HINDI sanay si Janice na uminom ng alak kaya naka dalawang lagok pa lang ay nakaramdam na siya ng hilo. Kinuha niya ang cellphone na nasa bag at nakita sa call history ang ilang beses na pagtawag ng ina. Marami ring message pero hindi niya binuksan iyon. May ngiti sa mga labi habang dina-dial ang numero ni Chrismith.
"Hello?" ang malagom ngunit paos na boses ng binata mula sa kabilang linya.
"I'm sorry, nagising ba kita?" nahihiyang tanong ni Janice sa binata mula sa kabilang linya.
Napakunot ang noo ni Chrismith at pinakatitigan ang hawak na cellphone na tila ba nakikita sa screen ang mukha ng kausap. Naririnig niya ang ingay sa paligid at ang tono ng boses ni Janice ay halatang lango sa alak.
"Are you okay?" Tanong ni Chris sa dalaga habang inaayos sa pagkapatong ang mga papel na binabasa kanina. Kahit sa bahay ay dala niya ang nakatambak na papeles sa trabaho.
"I'm not!" malungkot na sagot ni Janice sa binata.
"Where are you?" Nag-aalala niyang tanong kay Janice nang marinig ang ingay sa paligid nito.
"I need someone to talk, can you come and pick me up?
Ramdam ni Chris ang lungkot sa tinig ng kaibigan kaya hindi niya ito napaghindian. Hindi rin kalayuan sa kanilang bahay ang lugar na binanggit nito kaya madali niya lang napuntahan.
Pagpasok ni Chris sa beerhouse ay bumungad sa kaniyang paningin ang magulong paligid. Malaki ang pinagkaiba sa kaniyang Bar and Restaurant. Agad niyang nakita ang dalaga at may dalawang lalaking nakipag-usap dito. Halatang lasing na ito at maraming empty ng boteng san mig light sa lamesa nito.
"Sumama ka na sa akin, Miss at hindi kita lolokohin." Pamimilit ng isang lalaki kay Janice nang sabihin nitong niloko siya ng pinakakamahal nito kaya nagawang maglasing.
"Ako ang gusto niya, Pare kaya huwag mo ng ipilit ang sarili mo." Nakangising sabat ng isa pa na kakalapit lang sa dalaga nang mapansin na iwinawaksi nito ang kamay ng lalaki.
"Layuan ninyo ako!" Inis na pinagtatabuyan ni Janice ang dalawa. Nakaramdam din siya ng takot dahil mukhang hindi gagawa ng kabutihan ang mga mukha ng mga ito. Hinawakan niya ng mahigpit ang isang bote at balak na ipapalo sa ulo ng mga ito kapag binastos siya at pilit na isama.
"Mga, Pare, huwag niyong pilitin ang ayaw sa inyo." Malumanay na pakipag-usap ni Chris sa dalawang lalaki nang makalapit sa mga ito.
"Aba at maraming gustong makakuha sa iyo, Miss Beautiful." Nangmamanyak ang tono ng unang lalaki.
Biglang nawala ang kabang nadaram ni Janice nang masilayan ang guwapong mukha ni Chrismith. Biglang naging mapungay ang mga mata dahil nalasing sa presensya ng binata at hindi dahil sa nainum na alak.
"Kung ayaw mong masaktan, Pare ay huwag ka ng makiagaw sa amin." Mayabang na banta ng ikalawang lalaki kay Chris. Alam nitong malayo ang agwat ng kanilang antas sa buhay kaya mas gustong makahati sa babae ay ang unang lalaki.
"Sabi ng ayaw ko sa inyo! Sa kaniya ako sasama dahil siya ang boyfriend ko!" Bulyaw ni Janice sa dalawa, tumayo siya at sinadyang mabuway na ikinasubsob ng mukha sa dibdib ng lalaki.
Mabilis na hinila ni Chris si Janice bago pa ito mayakap ng manyak na lalaki.
Halos mangiyak-ngiyak si Janice habang pinupunasan ang mukha ng sariling palad dahil sa ibang dibdib siya napasubsob. Mabilis niyang isiniksik ang sarili sa yakap ni Chris upang itago ang mukhang namumula dahil sa pagkapahiya sa sarili.
