi ni Liz na pumutol sa sana’y sasabihin ni Bea. “Makatanga ka naman‚ wagas. Nagmahal lang naman ako ah‚” depensa ni Liz sa kaniyang sarili‚ dahilan para pandilatan siya ng mata ni Bea para ipamukha sa kaniya ang katangahang ginawa niya.
“Exactly! That’s the foolish thing you did! You allowed yourself to fall for someone and gave him the privilege to hurt you emotionally‚” pangangaral ni Bea sa kaibigan na ikinahaba ng nguso ng huli.
Umiiyak na itinuro ni Liz ang kaniyang dibdib kung nasaan ang puso niya na para bang naroon ang magreresolba sa argumento nila ni Bea.
“Sisihin mo ‘tong puso ko. Huwag ako‚” nakangusong sabi ni Liz na parang batang nagsusumbong sa magulang niya matapos siyang i-bully ng kalaro niya.
Napatampal na lang sa kaniyang noo si Bea dahil sa pagiging isip-bata ni Liz. Hindi siya makapaniwalang talagang sinisi pa ni Liz ang kaniyang inosenteng puso na walang kamuwang-muwang sa katangahang pinaggagagawa niya. In Bea’s viewpoint‚ Liz’s heart only functions to make her live. It has nothing to do with her issues in life.
Tumaas ang isang kilay ni Bea sa narinig na tugon ni Liz. “And why would I? E ikaw ‘tong tatanga-tanga at nahulog sa maling tao‚” prangkang tugon ni Bea.
Mangiyak-ngiyak na sinapo ni Liz ang kaniyang kaliwang dibdib at umaktong nasaktan sa mga sinabi ni Bea. “Aray ah! Kanina ka pa. Nakakadalawa ka na. Isa pang tanga mo at sasamain ka sa ‘kin‚” pagbabanta ni Liz pero ni hindi man lang natinag si Bea sa sinabi niya.
“Geez. I’m scared‚” sarkastikong sabi ni Bea at inikutan niya ng mata si Liz.
Sa halip na makipagsagutan pa ay nginusuan na lang ni Liz si Bea at makalipas lang ang ilang minuto ay muli na namang nag-unahan sa pagtulo ang kaniyang mga luha.
Napailing na lang si Bea sa nasaksihan. “Tss. Come here.” Ibinuka ni Bea ang mga braso niya upang salubungin ng yakap si Liz.
Wala pa mang limang segundo mula nang ibuka ni Bea ang kaniyang mga braso ay nakayakap na sa kaniya nang mahigpit si Liz na agad naman niyang tinugon.
Habang yakap pa rin ni Bea si Liz ay marahan niyang hinahagod ang likod nito upang ito’y pakalmahin at nang sa gayon ay hindi ito mahirapang huminga dulot ng walang tigil nitong pag-iyak.
Nang hindi pa rin tumigil sa pag-iyak si Liz ay tinawag ni Bea ang kapatid niyang si Cassy na ngayon ay labing-anim na taong gulang na. Nang lumabas ito mula sa kanilang silid ni Liz ay agad niya itong pinakiusapan na bilhan si Liz ng ice cream upang kahit papaano ay mawala sa isip nito ang lalaking dahilan ng pag-iyak nito at para na rin bumuti ang lagay nito nang tuluyan.
Laking pasasalamat lang talaga ni Bea at alam niya na ang dapat niyang gawin sa ganitong sitwasyon lalo pa nga’t hindi ito ang unang beses na humahagulhol si Liz na humarap sa kaniya dahil sa pananakit dito ng kasintahan nito na niloloko at pinaglalaruan lang naman pala siya mula umpisa. Binalaan na niya ito noon na huwag nang makipaglapit pa sa kahit sinong lalaki at pinayuhan niya rin itong ituon na lang ang atensyon sa pag-aaral pero ayaw siya nitong sundin o pakinggan man lang. Well‚ what do you expect from a hardheaded girl? All she wants is to go out on a date with anyone she laid her eyes on as if she was just trying some clothes on.
Bea already tried to talk to Liz regarding this matter and even begged her to stop her craziness but Liz just keep on telling her that this is what makes her happy. But is this what Liz was referring to? Does it makes her happy? Well‚ Bea doesn’t know anymore. She can’t even understand how Liz’s mind works.