CHAPTER 6: NO CHOICE
      FATIMA
     Kanina ko pa hinihintay si sofie, hindi naman ako pwedeng maghanap dito dahil bawal. Merong plave lang kung saan kami pwede.
      “ Mr. ronald hindi pa po tapos ang lecture ni sofie?” siya kasi ang lecturer ko ngayon dahil may pinuntahan ni mr. alvin.
     “ Young lady, umuwi po si sofie sakanila pero mamaya ay dadarating po ito” huh? Andaya dapat sinama niya ako bakit siya lang?.
      “ Bakit hindi siya nagsabi? Andaya!” pagmamaktol  ko.
      “ Gusto mo ding umuwi?” nagulat ako may nagsalita. Ewan ko ba kung hilig nitong basta basta na lang sumusulppot at nag sasalita buti sana kung nakikita ko ito.
      “ Mmm yeah I miss my parents” sagot ko.
      “ Is it ok na mag tiis ka muna hanggang ikasal tayo bago mo sila dalawin? “ mahinhin ito magsalita kay na cu-curios ako kung ano itsura nito.
      “ Bakit si sofie pinayagan?” tanong ko.
      “ Young lady, may mahalagang inasikaso si young lady sofie kaya kailangan niyang umuwi saglir sakanila” sagot ni mr. ronald. Napaisip naman ako kung ano iyon, bakit kailangan niyang umuwi?.
      “ Did liam knows this?” tanong naman ni lucas.
      “ Yes young master, nag paalam ito” sagot niya.
      “ Then pwede ko bang malaman ang mahalagang dahilan kung bakit ito umuwi?” tanong niya uli.
      “ Im sorry young master pero si young master liam lang ang may alam” sagot uli ni mr. ronald para akong nakikinig sa dalawang nagdedebate dahil palipat lipat ang tingin ko sakanila.
      “ Then paano mo nasabi na mahala ito kung hindi mo alam?” tanong ni lucas.
      “ Ehem” ayon lang nasago ni mr. ronald mukhang may ttinatag ito.
      “ Mr. ronald mukhang may sikreto kayo ng kaibigan ko pwede ko bang malaman?” singit ko sa usapan nila.
      “ Ehem wa-wala po kaming sikreto ni young lady sofie” sagot niya, tinignan ko ito at halatang kinakabahan.
     “ Sigurado ka? Mr ronald?  “ tinignan ko ito ng matalim at kita ko ang paglunok nito.
      “ Dumating na ba si sofie mr. ronald?” biglang may boses na sumulpot.
      “ Yo-young master-“
      Knock! Knock!
      “ Mr. ronald dumating na po si young lady sofie” nakita ko si sofie na pumasok pero bakit iba ang awra nito.
      “ Besty---”
      PAK!
      Hindi ko inaasahan na sasampalin niya ako pero bakit? Tinignan ko ito ng gulat at kita ko ang galit niyang mukha. Minsan ko lang itong makitang galit pero hindi saakin kundi sa lalaking nanloko saakin at doon ko nalaman na hindi maganda na magalit ito.
      “ Young lady sofie” awat ni mr. ronald.
      “ Paano mo nagawa ito fatima? Bakit hindi mo sinabi?!” mahinahon niyang sabi pero may diin.
      Alam ko ang tinutukoy nito, ibig sabihin nalaman niya na at siguro sinabi na ito ng pamilya niya. Alam kong ganito ang papasukan namin, nagkunwari ako na hindi ko alam dahil no choice din ako.
      “ im sorry besty, wala akong nagawa kundi gawin iyon” sagot ko.
      “ Pero bakit? Kaibigan mo ako pwede mo namang sabihin saakin” sagot niya.
      “ Tatanggi ka sofie kaya iyon na lang nagawa kong paraan” tinignan ko ito at malungkot ito.
      “ Hey! What going on here?” si lucas iyon, boses niya iyong nagsalita.
      “ Tatanggi talaga ako pero may pag asang sasang ayon ako kung sinabi mo ung dahilan” napayuko ako.
      “ Im sorry talaga sofie” naiyak na ako dahil ayoko ng galit ito saakin. Mali ko naman talaga dahil hindi ko sinabi sakanya.
      “ Sofie! Tinatakot mo ung kaibigan mo” sabi naman nong isang bboses, boses ni liam iyon.
      “ Oo nga naman, umiiyak na ung mapapangasawa ko sayo oh” sabi naman ni lucas.
      “ Shut up to the both of you!” sigaw ni sofie, nagulat kami ni mr. ronald doon.
      “ Lets talked outside fatima” mahinahon niyang sabi saka lumabas ito.
      “ Don’t follow her fatima” pigil ni lucas kahit hindi ko ito nakikita nararamdamn kong concern ito.
      “ Excuse us, we will just talked” sabi ko at sinundan ko si sofie, nasa garden ito.
      “ What happen?” tanong niya.
      “ May matandang pumunta saamin, at inalok ako ng trabaho na kasama ka pero tinaggihan ko ito dahil alam kong tatanggi ka pero binantaan ako, sofie mahirap tayo at wala tayong kaya sa mga mayayaman lalong lalo na kung isang pitik lang ay pwedeng mamatay ang mahal natin sa buhay?” paliwanag ko. Nakita ko ang pag kunot ng noo niya.
      “ Matanda?” tanong niya, tumango ako sakanya.
      “ Oo hindi ito nagpakilala pero kita na hindi ito bastang tao lang, sinabi niyang kailangan kong papayagin ka mag trabaho sakanila dahil kung hhindi, hindi ko magugustuhan ang mangyayari. Paliwanag niya gagawin tayong young lady at magiging maganda ang buhay natin, sofie hindi naman masama na umasam ng maayos na buhay” paliwanag ko.
      “ Iyong matanda wala ba itong ibang sinabi?” tanong niya.
      “ Wala iyon lang, sinabi niyang kailangan kong mapapayag ka na sumama saakin at tanggapin ang trabaho at iyon lang ang sinabi niya ang gagawin tayong young lady” hanggang doon lang ang sinabi nong matanda hindi na ako nag tanong dahil sa takot.
      Tinignan ko ito at parang malalim ang iniisip niya.
      “ Besty my problema ba?” tinignan ko ito at kita ko sa mata nito na malungkot ito.
      “ Besty ung matanda na sinasabi mo ang lolo at head ng montequinto” napalaki ung mata ko sa sinabi nito.
      “ Montequinto? Nasa magazine na isa sa pinaka mayamang business man sa bbansa , siya ba ang tinutukoy mo?”tumango ito, kaya pala parang familiar ung matanda dahil nakita ko na ito sa isang magazine.
       “ Kung ganun itong magiging asawa natin ay apo niya?” tumango ulit siya, jusko hindi ako makapaniwala sa nalalaman ko.
      “ Pero bakit? Bakit tayo ang pinili nniya alam ba ito ng mga apo niya?” tanong ko.
      “ Ang alam ng kambal ay ang nanay nila ang may plano pero ang lolo pala nila ang may pakana nito, oo alam ito ng magulang nila pero dahil ang head ng montequinto ang nag desisyon wala na silang magagawa” paliwanag niya.
      “ Fatima wala ng urungan ito, pinasok natin ito kaya panindigan natin” huminga ito ng malalim, mukhang may iba pa itong ibig sabihin.