Masama ang mga titig na ipinukol ng dalawang lalaki kay Chrismith. Nang bumalik na ang mga ito sa kani-kanilang pwesto ay hinarap ng binata si Janice.
Biglang nahiya si Janice nang dahan-dahang inilayo ng binata ang katawan nito sa kaniya. Hawak siya sa magkabilang balikat kaya nagkunwari siyang nahilo at bumalik sa kinaupoan.
"Mukhang malaki ang problema mo at naglasing ka?" Umupo na rin si Chris at magkaharap sila ng dalaga. Ayaw pa umano nitong umuwi at gusto ng may makausap.
"I hate my self!"
Biglang naawa si Chris sa nakikitang miserable sa mukhan ni Janice. Hinayaan lang niya itong magsalita upang ilabas ang sama ng loob nito.
"Do you know why?" tanong niya sa binata pero umiling lang ito. "Hindi ko magawang magalit sa kapatid ko kahit ilang beses na niya akong inagawan!"
Biglang nakunsensya si Chris dahil alam niyang siya ang dahilan kung bakit nagkaganito ang kaibigan ngayon. Siya ang tinutukoy nitong inagaw umano ni Nica.
"Alam mong may gusto ako sa iyo 'di ba?" hindi na alam ni Janice kung saan nakakuha ng lakas ng loob upang aminin kay Chris ang tunay na damdamin para dito. Nagbabaka-sakaling siya ang piliin nitong pakasalan kapag namalaman nito.
Hindi magawang sumagot ni Chris, nanibago din siya sa ikinikilos ng dalaga na dati ay mahinhin at mahiyain.
"Matagal na tayong magkakilala at alam kong hindi na rin malayo ang loob mo sa akin kumpara sa kapatid ko na ngayon mo lang nakilala."
"I'm sorry--"
"Mas mapapabuti ang kompanya at mapadali sa iyo ang lahat ng trabaho kapag sa akin ka nagpakasal." Ayaw niyang pagsalitain muna ang binata hangga't hindi pa nito naririnig ang lahat ng salitang maaring makapabago sa isip nito.
"Walang alam ang kapatid ko kahit sa gawaing bahay. Gagamitin ka lamang niya para pasakitan ako na lagi niyang ginagawa. She's selfish to the point na lahat ng nakapagpasaya sa akin ay inaagaw niya."
"Tama na, lasing ka na! " Inagaw ni Chris ang hawak na alak ng dalaga nang tangkang tunggain nito iyon.
Iniwas ni Janice ang kamay sa binata. Nakaramdam siya ng inis dito dahil mukhang hindi ito naniniwala sa kaniya. "Hindi ba mahalaga sa iyo ang pagkakaibigan natin?"
Ramdam ni Chrismith ang pait sa boses ni Janice at bigla na rin siya nalito. Kanina lang ay tumawag ang kaniyang ina at nagalit sa kaniya. Sagad ang pagtutol nito sa kung sino ang pinili niyang pakasalan.
"Why did you choose her, huh?" tanong niya sa binata nang hindi ito sumagot sa una niyang tanong.
"I'm sorry pero hindi ko pa masagot ang tanong mong iyan." Maginoong sagot niya sa dalaga.
Ngumiti ng mapait si Janice. Dinampot niya ang isang bote ng San Mig Light at inabot dito. "Isipin mo na lang na celebration natin ito para sa nalalapit ninyong kasal ng kapatid ko."
Tinanggap na lamang ni Chris ang inaabot sa kaniya ng dalaga. Marami pa itong sinasabi na hindi maganda tungkol sa kapatid at nakikinig lang siya.
"A-ayaw kong umuwi!" nautal na ang dalaga sa pagsalita. "Please, huwag mo akong iuwi dahil ayaw kong makita ng mga magulang ko sa ganitong ayos lalo na ni Nica."
"Kung iyan ang gusto mo pero tama na ang alak dahil baka hindi kayanin ng katawan mo at hindi ka sanay maglasing."
Kay tamis ng ngiti ni Janice dahil concern sa kaniya ang binata. Ramdam niya ang tama na ng espirito ng alak pero alam pa rin niya ang kaniyang ginagawa. Kailangan niyang manatiling gising para maisakatuparan ang kaniyang plano.
Inalalayan ni Chris na makatayo ang dalaga. Sinalo ng isang kamay ang beywang nito upang alalayan ito sa paglalakad.
Gustong magdabog ni Janice habang naglalakad dahil ang inaasahan niya ay bubuhatin siya ng binata. Sinadya niyang matapilok ngunit malakas ito na kaya siyang panatilihing nakatayo.
Dinala ni Chrismith sa malapit lang na hotel ang dalaga at ikinuha ng isang silid.
"Sigurado po kayo, Sir na hindi ang king size bed ang kukunin niyong room?" Naniniguradong tanong ng casher kay Chris. Sinilip pa nito ang kasama ng binata na naka upo sa waiting area.
"Good for one person only ang kinukuha kong room for her." Paglilinaw ni Chris sa casher. Alam niyang madumi ang naglalaro sa isipan nito ngayon.
"Okay, Sir. Kung magbabago ang isip ninyo ay available po ang red room namin."
Hindi na lamang pinansin pa ni Chris ang nanunuksong tingin ng casher. Nakaramdam na rin siya ng pagod at gusto na niyang makauwi. Nang maka check-in na ay nilapitan niya ang kaibigan at inakay itong muli papasok sa elevator.
"Please stay!" Malungkot na pakiusap ni Janice sa binata. Ipinulupot niya ang dalawang kamay sa batok nito nang alisin na nito ang pagkahawak sa kaniyang beywang.
Hindi manhid si Chrismith para hindi makuha ang nais mangyari ni Janice. Lalaki lang siya at may kahinaan din lalo na kung magandang palay ang lumalapit para magpatuka.
"Janice, don't!" Inilayo niya ang mukha dito nang tangkang hahalikan siya nito sa labi. "Lasing ka at ayaw kong samantalahin ang kahinaan mo. Ayaw kong magsisi ka pagkagising mo."
"No, hindi ako lasing!" Hindi siya bumitaw dito kahit inaalis nito ang mga kamay niyang nakapulupot sa leeg nito. "Kahit ngayong gabi lang ay gusto kong iparamdam sa iyo kung gaano kita kamahal!"
Naipikit ni Chris ang mga mata nang dumampi ang labi ni Janice sa kaniyang leeg. Hindi niya akalain na may talento rin ito sa paggising sa natutulog niyang libido sa katawan. Mabilis siyang naapiktohan ng init sa katawan dahil sa nakainum din ng alak. Nang gumapang ang halik nito patungo sa kaniyang panga ay pilit niyang kinuntrol ang sarili na kumuyosin ng halik ang mapupula nitong labi. Ayaw niyang palalimin pa ang pagnanasa sa kanilang katawan dahil iniisip niya si Nica Joy. Pagkaalala sa dalaga ay nilagyan na niya ng pwersa ang pagbaklas ng mga braso ng dalagang nakapulupot sa kaniya.
"I'm sorry, Janice, pero ayaw kong magkaroon ng malaking lamat ang pagkakaibigan natin. I treasure our friendship and purely business lang din ang nakapagitan sa amin ng iyong kapatid. Ito ang isa sa dahilan kung bakit siya ang pinili ko sa halip na ikaw." Paliwanag niya dito upang hindi ma-offend.
Sobrang nasaktan si Janice sa pagtanggi sa kaniya ng binata pero nabawasan iyon sa huling tinuran nito. "Hindi mo siya pinili dahil sa may gusto ka sa kaniya?" Naniniguro niyang tanong dito.
Hindi agad nakasagot si Chris sa tanong ng kaibigan. "It's personal matter at sana ay maintindihan mo ako." Hinaplos niya ang buhok ng dalaga upang amuin ito at hindi na magpumilit sa gusto nito.
"Pwede bang huwag mo akong iwan habang natutulog ako?" Pakiusap niyang muli sa binata.
Napatingin si Chris sa mahabang sofa na naroon sa silid. Tantya niya ay kasya siya doon kaya tumango na lamang siya upang matulog na ito.